“ ทุกข์เพราะเขา  หรือเพราะเรา ?????? ”

หากว่าเปรียบ  ความรัก  ดั่งดอกไม้                                  คงจะคล้าย  ดอกโศก  สุดโศกศัลย์

เสียน้ำตา  เพราะรัก  ทุกคืนวัน                                        สุดจะบรร- ยายเศร้า  ที่ใจมี

เคยคิดหยุด  ใจรัก  หยุดทุกสิ่ง                                          เก็บตัวนิ่ง  ในโลกมืด  ลี้หลบหนี

แต่เพราะใจ  ที่ยังรัก  และภักดี                                        จึงยอมอยู่  แบบชีช้ำ  ระกำทรวง

ถามรักมั้ย  ใจตอบ  ว่าสุดรัก                                             แสนจะภักดิ์  แสนห่วง  และสุดหวง

ด้วยว่ายก  ใจให้  แล้วทั้งดวง                                          ไม่คิดทวง  ใจรัก  คืนกลับมา

ถามท้อมั้ย  ขอตอบ  ไม่เคยท้อ                                         ยังเฝ้ารอ  เฝ้ารัก  เฝ้าห่วงหา

ยังเฝ้าคอย  วันคืน  และเวลา                                            จะพาเธอ  กลับมา  ยังที่เดิม

ถามเหนื่อยมั้ย  ตอบได้  ว่ามีบ้าง                                     ด้วยระหว่างทาง  มากปัญหา  เข้ามาเสริม

ทั้งเรื่องเล็ก  ทั้งเรื่องใหญ่  คอยซ้ำเติม                           จนแทบก้าว  ต่อไม่ไหว  ด้วยไร้แรง

ถามเจ็บมั้ย  ตอบได้  ว่าเจ็บมาก                                       แต่ทุกฉาก  ทุกตอน  ต้องเสแสร้ง

เปรียบดั่งว่า  ตัวเรา  คือนักแสดง                                   เพื่อจำแลง  แปลงอีกตน  ให้ครื้นเครง

ถามตัวเอง  หลายครั้ง  หยุดได้มั้ย                                   หยุดให้ใจ  กับคนที่  คอยข่มเหง

แล้วก็หัน  กลับมา  รักตัวเอง                                           ใช้ชีวิต  ให้ครื้นเครง  แสนเพลิดเพลิน

อีกทั้งมี  คนที่  ยังคอยรัก                                                   คนที่จัก  คอยปกป้อง  ไม่ห่างเหิน

คอยอยู่ร่วม  ทุกข์สุข  ร่วมเผชิญ                                      และร่วมเดิน  ร่วมฝ่าฟัน  แก้ปัญหา

รักจากชาย  คนไหน  ที่ว่าแท้                                           ยังพ่ายแพ้  ความรักจาก ญาติพงศา

รักบริสุทธิ์  รักที่ให้  แต่เกิดมา                                         หารักใด  มีค่าเท่า  พ่อ - แม่ตน