ปรากฏการณ์-ปรากฏกรรม

     วิถีมนุษยล้วน                วัฒนา

วิถีแห่งอวิชชา                   คละเคล้า

เพียงจะไขว่พระสุริยา        บนฟาก   ฟ้าเฮย

หวังมาสยบแทบเท้า          ช่างกล้ากระไรกัน

     สุริยันยอแสงจ้า            นภากาศ

จันทร์เด่นดวงพิลาศ           สุกใส

ดวงดาวไป่ยอมคลาด         ไขแข่ง   แสงนา

คนห่อนเอาอย่างได้            ส่งท้าดาวเทียม

     บ่เจียมจิตคิดไขว่คว้า      เพียงตัว

มโนย่อมหม่นหมองมัว         ขุ่นมืด

กระทำไป่เกรงกลัว                บุญบาป

มือสั่นสาวยาวยืด                  ผิเพี้ยงมือมาร

     วิถีกาลธรรมชาติสร้าง      มหัศจรรย์

สรรค์เสกเมืองสวรรค์             เลิศแล้ว

ชะรอยมนุษย์หยัน                  ผลาญแหลก   สิ้นเอย

บ่เห็นค่ามณีแก้ว                     ต่ำต้อยแววตา

     ผลมาวิปโยคแล้ว              สาสม

ด้วยเหตุเพียงเพราะจม           กิเลสร้าย

ธรรมชาติบันดาลระทม           หนักหน่วง   เพื่อนเอย

ปรากฏการณ์ฉะนี้คล้าย           ดั่งเพี้ยงปรากฏกรรม      

นายธิบดิ์ เซซัง

เลขที่ ๙/๗๕ ถนนวิชิตสงคราม ตำบลกะทู้ อำเภอกะทู้ จังหวัดภูเก็ต ๘๓๑๒๐

ติดต่อ ๐๘-๑๖๐๖-๐๒๑๑

sleeper_possessive@windowslive.com

คุณธิบดิ์ครับ เขียนเพิ่มอีกสักบทเถอะครับ

ขั้นต่ำมันหกบทนะ เดี๋ยวจะผิดกติกา

ขอยกเลิกสำนวน ในความเห็นที่ 1 ครับ

เนื่องจากผิดกติกา

นายธิบดิ์ เซซัง

๐๘-๑๖๐๖-๐๒๑๑

sleeper_possessive@windowslive.com

ขอบพระคุณครับ

ปรากกฏการณ์-หนาว

ปรากฏการณ์…ปี 2010

๑. ปรากฏการณ์ส่งให้                         เห็นผล

ความทุกข์ของผู้คน                              ทั่วแคว้น

ภัยร้ายเกิดจากตน                                เคยก่อ

จึงเดือดร้อนแม่นแม้น                        ไม่ยั้งกระทำ ฯ

๒. การดำเนินสู่ห้วง                           เหวลึก

เพราะตัดพงไพรพฤกษ์                      ใหญ่น้อย

ด้วยขาดจิตสำนึก                                 บางอย่าง

ชีวิตจึงโหนห้อย                                  ที่ด้ายเส้นเดียว ฯ

๓. เดี๋ยวปรากฎว่าแล้ง                         ให้เห็น

ความทุกข์ความลำเค็ญ                        ร่ำร้อง

ทั่วแดนไม่ร่มเย็น                                เป็นสุข

ภัยต่อไปคงต้อง                                   เกิดซ้ำกรรมซัด ฯ

๔. ภัยพิบัติต่อนี้                                   อุทก – ภัยนอ

น้ำท่วมด้วยฝนตก                                ไม่ยั้ง

นาข้าวซึ่งรวงดก                                  เหลืองแก่

จมอยู่ใต้น้ำทั้ง                                      หมดนั้นเสียหาย ฯ

๕. เขื่อนฝายหลายแห่งนั้น                เก็บกัก  น้ำนา

เต็มปริ่มให้ประจักษ์                            รับรู้

ฝนกระหน่ำลงหนัก                           วันหนึ่ง

ฝายเขื่อนหมดทางสู้                            รับน้ำไม่ไหว ฯ

๖. จึงจำใจปล่อยน้ำ                             จากเขื่อน

ไหลหลากไม่ถึงเดือน                         ล้นฝั่ง

ลำคลองแม่น้ำเหมือน                         มัจจุ – ราชนอ

น้ำเอ่อขึ้นท่วมทั้ง                                หมู่บ้านจ่อมจม ฯ

๗. ทุกข์ระทมทั่วทั้ง                             มณฑล

เหตุเกิดเพราะผู้คน                              ก่อไว้

จึงปรากฏให้ยล                                    น้ำท่วม

ผลจึ่งสูญเสียได้                                    ทุกข์ร้อนทั่วกัน ฯ

อรุโณทัย

6008/69  ถนนประชาสงเคราะห์  แขวงดินแดง  เขตดินแดง  กรุงเทพฯ 10400  (โทร...0890162075)

 

ความเห็นที่ 4 (2125972)
ปรากกฏการณ์-หนาว หนาวเหน็บลึกจับขั้ว                 หัวใจ หนาวนอกพอกันใช้               ผ้าห่ม   หนาวเนื้อห่มเนื้อให้                หายหนาว   หนาวไร้คู่ขื่นขม                    ระทมจมหนาว          หนาวร้าวใจผิดหวัง         ปวดร้าว   หนาวเหงาเศร้าบางคราว        ทนได้   หนาวลมพัดฤดูหนาว             ทานไหว   หนาวสะกิดขั้วหัวใจ              หนาว...หนาว..หนาว...หนาว          หนาวเจ้าหนี้ท้วงเงิน       ร้อนผ่าว   หนาวแอร์เย็นปิดวาว             ผ่อนคลาย (แก้ หาย เป็นคลาย)   หนาวแพ้ไม่ยืนยาว               อาจชนะ   หนาวบ่หยุดเสน่ห์หาย           ห่างเศร้าครวญหา          หนาวยาใจคนไกล          ห่างตา   หนาวคนใกล้แ่ค่วา               ตีจาก   หนาวเชยชิดเสน่หา          ห้ามใจ   หนาวคนรักพลัดพราก         ไม่หวนกลับคืน          หนาวปืนศัตรูจ่อ             ที่หัว   หนาวคืนหอนหวาดกลัว         ผีร้าย   หนาวไข้จับสั่นทั่ว                 ตัวร้อน   หนาวระทึกศึกตาย               ต่อสู้สงคราม           หนาวหนามทิ่มแทงใจ    ให้โกรธ   หนาวคืนวันหฤโหด                เข่นฆ่า   หนาวใกล้คนชั่วโฉด              โหดร้าย   หนาวกิเลสตัณหา                  ยิ่งกว่าหนาวใด..   จักรัฐิเมธ   ภาเจริญ 330  ถ.จิตรบำรุง ต.ในเมือง อ.เมือง จ.สุรินทร์

หัวใจฤาสายน้ำ

                ถึงหน้าฝนคนจนบ่นว่าแล้ง

แผ่นดินแห้งเหือดหายไร้สายฝน

มีแต่หยดน้ำตาของปวงชน

ทะลักล้นเนืองนองทั่วท้องนา

                 มองคนกรุงมุ่งชิงหยิ่งยโส

แต่งตัวโก้ประชันกันทั่วหน้า

แล้งยิ่งแล้งน้ำใจไม่ไหลมา

ประหนึ่งว่าไร้ฝนคนไร้ใจ

                 โอ้น้ำหลากลากพังทั้งสิ่งของ

น้ำตานองอีกคราฟ้าหมองไหม้

ยามน้ำลดปรากฎซากฝากความนัย

หาน้ำใจไหลหลั่งยังไม่มี

                 มองน้ำหลากดั่งพิโรธโกรธมนุษย์

กระชากฉุดวิญญาณผ่านเมืองผี

ไม่เหลียวมองไม่ปราศัยไม่ปรานี

มองให้ดีมีความนัยให้คำนึง

                 เวิ้งวังวนวุ่นวายคลื่นสายน้ำ

กระซัดซ้ำดูดคืนกลืนทุกสิ่ง

คือห้วงน้ำคือห้วงใจลึกเหลือจริง

มิอาจดิ่งวัดได้ด้วยสายตา

                 เปรียบสำนึกหัวใจคือสายน้ำ

ยามเย็นฉ่ำก็สดชื่นคืนทุกสิ่ง

คืนกำลังคืนความคิดชีวิตจริง

มอบแต่สิ่งงามงดปรากฎตา

                 ยามพิโรธโกรธเกลียดเบียดชีวิต

ก็ทำพิษเดือดดาลผลาญต่อหน้า

หายสิ้นไปหมดสิ่งสรรพ์พลันฉับตา

เมื่อน้ำมาดั่งแผ่นดินต้องสิ้นไป

                 คือใจคนหลากอารมณ์ตรมหรือสุข

เศร้าหรือทุกข์เกิดมียากจนได้

ต้องยอมรับความจริงที่เป็นไป

แต่เปลี่ยนได้เปลี่ยนไว้ที่ใจคน

                  เมฆตั้งเค้าฝนมาปีหน้านี้

พาสิ่งดีชีวิตใหม่ในทุกหน

เป็นกล้าไม้เกิดใหม่ให้ปวงชน

เปลี่ยนตัวตนเปลี่ยนความคิดชีวิตดี

                 อย่าทำให้หัวใจเป็นสายน้ำ

สำนึกย้ำมั่นคงตรงถูกที่

ห้วงมโนสำนึกของคนดี

ย่อมสร้างศรีฝากไว้ให้ตราตึง

นายชยพล กล่ำปลี    ม.4  โรงเรียนหอวัง

0847173059  0832633397   wondermind@hotmail.co.th

               คิดดี ทำดี เพื่อแผ่นดิน

                            -----------------

     ตั้งจิตอธิษฐาน                  ให้สะท้านทั้งแผ่นดิน

ให้เทพท่านได้ยิน                    อีกท่านยมใต้บาดาล

     กราบบิดามารดา                 กราบครูบาบุพพาจารย์

ให้ชีพชัชวาล                          วาวโชติช่วงดวงกมล

      ข้าฯเกิดมาเป็นไทย             ขอตั้งใจบรรเจิดผล

เพื่อชาติและปวงชน                   อีกสังคมสุขร่มเย็น

      ตั้งจิตให้สาธารณ์                บริบาลบ่มบำเพ็ญ

เพื่อไทยไร้ลำเค็ญ                    เป็นสุขได้ด้วยทำดี

      รักชาติศาสน์กษัตริย์           ปฏิบัติทุกวิถี

ครองธรรมนำวิธี                       ทำหน้าที่ให้ถูกทาง

      ทำดีมีผลโภชย์                   ทำประโยชน์เป็นแบบอย่าง

ที่ใดไม่ละวาง                           ทำดีได้ทุกเวลา

      เป็นคนรู้จักคิด                    ตั้งดวงจิตอหิงสา

ความดีจะนำพา                         ให้พบสุขทุกคืนวัน

      ทำจิตให้กระจ่าง                  รู้จักสร้างประโยชนืสรร

คนไทยไม่แตกกัน                     ก่อเกิดรักสามัคคี

      ทำคุณกันไว้เถิด                  เมื่อได้เกิดมาทั้งที

ตั้งจิตทำความดี                         เพื่อแทนบุญคุณแผ่นดิน

          ---------------------------------------------------

              นายวายุ   ละบุตร   3/3 ร.ร.ศรีเทพประชาสรรค์

              อ.ศรีเทพ  จ.เพชรบูรณ์  67170

                                               สำนึกในการรักษ์ป่า

                                                   -------------------

      ไม้ถูกตัดสัตว์ถูกฆ่าป่าถูกโค่น                          ภูเขาโล้นแล้งร้ายหลายแหล่งหล้า

มนุษย์โหดใจหินสิ้นปัญญา                                    ทำลายป่าเกิดผลร้ายทำลายตน

      ฤดูแล้งแล้งหล้าเพราะป่าหมด                          ทุกข์รันทดเกษตรไทยไร้พืชผล

เพราะความโลภมีในไทยบางคน                             ร่วมกันปล้นป่าและสัตว์ตัดทำลาย

      ฤดูฝนขาดป่ามาอุ้มน้ำ                                       ผู้รับกรรมคือเกษตรกรเสียหาย

อุทกถั่งหลั่งธารมามากมาย                                      ชนทั้งหลายเหนือจรดใต้ต้องระทม

      ฤดูหนาวหนาวสั่นไม่หรรษา                                หนาวอุราพอไหวใช้รักห่ม

นี่หนาวกายไร้ป่ามาบังลม                                        น้ำค้างพรมพื้นดินแทบสิ้นใจ

      มนุษย์นำทำลายธรรมชาติ                                 เพราะคนขาดสำนึกดีที่ยิ่งใหญ่

ขาดสัญชาตญาณการมองไกล                                    จึงเกิดภัยร้ายแรงติดตามมา

     มโนธรรม..ช่วยไทย..นั้นปลายเหตุ                       ทุกนิเวศวังไพรใฝ่ศึกษา

ปลุกสำนึกฝึกจิตจริยา                                               ให้รักป่ารักสัตว์สมบัติแผ่นดิน

      ปลูกมโนสำนึกตกผลึกไว้                                    รู้รักษ์ไพรพฤกษาคงคาสินธุ์

ปลูกป่าเสริมเพิ่มพฤกษาเป็นอาจิณ                          เพื่อทุกถิ่นน้ำไม่ท่วมรวมพืชพรรณ

      อุทกภัย..วาตภัย..ร้ายยิ่งนัก                                จึงต้องรักษ์ป่าไว้ใช้ปิดกั้น

มนุษย์ สัตว์ ป่า น้ำ ล้วนสำคัญ                                 ร่วมป้องกันก่อนแผนที่..ไม่มีไทย

                                       ----------------------------------------------- 

                                          น.ส.ลัดดา   พุกคำ

                                          ม.5/1 ร.ร.ศรีเทพประชาสรรค์ อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ 67170

                                          โทร.089-958-2443 

112

           ธรรมชาติก่อเกิดกำเนิดมนุษย์         แรกมีจิตบริสุทธิ์ดุจน้ำใส
หากผ่านวันและเดือนล่วงเลยไป                 มนุษย์ไซร้กระทำตามใจตน
           อันมนุษย์มีปัญญาก็หาไม่               นำไปใช้ในทางที่เกิดผล
ปล่อยความโลภทเยอทยานครอบงำตน       เบียดเบียนคนเพื่อประโยชน์ของตนนั้น
           ทั้งยังขาดคุณธรรมนำชีวิต               ขาดความคิดเพื่อส่วนรวมได้สุขสันต์
ด้วยเพราะจิตสำนึกที่เคยมีกัน                     ถูกลืมเลือนเคลื่อนผันไปจากใจ
           มนุษย์นี้ส่วนใหญ่แล้วมักได้คิด         ในช่วงท้ายของชีวิตไม่สดใส
โอ้ความชั่วได้กระทำบานตะไท                   สำนึกได้แล้วหนอขอโทษที
           ซึ่งดูแล้วราวกับว่าจะสาย                 สำนึกได้ในตอนนี้มิหลีกหนี
ผลของกรรมตามติดมาราวี                         ในภพภูมิต่อแต่นี้สืบไป
           ทั้งปัญหาที่กระทำยังไม่จบ              ผลกระทบแก่สังคมเกินแก้ไข
ด้วยตัวเราลาโลกแล้วมิสนใคร                    ทิ้งปัญหายิ่งใหญ่แก่มวลชน
           หากเราจมสู่ห้วงแห่งมโนสำนึก        คิดตรองตรึกด้วยหลักเหตุและผล
สำนึกได้ไม่สายเกินกว่าชีพตน                     อาจจะค้นพบทางออกได้แก้มัน
           สังคมพร้อมให้อภัยคนทำผิด            แค่เพียงคิดสำนึกได้ให้สุขสันต์
แล้วมาร่วมแก้ไขไปด้วยกัน                         ปัญหานั้นจะทลายสลายไป
           หากทุกคนนั้นมีจิตสำนึก                  ได้ระลึกถึงความผิดและแก้ไข
หรือสำนึกได้ก่อนทำตามใจ                        สังคมไซร้จะร่มเย็นเป็นสุขนาน
           ดังกล่าวมาห้วงแห่งมโนสำนึก          จึงควรตรึกตรองให้ได้แก่นสาร
สำนึกก่อนนั้นไซร้ให้ทันการ                        สุขสำราญทั่วทุกผู้คนเอย

นาย ปิยะพล สงวนศรี โรงเรียนปราจิณราษฎรอำรุง ระดับชั้น มัธยศึกษาปีที่ 5

ที่อยู่ 189 หมู่ 3 ต.เกาะหวาย อ.ปากพลี จ.นครนายก 26130  เบอร์โทรศัพท์ 0827163854

                                          จิตดี มีสุข

กาพย์ยานี ๑๑

       มนุษย์นั้นมีจิต                                   มีชีวิตมีวิญญาณ

มีร่างอลังการ                                           มีทุกข์สุขและชั่วดี

       กรรมใดหากใครก่อ                            ทั้งเติมต่อกรรมวิถี

กรรมนั้นจะราวี                                          ให้หมองมัวทุกตัวตน

       จิตใดหากใฝ่ต่ำ                                  ย่อมจะนำอกุศล

จิตนั้นจะทุรน-                                           ทุรายไปไม่ภิรมย์ 

       จิตใดหากใฝ่สูง                                  งามดั่งยูงทองสูงสม

จิตนั้นเด่นอุดม                                          ด้วยความดีทวีคูณ

       จิตสาธารณะ                                      ตั้งธรรมะไว้เป็นศูนย์

คิดดีทำดีพูน                                             ให้สมบูรณ์และเบิกบาน

      ปลงใจให้จิตว่าง                                  ร่วมกันสร้างสุขไพศาล        

เสริมธรรมปณิธาณ                                    ให้ครบถ้วนกระบวนธรรม

       อยู่ถิ่นแผ่นดินใด                                 อยู่แดนไหนไม่ตกต่ำ

รู้การไม่สร้างกรรม                                     และรู้กิจพินิจนันท์

      จำรัสจำเริญศรี                                     มุ่งทำดีมีสุขสันต์

รักชาติศาสน์ราชัน                                     สร้างสุขใสให้แผ่นดิน

                      ---------------------------------------------

                                    ด.ญ.ชญานี  สดใส

                                    2/1 ร.ร. ศรีเทพประชาสรรค์   

                                     อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ 67170

  กลียุค

๏ นารายณ์กายก่ำคล้ำ            เคลือบสี

ของดอกอัญชันยี                   ชุ่มย้อม

เป็นยุคขุกเข็ญกลี                  กาลแหลก   หล้าฤๅ

ปรากฏการณ์หลากล้อม           หลากล้วนชวนฉงน ๚

๏ ทรชนท้นแผ่นด้าว              ผเดินดิน

เผด็จดับพระธรรมภินท์           ผ่อนเรื้อง

เชิดฉลโฉดกลยิน                 ยอดฉลาด   เฉลียวพ่อ

ซื่อสัตย์สัตว์เคี้ยวเอื้อง            เอ่ยไอ้กาสร ๚

๏ นาถนครขุนขลาดคร้าน        ครองรัฐ

การณ์ดั่งกูณฑ์โหมกัฐ             ก่อร้อน

ยื้อแย่งแข่งคว้าอัฐ                 เอื้อมไขว่

ในเจตน์จริงปลิ้นปล้อน           เปลือกแสร้งทรงคุณ ๚

๏ ถอนบุญทำบาปร้าง             รักษ์ศีล

หยามเหยียบธรรมเทียบตีน       เตะทิ้ง

เกรงกรรมตัดกรรมปีน              ไปปลด      กรรมพี่

สงฆ์สั่งสอนโยมกลิ้ง-             กลอกฉ้อฉลกรรม ๚

๏ จนถลำแถลบถ้วน               ทั้งฝูง

ถูกอวิชชาจูง                        จวบม้วย

รักโลภโกรธหลงจรูง               จริตจับ       ทุกข์แล

ดีชั่วดูมัวด้วย                        ดับด้านปัญญา ๚

๏ วสุธาเจียนจะสิ้น                 สุดกัลป์

ถึงบิดถูกผิดผัน                     แผกเพี้ยน

ตรีเนตรติดเหตุอนันต์             อเนกอยู่      ไหนนอ

ประลัยกัปจึงดับเหี้ยน             เหือดแห้งแรงเผา ๚ะ๛

นพ.ธีรวรรธน์ ขันทอง (วฤก)

๗๙/๑๕ มบ.ธนกาญจน์ ถ.รัตนาธิเบศร์

ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี ๑๑๑๔๐

โทรศัพท์ ๐-๒๙๒๖-๖๖๔๔, ๐๘๑-๔๘๖-๕๗๗๕

 หัวข้อ ห้วงแห้งมโนสำนึก 

                                               จิตสำนึกของมนุษย์ยุคโลกา               ไม่นำพาสรรสร้างตามประสงค์

                                  ทั้งวาจาการกระทำมิธรรมรงค์                          มิมั่นคงคุณความดีมีร่ำไป

                                                ถ้าจะเอ่ยถึงห้วงมโนธรรม                  ทั้งบุญกรรมคิดเห็นเป็นวิสัย

                                  ดีหรือชั่วตัวทำอยู่ที่ใจ                                     เพราะเหตุใดมิตริตรองก่อนกระทำ

                                                เปรียบบุคคลสมัยใหม่เวลานี้              แย่งชิงดีลาภยศช่างหน้าขำ

                                  ทุจริตคดโกงมิชอบธรรม                                 ทุกถ้อยคำพูดจาไม่พาที

                                                ทั้งถือกล่าวอ้างอวดความเป็นคน      ทะนงตนว่าหยิ่งในศักดิ์ศรี

                                  หลงเลยห้วงแห่งความคิดของชีวี                    นำวิถีสังคมใหม่ให้เสื่อมลง

                                                  ทั้งบุหรี่สุราของมึนเมา                     สติเราบั่นทอนเป็นผุยผง

                                 ค่านิยมที่ดีมิดำรง                                              ช่างน่าปลงอนิจจังระอาดูล

                                                 อยากจะชวนให้ตรองลองดูกันสักนิด   ก่อนชีวิตของท่านจะดับสูญ

                                 ร่วมช่วยเหลือเอื้อเฟื้อและเกื้อกูล                         ร่วมเทิดทูนคุณธรรมสร้างความดี

                                                 ช่วยสรรสร้างประพฤติตนตามครรลอง   ช่วยประคองความเป็นคนและศักดิ์ศรี

                                 ให้ดำรงอยู่คู่ปฐพี                                                 ระลึกดีได้ด้วยมโนธรรม

น.ส.สุธาศิณี  พุฒิประภาส โรงเรียนปราจิณราษฎรอำรุง ชั้นม.5

บ้านเลขที่ 361/1 ม.15 ต.บ้านพระ อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี 25230

เบอร์โทร 087-1422795

ความฝันวันกรุง

                 ดำเนินดงพงไพรไปเมืองหลวง

หวังเอาดวงโชคชะตามาล่าฝัน

จะเปลี่ยนใจทุกคนพ้นอธรรม์

จะไม่หวั่นสร้างสำนึกหลุดห้วงกรรม

                เจอะแสงสีล้วนลวงล่อหลอกใจ

ดุจล่วงไปทะเลกว้างทางถลำ

พบแต่ฟ้าหาแต่น้ำทางมืดดำ

ใจก็ช้ำกายก็ชอกโดยหลอกคน

              ไม่ไหวแล้วแจวเรือเหงื่ออาบร่าง

ไม่เห็นทางทุกทิศมืดทุกหน

ไม่เหลือใครมีแต่จิตและใจตน

ไม่เหลือคนจะเป็นหวังกำลังใจ

              ยามเงินมีพี่น้องพรั่งพร้อมหน้า

ยามเงินตราหมดก็สิ้นราศีใส

ยามยากจนหนทางเหินห่างไกล

ทราบซึ้งในมโนนึกรำลึกคน

              มองฟ้างามยามนี้ฤดีหวั่น

อาทิตย์นั้นส่องแสงจ้าฟ้าทุกหน

ไยสำนึกตรึกในใจทุกคน

ต่างมืดมนราวราตรีไม่มีจันทร์

              เคยมีจันทร์มีดาวสกาวฟ้า

แม้นมองหน้าเคยรู้ใจไยแปรผัน

ดาวเดือนเลื่อนเคลื่อนใจไปห่างกัน

นับคืนวันฝันว่าฟ้าจะมาคืน

            ต้องกลับบ้านชานเมืองอันเรืองรุ่ง

เป็นคนทุ่งคนเดิมอย่าริฝืน

เป็นคนกรุงมุ่งแต่ยศหมดจุดยืน

จะต้องกลืนแต่น้ำตาทุกคราครัน

             มองบ้านเราแดดจ้าฟ้าสดใส

ดาวเดือนได้ส่องแสงแข่งสีสัน

ไมมีใจคนมืดบดบังกัน

คืนความฝันฉันไว้ในเมืองกรุง.

นายชยพล   กล่ำปลี  ม.4/5 โรงเรียนหอวัง   กทม.

0847173059    wondermind@hotmail.co.th

      หัวข้อ ห้วงแห่งมโนสำนึก  

          ถ้าตัวเราไม่มีทั้งความคิด                    ไม่มีจิตที่ดีสร้างกุศล

แต่มีจิตคิดชั่วสัปดล                                      ไร้มงคลตนก็ชั่วจนตัวตาย

          ณ บัดนี้มีแต่คนเห็นแก่ตัว                    หลงเมามัวเมื่อคิดได้นั้นก็สาย

พังทลายทั้งชีวิตและร่างกาย                         ม้วยวอดวายพ่ายแพ้แก่ชีวัน

          เริ่มรากฐานเพาะบ่มจากครอบครัว       เปรียบเช่นบัวเพิ่มสายใยเพิ่มผูกพัน

ด้วยความรักความดีมีให้กัน                           ร่วมสร้างสรรค์สังคมไทยให้มั่นคง

          ทุกวันนี้มีแต่ความเห็นแก่ได้                ประสงค์ให้ทำลายชาติพินาศลง

เป็นส่วนน้อยที่จะคิดจิตดำรง                         ธงไตรรงค์จะอยู่ได้อย่างไร

          อันเสาธงตั้งอยู่ตระหง่านตา                อีกผืนฟ้าสีครามงามสดใส

ประเพณีดีงามของชาติไทย                          ต้องเสื่อมไปตามกาลและเวลา

         ชั่วชีวิตทำชั่วมาตลอด                         เหมือนตาบอดมองไม่เห็นขอบภูผา

ถ้าเด็กไทยนั้นไร้การศึกษา                            เติบโตมาก็ไร้ซึ่งคุณธรรม

         ถ้าในจิตมีห้วงของสำนึก                       จึงรู้สึกอยากทำดีทุกเช้าค่ำ

ต่างเรียกร้องวาจาเอ่ยถ้อยคำ                         ต่างจดจำในสิ่งที่ดีงามเอย

          น.ส ภัทรสุดา   ศิริสมบูรณ์     โรงเรียนปราจิณราษฎรอำรุง  ชั้น ม.5/2

                                                                            บ้านเลขที่ 63 ม. 2  ต.โคกปีบ  อ.ศรีมโหสถ  จ.ปราจีนบุรี 25190

                                                                            เบอร์โทรศัพท์ 086-1113103

ขออนุญาตสอบถามครับ พอดีเพิ่งส่งผลงานไปทางอีเมลแล้วไม่ได้รับ auto reply เหมือนเดือนก่อน

ระบบยกเลิก auto reply ไปแล้วเหรอครับ

                   ปรากฎการณ์..ตอน..ธรรมชาตลงโทษ

                            ---------------------------

       ปรากฎการณ์ทั่วทั้ง                     ทวยไทย      

บังเกิกอุทกภัย                                 ภาพพร้อม

ทุกหนแห่งอยู่ใน                               ภูมิภาค

น้ำท่วมเพราะเกลศห้อม                      ห่อหุ้มหทัยชน

       แสวงผลมุ่งตัดไม้                       ไพรพง

ธรรมชาติจึงลง                                  โทษแท้

ทำลายป่าปลิดปลง                             พรรณพืช

หากไม่หาทางแก้                               เกิดซ้ำซมซาน

       กาลวิบัติแต่เบื้อง                         บรรพชน

เกิดจากอกุศล                                   จิตสร้าง

มนูษย์ชั่วฉ้อฉล                                 ปล้นป่า

น้ำท่วมดั่งจะล้าง                                ชั่วร้ายภัยพา

      ปรากฎการณ์เช่นนี้                       ชี้นำ

โดยกฎแห่งเวรกรรม                           เกี่ยวข้อง 

ฝูงชนใฝ่อธรรม                                 ทุกข์ถั่ง

เกิดเหตุการณ์สอดคล้อง                     ทั่วทั้งแผ่นดิน

       ทุกถิ่นเทวษไห้                          โหยหา

สินทรัพย์นับคณา                              ถูกน้ำ

ไหลหลากซัดพัดพา                           แตกพ่าย

ข้าวยากหมากแพงซ้ำ                         ทุกข์ซ้อนนอนผวา

       องค์มหาราชเจ้า                         จอมไผท

ทรงสดับเภทภัย                                ราษฎร์พร้อง

ธ สละทรัพย์ใน                              ส่วนพระ-       องค์นา

พระราชทานร่วมป้อง                          ปิดน้ำเนตรชน

       อีกยินยลพี่น้อง                          ผองประชา

ต่างร่วมซับน้ำตา                               ต่อต้าน

ดับอุทกภัยพา                                   ชีพชื่น

ไทยช่วยไทยรอบด้าน                        อยู่ด้วยปรองดอง

       ครองธรรมครองรักแท้                 สามัคคี

ครองเกียรติครองศักดิ์ศรี                     สวัสดิ์แพร้ว

ครองสุขร่วมสุขมี                                สัตย์ซื่อ

ครองจิตแจ่มจิตแผ้ว                            ผ่องพื้นภูมิสยาม

       สร้างความดีเวี่ยไว้                       สกุลวงศ์

สร้างชาติให้มั่นคง                              ครบถ้วน

สร้างศาสน์สืบดำรง                             ไทยร่ม-         เย็นแล

สร้างสุขสวัสดิ์ล้วน                            รักล้อมไผทไทย        

           *****************************************

                            นายนาตย์    เนียนสกุลกานท์

                           โทร.080-1081574 

หัวข้อห้วงแห่งมโนสำนึก

     อันคนเราเกิดมาชีวิตหนึ่ง                       ได้ทราบซึ้งสิ่งใดหลากหลายอย่าง

แต่หากต้องดำเนินชีพไปตามทาง              จะแตกต่างจากใครได้อย่างไร

     ภายในใจต้องการสิ่งใดเหล่า                 จริงแล้วเป้าหมายนั้นเป็นฉไน

หากไม่ลองคิดคำนึงถึงจิตใจ                      ตรึกตรองไปจะรู้ได้อย่างไรกัน

   ให้เราลองตรึกไปเสียให้แจ้ง                   สู้ห้วงแห่งมโนสำนึกลึกเกินฝัน

จิตและใจเราประสงค์อันใดกัน                   เป็นสำคัญก่อนตัดสินผินพลาดไป

   ลองก้าวสู่ห้วงแห่งจิตสำนึก                     ให้ระลึกถึงสิ่งที่ประสงค์

ถามตัวเราให้ดีว่าจิตคง                                ลึกลึกที่คิดไว้อะไรกัน

   จิตใต้สำนึกจะบอกในทุกสิ่ง                    อันที่จริงสิ่งที่หมายไม่เกินฝัน

ขอเพียงเรารู้ถึงจิตใจพลัน                          จงตั้งมั่นก่อนจะสานให้เป็นจริง

   ถามจิตใจให้ดีให้แน่แน่ว                          มิใช่ทำไปแล้วละทุกสิ่ง

เพราะพึงรู้ว่ามิได้ต้องการจริง                     มัวประวิงเสียเวลาชักช้านาน 

   ถ้าไม่เคยลองทำตามหัวใจ                      ก็ย่อมไม่เป็นความฝันที่อยากสาน

ถามตัวเองก่อนลงมือจะทำการ                  แล้วจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี  

                                                                                                                  นายมนตรี  ไกรสวัสวรเดชา  

                                                                                                                  ม.5/2   ร.ร.ปราจิณราษฎรอำรุง 

                                                                                                                  33/3 ม.8 ต.เมืองเก่า อ.กบินทร์บุรี

                                                                                                                  จ.ปราจีนบุรี   25240   

                                         หัวข้อห้วงแห่งมโนสำนึก

     การกระทำสิ่งใดใคร่ควรญรู้                           ต้องขึ้นอยู่ที่ใจใช้เหตุผล

การกระทำสิ่งใดอยู่ที่ตน                                     ความเป็นคนนั้นสื่อถึงความดี

     ปากเป็นเอกเลขเป็นโทครูเคยสอน               ต้องคิดก่อนทำอะไรเสริมราศี

ปากเป็นเอกพูดไม่คิดผิดทันที                            แล้วชีวีจะเป็นสุขได้เช่นไร

    มีน้ำจิตน้ำใจไมตรีมั่น                                      หมั่นขยันซื่อสัตย์คิดสดใส

มีน้ำจิตคิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไป                              ฝึกฝนไว้เป็นนิสัยใช้ได้นาน

   แม้นประกอบกิจการงานสิ่งไหน                      ต้องตั้งใจตั้งมั่นเพื่อสืบสาน

แม้นประกอบสิ่งใดไม่เลือกงาน                          อยู่ได้นานจุดมุ่งหมายไม่สั่นคลอน

   รู้ประหยัดอดออมถนอมจิต                              ไม่หลงผิดทำผิดลืมคำสอน

รู้ประหยัดจุนเจือเอื้ออาทร                                  คนอื่นก่อนตนที่หลังปันน้ำใจ

  รู้คุณค่าความดีอย่างแน่แท้                               รู้จักแก้ปัญหา วาจา ใส

รู้คุณค่าความดีไม่หยามใคร                                ทำอะไร นึกถึงใจ กาย วาจา

  กตัญญูรู้คุณไม่คิดคด                                        รู้จักงดอารมณ์ริษยา

กตัญญูรู้คุณและบูชา                                           คนสูงกว่าตนเองต้องเกรงใจ

  เคารพสิทธิบุคคลทื่ได้เห็น                                มีความเป็นประชาธิปไตย

เคารพกฎกติกาของคนไทย                               ห่างทุกข์ภัยก็เพราะเราเข้าร่วมมือ

น.ส.สโรชา  เจริญพร รร.ปราจิณราษฎรอำรุง ม.5/2

บ้านเลขที่ 183 ถ.ทัศนวิถี ต.หน้าเมือง อ.เมือง จ.ปราจีนบุรี 25000

เบอร์โทรศัพท์ 088-2372402

                          จิตเล็ก-จิตใหญ่..ในจิตสาธารณะ

                                -------------------------------

       ร่างกายของมนุษย์                              อาจสิ้นสุดพัฒนา

เผ่าพันธ์ที่เป็นมา                                       ก็ไม่เปลี่ยนไม่แปลงไป

       ส่วนจิตและวิญญาณ                           ยังไพศาลแห่งวิสัย

บรรเจิดแห่งจิตใจ                                       ก็วิวัฒน์ไปตามกาล

       จิตเล็กคือจิตที่                                    เป็นวิถีแห่งพื้นฐาน

ชีวิตจิตวิญญาณ                                         ก็เขลาขลาดและหวาดกลัว

       จิตใจที่คับแคบ                                    อยู่กันแบบเห็นแก่ตัว

สังคมแค่ครอบครัว                                      ไม่วิฒน์พัฒนา

       จิตใหญ่คือจิตที่                                     เป็นวิถีแห่งปัญญา

เมตตากรุณา                                                 มุทิตาก็ครบครัน

       รู้ทางเดินห่างทุกข์                                  อีกสร้างสุขเกษมสันต์

เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน                                         มั่นไมตรีมีสังคม

       วิถีจิตสาธา-                                            รณะพาพิสุทธิ์สม

สร้างชื่อให้โลกชม                                         ประพฤติชอบประกอบมี

       ทำสิ่งเป็นประโยชน์                                 ให้รุ่งโรจน์เรืองทวี

สร้างคุณคือความดี                                         ให้คงอยู่คู่แผ่นดิน

                    ------------------------------------------------------

                                  ด.ญ.พรนภา  เนียมหุ่น

                                  2/3 โรงเรียนศรีเทพประชาสรรค์

                                   ศรีเทพเพชรบูรณ์ โทร.080-1081-574

ฝันร้ายกลายเป็นดี

******************************************************************

เข้านอนแต่ตอนค่ำ     แว่วเสียงคำพร่ำสวดมนต์

เสริมบุญคุณพระดล     กุศลช่วยอำนวยชัย

ชะตาฟ้าพลิกผัน     ทุกข์โรมรันจิตหวั่นไหว

พายุอุทกภัย     เข้าไหลบ่าทั่วธาตรี

เรือนนอนต้องจรจาก     จำใจพรากยากหลีกหนี

ภาพในวันพรุ่งนี้     พังทลายหายกับตา

ค่ำคืนสะอื้นไห้     ทุ่งท้องไร่อาลัยหา

แดดิ้นสิ้นชีวา     โศกอาดูรแทบสูญพันธุ์

ถึงคราฟ้าหลังฝน     บันดาลผลบันดลขวัญ

ลบล้างความใจบัลย์     ร่วมสรรค์สร้างเส้นทางบุญ

น้ำใจไทยทั่วหล้า     ปรารถนามาเกื้อหนุน

ช่วยเหลือช่วยเจือจุน     การุณย์ธรรมค้ำธานินทร์

คลื่นน้ำใจผู้กล้า     เปี่ยมเมตตามาหลั่งริน

เติมรักทั่วท้องถิ่น     ชุบชีวินแผ่นดินทอง

ฝันร้ายกลายเป็นดี     คืนวิถีสิ่งดีผอง

บ้านเมืองจักเรืองรอง     เพราะคนไทยไม่ทิ้งกัน

ซุปเปอร์

พ่อสู่ลูก

                                                  แม่...แม่จ๋า เห็นไหม ใครถูกฆ่า               แม่...แม่จ๋า คนในจอ เหมือนพ่อผม

                                      แม่...แม่จ๋า เลือดเขาไหล  ไม่อยากชม               แม่เข่าคู้ แทบเป็นลม ล้มทั้งยืน

                                                  จำได้ไหม  คำเอ่ย พ่อเคยบอก                อย่าโกงหลอก  ฆ่าใคร ให้ขมขื่น

                                      ทำความดี มีธรรม ไม่กล้ำกลืน                            แม่รื้อฟื้น ถ้อยคำ ทั้งน้ำตา 

                                                    ภาพของพ่อ สม องอาจ ชาติทหาร         เลือดวิญญาณ พลีเพื่อชาติ ศาสนา

                                      พ่อไป "ใต้"  ไม่กลับบ้าน ตามสัญญา                  ได้เห็นหน้า เพียงรูป จูบก่อนนอน

                                                   "สำนึกนึกพ่อ" คือรักชาติ ศาสน์กษัตริย์    พ่อป้องรัฐ ปราบโจร อย่างโอนอ่อน

                                    โจรใจบาป ฆ่าพ่อได้ ไม่อาทร                                แม่สั่นคลอน  บอกลูก อย่างผูกพัน

                                                   ฟังแม่บอก ลูกจึงทราบ ภาพแม่เล่า          พ่อถูกเขา เหยียบย่ำ ฆ่าห้ำหั่น

                                    "สำนึกโจร" คงไม่มี ในชีวัน                                      ลูกร้องลั่น กอดแม่ ที่แก่ตัว

                                                  ผมขาดพ่อ แต่ใจ มิไร้พ่อ                         สำนึกก่อ ซึมซาบ  ปราบคนชั่ว

                                   เลือดในร่าง พลีได้ ลูกไม่กลัว                                จะเป็นรั้ว แทนพ่อ ก่อความดี

                                                   สำนึกพ่อ สู่ลูก ผูกรักมั่น                          จะสร้างฝัน สันติสุข ปลุกศักดิ์ศรี

                                  จะใช้เลือด และร่าง ล้างราคี                                     ชีพยอมพลี  เพื่อราษฎร์ และชาติไทย

                                                   เลือดทหาร ผู้ยิ่งใหญ่ ใจนักสู้                   เลือดศัตรู  ต้องสิ้น จากถิ่นใต้

                                 ลูกจะสู้ ด้วยตัว และหัวใจ                                          เพื่อพ่อได้ สละร่าง อย่างภาคภูมิ 

นายสุนทร  พรหมเพศ ชั้นม.๖ โรงเรียนสตรีทุ่งสง

๙๖ ถ.พัฒนาการ ซ.๘ ต.ปากแพรก อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช ๘๐๑๑๐

โทร ๐๘๗๘๙๐๖๐๕๒

                                                                        สำนึก...สู่สังคม                                                      

                                                       เลือดย้อมดิน คนกินคน ปล้นชีวิต        คนโกงสิทธิ์ คนฆ่าคน ล้นปัญหา

                                          แพะรับบาป คือปวงชน น้ำล้นตา                        ถูกสั่งฆ่า ทีละราย ตายทั้งเป็น

                                                       บนผ่นดิน ศิวิไล  ไร้สำนึก                     สูงเสาตึก แต่หัวใจ กลับไม่เห็น

                                          คนหน้าซื่อ ตาใส ใจเลือดเย็น                           ขูดรีดเอ็น สูบเลือดเนื้อ เพื่อเลี้ยงตน

                                                       กินความสุข ท่ามทุกข์นอง ของผู้อื่น      ยิ้มระรื่น  ท่ามความเศร้า ความหมองหม่น

                                         สำนึกชั่ว กลืนกิน สำนึกคน                                  รวยทรัพย์สิน แต่จน ธารน้ำใจ

                                                      สร้างมโนสำนึก ตรึกตรองก่อน                หันมองย้อน กระจกเงา เห็นเงาได้

                                        สะท้อนภาพ คนชั่ว ตัวจัญไร                                 คิดทำใหม่ น้อมนำ การทำดี

                                                     หว่านเมล็ด ธรรมฝัง หยั่งรากลึก              สร้างสำนึก ที่ถูก ปลูกศักดิ์ศรี

                                       สร้างสังคม ศิวิไล ด้วยไมตรี                                   คืนเสรี สู่พี่น้อง ผองประชา

                                                     สุขย้อมใจ คนรักคน เลิกปล้นสิทธิ์          ใช้ชีวิต รู้กรอบกฎ หมดปัญหา

                                          แพะรับบุญ สิ้นบาป  คราบมารยา                       ความเมตตา ล้นหลั่ง เลี้ยงสังคม

                                                     สำนึกดี ย่อมเลิศล้วน สุขถ้วนทั่ว            สำนึกชั่ว ย่อมอาฆาต ชาติขื่นขม

                                        รู้สำนึก ใช้ธรรมา ดับอารมณ์                                ภัยจึงสิ้น ราษฎร์สุขสม อยู่ร่มเย็น

นายสุนทร  พรหมเพศ ชั้นม.๖ โรงเรียนสตรีทุ่งสง

๙๖ ถ.พัฒนาการ ซ.๘ ต.ปากแพรก อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช ๘๐๑๑๐

โทร ๐๘๗๘๙๐๖๐๕๒

                                                                                                            สำนึก...สู่สังคม                                                      

                                                       เลือดย้อมดิน คนกินคน ปล้นชีวิต        คนโกงสิทธิ์ คนฆ่าคน ล้นปัญหา

                                          แพะรับบาป คือปวงชน น้ำล้นตา                        ถูกสั่งฆ่า ทีละราย ตายทั้งเป็น

แก้ไข   จาก ผ่น เป็นแผ่น            บนแผ่นดิน ศิวิไล  ไร้สำนึก                     สูงเสาตึก แต่หัวใจ กลับไม่เห็น

                                          คนหน้าซื่อ ตาใส ใจเลือดเย็น                           ขูดรีดเอ็น สูบเลือดเนื้อ เพื่อเลี้ยงตน

                                                       กินความสุข ท่ามทุกข์นอง ของผู้อื่น      ยิ้มระรื่น  ท่ามความเศร้า ความหมองหม่น

                                         สำนึกชั่ว กลืนกิน สำนึกคน                                  รวยทรัพย์สิน แต่จน ธารน้ำใจ

                                                      สร้างมโนสำนึก ตรึกตรองก่อน                หันมองย้อน กระจกเงา เห็นเงาได้

                                        สะท้อนภาพ คนชั่ว ตัวจัญไร                                 คิดทำใหม่ น้อมนำ การทำดี

                                                     หว่านเมล็ด ธรรมฝัง หยั่งรากลึก              สร้างสำนึก ที่ถูก ปลูกศักดิ์ศรี

                                       สร้างสังคม ศิวิไล ด้วยไมตรี                                   คืนเสรี สู่พี่น้อง ผองประชา

                                                     สุขย้อมใจ คนรักคน เลิกปล้นสิทธิ์          ใช้ชีวิต รู้กรอบกฎ หมดปัญหา

                                          แพะรับบุญ สิ้นบาป  คราบมารยา                       ความเมตตา ล้นหลั่ง เลี้ยงสังคม

                                                     สำนึกดี ย่อมเลิศล้วน สุขถ้วนทั่ว            สำนึกชั่ว ย่อมอาฆาต ชาติขื่นขม

                                        รู้สำนึก ใช้ธรรมา ดับอารมณ์                                ภัยจึงสิ้น ราษฎร์สุขสม อยู่ร่มเย็น

                                   ห้วงแห่งมโนสำนึก

        อักษราเรียงร้อยถ้อยคำคิด                         ให้พินิจตรึงดูมิรู้หาย

ร้อยทิวาราตรีที่มากมาย                                     โลกสร้างฝันทั้งหลายกลายเป็นคน

        พสุธาผืนทองที่ครองไว้                              แต่ก่อนไซร้ชื้นด้วยละอองฝน

เห็นสีเขียวต้นไม้อีกสายชล                                ชวนยิลยลยิ้มแย้มแกมชื่นบาน

        แต่วันนี้มิได้เป็นเช่นกาลก่อน                     ภาพสะท้อนปวงชนถือด้ามขวาน

ตัดไม้ล้มไร้สิ้นฤดูกาล                                        จากวันวานเปลี่ยนร้อยได้เพราะใคร

       อีกเคยมีธารามัจฉามาก                                ยังมาพรากความงามในน้ำใส

สร้างโรงงานของเสียทิ้งลงไป                            แม่น้ำไทยสิ้นแล้วความเลื่องลือ

       ต้องรอให้น้ำจืดนั้นหมดโลก                        ถึงจะโศกจะเศร้ากับเขาหรือ

เริ่มต้นใหม่ทำได้ด้วยสองมือ                              เพราะเราคือบุคคลบนแผ่นดิน

       ทั้งน้ำไฟน้ำมันลดลงบ้าง                              อย่ามัวอ้างกล่าวถ้อยวาทศิลป์

จรรโลงโลกเทิดไท้องค์ภูมินทร์                         ที่ทรงรินเหงือหยดรดลงไป

        ณ นาทีสุดท้ายแห่งชีวิต                              ขอสำนึกสักนิดจะได้ไหม

 เกิดหนึ่งชาติบนผืนแผ่นดินไทย                        ฝากอะไรไว้บ้างก่อนสิ้นลม

น.ส.เปมิกา   มุสิกวงศ์ 

                                                                                                199 หมู่ 4  ต.เขาไม้แก้ว

อ.กบินทร์บุรี   จปราจีนบุรี

รหัสไปรษณีย์ 25110

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

โรงเรียนปราจินราษฎรอำรุง

                                                                                                               เบอร์โทรศัพท์  089-0946221

ความเห็นที่ 17 คุณจตุพัฒน์
ถ้าอีเมลไปอยู่ในช่องอีเมลขยะจะไม่ได้รับ auto reply ครับ
เช็คดูให้แล้ว และได้รับเรียบร้อยแล้วครับ

"สะพานไมตรี"

   ลงมือทำสิ่งใด         ด้วยหัวใจที่มุ่งมั่น

มิหวังได้รางวัล           ด้วยประเด็นเห็นแก่ตัว

มีจิตสาธารณะ           เสียสละสุขถ้วนทั่ว

ออกห่างทางหมองมัว    สร้างศักดิ์ศรีอันดีงาม

น้ำใจที่ไหลริน               ทุกฐานถิ่นสุขล้นหลาม

ศรัทธาอย่ามองข้าม        รู้เผื่อแผ่แก่ผู้คน

ใจกล้าอย่าคิดท้อ           เพียรเติมต่อก่อเกิดผล

ทุกวันหมั่นเตือนตน       ประพฤติธรรมนำชีวี

ช่วยเหลือเอื้อผู้อื่น       จงหยิบยื่นทุกวิถี

แบ่งปันสรรค์ความดี      ทุกหนทางห่างราคิน

สังคมจะสมบูรณ์           สุขเพิ่มพูนมิสูญสิ้น

ไมตรีที่หลั่งริน               ชั่วชีวินชนชื่นชม.

นางสาววีรยา     ศรีระบาย

ชั้นม.๓ โรงเรียนท่าศาลาประสิทธิ์ศึกษา ตำบลท่าศาลา อำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช ๘๐๑๖๐

โทรศัพท์ ๐๘๔-๑๘๙๔๗๔๕.

...

                                                        ไม้สิ้นป่า เพราะใคร ไม่รักษ์ป่า     ฝนขาดฟ้า เพราะใคร ไม่รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ซัดกระหน่ำ ทำร้ายตน                ก็เพราะคน คิดทำลาย ทำร้ายตัว

                                                        มือผลาญป่า ล่าสัตว์ มือตัดไม้    เพียงเพราะใจ  ตกต่ำ  สำนึกนึกชั่ว

                                           ป่าสิ้นไม้ คนใจหยาบ บาปไม่กลัว              ดินหมองมัว ทุกข์เปื้อนป่า ล้นราคี

                                                      เรามีกิน เรามีใช้ ให้ตระหนัก             สำนึกรักษ์ บ้านเกิด เถิดน้องพี่

                                          ป่าเป็นป่า ยึดธรรม สำนึกดี                           แผ่นดินมี ความอุดม สุขสมบูรณ์

                                                      สุขเราสร้าง ด้วยใจ ใสสะอาด          ธรรมชาติ เรืองวิไล ไม่เสื่อมสูญ

                                          ดินทุกก้อน รู้รักษา อย่างอาดูร                    ทรัพย์เพิ่มพูน เลี้ยงชาวโลก สิ้นโศกภัย

                                                      สรรพสิ่ง ต้องช่วยเหลือ เพื่อเพิ่มค่า  วัฏจักร คืนกลับมา ค่ายิ่งใหญ่

                                        จิตสำนึก เรารู้ อยู่กับใจ                                    เพียงรู้ใช้ ให้เกิด ย่อมเลิศคุณ

                                                      ไม้เต็มป่า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ป่า     ฝนชุ่มฟ้า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ไม่กระหน่ำ ทำร้ายตน                      ก็เพราะคน ไม่ทำลาย ทำร้ายตัว

แก้ไขหัวข้อ เป็น จิตใต้สำนึก

                                                        ไม้สิ้นป่า เพราะใคร ไม่รักษ์ป่า     ฝนขาดฟ้า เพราะใคร ไม่รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ซัดกระหน่ำ ทำร้ายตน                ก็เพราะคน คิดทำลาย ทำร้ายตัว

                                                        มือผลาญป่า ล่าสัตว์ มือตัดไม้    เพียงเพราะใจ  ตกต่ำ  สำนึกนึกชั่ว

                                           ป่าสิ้นไม้ คนใจหยาบ บาปไม่กลัว              ดินหมองมัว ทุกข์เปื้อนป่า ล้นราคี

                                                      เรามีกิน เรามีใช้ ให้ตระหนัก             สำนึกรักษ์ บ้านเกิด เถิดน้องพี่

                                          ป่าเป็นป่า ยึดธรรม สำนึกดี                           แผ่นดินมี ความอุดม สุขสมบูรณ์

                                                      สุขเราสร้าง ด้วยใจ ใสสะอาด          ธรรมชาติ เรืองวิไล ไม่เสื่อมสูญ

                                          ดินทุกก้อน รู้รักษา อย่างอาดูร                    ทรัพย์เพิ่มพูน เลี้ยงชาวโลก สิ้นโศกภัย

                                                      สรรพสิ่ง ต้องช่วยเหลือ เพื่อเพิ่มค่า  วัฏจักร คืนกลับมา ค่ายิ่งใหญ่

                                        จิตสำนึก เรารู้ อยู่กับใจ                                    เพียงรู้ใช้ ให้เกิด ย่อมเลิศคุณ

                                                      ไม้เต็มป่า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ป่า     ฝนชุ่มฟ้า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ไม่กระหน่ำ ทำร้ายตน                      ก็เพราะคน ไม่ทำลาย ทำร้ายตัว

แก้ไขหัวข้อ เป็น จิตใต้สำนึก

                                                        ไม้สิ้นป่า เพราะใคร ไม่รักษ์ป่า     ฝนขาดฟ้า เพราะใคร ไม่รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ซัดกระหน่ำ ทำร้ายตน                ก็เพราะคน คิดทำลาย ทำร้ายตัว

                                                        มือผลาญป่า ล่าสัตว์ มือตัดไม้    เพียงเพราะใจ  ตกต่ำ  สำนึกนึกชั่ว

                                           ป่าสิ้นไม้ คนใจหยาบ บาปไม่กลัว              ดินหมองมัว ทุกข์เปื้อนป่า ล้นราคี

                                                      เรามีกิน เรามีใช้ ให้ตระหนัก             สำนึกรักษ์ บ้านเกิด เถิดน้องพี่

                                          ป่าเป็นป่า ยึดธรรม สำนึกดี                           แผ่นดินมี ความอุดม สุขสมบูรณ์

                                                      สุขเราสร้าง ด้วยใจ ใสสะอาด          ธรรมชาติ เรืองวิไล ไม่เสื่อมสูญ

                                          ดินทุกก้อน รู้รักษา อย่างอาดูร                    ทรัพย์เพิ่มพูน เลี้ยงชาวโลก สิ้นโศกภัย

                                                      สรรพสิ่ง ต้องช่วยเหลือ เพื่อเพิ่มค่า  วัฏจักร คืนกลับมา ค่ายิ่งใหญ่

                                         จิตสำนึก เรารู้ อยู่กับใจ                                    เพียงรู้คิด รู้ใช้ ไม่ทุกข์ทน   แก้ไขวรรคนี้      

                                                 ไม้เต็มป่า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ป่า     ฝนชุ่มฟ้า เพราะตระหนัก รู้รักษ์ฝน

                                            ภัยพายุ ไม่กระหน่ำ ทำร้ายตน                      ก็เพราะคน ไม่ทำลาย ทำร้ายตัว

"วัฏจักรน้ำ"

   ณ อณูน่านน้ำ         เนืองนอง

สงบนิ่งนวลละออง         อวดแก้ม

ดั่งคอยท่าแสงทอง         จุมพิต

อาทิตย์ทอแสงแต้ม        แตะต้องแก้มสินธุ์

   ลินลาสูงสุดคุ้ง       คงคา

เป็นหนึ่งอณูน้ำลา      แหล่งน้ำ

บรรยากาศเกี้ยวพา        ขึ้นสู่ ฟ้าแฮ

นึกคิดจิตชอกช้ำ        นิราศบ้านร้างเรือน

   เคลื่อนตัวสู่ฟากฟ้า       กว้างไกล

จับกลุ่มกุมต่างไอ       เกี่ยวก้อย

ลอยล่องนภาลัย    ลิบลิ่ว

รวมทุกไอน้ำจ้อย       ก่อสร้างเมฆสวย

   ราวระรวยปุยนุ่นคว้าง     กลางหาว

ตกค่ำเคลื่อนเคียงดาว        ชิดใกล้

ตื่นรับแสงพร่างพราว     เช้าตรู่

เป็นอยู่เยี่ยงนี้ไซร้     จวบก้อนจรลง

     คงเข้าช่วงเหมาะแล้ว       เมฆา

หิ้วหอบไอน้ำพา     หนักอึ้ง

มืดมนหม่นเทาทา       ทาบทั่ว

ประหนึ่งความโกรธขึ้ง   ถ่วงให้เสียคน  

   จนจวนความชุ่มชื้น      เชยชม

วาริทอภิรมย์                   เคลื่อนคล้อย

กอดตัวกลั่นฝนพรม     พรำพรึ่ด

พันธุ์พฤกษ์ไพรใหญ่น้อย    เปล่งยิ้มอิ่มหนำ

   น้ำไหลลงหุบห้วย    ละหาร

จากที่สูงสู่ธาร       ต่ำขั้น

น้ำต่างทิศพบพาน       กันหมด

ทุกสิ่งบ่อาจกั้น     ดั่งที่ปรารถนา 

    มรรคาวัฏจักรน้ำ      หมุนเวียน

วัฏฏสงสารเทียร       ทบซ้ำ

กงกรรมดังกงเกวียน     วนรอบ

สรรพสิ่งยิ่งย้ำ     ชีพนี้กรรมสนอง.

*ที่ -  คำโทโทษ 

นายรังสิมันต์  จุลหริก

บ้านเลขที่ ๖๔/๓ หมู่ที่ ๔ ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช ๘๐๑๖๐

โทรศัพท์ ๐๘๔-๗๔๕๓๔๕๗

ปิดรับการส่งร้อยกรองประกวดประจำเดือนตุลาคม 2553 และสิ้นสุดโครงการ

ประกาศผลประจำเดือนตุลาคม ในวันที่ 30 พฤศจิกายน 2553

ประกาศผลชนะเลิศของทุกเดือน 10 ธันวาคม 2553 วันประชุมใหญ่