คร่ำครวญ

[คร่ำครวญ]   ๐ บทกวีกี่ร้อยบทสลดเศร้า หาเทียบเท่าเจ้าดอกหนาแม่ตาหวาน อรรถรสพจนาภาษากานท์ แค่มองผ่านขานขับไขไร้คนชม   ๐ เทียบเนื้อหนังมังสากานดาน้อง ผิวผุดผ่องยองใยใคร่เสพสม งามสะดุดจุดประกายหมายภิรมย์ หน้าระรื่นชื่นอกตรมชมเนื้อนวล   ๐ คมอักษรกลอนลิขิตพิศวาส สุดอนาถขาดสิ้นกลิ่นหอมหวล รสคารมคมคายหลายกระบวน มิรัญจวนยวนเย้าเท่าโฉมยง   ๐ ดงน้ำเน่าเล่าเรื่องประเทืองปาก กลอนกระดากสากกะเบือแจวเรือหลง อนิจจาสังขาราว่าปลดปลง ปทุมถันชันช่อตรงคงงามตา   ๐ อันสุนทรีย์นารีนางต่างอักษร อรชรร่อนเล่ห์สิเหน่หา คมน้ำหมึกฝึกจากปลายปากกา แต่มารยาแม่ตาหวานล้านทะลาย   ๐ ยามเป็นแฟนยากแค้นแสนลำบาก ซื้อของฝากมากของขวัญมุ่งมั่นหมาย หวังอิงแอบแนบชิดสนิทกาย เกิดเป็นชายตายเพราะรักยากหักใจ   ๐ ทุ่มเทใจให้เธอละเมอหา เก็บเงินตราค่าสินสอดกอดแขไข เฝ้าถนอมยอมเหนื่อยยากลำบากไป หมายน้องนางไว้ข้างกายชายก็พอ   ๐ ทำทุกอย่างสร้างค่าอนาคต ยึดเกณฑ์กฎบทบาทเจ้าเฝ้าวอนขอ เอาใจนางย่างตามงามลออ อย่าอ้อล้อต่อเถียงเนียงคนดี   ๐ ยกขันหมากลากแต่งแย่งเจ้ามา เป็นภรรยาข้าที่รักสมศักดิ์ศรี ยิ้มกรุ้มกริ่มนิ่มละมุนกุลสตรี นับแต่นี้มีศรีเรือนเพื่อนคู่กาย   ๐ เปลี่ยนฐานะอะไรนั้นมันก็เปลี่ยน ใบทะเบียนเขียนสัญญาว่าหมั้นหมาย เอ็งเป็นผัวของฉันจวบวันตาย รักสุดท้ายอย่าหลายเมียจะเสียความ   ๐ เกิดเป็นชายร้ายกว่าเสือเชื่อหรือเปล่า แต่เมียเราเต่าหดหัวผัวเกรงขาม รบร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำทุกย่ำยาม ตะลุยข้ามย่ามเหยียบไปไม่เห็นกลัว   ๐ ชาติอาชาม้าศึกคึกคะนอง หยิ่งจองหองพองขนคนไปทั่ว ต้องสิ้นลายตายอย่างเขียดส่อเสียดตัว เพราะเป็นผัวชั่วดีอยู่ที่เมีย   ขอน้อมคารวะจากใจ ทรชนบ้านนอก ๐๑ กรกฎาคม ๒๕๕๘

ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2015-07-01 01:19:47

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล