"ขอนอนนะ"

   นั่งไม่พอขอเอนกายให้หลับใหล

พักผ่อนใจกลางป่าไพรในขุนเขา

ม้านั่งนี้รองรับกายคลายบรรเทา

ทุกข์เร่งเร้าให้ดับรอนนอนพักกาย

   ธารน้ำใสหญ้าใบสวยช่วยผ่อนหนัก

รอความรักพักหยุดนิ่งสิ่งที่หมาย

หนีหน้าหลบจากเมืองกรุงอันวุ่นวาย

สู่แมกไม้ชายน้ำข้ามลำเนา

   ม้านั่งเจ้าเอ๋ยไฉนเลยช่างรู้

ว่าตัวตนฉันหดหู่ทุกข์เศร้า

อกระอุเร่าร้อนเป็นเหมือนเงา

ที่คอยเฝ้าตามทุกที่ที่เราไป

นอนพักกายหลับนิ่งบนม้านั่ง

ข้ามสู่ฝั่งแห่งความฝันอันสดใส

ตรองสติ ตั้งจิตนิ่ง ผ่อนฤทัย

ขอบคุณไซร้ท่าน "ปุณณมี"นะ

....ม้านั่งนี้....สุขแท้เอย.....

ขอน้อมคาราวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

แสนยินดี  ด้วยมีผู้  รู้ประจักษ์
มาทายทัก  ม้านั่งไม้  ในป่าเขา
ให้เหนื่อยอ่อน  ร้อนรุ่ม  กลุ้มบรรเทา 
ใต้ร่มเงา  แมกไม้  และสายธาร
สายลมพัด  ขจัดทุกข์  ที่ลุกโหม
ปลอบประโลม  ดวงจิต  ติดสมาน
แม้มีแผล  อันบาดลึก  รู้สึกนาน
ทรมาน  ฝังใจ  ให้คลายลง

                       "ม้านั่งไม้ที่มิธรรมดา"

     เพราะม้าไม้ คลายดั่งธรรม ส่องนำใจ

ซ่อนบางอย่าง บ่งบอกไว้ ไร้เศร้าหมอง

ม้าที่ดิ้น  วิ่งแข่งขัน  ประชันลอง

ถึงชนะ  แต่กลับต้อง  ทุกข์ระทม

    ม้านั่งไม้ ท่านแฝงหมาย มิกล่าวแจ้ง

แต่สำแดง  แห่งปัญญา พาสุขสม

ดับรุ่มร้อน  นิ่งทุกสิ่ง  ย่อมหายตรม

เพียรเพาะบ่ม ภาวนา ศรัทธาธรรม

    ขอคารวะจากใจนะท่านปุณณมี

ที่นำชี้แสงสว่างกระจ่างค้ำ

ตัวผู้น้อยขอน้อมรับปฏิบัติจำ

เพื่อเตือนย้ำทำความดีก่อนชีพวายฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

อุบลชาติ ย่อมผาดผุด ด้วยหลุดพ้น
เกิดแต่โคลน โดนตม ไม่จมหาย
ยังแทงดอก ออกผล จนพ้นกลาย
เป็นบัวหงาย บานสะพรั่ง เพราะตั้งใจ
อุปมา ปทุมมาศ มาตรแม้นจิต
ไม่ยึดติด ซึ่งกิเลส เหตุหลงใหล
เกิดแต่ตม จมโคลน มิโดนใจ
ยังบานได้ ใสกระจ่าง อยู่กลางบึง

สาธุครับ

                        "บัวดอกงาม"

     ปทุมมาศสี่เหล่าท่านกล่าวแจ้ง

ถ้อยแถลงแห่งความเพียรที่เขียนถึง

น้อมคำนับประทับใจสุดตราตรึง

ประดุจหนึ่งหยาดฝนทิพย์ชโลมใจ

     ผู้ใฝ่เพียรเรียนรู้สู่นิพพาน

ขจัดมารกองกิเลสย่อมสดใส

เกิดแต่โคลนโตจากตมหลุดพ้นภัย

เบ่งบานได้พลิ้วไหวงามยามอรุณฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 แวะมาอ่านบทกลอนงามๆตามคำเชิญของม้านั่งครับ งดงามและให้แง่คิดดีครับ

                           แวะมาเยี่ยมที่ม้านั่งตัวงามครับ

                           ชอบครับ

ยินดีอย่างยิ่งครับ และขอขอบคุณที่ให้การต้อนรับกับผู้มาใหม่อย่างอบอุ่น

แวะมานั่งครับ  

ยินดีอย่างยิ่งครับ คุณราศีพิจิก

 มานั่ง ม้านั่ง มาอ่าน                          มาบ้าน มาเยี่ยม มาเยือน

มาเขียน มาจด ไว้เตือน                      มีเรือน มีเพื่อน ร่วมใจ

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก                

:-)

ภูสุภา  ท่านมาเยือน  ในเถื่อนถิ่น
คงได้ยิน  ม้านั่ง  แล้วฟังเสียง

เรียกจากป่า  หาได้เห็น  ว่าเป็นเพียง

แค่สำเนียง  ดอยดง  ในพงพี
สำแดงจิต  มิตรไมตรี  ที่รู้จัก
มานั่งพัก  ทักทาย  ไม่หน่ายหนี

สมดั่งนาม  ภูสุภา  ท่านพาที

ปฐพี  ที่งามงด  จรดนภา

        ได้พักพิง ม้านั่ง ทุกครั้งสุข

ช่วยปลอบปลุกความหวังยังไม่สาย

หากหนทางข้างหน้าคอยท้าทาย

นั่นจุดหมายหลักชัยในชีวิต

        การพึ่งพาต่อกันนั้นประเสริฐ

ช่วยก่อเกิดมิตรไมตรีที่สนิท

หยาดนำใจหยดน้อยหากหยุดคิด

ได้ชื่นชิดพึ่งพากันมั่นสุขครอง

อันมิตรอื่นหมื่นแสนในแดนโลก
คงเป็นโชคชะตาพาลิขิต
มิตรกวีมีธรรมนำชีวิต
ดุจกัลยาณมิตรคิดเหมือนกัน