เมืองสาระ(ขำ)ขัน ใหม่

 ท่องนคราแคว้นเขตสาระขัน

อัศจรรย์ประหลาดจิตพิศวง

เยื้องย่างกรายแลหลากหลายที่งวยงง

อัสดงเลือนลับแล ณ ราตรี

ใต้ปกครองรัฐบาลอันชอบธรรม

เป็นแกนนำ รัฐสภา ด้วยศักดิ์ศรี

เหล่า ส.ส. ไพร่ประชา ผู้ภักดี

รวมกันชี้  ตั้งกระทู้  กฤษฎีกา

“เรียนท่าน ประธานสภา ที่เคารพ

กระผมจบ ด๊อกเตอร์ เพ้อปรารถนา

เสนอแก้ รัฐธรรมนูญ หลายมาตรา

ช่วยนำพา ส.ส. มาโหวตที”

กระผม ขอกล่าวเรื่อง ไม่เคืองแค้น

ทุกทั่วแดน สาระขัน ในวันนี้

เขาเลือกผม เป็นผู้แทน ด้วยชอบดี

หวังให้มี การแก้ไข ให้ถูกทาง

สองมาตรฐาน ต้องปรับเปลี่ยน เขียนขึ้นใหม่

สาระขัน จึงจะได้ ไม่บาดหมาง

รัฐธรรมนูญ อันเก่า มันเลือนราง

ซ่อนอำพราง ให้แตกแยก แปลกครรลอง

 
มันเป็นเหตุ ให้เสนา ข้าอำมาตย์

ได้ประกาศ ถึงศักดา อันผยอง

สองฝากฝั่ง แดงเหลือง เรืองลำพอง

กู่กล้าก้อง ไม่ยอมใคร ในอัตตาฯ

พาชมเที่ยว รัฐสภา สาระขัน

มันสุขสันต์ เหมือนละคร ยิ่งหนักหนา

เวทีมวย ชกน้ำลาย หลายลีลา

สิ้นจักพา เที่ยวชมต่อ คุกวังวน

คนทำบาป ต้องรับกรรม ทัณฑสถาน

มิพบพาน อิสรภาพ ในแห่งหน

มาวันนี้คุก มากวุ่นวาย ร้ายสัปดน

ปกปิดคน ซ่อนเร้น เป็นอำพราง

มันช่างไร้ จิตสำนึก แห่งบาปบุญ

กากสถุล ไอ้ซากเดน เวรกระถาง

มืดมิดบอด ซุกซ่อนแอบ พร่าเลือนราง

คุกกลับสร้าง สุนทรียะ สราญใจ

เหนื่อยกับคุก ใจหม่นหมอง มิผ่องศรี

หลบหน้าหนี ท่องชมวัด ขัดเกลาวิสัย

หวังหลุดพ้น มุ่งแสวงหา สวรรคาลัย

แสงธรรมทอง ส่องไซร้ สว่างกมล

เดินเข้าวัด เราศรัทธา สิ่งใดหนอ

อ้อนวอนขอ จุดธูปเทียน สำเร็จผล

ยี่สิบบาท อย่าขาดเหลือ เพื่อบันดล

จะสุขล้น ทานเงินตรา หาวิมาน

อันพระสงค์ องค์เณร เถรวาท

ประสิทธิ์ประสาทอะไรในสถาน

เคาะกะโหลกกะลาหานิพพาน

รับทรัพย์ทานขายเหรียญตรานำพารวย

 หวังพึ่งวัด สู่นิพพาน ขจัดจิต

แท้เห็นผิด หนอชีวิต กระบิดกระบวย

เหนื่อยอ่อนล้า แรงใจหมาย กายระทวย

สาระขัน ถึงคราวซวย ฤาเยี่ยงไร

เที่ยวรัฐสภา คุกวัดวา สาระขัน   

สิ้นอัศจรรย์ คลายจิต พิสมัย

มองเห็นซึ้งถึงสิ่งอย่างสถานใด

ก่อนหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราเอยฯ

 ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"