๏ ไหลน้ำมาน้ำตาก็รินไหล  ท่วมน้ำไปทั่วถิ่นไม่มีเหลือ  ออกตกเหนือใต้ได้จุนเจือ  ปันน้ำใจเผื่อถึงภาคกลาง  ๏ ไม่เว้นแม้กระทั่งมหานคร  จมทางน้ำจรพื้นที่กว้าง  ที่อยู่ที่กินทุกที่ทาง  สุดสายตาว้างเต็มน้ำนอง  ๏ อุทกภัยท่วมอุทกภัย  ปิดกั้นไม่ไหวเมื่อน้ำล่อง  โถมทะลักทลายเป็นก่ายเป็นกอง  กวาดสิ้นทั้งผองที่ขวางไว้  ๏ จมสายธาราท่วมอุทก  คนสัตว์สิ่งของตกอยู่ข้างใต้  สูญเสียเจ็บร้าวพิบัติภัย  ความเจ็บปวดครั้งใหญ่อีกครั้งครา  ๏ อีกครั้งธรรมชาติได้ลงทัณฑ์  ให้มนุษย์ด้วยกันรู้สึกรู้สา  บทเรียนธรรมชาติที่มีมา  คือบทเรียนธรรมดาอย่างสามัญ  ๏ ให้น้ำตาไหลรินกับน้ำผ่าน  ให้น้ำใจรินธารน้ำใจมั่น  ให้ด้วยใจต่อใจไม่นิ่งงัน  ให้เราฝ่าไปด้วยกันผ่านวันนี้ !.  ........................................