“จาตนิน” ผินพักตร์มาทักท่าน
หมายจรดจารงานกลอนบวรศิลป์
แม้นอ่อนด้อยร้อยความไม่หวามจินต์
ก็ยังหมายร่ายริน “จินตนา”

ด้วยมีใจใฝ่รักในอักษร
กาพย์โคลงกลอนอ้อนคำช่างล้ำค่า
ขอฝากกายร่ายบทพจนา
ร้อยวาจามาทักมิตรนักกลอน

แต่งด้วยเพียรเขียนไปด้วยใหลหลง
เข้าสู่ดงวงวรรณกลั่นอักษร
เพิ่อสลักถักสานกานท์บวร
และออดอ้อนย้อนคำตามทำนอง

ระบายความยามทุกข์หรือสุขสม
หากนิยมชมชอบตอบสนอง
จะเรียงร้อยถ้อยความตามครรลอง
ให้สมปองของไฟในอารมณ์

ยามวังเวงเคว้งคว้างก็สร้างฝัน
ร่ายรำพันสรรถ้อยเรียงร้อยสม
เขียนเรื่องราวคราวสุขคราวทุกข์ตรม
ร้อยคารมห่มฝันแห่งวันวาร

เพราะหากใจไร้ฝันน่าครั่นคร้าม
จึงนิยามพล่ามคำลำนำขาน
มาหยอกล้อต่อคำให้สำราญ
ได้ถักสานงานฝันจรรโลงใจ

เรื่องมากมายหลายหลากที่อยากเล่า
ทั้งเรื่องเศร้าเหงาอุราเรื่องสาไถย
เรื่องสนุกสุขสันต์คละกันไป
บันทึกไว้ในกานท์บนลานคำ...๚ะ๛