ReadyPlanet.com


ไม่มีใครไม่คู่ควรกับบทกวี


 

ไม่มีใครไม่คู่ควรกับบทกวี
 
ต้นไม้มีลายไม้ลายชีวิต
รูปลักษณ์พิศอย่างไรไม่ซ้ำศรี
สรรพสัตว์มีลายทางต่างลางที
สรรพสิ่งต่างมีวิถีลาย
ผลไม้มีรสแปลกแตกต่างกลิ่น
ล้วนเป็นศิลป์สวยงามเอ่ยความหมาย
จบจักรวาลแม้นกรวดหินดินทราย
ต่างพร่ำพรอดบรรยายบทกวี
สรรพสิ่งมีลายแทงแห่งตัวตน
กวียลย่อมสรรเสริญเพลินวิถี
ยิ่งมนุษย์ผู้แยบคายลายวลี
ยิ่งมากมีถ้อยคำร้อยรำพึง
ไม่มีใครไม่คู่ควรกับบทกวี
ไม่มีที่กวีใจไปไม่ถึง
นรกลึกสวรรค์ลิบทิพย์ตราตรึง
คำลึกซึ้งจักทอดไปไร้กำแพง
เอกลักษณ์ดุจเลขเอกกวี
เอกวิถีเอกนามงามทุกแห่ง
ในเฉพาะจึงดีมีลายแทง
ลายแต่งบทกวีวลีพร
ไม่มีใครไม่คู่ควรกับทกวี
มวลมาลีมากมายร่ายเกสร
โขดเขินเขามหรรณพจบสาคร
เอื้อนอาวรณ์อ้อนคำเอ่ยรำพัน
เธอฉันและใครใครทุกจักรวาล
ต่างทะยานไกลลิบทิพย์สวรรค์
มีความเหมือนในความต่างไม่ต่างกัน
นั่นคือชั้นแห่งรสบทลำนำ
แต่ละคืบแต่ละศอกแต่ละก้าว
ทั้งร้อนหนาวดิบสุกทุกข้อขำ
สุขและเศร้าเคล้าครางระหว่างคำ
ไม่มีใครไม่มีคำบทกวี
 
ปรัชญ์ วลีพร


ผู้ตั้งกระทู้ ปรัชญ์ วลีพร (naimit-at-thaimail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-05-27 14:40:16


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2181251)

บทกวีทุกบทย่อมงดงาม

บทกวีที่เคยยลทุกหนแห่ง

ล้วนแสดงอรรถรสงดงามค่า

แม้แตกต่างความคิดบ้างต่างเวลา

ก็รู้ว่าเขากลั่นกรองมองจากใจ

จึ่งเชื่อมั่นว่าทุกที่ทุกชีวิต

บทกวีย่อมสถิตพิสิฐใส

ความรู้สึกผิดแผกแตกต่างไป

มิมีใครไม่รับรสบทกวี

..........................................................

จาก...มือค่อนข้างใหม่

แค่ความรู้สึกเล็กๆที่เห็นด้วยกับคุณปรัชญ์  เข้าใจ  รับรู้ว่าใช่  แต่สื่อออกมาได้แค่นี้แหละ  คิดไม่ออก  สนับสนุนความรู้สึกด้วยคนนะคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น มือค่อนข้างใหม่ วันที่ตอบ 2011-05-28 08:44:48


ความคิดเห็นที่ 2 (2181828)

เธอฉันและขอบล้อจักรยาน
ยังคืบคลานต่อไปหัวใจฝัน
มีความถี่ความห่างต่างต่างกัน
นี่คือนั้นนั่นคือนี้วิถีกรรม
แต่ละรอบขอบผ่านทะยานกลิ้ง
ร้อนหนาวนิ่งบนอานเหงื่อหวานฉ่ำ
เศร้าและสุขทุกรอบแกนกรอบนำ
ยินลมพร่ำบทกวีไม่มีอะไร

ผู้แสดงความคิดเห็น ราศรีพิจิก วันที่ตอบ 2011-05-30 10:12:34


ความคิดเห็นที่ 3 (2181866)

      กว่าจะได้แต่ละคำแทบสำลัก

กว่าจะได้แต่ละวรรคแทบหวั่นไหว

กว่าจะเรียงร้อยวางได้ดั่งใจ

ถูกคนไม่มีงานประจาน ซะงั้น....

        กำลังใจต่างหากที่อยากเห็น

ต้องน้ำเย็นต่างหากหากเติมฝัน

กวีแท้ต่างหากฝากสัมพันธ์

เป็นดังนั้นไม่มีใครไม่คู่ควร.........

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล นักกลอนครับ (somsak-poet-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-05-30 11:16:21


ความคิดเห็นที่ 4 (2181896)

กว่าจะผ่านแต่ละน้ำแทบสำลัก
กว่าจะถักแต่ละถ้อยเจ็บกระสวน
กว่าจะพบอารมณ์ที่สมควร
ก็แทบจวนหมดอารมณ์ที่สมรัก

กำลังใจให้ผู้ที่สู้เสมอ
มิ่งมิตรเจอจริงใจจัดให้หนัก
คำหวานคือยาพิษแรงฤทธิ์นัก
กวีจักต้องแกร่งด้วแรงกวี

ผู้แสดงความคิดเห็น ราศรีพิจิก วันที่ตอบ 2011-05-30 11:57:55



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.