"ราคาแห่งสมมุติ" .......(ไวกูณฐ์ มาลาไทย)

๏ เพียงสมมุติจุติ-ยุติเรื่อง คำขุ่นเคืองขับคั้นผันกระแส กระโดดเต้นเผ่นหาค่าตัวแปร เบี่ยงเงาแรแปลค่ามาพรางตน ฯ   ๏ เพียงฝ่ามือกระพือไกวให้โลกหมุน ทางเคยคุ้นขุ่นพร่าพาฉงน เพียงฝ่ามือถือเคียวเกี่ยวข้าวต้น ณ บัดดลต้นรวงร่วงธุลี ฯ   ๏ เพราะเธอให้ราคากับมันมาก มือก็สากปากก็แห้งเรี่ยวแรงหนี เธอจะหวังอะไรจากธุลี ร่อนกี่ทีมีหรือคือเกล็ดทอง ฯ   ๏ แหวกมิติพลิกด้านสามัญกระทำ คุ้ยจนมือด้านดำช้ำสนอง ส่งสมมุติขุดโลกเอาโลกกอง เผื่อสมปองลองเล่นเป็นเรื่องเป็นราว ฯ   ๏ ด้นโคจรร่อนเร่กระเท่เอียง ประสงค์เลี้ยงโลกเคราะห์เดาะด้วยเท้า เธอจะหวังอะไรจากดวงดาว ตีนเปล่าเปล่าเล่าเรื่องเป็นคุ้งเป็นแคว ฯ   ๏ เพียงสมมุติจุติ-ยุติเรื่อง คำขุ่นเคืองขับคั้นผันกระแส ฉวยเอาเคียวเกี่ยวโลกเป็นตัวแปร แลร่ายแรรวงข้าวด้วยเถ้าธุลี ๚ะ๛

ผู้ตั้งกระทู้ ไวกูณฐ์ มาลาไทย :: วันที่ลงประกาศ 2012-01-18 01:04:26

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล