สองสามวันมานี้ ยังเห็น กรรมการสมาคม, อ.ยุทธ ยังแจ้งข่าวดีอยู่เลย ว่าดีขึ้นแล้ว ...ก็ไม่นึกจริง ๆ ว่า.......

อย่างไรเสียกระผมก็ขอแสดงความไว้อาลัยมา ณ ที่นี้

อาลัยกับการสูญเสียบุคคลสำคัญแห่งวงวรรณ

ให้อาลัยใจหายให้โศกเศร้า

ปีก่อนเก่าได้พบครูอยู่ทุกสถาน

ได้ความรู้ได้พบประสบการณ์

ครูเจือจานอรรถรสบทร้อยกรอง

เมื่อวันก่อนยังส่งหวังกำลังจิต

ด้วยบูชิตด้วยศรัทธากว่าใครผอง

ประทับใจในวงวรรณทุกครรลอง

แต่นี้ต้องโศกาอาลัยครู

ขอวิญญาณสู่สวรรค์ชั้นกวี

ตามวิถีแห่งวงวรรณอันงามหรู

ชื่อ   "เอนก  แจ่มขำ"  นำเชิดชู

ประดับอยู่ในห้วงรักมิตรนักกลอน

กราบ  อาเอนก  แจ่มขำ 

ความเมตตาอารีมีต่อหนู

ได้รับรู้ซึ้งค่ามาแต่ต้น

หนูมีเพียงน้ำตามากำนล

กราบเท้าคนควรค่าศรัทธาจริง

พิมพรัตน์  คันธฐากูร

ฉัตรสิรี  คันธฐากูร

  สักวาลาลับไม่กลับแล้ว               เสมือนแก้ววรรณกรรมอันล้ำค่า
แตกกระจายหายวับไปกับตา          ดอกสร้อยสักวาลาเวที
(ดอกเอยดอกโสน พวงพุ่มโตบานเช้า โอ้ช่อดอกคัดเค้ายามเย็นไม่เห็นเจ้าแล้วเอย)
เคยสืบสานสั่งสอนร่ายกลอนเสก    เป็นเอนก แจ่มขำล้ำศักดิ์ศรี
ปล่อยวางหมดสรรพสิ่งมิ่งไมตรี      ลาชาติสู่ภพหน้าลาก่อนเอย
(ดอกเอยเจ้าดอกอัญชัน ดอกไม้จันทน์ช่อนี้ โชติช่วงเปลวอัคคี ส่งพี่เอนกแจ่มขำเอย)

                                          กราบพี่เอนก แจ่มขำ
                                   ด้วยความเคารพรักตลอดนิรันดร์
                                            ยุทธ โตอดิเทพย์
                            อดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย

(ฉบับแก้ไข)

สักวาลาลับไม่กลับแล้ว               เสมือนแก้ววรรณกรรมอันล้ำค่า
แตกกระจายหายวับไปกับตา          ดอกสร้อยสักวาลาเวที
(ดอกเอยดอกโสน พวงพุ่มโตบานเช้า โอ้ช่อดอกคัดเค้า  ยามเย็นไม่เห็นเจ้าแล้วเอย)
เคยสืบสานสั่งสอนร่ายกลอนเสก    เป็นเอนก แจ่มขำล้ำศักดิ์ศรี
ปล่อยวางหมดสรรพสิ่งมิ่งไมตรี      ลาชาตินี้สู่ภพหน้าลาก่อนเอย
(ดอกเอยเจ้าดอกอัญชัน ดอกไม้จันทน์ช่อนี้ โชติช่วงเปลวอัคคี ส่งพี่เอนกแจ่มขำเอย)

                                          กราบพี่เอนก แจ่มขำ
                                   ด้วยความเคารพรักตลอดนิรันดร์
                                            ยุทธ โตอดิเทพย์
                            อดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย

เหมือนดวงดาววาววับลับห้วงฟ้า

เหมือนดวงตาพรากสวรรค์ร่ำกันแสง

เหมือนดวงใจไมตรีที่แสนแพง

ลาโลกแหล่งไปสงบอีกภพวาร

ครู "เอนก แจ่มขำ" อำลาแล้ว

เหลือเพียงแววกวีไว้ให้ขับขาน

เถิดมิตรรักมาร่วมเพลงบรรเลงกานท์

เป็นศิลป์สารฝากวิญญาณ์บูชาครู

สราวุธ สัญญะโม

       อาลัย   เอนก  แจ่มขำ

                   เพื่อนรัก

      สักวาแสนอาลัยเหมือนใจขาด

ไม่เคยคาดไม่เคยคิดสักนิดหนึ่ง

จะต้องโศกต้องเศร้าเฝ้ารำพึง

กับเพื่อนซึ่งผูกพันกันเนิ่นนาน

เพื่อนที่เหลือจะร่วมกันสรรผลงาน

ยืนปณิธาน ของเอนก เป็นเอกเอย 

            บุญครอง   คันธฐากูร

อาลัย   เอนก  แจ่มขำ   เพื่อนรัก

***********

      สักวาแสนอาลัยเหมือนใจขาด

ไม่เคยคาดไม่เคยคิดสักนิดหนึ่ง

จะต้องโศกต้องเศร้าเฝ้ารำพึง

กับเพื่อนซึ่งผูกพันกันเนิ่นนาน 

“กลุ่มนักกลอนร่วมสมัย” ต่อไปนี้ 

คงไม่มี ”เอนก” นำ ร่วมคำขาน

เพื่อนที่เหลือจะร่วมกันสรรผลงาน

ยืนปณิธาน ของเอนก เป็นเอกเอย 

            บุญครอง   คันธฐากูร

                                                                  ด้วยรัก  และ  อาลัย   พี่เอนก   แจ่มขำ

                          ไม่มีแล้วเสียงทุ้มทุ้มนุ่มนวลนัก                      มีแต่รักอาลัยไห้โหยหา

                          ไม่มีแล้วร่างท้วมท้วมที่ชวนตา                       มีแต่ความศรัทธาพารำพึง

                                          ไม่มีแล้ว   " พี่เอนก   แจ่มขำ "            มีแต่คมแห่งคำ " คมคิดถึง "          

                                          ไม่มีแล้วแก้วพี่ชวนคำนึง                    มีแต่ความตราตรึงตลอดไป

                                                                                       ว่าที่ ร.ต.พิทักษ์    บุณยะโอภาส    กำแพงเพชร

  ด้วยความเคารพรักอาลัยและอยู่ในความทรงจำพวกเราตลอดไป "บรมครูกลอนเอนก   แจ่มขำ" 

" คมแห่งความคิดถึงประหนึ่งมี    คิดถึงครั้งหนึ่งกรีดใจหนึ่งหน"