"วิสัจฉนา"

อยากฆ่าตัวตาย

สะกดไทยก็ผิดๆ ถูกๆ

เขียนโคลง ก็ ผิดๆ ถูกๆ

ถ้าเป็นภาษาไทยเป็นคน คงผูกคอตาย

คุณเด็กรุ่นใหม่คะ คุณจะกระแทกแดกดันคุณประมุขให้เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาคะ กระทู้นี้เขาตั้งขึ้นมาเพื่อวันภาษาไทย ถ้าไม่สร้างสรรค์ก็ขอร้องว่าอย่าทำลายนะคะ ในฐานะของคนที่รักษาภาษาไทยคนหนึ่งดิชั้นขอให้คุณคิดบวกนะคะ และรู้จักการให้อภัย จิตใจคุณคงสงบกว่านี้ เข้าพรรษาแล้วนะคะ อะไรที่มันแย่ๆก็ลด ละบ้างเถอะค่ะ

ใครนะ...ยิ่งทำตนเป็นผู้ชี้แนะผู้อื่น.... แต่ตนเองกลับต้องให้ผู้อื่นชี้แนะ ติติง  ประคับประคองอยู่เรื่อย....เฮ้อ !  เห็นแล้วเหนื่อยแทนจริงๆ... ลองนั่งดูไปก่อนนะ แล้วพิจารณาตนไปด้วยจะดีที่สุดจ้ะ

เลือกตั้งที่ผ่านมา สถานที่หน่วยเลือกตั้ง ยังใช้คำว่า

"เอนกประสงค์" อยู่มากมาย

ไม่รู้เมื่อไหร่ จะใช้คำที่ถูกต้องสักทีสักที

ผู้ใหย่รุ่นเก่าดิบดีมาจากไหนคะ ตรัสรู้แล้วเหรอ ดื่มวีต้า แล้วไปตายซะ

ตอบคุณเด็กรุ่นใหม่

เรื่องโคลงสี่ ทึทุกคนติดใจอยู่ ผมบอกให้บอกมาเลยว่าผิดตรงไหน ก็ไม่ยอมบอก ให้ดูเอาเอง

ผมขอสรุปเลยก็แล้วกัน ผมผิดที่คำสัมผัส เสียงสั้นกับเสียงยาว และผิดที่สัมผัสคำซ้ำ

ผมถามผู้รู้แล้ว ท่านบอกว่า เขาไม่นิยมกัน ไม่ถือเป็นเรื่องผิดร้ายแรง ในวรรณคดีก็มีบ่อย ๆ

ผิดแค่เขาไม่นิยมกันเท่านั้นครับ ส่วนคำว่า ติเตรียน ผมไม่ได้เริ่มขึ้น มีท่านผู้ติงเขียนอย่างนี้

ผมก็เลยเอาคำเขามาย้อน ว่าเขียนอย่างนี้ถูกหรือเปล่า

ผมว่าเรื่องผม ถ้าท่านเห็นว่าเป็นความผิดร้ายแรง ผมก็ขอยอมรับ ตามใจท่านครับ ไม่อยากให้เสีย

บรรยากาศ วันภาษาไทย 

..ภาษาไทยสวย..สื่อความแสน

มิอาจดูแคลน...คำพ่อขุนฯ

รักษ์เถิด.เทิดคำค่าค้ำคุณ

สืบทอดสู่รุ่น..ลูกหลานไทย

.ภาษาไทยสวย..ด้วยศาสตร์ศิลป์

จักสิ้นจืดจาง.....เป็นอย่างไหน

พูดเขียนอ่านออก..บอกความใน

ต่างจิตต่างใจ.....เจตนาฯ

เรายาเอ๋ย เขียนคำว่าผู่ใหญ่ยังผิด ไม่รู้ว่าเจตนาหรือซ่า..เซ่อ กันแน่  ยอมรับความจริงบ้างนะ

หนูเรยา ให้เกียรติวันภาษาไทยแห่งชาติ ก็อย่าโพส ข้อความดูหมิ่น ผู้ใหญ่รุ่นเก่าเลยนะ เพราะผู้ใหญ่รุ่นเก่านี้ก็รุ่นบรรพบุรุษพวกคุณนี่แหละ รักษาวัฒนธรรมไทยหน่อย

ดอยแม่สลอง น่าจะเขียนผิด

ศัพท์สำเนียงก็คือ สะลอง แน่นอน

เพราะฉะนั้น ควรต้องเขียนว่า ซลอง

ถ้าเขียนสลอง ต้องอ่านว่า สะ-หลอง

เช่น สมอง สยอง ฉลอง สลวย

"ผมบอกให้บอกมาเลยว่าผิดตรงไหน ก็ไม่ยอมบอก ให้ดูเอาเอง ผมขอสรุปเลยก็แล้วกัน ผมผิดที่คำสัมผัส เสียงสั้นกับเสียงยาว และผิดที่สัมผัสคำซ้ำ ผมถามผู้รู้แล้ว ท่านบอกว่า เขาไม่นิยมกัน ไม่ถือเป็นเรื่องผิดร้ายแรง ในวรรณคดีก็มีบ่อย ๆ ผิดแค่เขาไม่นิยมกันเท่านั้นครับ"

อยากจะบอกว่า โคลงสี่สุภาพ มีฉันทลักษณ์บังคับเรื่องการวางตำแหน่งคำเอก คำโท (รู้จัก ไหม) ว่าวางคำเอก โท ตรงตำแหน่งไหนบ้าง ถ้าศึกษาก็คงจะรู้ แต่นี่คงไม่ได้ศึกษา อาศัยอ่านเอง รู้เอง ตรัสรู้เอง เลยโง่เง่าเป็นควายให้เขาตำหนิ แล้วยังเถียงข้างๆคูๆ

ฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ หาศึกษาได้มากมายหลายที่ ในอินเตอร์เน็ตก็มีหลายแห่ง อย่ามัวขยายขี้เท่ออยู่เลย

เรียน คุณรำคาญ 

    เสียงลือเสียงเล่าอ้าง  อันใด พี่เอย

เสียงย่อมยอยศใคร       ทั่วหล้า

สองเขือพี่หลับไหล      ลิมติ่น ฤาพี่

สองพี่คิดเองอ้า            อย่าได้ ถามเผือ

       กลอนแม่บทของผม

       ทีนี้ลองมาดูกลอนของท่านนวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ดูบ้าง
ก็ไม่ได้ตรงเป๊ะ ตามตำแหน่ง ที่คุณรำคาญว่า  ผมว่ากวีเขาก็ต้องมีลีลาบ้าง

อย่าไปซีเรียสจริงจังกับมันนัก เอาที่เนื้อหาจะดีกว่า 

ขอบคุณที่แนะนำ

๑  สยามินทร์เมืองมาศตั้ง                                  แต่บูรพ์
ละเอียดละออลาย                                        ดิลกหล้า
พระศาสน์พิสุทธิ์พูน                                      ไพโรจน์
ยศพระยอแย้มฟ้า                                        เฟื่องฝัน

๒  ประมวลปราโมทย์ไว้                          ทุกวาร
ดิเรกดุริยบรรณ                                       ระเบียบร้อย
ระบือเลบงการ                                       กวีเวทย์
เกลียวกระหนกน้อยช้อย                         ชดหาว

๓  ไพศาลพิเศษสร้าง                                พุทธศิลป์
คือสื่อพระสัจจ์สกาว                                   เก็จแก้ว
สะอาดสงบริน                                            รำงับ
ไสวสว่างพร่างพร้อยแพร้ว                         สะพรั่งใจ

๔  วังวัดวาววับแก้ว                                     ผกายกรอง
ผ่องปภัทร์ศรัทธาไทย                                    ท่วมด้าว
ทุ่งทิพย์ลิบลิ่วทอง                                      เปลวทาบ
นาเจิ่งน้ำโน้มน้าว                                        หนักรวง

๕  รวงหนึ่งระนาบนี้                                     หนักนัก
คุณแม่มาปูนปวง                                        ปากป้อน
คุณแม่ขอบคุณสัก                                      แสนส่วน
ฤๅครึ่งคำเสี้ยวช้อน                                      ชักถึง

๖  มาแม่อย่าด่วนด้วน                                     แผ่นดิน
มาแม่ฟังกรรดึง                                           กล่อมด้าว
ใจแม่หล่อใจริน                                           ใจราษฎร์
ราษฎร์แหล่งเมืองฟ้าน้าว                                  นี่หนอ

๗  เกิดแล้วสิบชาติตั้ง                                    เป็นตน
ขอเกิดขอตายขอ                                         ครบถ้วน
คู่แผ่นพระพุทธพล                                       โพสพ
ทองประกายแก้วล้วน                                  เลิศลอย

๘  เขียวขาบตะขบเข้ม                                   เต็มเขียว
แสงพระขับข่มพลอย                                     เพชรแท้
ประหวัดระบัดเรียว                                        รวงอ่อน
ขจีขจิตเนื้อแท้                                           ถ่องธรรม

๙  อาภรณ์ทุกท่อนแล้ว                                     ราวทอง
อร่ามทุ่งรุ่งเริงรำ                                           ร่ายฟ้อน
เปล่งปลั่งประกายละออง                               อวลจิต
เย็นระยับซับซ้อนย้อน                                    เยือกทรวง

๑๐  เม็ดหนึ่งเม็ดนิดนี้                                      มากนับ
ปลงเปลือกคือปลดปวง                                   ปิดกั้น
ขาวสะอาดผุดผาดขับ                                     ไขพิสุทธิ์
ใจหนึ่งพ้องซร้องซั้น                                       สระเสริญ

๑๑  ลูกกราบพระพุทธแก้ว                                มรกต
ใจหนึ่งประหวัดเกิน                                         พระแก้ว
ใจหนึ่งถอดแบบบท                                        บัวบาท
ใจหักใจแคล้วแคล้ว                                        คลั่งใจ

๑๒  มือหนึ่งภิวาทไหว้                                       ชินวร
มือหนึ่งเช็ดชลนัยน์                                         เนื่องช้ำ
ตาหนึ่งแน่วนบบร                                          พุทธบท
ตาหนึ่งแน่นน้ำน้ำ                                          ขนัดตา

๑๓  พระพ่อมรกตแก้ว                             ไกวัลย์
เผดียงพระสดับศัพทา-                             ธิบาทนี้
จากจิตสู่จิตสรร                                           สุจริต
บูชิตบาทเบื้องชี้                                           ช่องเห็น

๑๔  เห็นทุกข์เห็นทิศให้                            เห็นทาง
เหตุแห่งทุกข์ขุกเข็ญ                                       ขัดข้อง
เห็นความดับทุกข์กลาง                            ที่เกิด
ทางที่ผ่องแผ้วพ้อง                                         พบถึง

๑๕  จักจารบรรเจิดแจ้ว                                 จากใจ
อุกโฆษขับอึงคนึง                                          คณะถ้อย
ประมวลประมาณไหว                                   ประหวั่นหวาด
ขอพระแก้วน้อยน้อย                                   นั่งฟัง

เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ , อาทิตย์ถึงจันทร์

แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 46 10:59:26

555 ขำว่ะ  นายประมุขนี่ไร้เดียงสาสิ้นดี ไม่รู้จริงๆ หรือปัญญาอ่อนกันแน่

ไปกล่าวหาว่าท่านอาจารย์เนาวรัตน์เขียนโคลงไม่ตรงเป๊ะตามตำแหน่ง

คุณไม่รู้จักเหรอ ที่ท่านอาจารย์เนาวรัตน์เขียนเขาเรียกว่า "โคลงดั้น" 

แล้วไม่ใช่โคลงดั้นธรรมดา แต่เรียกว่า "โคลงดั้นบาทกุญชร"

ฉันทลักษณ์ของโคลงดั้น แตกต่างจากโคลงสี่สุภาพ คุณก็คงไม่รู้และไม่เคยศึกษา

ไม่ขออธิบายนะ ปล่อยให้โง่ต่อไปแล้วกัน

คุณนี่ไม่รู้เรื่องโคลงเอาเลย แล้วตะแบงหาว่าศิลปินแห่งชาติท่านเขียนผิด น่าอับอายสิ้นดี

อยากให้ท่านอาจารย์บุญครอง ผู้อาวุโส ในที่นี้ กรุณามาอธิบายโคลงดั้นบาทกุญชรให้พวกไร้เดียงสาเข้าใจหน่อยครับ

อ้อ...กรุณาเขียนให้ถูกด้วย

หลับใหล  เขียนอย่างนี้

ฤๅพี่  เขียนอย่างนี้  สระอาต้องหางยาว

แล้วก็ อย่าได้ถามเผือ ก็ต้องติดกัน

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ กับคุณรำคาญ

คุณประมุขตะแบงทุกอย่าง ไม่รู้แต่แสดงความอวดรู้ น่าอาย ขายหน้า ไม่รู้แต่รับความรู้จะดีเสียกว่า

ส่วนเรยา ก็ส่งเสริมกันดีจัง จะว่าอย่างไรหรือเรยา บอกหน่อยสิกับการอวดความรู้ของคุณประมุข หรือจะว่าอาจารย์ท่านเขียนผิด

ผมจับตามองสองคนตลอดเวลา

มาช่วยกันจับตามองเร็วครับ

คุณประมุข จะขายขี้เท่อตัวเองไปถึงไหนเนี่ย?

วิสัชชนา ก็เขียนผิดเป็น วิสัจฉนา

แม่แบบโคลงสี่สุภาพ "เสียงลือเสียงเล่าอ้าง..." ก็จำมาผิด

ไปอ่าน อาทิตย์ถึงจันทร์ ของ อ.เนาวรัตน์ฯ ซึ่งท่านเขียนด้วยโคลงดั้นบาทกุญชร คุณประมุขก็ไปทึกทักว่าเป็นโคลงสี่สุภาพ

ตัวเองเขียนโคลงผิดฉันทลักษณ์ พอมีผู้ติติงแทนที่จะรู้ตัว กลับตะแบงไปใหญ่

คนอย่างนี้นะเหรอ จะมารณรงค์รักษ์ภาษาไทย น่าอับอายเสียจริงๆ

เป็นอย่างนี้แหละ

ถึงได้บอกว่า ถ้าภาษาไทยเป็นคนคงผูกคอตาย

ไปนานแล้ว

หน้าแหก หมอไม่รับเย็บจริงๆ

ตอนนี้ประมุขกำลังคร่ำเคร่งกับการศึกษาโคลงทุกชนิดอยู่

อนาคตเขาจะเป็นนักโคลงผู้เก่งกาจเทียบเท่าอาจารย์เนาวรัตน์ทีเดียว

พวกเราช่วยให้กำลังใจเค้าหน่อย

อย่างไรก็ฝากคุณประมุขไปศึกษาการเขียนโคลงให้ครบทุกชนิดด้วยนะครับ

- โคลงสี่สุภาพ
- โคลงตรีพิพิธพรรณ
- โคลงจัตวาทัณฑี
- โคลงดั้นบาทกุญชร
- โคลงดั้นวิวิธมาลี

- โคลงสินธุมาลี, สินธุมาลีแผลง, มหาสินธุมาลี
- โคลงวิชชุมาลี, วิชชุมาลีแผลง, มหาวิชชุมาลี
- โคลงจิตรลดา, จิตรลดาแผลง, มหาจิตรลดา
- โคลงนันททายี, นันททายีแผลง, มหานันททายี

- โคลงทีฆปักษ์
- โคลงรัสสปักษ์

- โคลงวชิระมาลี, มุกตะมาลี, รัตนะมาลี จิตระมาลี

- โคลงห้าพัฒนา

ประมุข "หยุดอุตตะเล็ด" แล้ว       ลาโรง

ปวดขมับฉุนควันโขมง                 ขมวดคิ้ว

เปลือยสมองวิ่งโทงโทง               ทะเร่อทะร่า

หนีพวกฮาโห่ฮิ้ว                         ร่ำไห้ละอายแสน

ปล. นี่เรียกโคลงสี่สุภาพนะจ๊ะประมุข เป็นลีลาเฉพาะตัว แต่ไม่ผิดเอกโท สั้นยาวจ้ะ

      อุตตะเล็ด  เป็นคำผวนที่ประมุขเคยใช้จ้ะ เก็บเอามาระลึกความทรงจำว่าไม่ควรใช้จ้ะ

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

เสียงหัวเราะด้วยตัวเลขไทย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

เอวัง

ผมประมุข ครับ

ผมไม่เคยว่า ท่านนวรัตน์ เขียนกลอนผิด

ผมบอกเพียงว่า ท่านคงมีลีลาของท่าน ซึ่งผมไม่เคยรู้ เรื่องโคลงดั้นฯ มาก่อน

ผมไม่เคยว่าร้ายใคร ไม่เคยดูถูกเหยียดหยามใคร

ส่วนวิสัชฉนา ค้นมาจากกูเกิ้ล

ชอบคุณคุณราศรีพิจิกที่สุด ท่านเป็นผู้ให้ความกระจ่างที่แท้จริง ท่านชี้ให้เห็นว่าผิดตรงไหน

ไม่ใช่ตีขรุม ว่าไอ้โง่ ไอ้เซ่อ แล้วไม่ยอมบอกว่าติดตรงไหน

ท่านไม่แดกดันเหมือนหลายท่าน

ผมจะคอยชมผลงานของทุกท่านที่ติติงมาครับ

รักสมาชิกนักกลอนทุกท่าน ด้วยใจจริง

นายประมุขกล่าวว่า

"ทีนี้ลองมาดูกลอนของท่านนวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ดูบ้าง
ก็ไม่ได้ตรงเป๊ะ ตามตำแหน่ง ที่คุณรำคาญว่า  ผมว่ากวีเขาก็ต้องมีลีลาบ้าง

อย่าไปซีเรียสจริงจังกับมันนัก เอาที่เนื้อหาจะดีกว่า"  

คำว่า "ไม่ตรงเป๊ะ ตามตำแหน่ง" อ่านกี่เที่ยวก็เข้าใจได้อย่างว่า นายประมุขกล่าวหาว่าอาจารย์เนาวรัตน์เขียนผิด

ไม่รู้เรื่องโคลงดั้น โคลงสุภาพ แล้ววิจารณ์ชาวบ้านเขา มันไม่เข้าท่า...

พอตำหนิให้ก็หาว่าทำไมไม่อธิบาย อธิบายแล้วก็ไม่รับฟัง ยังตะแบงเถียง

อย่าตะแบง  นายประมุขยังเถียงข้างๆคูๆอยู่ตลอด  อ้อ..แล้วเขาเรียกโคลงนะ ไม่ใช่กลอน

ส่วนคำ "วิสัชฉนา" นั้น ประมุขบอกว่าค้นในกูเกิ้ล ก็แสดงว่าภาษาไทยไม่แข็งแรง น่าสงสารมาก ไปจดจำคำผิดๆมาใช้ เสียดายอุตส่าห์รณรงค์การอ่าน แต่ไม่ได้รณรงค์การเขียนให้ถูกต้อง

ขอร้องเถอะ อย่าแก้ตัวเลย การแก้ตัว มันทำให้น่าอายน่าสงสารมากขึ้น

อ.เนาวรัตน์ท่านเขียนโคลงตรงเป๊ะทุกตำแหน่ง

คุณประมุขไม่รู้เรื่องโคลง คุณวิจารณ์ได้ยังไงว่าท่านอาจารย์เขียนไม่ตรงเป๊ะ

คิดเองเออเองทั้งสิ้น น่าอับอาย

"ประมุข"  =  "ปทปรมะ"

ประมุข แถไปเรื่อยละครับ

พูดจาวกวน ตะแบงไปทั่ว

คำพูดที่บอกก็แสดงให้เห็นว่า ไปว่าอาจารย์เขา

ยังแถไปได้น้ำขุ่นๆ

อยากเห็นหน้าจังว่าหน้ายังไง

อ่านแล้วไม่ค่อยมีประโยชนเท่าไร ปิดหน้านี้ไปซะดีกว่า

เรียน ป้าเองค่ะ

         จริงอย่างเค้าว่า ผมขอประกาศ ต่อไปนี้จะไม่แต่งโคลงสี่ อีก แต่จะแต่งแบบสไตร์ของผม

อย่าเอาโคลงสี่ไปเทียบก็แล้วกัน

         ประมุข

แบบว่าจนปัญญาแต่งอ้ะครับ ฉันทลักษณ์มันยาก

แถมเป็นศิษย์นอกครู ตรัสรู้เองดีกว่าครับ

ใครบอกก็ตะแบง แถมยังกล่าวหาว่าศิลปินแห่งชาติแต่งไม่ตรงตำแหน่ง

ทั้งที่ตัวเองไม่รู้เรื่อง ไม่ศึกษา เป็นบัวใต้น้ำจริงๆ เลย

คนอย่างนี้ไม่ควรค่าแก่การยกย่อง แก่แล้วแก่เลย แก่กะโหลกกะลา

ถ้ายังเป็นเด็กก็ค่อนข้างปัญญาอ่อนสอนยาก

ทางที่ดีอย่ามาวุ่นวายให้คนที่เขียนร้อยกรองฉันทลักษณ์เขารำคาญเลย

จะไปมุดไหนก็ไป อย่าเสนอขี้หน้าเขียนโชว์ความไม่เข้าท่า อย่าอวดรู้แบบผิดๆ

แบบว่าจนปัญญาแต่งอ้ะครับ ฉันทลักษณ์มันยาก

แถมเป็นศิษย์นอกครู ตรัสรู้เองดีกว่าครับ

ใครบอกก็ตะแบง แถมยังกล่าวหาว่าศิลปินแห่งชาติแต่งไม่ตรงตำแหน่ง

ทั้งที่ตัวเองไม่รู้เรื่อง ไม่ศึกษา เป็นบัวใต้น้ำจริงๆ เลย

คนอย่างนี้ไม่ควรค่าแก่การยกย่อง แก่แล้วแก่เลย แก่กะโหลกกะลา

ถ้ายังเป็นเด็กก็ค่อนข้างปัญญาอ่อนสอนยาก

ทางที่ดีอย่ามาวุ่นวายให้คนที่เขียนร้อยกรองฉันทลักษณ์เขารำคาญเลย

จะไปมุดไหนก็ไป อย่าเสนอขี้หน้าเขียนโชว์ความไม่เข้าท่า อย่าอวดรู้แบบผิดๆ

โดนใจมากครับ เห็นด้วยทุกประการ

อยากชมผลงานของคุณเสือนักกลอนบ้าง

จะหาอ่านได้ที่ไหนหนา

ช่วยแนะนำด้วยจักเป็นพระคุณยิ่ง

เข้าไปอ่าน โครงการ “โปรเจ็คฟิลด์ แม่ลูกผูกพัน ” ที่ได้รับรางวัลสิครับ

ผมก็เขียนอยู่ในนั้นละครับ หรือไม่ก็ประชันกลอนสดที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

หรือไม่ก็ที่ สโมสรยุวกวี หรือไม่ก็มาทำความรู้จักกันจะได้อ่านผลงานผมไงครับ

ยังไงขอเบอร์ไว้ติดต่อด้วยครับ ชื่อ นามสกุล รูปด้วยยิ่งดี

พอใจยังครับคุณประมุข

เสือนักกลอนน่าจะแต่งร้อยกรองได้ดี ไม่งั้นไม่ได้เป็นเสือนักกลอนหรอก แต่เราจะพอรู้ว่า เขาคงไม่อยากให้ประมุขอ่านหรอกมั้ง เพราะเดี๋ยวประมุขไม่รู้ภาษา ไปวิจารณ์ว่าเขาเขียนผิดที่ผิดตำแหน่ง ไม่ตรงเป๊ะ เหมือนที่ไปวิจารณ์ อ.เนาวรัตน์ น่ะ มันจะยิ่งอับอายกันไปอีกรอบหนึ่ง 555

ผู้แสดงความคิดเห็น เก่งจัง วันที่ตอบ 2011-08-16 12:25:13