ชัดเจน  กล้าหาญ  และเห็นด้วย  วรรณกรรมการเมืองไม่ได้คับแคบอยู่แค่สีเสื้อและสามจังภาคใต้   แต่กวีสายใต้ก็หยิบยกมาเขียนทุกปี  และก็ได้รางวัลทุกปี   ไม่ว่าจะเป็น  เซเว่น    นายอินทร์   พานแว่นฟ้า   ปีหน้าก็มีอีกแนวคิดนี้    แต่อาจจะเป็นยะลา  นราธิวาส     สุงมาหน่อยก็สงขลา  อยากให้กวีสายเหนือและอิสาน  หยิบยกเชียงใหม่  เชียงราย    หรือ  อุดร  ขอนแก่น  มหาสารคาม  ร้อยเอ็ด  ยโส  มาเขียนบ้างนะครับ  แต่ที่แน่ๆๆ    ลาบร้อยเอ็ด  ลาบอุดร    พริกหนุ่มเชียงใหม่นี่อร่อยนะครับ  แต่คงอร่อยสู้  แกงไตปลา  แกงเหลืองขมิ้น  แกงคั่วกลิ้งไม่ได้หรอกครับ  ถึงยกประเคนยังไง  กรรมการคงไม่มอง  อิอิ 

เห็นด้วยกับคุณสุธีทุกประการครับ 

คำประเภท พรึงพรั่น ต่างแตก เหว่ว้า เขาเรียก คำเก้อ

สลับไปสลับมาเพื่อหาสัมผัส 

ลองคิดดูว่าเวลาเราพูดกันจะไม่มีใครพูด ต่างแตก แยกแปลก อะไรทำนองนี้

รองชนะเลิศ ก็เลียนแบบแนวทางจากคนชนะครั้งที๖ เรื่อง จดหมายจากแม่

งานชิ้นนี้ของโกสินทร์ดูแย่กว่าชิ้นอื่นๆที่เคยอ่านมา

ขอขอบคุณ คุณ สุธีร์ พุ่มกุมาร เป็นอย่างยิ่งที่ ออกมาแสดงการวิจารณ์อย่าง ผู้ทรงภูมิรู้และภูมิปราชญ์อย่างแท้จริง ผมขอยกย่องว่าเป็นบุคคุลที่กล้าวิจารณ์ เพีืื่อความถูกต้อง

อีกหนึ่งความคิดเห็นแม้จะเป็นเศษเสี้ยวเล็กเพื่อสนับสนุนความคิดท่านสุธีร์  พุ่มกุมาร 

เราสอนนักเรียนเสมอว่าการนำคำบางคำมาสลับที่กันเพื่อเร่หาสัมผัสนั้นมันไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย

มีแต่จะเสียความไปเปล่าๆ  แต่...  เมื่อเขียนแบบนี้แล้วได้รางวัล  นักเรียนก็อาจจะนำเอาไปใช้บ้าง  ( เผื่อบางทีจะได้รางวัล)

ไม่ใช่ไม่เคารพการตัดสินของกรรมการแต่มองในแง่การเป็นแบบอย่างให้กับคนรุ่นหลังเพื่อให้เป็นประโยชน์และเพื่อใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องและ

ตรงความหมายที่สุด  หรือจะว่าอย่างไร

ขอชื่นชมกับการวิเคราะห์ของคุณสุธีร์ พุ่มกุมาร(และชื่นชมผลงานของท่านหลายๆชิ้นที่เคยอ่านผ่านตา) เป็นการวิจารณ์อย่างมีหลักวิชาการ และไม่แสดงความเป็นอคติกับผลการตัดสิน เท่าที่ติดตามการประกวดรางวัลนี้มาตรฐานและผลงานก็ประมาณนี้เกือบทุกปี(ก็แนวอย่างที่คุณสุธีร์ ตั้งข้อสังเกตไว้นั่นแหละครับ) นักเขียนจึงเดินตามรอยคนที่ประสบความสำเร็จ (เป็นธรรมดาครับ) ปีนี้ก็ลองส่งลงสนามนี้เหมือนกัน(สอบตกตั้งแต่รอบแรก...ฮา ว่าด้วยเรื่องลิเกล้วนๆ ไม่แบ่งสีแบ่งค่าย ชายแดนใต้ยิ่งไปไม่ถึง) ถือว่าช่วยกันสร้างสีสันครับ วงการจะได้คึกคัก ขอบคุณสำหรับความคิดดีๆครับ

ท่านสุธีร์  พุ่มกุมาร    คือคนตรง  ที่สังคมกวีที่สวมหน้ากากเข้าหากันหวาดกลัว  และมีกวีหลายท่านที่ชอบทำตัวกระมิดกระเมี้ยนเป็นผู้ดีในหัวใจที่เสแสร้งและดัดจริต

ผมว่าอีกหน่อยก็เขียนกันเอง แล้วก็ตัดสินกันเองก็ดีครับ จะได้เป็นที่ยอมรับของสังคม เขียนแล้วให้กรรมการตัดสิน ไม่ถูกใจก็จะมีกระแสวิพากษ์วิจารณ์ประเภทวีรกรรมซ้ำเติม ด้วยอัตตาเต็มกรงขังของตนเอง  เกณฑ์การตัดสินกวีนิพนธ์มันมีหลายองค์ประกอบ และขั้นตอนการตัดสินรางวัลพานแว่นฟ้าก็มีการกลั่นกรองกันหลายขั้นตอน งานชิ้นที่ดีที่สุดก็ถือว่าดีที่สุดในกองนั้น อาจมีตำหนิบ้าง ความงดงามส่วนอื่นของเขาก็มี มองส่วนดีของเขาบ้าง เขาเรียกว่ามองเชิงบวก อย่าให้อะไรมันเป็นลบไปทั้งหมดเลย มิฉะนั้นจะมองโลกในแง่ร้ายตลอดชีวิต และมองผิดพลาดตลอดไป

ถ้ากวีอิสาน  และเหนือ จะเขียนเรื่องสามจังหวัดภาคใต้นี่  จะเป็นการดัดจริตไหมครับ  เพราะคิดไว้แล้วว่า  จะเขียนเรื่องปัญหาภาคใต้ครับ

ขอเป็นกำลังใจให้คุรสุธีร์ ที่กล้าวิจารณ์  แต่ที่ข้าพเจ้าสงสัยมากกว่านั้นคือ มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่า  ปีนี้พอคัดเหลือ 50 สำนวนแล้วมีการขอเปิดดูรายชื่อผู้แต่ง   ซึ่งไม่เหมือนที่ผ่านมาที่ลบชื่อออก แล้วใส่หมายเลขแทนเพื่อไม่ให้กรรมการรู้ว่าเป็นใคร   แต่ปีนี้กรรมการบางคนอ้างว่า

เพื่อป้องการการใช้ชื่อปลอม   ซึ่งมันไม่ยุติธรรม เพราะก่อนที่จะประกาศรางวัลหรือมอบรางวัล กรรมการมีสิทธิ์ที่จะทดสอบภูมิของผู้ที่จะมารับ

รางวัล    เรื่องอย่างนี้ไม่ทราบว่า  เจ้าหน้าที่รัฐสภาจะกล้าออกมาชี้แจงไหมว่าทำไมถึงเปิดเผยรายชื่อผู้ส่งประกวดให้กรรมการฯ

"รางวัลพานแว่นฟ้า"มี เอกสารมาชวนส่งให้ประกวดอยู่เนื่องๆ

ผมไม่ค่อยได้อ่านรายละเอียด บอกกันตรงๆ พูด ตรงๆ ผมก็อ่านสแกน รู้แต่ว่าเป็นรางวัลของทางรัฐสภา น่าจะทำนองนั้น

ขอถามตรงๆ "พานแว่นฟ้า"คือ อะไร อะไร เป็นพาน อะไร เป็น แว่น อะไร ฟ้า ถามจริงๆ ผมไม่ได้กวน และไม่ได้ดัดจริตถาม

และที่สำคัญ ใช้เงินของรัฐสภา มาแจก เงินรัฐสภา นี่ใครหา เป็นเงินหลวงหรือเปล่า ผมขอถามสองข้อ สามคุณสุธีร์ เจ้าของกระทู้ด้วย โปรดตอบให้กระจ่างจะเป็นพระคุณยิ่ง.

(จริงๆ ผม หาข้อมูลได้ไม่ยาก ถ้าผมสนใจจะหา เห็นคุณสุธีร์ น่าจะรู้ ผมว่าน่าจะง่ายกว่า)

ผู้เขียนพยายามเร่หาสัมผัส ถ้าสำผัสสระไม่ได้ก็สำผัสอักษร ถ้ายังไม่ได้ก็ไม่ต้องมีสำผัส ถ้าสำผัสแล้วไม่เนียน

       บทสุดท้ายที่อยู่ในวงเล็บ  ลึกอกนี้เริ่มพรึงพรั่นและหวั่นไหว

       เอาคำว่า พรึงพรั่น

**********

สำผัส/สัมผัส...แน่ครับ.

คุยกันสนุก ๆ นะ ผมเคยถามท่าน เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ แบบคุยสนุก เพราะตอนนั้น ฉงนใจเพลงสายัณห์ สัญญา

ว่า "วังเวงเหว่ว้า...รักเธอเท่าฟ้า..."

ผมถามท่านว่า เหว่ว้า ถูกต้อง ใช้ได้ไหม

ท่านตอบว่า "เป็นคำกวี มีอนุโลม" ประมาณนั้น

ผมตะหงิด ๆ แปลก และ รู้สึก แปร่ง....

ผมไม่นึกว่าจะงอกงาม มาอีกหลาย"เก้อ" ผมชอบนะคำว่า เก้อ ที่มานิยามให้คำประเภทนี้ จะมามีดีอย่างเดียว พอ เก้อ มาแล้วไม่ เก้อ มันลากคำที่นัด สัมผัสมาตามนัดเสมอ สนุกออก (ฮา)

ลองอ่านหนังสือ  ดังนั้นฉันจึงเขียนของ อ.เนาวรัตน์  มีเรื่อง คำ เก้อ ๆ   ไว้หลายคำ  อ่านแล้ว เก้อ ดี 

ถ้าเป็นกรรมการตัดสินก็คงจะให้งานของตัวเองชนะใช่ไหมล่ะ เพลงพิณ...งานชิ้นนี้เพราะเหรอ ดีเหรอ ห่วยว่ะ วิจารณ์แต่งานของคนอื่นว่าไม่ดี ไหนบอกซิ งานของตัวเองดีมาจากชั้นฟ้าสวรรค์ไหน จะบอกให้นะว่าคำว่าอิจฉามันสะกดอย่างนี้ อ.....สระอิ...จ...ฉ...สระอา 555555

ความคิดต่างน่ะไม่ผิดหรอก  การสลับที่ของคำเนี่ย ผมเคยอ่านคำนิยมในหนังสือเล่มหนึ่ง เขาบอกว่ากวีมีสิทธิ์พิเศษในการใช้ภาษา การสลับที่ของคำจะบอกว่าจนปัญญาก็ใช่เพราะอยากได้ทั้งคำทั้งสัมผัสแต่หาไม่ได้ ก็ใช้วิธีนี้  ในขณะเดียวกันจะว่ามากด้วยปัญญาก็ใช่อีกด้วยว่าสามารถหาวิธีได้  เหมือนอย่างคนคิดนอกกรอบ  พวกไม่เห็นด้วยก็ว่าไอ้พวกนี้เข้าแถวไม่เป็น  แล้วอันไหนมันถูกผิดล่ะ  

สงสัยนะใครรู้ช่วยตอบด้วย

สำนวนรองชนะเลิศ บทที่4 วรร4 ส่งคำว่า ดี แล้วบทที่5 วรรค3 รับคำว่า ดี เหมือนกัน ใช้ได้หรือไม่ หรือคนละดี

เพราะไม่เคยเห็นใครเขียน  ขออภัยไม่ได้คุ้ยเขี่ยหาตะเข็บ ตะขาบ อะไร เทศกาลพานแว่นฟ้าปีนี้ก็จบลงแล้ว..

แค่..อยากรู้จริงๆ ขอบคุณมากมาย

อ่าน สักวาวิวิธ ของประยอม   ซองทอง  เห็นคำว่าดี สัมผัสซ้ำกับ คำว่าดี เหมือนที่คุณอ่อนหัดยกมาเป๊ะเลย เป็นการประชันกัน ระหว่าง ศิวกานท์  ปทุมสูติ กับ สมศักดิ์   ศรีเอี่ยมกูล  ท่านเนาวรัตน์   พงษ์ไพบูลย์  ให้คนสัมผัสซ้ำ แพ้ ครับ  แล้วรู้มั้ยวะว่าทำไม คุณสุธีร์  ไม่ได้เป็นกรรมการ  ส่วนคนที่เป็นกรรมการไม่ใช่คุณสุธีร์ มันยังมีองค์ประกอบอื่น ๆ  อีกเยอะโว่ย...

เมื่อไรจะมีรางวัล "พานแว่นฟ้า"  ประเภท.. สารคดี  นวนิยาย  วรรณกรรมเยาวชน  หนังสือภาพ  การ์ตูน 3 ช่องจบ   มั่งอ่ะ...

ไหนๆ จะปรองดองกันแล้ว   น่าจะส่งเสริมดูสักปี...

ขอบคุณ คุณอ่อนกว่า เช่นนั้นข้าพเจ้าจักไม่เขียน หากไม่เผลอ...

น่าจะทุกวงการนะ  ย่อมมีคำวิพากย์ วิจารณ์กันบ้าง...คิดซะว่าหนุกหนานกัน

แต่ให้ข้อคิดดีๆ มากมาย..

ด้วยความขอบคุณ

กวี มัน กลั่น มา จาก ความ รู้ สึก ที่ ทาง วิทยาศาสตร์ เรียก ว่า สมอง

แต่ กวี เรียก ว่า หัว ใจ

ขอ แค่ รัก ที่ จะ แสดง ออก ทาง ความ คิด

สิ่ง นั้น คือ กวี

กวีนิพนธ์ เหมือน ศาสนา

ทำ เพื่อ หวัง ผล หวัง สิ่ง ตอบ แทน

สิ่ง นั้น ไม่ไช่ กวีนิพนธ์ และ คน นั้น ไม่ ไช่ กวี

ขอบ คุณ

นักเรียน ชั้น ม.6 โรงเรียนสตรีภูเก็ต

ปกติ ใช้ ชื่อ ใน บอร์ด ว่า มนต์ตระการ

ชอบจังคนภูเก็ต  เมื่อไหร่จะออกโรงเรียนครับ ออกโรงเรียนแล้วอย่าเปลี่ยน อุดมคติ นะ

คุณสุธีร์   ช่วยสอบถาม เจ้าหน้าที่รัฐสภาหน่อยเถอะ  ปีนี้ทำไมเปิดรายชื่อผู้ประพันธ์ให้กรรมการบางคนดู

ผมตอบให้ก็ได้ครับ กรณีถ้ามีสิ่งผิดปกติในการส่งบทกวีเข้าประกวด คณะกรรมการและผู้ดำเนินการจัดประกวดเขามีสิทธิในการสอบสวนหาข้อเท็จจริง โดยใช้มติที่ประชุมเพื่อความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม คำถามนี้ควรถามให้ตรงประเด็นคือถามไปที่ผู้เกี่ยวข้องโดยตรง ไม่ต้องไปบอกให้คุณสุธีร์ไปถามเจ้าหน้าที่รัฐสภาหรอก

hair clip ins human hair wigs avoid damages and to make the wigs last wigs public events If there are sellers clip in extensions remy clip in extensions.

 ขอร่วมแจมครับ

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเพราะผมก็ติดตามอยู่ตลอกสำหรับรางวัลพานแว่นฟ้า มิทราบเหมือนกันว่าจรรโลงอย่างไร

เน้นเนื้อหาแต่ละเรื่องแรงๆทั้งนั้น ทำไมเหรอครับวรรณกรรมการเมืองมันเป็นสภาพที่สะท้อนถึงความรุนแรงกระนั้นเชียวหรือ ความงดความงามของประชาธิปไตย ที่กำลังพัฒนาทำไมมิมีใครเห็นหรือหยิบยก ทำไมหนอถึงนิยมความแรงถึงเพียงนั้น ความละมุนละไมของเนื้อหา กับภาษาที่นุ่มลึก

ไม่มีเลยเหรอ ไม่รู้สิครับจากที่อ่านก๋เรื่องเดิมๆ เก่าเล่าใหม่ ใหม่เล่าเก่า  

ผมอยากเห็นความงดงาม อยากเห็นหัวใจ อย่างเห็นวรรณกรรมที่มีแรงขับ แรงพลักจากหัวใจที่มองประชาธิปไตยจัง

สงสารนะเจ้าประชาธิปไตยเนี่ย หากมันรุนแรงขนาดนั้นตรามที่มโนสำนึกของวรรณกรรมใครๆๆๆ เขาเล่าอ้างมา ก็เปลี่ยนการปกครองเลยดีกว่าไหมครับ (จากใจ)

แต่ก็ชื่นชมนะครับที่สามรถสรรภาษากรองกลั่นจนเป็นเรื่องๆ กันมาได้

จะขอติดตามรางวัลพานแว่นฟ้าต่อไปรอดูวันที่วรรณกรรมจะฉายฉาบเงาของความงามแห่งประชาธิปไตบบ้าง

10 ปีก่อนก็รุนแรง 10 ปีนี้ก็ยังเหมือนเดิม