“ สถิตในดวงใจนักฝัน ”

“ สถิตในดวงใจนักฝัน ”                                                                                ฟ้าเอ๋ยฟ้าสีหม่นจนปวดร้าว        ได้ยินข่าวเศร้าทรวงปวงนักฝัน   “ รุ้งนภา ” ลาลับดับชีวัน         เคยผูกพันยิ่งนักเหล่านักกลอน                         ผู้กำเนิดเกิด “ ตามรอยสุนทรภู่” ได้เรียนรู้เชลงเพลงอักษร       จึงเป็นความห่วงหาและอาวรณ์   โศกสะท้อนอาลัยในความดี                          ทั้งเกริ่นกลอนตอนบ่ายร่ายมนต์ขลัง  เป็นพลังวรรณกรรมนำวิถี ด้วยท่านรักดำรงวงกวี            สร้างศักดิ์ศรีอักษรให้กลอนกานท์                   เหลือคุณงามความดีที่ไม่พราก          ร่องรอยจาก “ สมคิด ” วิจิตรสาร    อยู่กลางใจนักฝันนิรันดร์นาน คือสุสานศักดิ์ศรีแห่งชีวา             นาม “ สมคิด ธนะนิมิตร ”  คือชีวิตคือความดีที่ล้ำค่า โอ้อนิจจาวตะสังขารา       พระท่านว่าไม่เที่ยงเลี่ยงไม่พ้น                          ขอวิญญาณท่านสถิตสรวงสวรรค์ ทั้งมากมั่นด้วยบุญพูนกุศล      อันความดีที่ยืนยาวพราวอำพน    กลางใจคน “ รักฝัน” นิรันดร์        .............................................                                                                           นายประสิทธิ บุญวงษ์

ผู้ตั้งกระทู้ นายประสิทธิ์ บุญวงษ์ (psb135-at-hotmail-dot-co-dot-th) :: วันที่ลงประกาศ 2011-11-12 14:49:37

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล