ขอบคุณคุณอำพล อยู่ถนอม ที่แสดงความคิดเห็นเชิงสร้างสรรค์โดยคำนึงถึงสามัคคีธรรมเป็นหลักใหญ่ พวกเราชาวสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยมีเจตนารมณ์ตรงกันในเรื่องของการอนุรักษ์ ส่งเสริม เผยแพร่ งานร้อยกรอง กวีนิพนธ์และศิลปวัฒนธรรมไทย เราอยู่กันเสมือนเป็นพี่น้องในครอบครัวเดียวกันมาตลอด และต้องเสียสละทั้งกำลังกาย กำลังใจ ตลอดทั้งกำลังทรัพย์เพื่อการพัฒนาสมาคมนักกลอนฯ กาลเวลาผ่านไปนานถึง ๕๐ ปีแล้ว อายุสมาคมนักกลอน ๕ ทศวรรษแล้ว สมาชิกสมาคมบางท่านก็ชราภาพ เจ็บป่วยก็มาก มีชีวิตอยู่อย่างลำบากก็ไม่น้อย เราต่อสู้กับเรื่องราวเหตุการณ์ วิกฤติการณ์ต่างๆเหล่านั้นมามากแล้ว จะมาทะเลาะและต่อสู้กันเองทำไม ฉะนั้นเวลาที่เหลืออยู่เราจึงต้องร่วมด้วยช่วยกัน ดูแลช่วยเหลือกันไปตามศักยภาพที่มี  ความแตกแยก การชิงดีชิงเด่น ไม่เป็นผลดีเลย เราจึงจับมือประสานไมตรีกัน ด้วยบรรยากาศที่อบอุ่น ใช้สติปัญญาที่เรียกว่าปัญญาธรรม รู้จักที่จะเคารพให้เกียรติซึ่งกันและกัน เรามีจารีตประเพณีของเรา รู้จักคำว่าอาวุโส รู้จักนอบน้อมถ่อมตน รู้ชนะ รู้แพ้ รู้อภัยกัน สันติสุขจะบังเกิดตลอดไป

บทกวีฉันทลักษณ์ หรือบทกลอน ต้องมีสัมผัสระหว่างวรรคและสัมผัสระหว่างบท จะเขียนสั้นหรือยาวก็ต้องส่งสัมผัสต่อกันไปจนจบครับ

เหมือนวงการเรา ผู้อาวุโสคือวรรคแรกบทแรก ต้องเชื่อมสัมผัสในบทในรุ่นของตน ก่อนส่งสัมผัสระหว่างบทไปยังรุ่นกลาง จนถึงรุ่นใหม่ไม่สิ้นสุด ไม่อย่างนั้นก็ไม่ใช่ผลงานที่สมบูรณ์แบบครับ

เลื่อมใส เลื่อมใส ทั้งสองความคิดเห็น  ไชโยฯ สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยจงเจริญ เจริญยิ่งๆไป