ReadyPlanet.com


ส่งร้อยกรองประกวดประจำเดือน "สิงหาคม 2553" ได้กระทู้นี้


(สำหรับผู้ที่ส่งทางเว็บบอร์ด) ส่งได้ทุกระดับการประกวด
- แจ้งชื่อ-นามสกุล หมายเลขโทรศัพท์ และที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ให้ครบถ้วน
- แจ้งแก้ไขได้ในกระทู้นี้ โดยระบุความคิดเห็นและจุดที่ต้องการแก้ไข
- ส่งขึ้นเว็บบอร์ดเป็นไฟล์ text ธรรมดาเพื่อป้องกันข้อความเพี้ยน ไม่ต้องตกแต่ง

(สำหรับผู้ต้องการส่งทางอีเมล ส่งได้ที่):  info_thaipoet@yahoo.com
- แจ้งชื่อ-นามสกุล หมายเลขโทรศัพท์ และที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ให้ครบถ้วน

( ขอความกรุณาส่งช่องทางใดทางหนึ่งเท่านั้นเพื่อไม่ให้เกิดการซ้ำของข้อมูล )

หัวข้อการประกวดประจำเดือนกันยายน (16 ส.ค.-15 ก.ย.53 ประกาศผล 30 ก.ย. 53)
- ระดับมัธยมศึกษาต้น : ชีวิตผาสุก
- ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย : ทางแยก
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป :
ทอรักถักรุ้ง

อ่านรายละเอียดร้อยกรองออนไลน์ครั้งที่4 พ.ศ. 2553 ได้ที่นี่ คลิก...

 

ขอความกรุณางดการออกความเห็นในกระทู้ส่งงานครับ
ทีมงาน...



ผู้ตั้งกระทู้ webmaster :: วันที่ลงประกาศ 2010-08-16 10:34:26


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2096311)

 

                                     ชีวิตผาสุก
 
 
กาพย์ยานี 11
 
          วิถีแห่งชีวิต                             พรหมลิขิตหรือกรรมเขียน
 หลายคนเดินวนเวียน                           ในห้วงทุกข์ขาดสุขครอง
          บางคนอาจสิ้นหวัง                     ขาดพลังจิตสนอง
 ขาดธรรมเป็นเทียนทอง                        ส่องสว่างให้ชีวิน
          แสงธรรมสินำใจ                        สุขสดใสเป็นอาจิณ
 ชีวิตไม่พังภินท์                                  เพราะไม่พลาดไม่ขาดธรรม
          วัยเยาว์เร่งศึกษา                       การวิชาพาน้อมนำ
 มุ่งเรียนเพียรประจำ                             จวบสำเร็จเสร็จดังใจ
 
           วิชาคืออาชีพ                          ดั่งประทีปส่องทางไกล
 วัยงานสานสบชัย                               วัยสร้างตนเป็นคนดี
           สุขได้ในสังคม                         ย่อมอุดมเด่นราศี
 ซื่อสัตย์คือวิธี                                    ทำ ชีวิตผาสุกเอย
 
                         **************************
 
                                             ด.ญ.พรนภา เนียมหุ่น
                                             ชั้น ม.2/3 โรงเรียนศรีเทพประชาสรรค์
                                             อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์        67170 
 
โทร.080-1081574
                                                  ***************************************                             
                                               ส่งประกวดฉบับแก้ไข
 
 
 
ผู้แสดงความคิดเห็น พรนภา วันที่ตอบ 2010-08-16 18:41:29


ความคิดเห็นที่ 2 (2096314)

 

                                                                    ชีวิตผาสุก
 
 
กาพย์ยานี 11
 
                                                วิถีแห่งชีวิต                         พรหมลิขิตหรือกรรมเขียน
                                หลายคนเดินวนเวียน                             ในห้วงทุกข์ขาดสุขครอง
                                                บางคนอาจสิ้นหวัง                 ขาดพลังจิตสนอง
                                ขาดธรรมเป็นเทียนทอง                          ส่องสว่างให้ชีวิน
                                                แสงธรรมสินำใจ                   สุขสดใสเป็นอาจิณ
                                ชีวิตไม่พังภินท์                                     เพราะไม่พลาดไม่ขาดธรรม
                                                วัยเยาว์เร่งศึกษา                   การวิชาพาน้อมนำ
                                มุ่งเรียนเพียรประจำ                               จวบสำเร็จเสร็จดังใจ
                                                วิชาคืออาชีพ                        ดั่งประทีปส่องทางไกล
                                วัยงานสานสบชัย                                  วัยสร้างตนเป็นคนดี
                                                สุขได้ในสังคม                      ย่อมอุดมเด่นราศี
                                ซื่อสัตย์คือวิธี                                       ทำ “ชีวิตผาสุก”เอย
 
                                                                **************************
 
                                                                ด.ญ.พรนภา เนียมหุ่น
                                                                ชั้น ม.2/3 โรงเรียนศรีเทพประชาสรรค์
                                                                อ.ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ 67170 โทร.080-1081574
                                                                ***************************************                                 
                                                               ส่งประกวดฉบับแก้ไข
 
 
 
ผู้แสดงความคิดเห็น พรนภา วันที่ตอบ 2010-08-16 18:51:21


ความคิดเห็นที่ 3 (2096632)

"ทอรักถักรุ้ง"

 

๑ ใยหนึ่งบางเบาแท้          แน่เฮย

ปลิวปลิดลมรำเพย          หลุดลู่

ปานประดุจเปรียบเปรย  ปุยนุ่น นาแฮ

ยากจะโกยกอบกู้           อาจเอื้อม เอาคืน

๒  ใจหนึ่งอันอ่อนล้า           โรยแรง

เกาะกุมสุมเชื้อแปง         หอบให้

กลั่นมโนสำแดง               หลากล้น คณนา

เพียงประจบแจงไซร้       ทูนเทิด นางเนอ

๓  ทำดีแต่เพียงนั้น             ฤาพอ

ใช่แค่ตามงอนง้อ            เอ่ยอ้าง

ยกเมฆหยอดคำยอ         ซ่อนเนื้อ คมใน

สัตย์ซื่อถือจริงสร้าง        แน่แท้ จึงควร        

๔  คือใยรักถักฟั้น             วันวาร

สองใจสอดประสาน          เกลียวเกื้อ

เลี้ยงหล่อชโลมธาร         น้ำจิต

แสงทองทอเรืองเรื่อ        รักไร้ ราคิน

๕  เหมือนทอรักถักรุ้ง       งามเนตร

ปรากฏแสงสีเฉด              หลากสรร

ต้องตรึงสะกดเวทย์             มนต์แท้ นาเฮย

อัศจรรย์บ่ห่อนคล้าย         ทอรัก ถักใย   

๖  ดึงดาวสาวถักฟ้า                 สอยเดือน

ทอทาบตะวันเลือน         ฉาบแสง

บิดฝนน้ำค้างเบือน          แซมสอด

สีสันสลักแซง                  เรียวโค้ง รานตาฯ

 

ณ บ้านข้าวตอกดอกไม้

(เรวัฒน์  เพียรพจนนารถ)

278/4  หมู่บ้านคัทลียา ตำบลหนองจ๊อม อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ 50210

081-4418437

086-7302276

 

        

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณ บ้านข้าวตอกดอกไม้ (proctorray-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-17 15:51:41


ความคิดเห็นที่ 4 (2098082)

ทางแยกตามใจฝัน

บนถนนเส้นทางต่างความคิด                    ไม่ยึดติดสิ่งนอกกายทำลายฝัน

ร้อยแนวคิดล้านแนวทางอย่างสำคัญ                         ล้วนเสกสรรค์ตามอย่างแนวทางตน

บ้างแยกสู่แนวทางสร้างสันติ                                           บ้างแยกไปโดยดำริขาดเหตุผล

หวังเพียงเล่นตามทางอย่างใจรน                                รักฉ้อฉล โกงกินหมิ่นราคา  

ทางแยกมีหลายสิ่งที่พานพบ                   บ้างต้องจบเพราะทางแยกแปลกจริงหนา

เพราะประมาทพลาดพลั้งทั้งน้ำตา                                 จึงหมดค่าความดีที่มีพอ

จงเก็บเอาประสบการณ์ที่ผ่านพ้น                                               แรงผลัดดันใจตนให้ขวนขวาย

คำนึงคิดจิตสุขปลุกใจกาย                 ให้พบจุดที่หมายดั่งใจปอง

เก็บเอาสิ่งที่พาไปหาสุข +5                                   ไม่ต้องทุกข์ทนพิษจิตใจหมอง

ยึดหลักธรรมประจำใจไปทดลอง                จะปกป้องผองมารให้ผ่านไป

เลือกเอาแนวทางที่ดีเป็นที่แยก                      เพื่อยอมแลกกับความสุขที่สาสม

เพี่ยงร้อยเล่ห์หมื่นพันที่ปรารมภ์                    ควรเพาะบ่มสุขจริงแท้แก้บ่วงกรรม  

นายฐานันดร       จูทิม    ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4

โรงเรียนบางพลีราษฎร์บำรุง     

154ม.8      ต.บางพลีใหญ่   อ.บางพลี    จ.สมุทรปราการ   

10540

 

            

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ฐานันดร (tutyjoy-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-21 18:36:27


ความคิดเห็นที่ 5 (2098083)

 
แจ้งลบความคิดเห็น

ทางแยกตามใจฝัน

บนถนนเส้นทางต่างความคิด                    ไม่ยึดติดสิ่งนอกกายทำลายฝัน

ร้อยแนวคิดล้านแนวทางอย่างสำคัญ                         ล้วนเสกสรรค์ตามอย่างแนวทางตน

บ้างแยกสู่แนวทางสร้างสันติ                                           บ้างแยกไปโดยดำริขาดเหตุผล

หวังเพียงเล่นตามทางอย่างใจรน                                รักฉ้อฉล โกงกินหมิ่นราคา  

ทางแยกมีหลายสิ่งที่พานพบ                   บ้างต้องจบเพราะทางแยกแปลกจริงหนา

เพราะประมาทพลาดพลั้งทั้งน้ำตา                                 จึงหมดค่าความดีที่มีพอ

จงเก็บเอาประสบการณ์ที่ผ่านพ้น                                               แรงผลัดดันใจตนให้ขวนขวาย

คำนึงคิดจิตสุขปลุกใจกาย                 ให้พบจุดที่หมายดั่งใจปอง

เก็บเอาสิ่งที่พาไปหาสุข                                  ไม่ต้องทุกข์ทนพิษจิตใจหมอง

ยึดหลักธรรมประจำใจไปทดลอง                จะปกป้องผองมารให้ผ่านไป

เลือกเอาแนวทางที่ดีเป็นที่แยก                      เพื่อยอมแลกกับความสุขที่สาสม

เพี่ยงร้อยเล่ห์หมื่นพันที่ปรารมภ์                    ควรเพาะบ่มสุขจริงแท้แก้บ่วงกรรม  

นายฐานันดร       จูทิม    ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4

โรงเรียนบางพลีราษฎร์บำรุง     

154ม.8      ต.บางพลีใหญ่   อ.บางพลี    จ.สมุทรปราการ   

10540

 

             แก้แล้ว

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ฐานันดร (tutyjoy-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-21 18:39:19


ความคิดเห็นที่ 6 (2098191)

 "ทอรักถักรุ้ง"

ทอสานสายรักพร้อม                            ร่วมสี

รักชาติสามัคคี                                       พี่น้อง

ถักทอร่วมใจพลี                                     ทุกภาค

รุ้งทั่วทอรักก้อง                                      ชั่วฟ้าดินทนง

                ทอชีพทอชาติไท้                    ทอรัก

ทอถิ่นฐานที่พัก                                      ร่วมด้วย

ทอผืนแผ่นดินหลัก                                                ทอชาติ

ทอถักฝจมิม้วย                                      เสร็จสิ้นแสนงาม

                รักชาติกษัตริย์เจ้า                 สวรรค์

รักเพื่อนร่วมชาติพลัน                           ร่วมฟ้า

ปลูกรักเพื่อเทวัญ                                  ถวายชีพ

รักแผ่เงาร่มหล้า                                    ปกซึ้งถึงรัก

                ถักประสานสอดร้อย            ต่อติด

ถักรักลายรักชิด                                     ร่วมร้อย

ถักผืนแผ่นเป็นจิต                                  เพียงหนึ่ง เดียวเฮย

ถักแกร่งทอรักคล้อย                             รักแท้สายใย

                รุ้งทอแสงแห่งรุ้ง                     สง่างาม

รุ้งส่องสาดแสงคราม                            ม่วงส้ม

เขียวเหลืองร่วมแดง                              สีต่าง

สกาวพร่างพราวมิล้ม                           ขาดแม้น้ำเงิน

               

 

ขัดกลางลายพุ่งด้าย             ทอไหม

ทอรักถักหัวใจ                                        ถักรุ้ง

ทอถักงดงามไป                                     ถิ่นทั่ว ไทยฤา

ฝนหยุดงามสง่าฟุ้ง                                                พร่างรุ้งพราวไทย

ร่วมทอรักถักรุ้ง                      หลังฝน

ลายต่อลายสีคน                                   สร้างสรรค์

หากสีต่างได้ยล                                     เพียงหนึ่ง

ฝนหลั่งฝนหยุดนั้น                                 หยุดแล้วรุ้งงาม

                                          

                                                                นายภานุรุจ  ไชยมงคล

                                                                ปี  ๑ คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์(ศูนย์รังสิต)

                                                              ๐๘๗๘๘๖๓๘๐๔(0878863804) 

                                                 

ผู้แสดงความคิดเห็น ภานุ (่ำืjeng-18-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-22 03:21:12


ความคิดเห็นที่ 7 (2098250)

 อยากให้ตอบรับผู้ส่งผลงานทางอีเมล์ด้วย เพื่อว่ามีปัญหาไม่ได้รับจะได้ส่งใหม่  ขอบคุณครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ประสงค์ กลิ่นขจร (psongkkj-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-22 11:12:19


ความคิดเห็นที่ 8 (2102470)

 

มาทอรักถักรุ้งกันเถอะ
 
เขาทอรักถักรุ้ง                        เมื่อไร 
รุ้งสี่สีสวยไสว                         ว่ายฟ้า
พิรุณร่ายร่ำไร                          ระริก รื่นนอ
เพลงอริยสัจช้า                        ชุ่มเนื้อนวลใจ
 
ในรักในแรกรุ้ง                        เรือนงาม
แสงเนตรแรกหลากหลาม          รับรุ้ง
โดยลำดับลำดับตาม                กาลบอก
รุ้งรักเคยเฟื่องฟุ้ง                     ลดน้อยถอยขลัง
 
อลังการธารรักรุ้ง                     รังสรรค์
ไหลหลากกว่าสองพัน              ผ่านพ้น
ยืนยงว่ายืนยัน                        ยืนหยัด
ทอรักถักรุ้งล้น                        โลกร้างนิพพาน
 
สานใยสายทิพย์ร้อย                 ดวงใจ
พุทธบุตรบำเพ็ญไพ-                จิตรแจ้ง
สืบต่อพุทธสมัย                       เสมอมั่น มานา
พุทธโลกไป่แล้ง                     หน่อเนื้อนาบุญ
 
อุ่นในหนาวทุกเนื้อ                  นวลถนอม
เย็นทุกร้อนตรมตรอม               ตื่นรู้
เท่าทันทุกข์สุขปลอม              สมมุติ 
ผัสสะละหมดสู้                      สติสร้างมรรคผล
 
ทนทอรักถักรุ้ง                       เพียงไร
ชนกลับห่างออกไป                 ดุจแกล้ง
ศรัทธาวิริยะใด                       มอดดับ
สติสมาธิแล้ง                         จึ่งแล้งปัญญา
 
คราขอดน้ำจิตซึ้ง                     ศาสนา
ทุรยุคย่างเข้ามา                      มืดตื้อ
จิบน้ำหยดเยียวยา                    สักหยาด
หายากสักหยดซื้อ                    หยาดน้ำใจถวิล
 
รินธรรมชลรสล้ำ                      เลิศเหลือ
แจกจ่ายในจอกเจือ                  จิตกล้า
หญิงชายชาติหนักเหนือ            กิเลส
สักจอกส่งต่อหล้า                   อย่าให้โลกหยัน
                       
มรรคาสันติสุขซ้อง                  สรวลศรี
เชิญเถิดท่องนัที                     เที่ยวฟ้า
สะอาดสงบชีวี                       สว่าง
แมกวิมุติร่มหล้า                     สุขล้ำคำไข
 
ใครทอรักถักรุ้ง                       อย่างไร 
รุ้งเสกสรรหลากไหล               หลากชั้น
พฤกษาปลูกพรรณใด              ผลผลิต 
ย่อมรับผลพฤกษ์นั้น                บ่แคล้วสักหน ฯ
 
นายพีรมิตร   พึ่งโพธิ์
โรงเรียนสะพือวิทยาคาร ตำบลสะพือ อำเภอตระการพืชผล 
จังหวัดอุบลราชธานี ๓๔๐๐๐
โทรศัพท์ ๐๔๕-๒๙๘๐๔๕ โทรศัพท์มือถือ ๐๘๗-๒๕๓-๗๖๔๐   
ผู้แสดงความคิดเห็น นายพีรมิตร พึ่งโพธิ์ (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-08-31 10:40:16


ความคิดเห็นที่ 9 (2103545)

ร้อยกรองร่วมประกวด ประจำเดือนสิงหาคม ๒๕๕๓

"ทอรักถักรุ้ง"

         ทอใยรักทั่วหล้า      ทวยไทย

รักแผ่นดินรวมใจ                 อุ่นเอื้อ

ถักมิตรมั่นจิตใน                  คุณค่า  ธรรมแฮ

รุ้งฟั่นเกลียวกลมเกื้อ               พี่น้องปรีดา

         ทอศีลเสริมส่งสร้าง    ศรัทธา

ทอแม่พิมพ์วิชา                    เปรื่องรู้

ทอชนใฝ่ปัญญา                   เมืองรุ่ง  เจริญนา

ทอทุ่งทั่วถิ่นกู้                     แผ่นพื้นธัญญางาม

         รักเอกองค์พ่อเจ้า         จอมสยาม

รักแม่พระทัยงาม                 ดั่งแก้ว

รักชาติช่วยขจัดหนาม              กอบก่อ  กรุงเฮย

รักกล่อมกลึงจิตแผ้ว               แผ่ป้องภัยพาล

         ถักเพลาสู่ห้วง            สมัครสมาน

ถักแผ่นดินสุขศานติ์               พรั่งพร้อม

ถักยิ้มแช่มชื่นบาน                 เติมแต่ง  ไทยนา

ถักช่อไมตรีล้อม                  บ่วงคล้องจองใจ

         รุ้งโยงทางสู่ห้อม          ถิ่นอำไพ

รุ้งสื่ออ้อมอุ่นไอ                  ฉ่ำเกล้า

รุ้งดลส่ง ธ ไท้                    เสด็จดับ  เข็ญเฮย

รุ้งเชื่อมชนสานเหย้า               แต่งบ้านแปงเมือง

         ทอธรรมะเที่ยงแท้       อรุณเรือง

รักค่าเปี่ยมหนุนเนือง              ท่วมท้น

ถักแรงปั่นฟันเฟือง                ปกถิ่น  ไทยนา

รุ้งก่อไตรรัตน์ล้น                 ไพร่ฟ้าเทิดคุณ

                                           จรดจันทร์

นางดวงจันทร์  เก้าเกศเกียรติกุล (นามปากกา "จรดจันทร์ ")

โรงเรียนแวงน้อยศึกษา อำเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่น ๔๐๒๓๐

โทร. ๐๘ ๖๘๖๒ ๔๒๘๘

e-mail : krutuy_duangchan@hotmail.com

 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ดวงจันทร์ เก้าเกศเกียรติกุล (krutuy_duangchan-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-02 23:04:53


ความคิดเห็นที่ 10 (2105820)

ขอแก้ไข บทกวี ประกวด เดือนสิงหาคม จากเดิม เป็น ดังนี้ นะครับ

มาทอรักถักรุ้งกันเถอะ
 
เขาทอรักถักรุ้ง                        เมื่อไร 
รุ้งสี่สีสวยไสว                         ว่ายฟ้า
พิรุณร่ำไรใจ                            ระริก  ระรื่นนอ
เพลงอริยสัจช้า                        ชุ่มเนื้อนวลใจ
 
ในรักในแรกรุ้ง                        เรือนงาม
แสงเนตรแรกหลากหลาม          รับรุ้ง
โดยลำดับลำดับตาม                กาลบอก
รุ้งรักเคยเฟื่องฟุ้ง                     ลดน้อยถอยขลัง
 
อลังการธารรักรุ้ง                     รังสรรค์
ไหลหลากกว่าสองพัน              ผ่านพ้น
ยืนยงว่ายืนยัน                        ยืนหยัด
ทอรักถักรุ้งล้น                        โลกร้างนิพพาน
 
สานใยสายทิพย์ร้อย                 ดวงใจ
พุทธบุตรบำเพ็ญไพ-                จิตรแจ้ง
สืบต่อพุทธสมัย                       เสมอมั่น มานา
พุทธโลกไป่แล้ง                     หน่อเนื้อนาบุญ
 
อุ่นในหนาวทุกเนื้อ                  นวลถนอม
เย็นทุกร้อนตรมตรอม               ตื่นรู้
เท่าทันทุกข์สุขปลอม              สมมุติ 
ผัสสะละหมดสู้                      สติสร้างมรรคผล
 
ทนทอรักถักรุ้ง                       เพียงไร
ชนกลับห่างออกไป                 ดุจแกล้ง
ศรัทธาวิริยะใด                       มอดดับ
สติสมาธิแล้ง                         จึ่งแล้งปัญญา
 
คราขอดน้ำจิตซึ้ง                     ศาสนา
ทุรยุคย่างเข้ามา                      มืดตื้อ
จิบน้ำหยดเยียวยา                    สักหยาด
หายากสักหยดซื้อ                    หยาดน้ำใจถวิล
 
รินธรรมชลรสล้ำ                      เลิศเหลือ
แจกจ่ายในจอกเจือ                  จิตกล้า
หญิงชายชาติหนักเหนือ            กิเลส
สักจอกส่งต่อหล้า                   อย่าให้โลกหยัน
                       
มรรคาสันติสุขซ้อง                  สรวลศรี
เชิญเถิดท่องนัที                     เที่ยวฟ้า
สะอาดสงบชีวี                       สว่าง
แมกวิมุติร่มหล้า                     สุขล้ำคำไข
 
ใครทอรักถักรุ้ง                       อย่างไร 
รุ้งเสกสรรหลากไหล                หลากชั้น
พฤกษาปลูกพรรณใด               ผลผลิต 
ย่อมรับผลพฤกษ์นั้น                 บ่แคล้วสักหน ฯ
 
นายพีรมิตร   พึ่งโพธิ์
โรงเรียนสะพือวิทยาคาร ตำบลสะพือ อำเภอตระการพืชผล 
จังหวัดอุบลราชธานี ๓๔๐๐๐
โทรศัพท์ ๐๔๕-๒๙๘๐๔๕ โทรศัพท์มือถือ ๐๘๗-๒๕๓-๗๖๔๐   
ผู้แสดงความคิดเห็น นายพีรมิตร พึ่งโพธิ์ (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-09 11:06:31


ความคิดเห็นที่ 11 (2106264)

พระ ครู แม่ พ่อ ถัก ทอ ลูก ดี

ครอบครัวสุขสันต์

 

 
พระ จริง พระที่บ้าน                 ในเรือน
ครู   มุ่ง ครูคอยเตือน             รักเจ้า
แม่  คือเทพ  แรกเยือน         ยังโลก
พ่อ  มั่น ลูกจึ่งเฝ้า                 ใฝ่ข้างความดี

ถัก  รัก ถักร่างรุ้ง.....................เรือนรมย์
ทอ  ท่องหลังฝนชม....................ชีพฟื้น
ลูก  ยกย่องสังคม........................คำพ่อ
ดี    มั่น คงครึกครื้น......................ค่ำเช้าเคียงธรรม

ครอบ  จักรวาลหว่านเชื้อ..................พอเพียง
ครัว    เปี่ยมรักเราเอียง......................แนบแก้ม
สุข     เย็นอยู่รังเรียง........................ใจอุ่น
สันต์   กว่ากรงเฉิดแฉล้ม....................สฤษดิ์ด้วยเงินทอง
 
หมด
ปัญ
หา
นัก
 
เรียน
นัก
เลง
โอม



ถัก แถมถึงเถื่อนถ้ำ................ถามถึง
ทอเที่ยงธรรมตราตรึง..............ท่านแท้
ลูก รำลึกคำนึง................คุณพ่อแม่เอย
ดี มั่นตามพ่อแล้................แม่ด้วยดวงใจ

ครอบครัวควรค่อยค้อม..........หากัน
ครัว สุขโลกสุขพลัน...............สุขแท้
สุขสันต์สนุกสุขอนันต์................พักผ่อน
สันต์ส่องโสมกล่อมแก้...........ลูกแก้วหลับสบาย

พระพรหมพลันพรั่งพร้อม..........พรหมวิหาร
ครูแต่แรกเพียรจาร.................แจ่มเจ้า
แม่มอบเมตตาการ...................สานสู่
พ่อพุ่งพลังเพื่อเข้า................เพิ่มให้เพียงพอ

งานนี้ใช้แนวคิดเรื่องครอบครัวสุขสันต์
หลังวันแม่แห่งชาติเรายังคง รัก แม่
ผู้แสดงความคิดเห็น แสงแรก ประดับดิน (dawn-dot-2550-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-10 14:26:35


ความคิดเห็นที่ 12 (2108680)

 

การประกวดบทร้อยกรองออนไลน์

ประจำปี 2552

********************************************************

ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น

" ชาติหน้าขอชีวิตผาสุก "

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าขา          โปรดเมตตาเปี่ยมปรานี

ลูกเกิดมาภพนี้          ครองชีวิตติดบ่วงกรรม

อาศัยใต้สะพาน          นั่งขอทานพิการซ้ำ

วิโยคโศกกระหน่ำ          นำชีวิตมากพิษภัย

เกิดกายภายภาคหน้า         วาสนาพาชีพใหม่

บ่วงบาศนิราศไกล          ไม่หวนเป็นเช่นผ่านมา

มีข้าวกินทุกมื้อ          มีหนังสือสื่อศึกษา

มีบิดรมารดา          มีผาสุกทุกคืนวัน

มีบ้านเรียกว่าบ้าน          มีการงานสานสุขสันต์

มีตรายศฐานันดร์          มีปัญญาสมค่าคน

มีร่างกายครบส่วน          มีรอยสรวลไร้รอยหม่น

มีครอบครัวของตน          มีดวงมนไร้หม่นเมา

นี่...คำอธิษฐาน         ลูกสื่อสารสู่จันทร์เจ้า

จาบัลย์โปรดบรรเทา          คลายเศร้าโศกแห่งโชคชะตา

ลูกจะสะสมบุญ          เป็นต้นทุนหนุนชาติหน้า

เพื่อชีวิตมีชีวา          พาน้อมนำกอปรกรรมดี

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าขา          โปรดเมตตาเปี่ยมปรานี

ชาติหน้าหากถ้ามี          ขอชีวาผาสุกนิรันดร์

 

...ประพันธ์โดย...

นายแมน     คล้ายสุวรรณ   นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  3  โรงเรียนสุวรรณารามวิทยาคม   กรุงเทพมหานคร

 

 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ซุปเปอร์ วันที่ตอบ 2010-09-13 21:13:57


ความคิดเห็นที่ 13 (2108753)

ชีวิตผาสุก

     ครอบครัวจะสุขสันต์            หากยึดมั่นในหน้าที่

รู้ผิดชอบชั่วดี                             รู้หน้าที่มีวินัย

      เข้าใจกันและกัน                 ทุกชีวินจะสดใส

ความรักความเข้าใจ                 จะป้องภัยที่รุกราน

      ใช้ชีพอย่างพอเพียง           เลี่ยงอบายจะสุขศานต์

สุจริตในการงาน                       จิตเบิกบานเป็นอาจินต์

       ความทุกข์จะผ่านพ้น        ไม่ขัดสนในทรัพย์สิน

อดออมเพื่อชีวิน                       เพื่อฝั่งฝันอันยาวไกล

       รู้รักสามัคคี                        ประเทศนี้จะยิ่งใหญ่

ผู้คนมีน้ำใจ                              เพราะสังคมมีคนดี

       ด้วยรักที่ทีให้                    ด้วยน้ำใจเราน้องพี่

เกื้อหนุนแผ่นดินนี้                   พบความสุขนิจนิรันดร์

เด็กหญิงพรนิภา   คำสุข

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/1 โรงเรียนห้วยทับทันวิทยาคม

อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ 33210

โทร. 086- 6535860

ผู้แสดงความคิดเห็น เด็กหญิงพรนิภา คำสุข วันที่ตอบ 2010-09-14 05:23:22


ความคิดเห็นที่ 14 (2108754)

เนื่องจากในกระทู้ที่ 13 มีข้อผิดพลาด จึงขอส่งกระทู้นี้แทนค่ะ

ชีวิตผาสุก

     ครอบครัวจะสุขสันต์            หากยึดมั่นในหน้าที่

รู้ผิดชอบชั่วดี                             รู้หน้าที่มีวินัย

      เข้าใจกันและกัน                 ทุกชีวันจะสดใส

ความรักความเข้าใจ                 จะป้องภัยที่รุกราน

      ใช้ชีพอย่างพอเพียง           เลี่ยงอบายเกษมศานต์

สุจริตในการงาน                       จิตเบิกบานเป็นอาจินต์

       ความทุกข์จะผ่านพ้น        ไม่ขัดสนในทรัพย์สิน

อดออมเพื่อชีวิน                       เพื่อฝั่งฝันอันยาวไกล

       รู้รักสามัคคี                        ประเทศนี้จะยิ่งใหญ่

ผู้คนมีน้ำใจ                              เพราะสังคมมีคนดี

       ด้วยรักที่มอบให้               ทั้งหัวใจเราน้องพี่

เกื้อหนุนแผ่นดินนี้                   พบความสุขนิจนิรันดร์

เด็กหญิงพรนิภา   คำสุข

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/1 โรงเรียนห้วยทับทันวิทยาคม

อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ 33210

โทร. 086- 6535860

ผู้แสดงความคิดเห็น เด็กหญิงพรนิภา คำสุข วันที่ตอบ 2010-09-14 05:33:42


ความคิดเห็นที่ 15 (2109040)

 

ทอรักถักรุ้ง

 

                                                        ทอ...รักทอก่อไว้                   ชีวิน

                             ทอ...รักทอแผ่นดิน                    เกิดเกล้า

                             ทอ...รักทอไฟถวิล                     หายโศก

                             ทอ...รักสุดแรงเจ้า                     ถักไว้ในมือ

                                  ถัก...รุ้งถักเป็นเส้น                เจ็ดสาย

                             ถัก...รุ้งถักประกาย                     ทาบฟ้า 

                             ถัก...รุ้งถักกลิ่นอาย                    หอมกรุ่น   ใจเฮย

                             ถัก...รุ้งสุดแรงท้า                       ถักสร้างทางฝัน

                                  สายรุ้งสายรักร้อย                  เจ็ดสี

                             ม่วงครามน้ำเงินมี                      ก่อไว้

                             เขียวเหลืองแสดแดงดี                ครบเจ็ด   เส้นเฮย

                             อยู่ร่วมรวมร้อยได้                       เจ็ดเส้นสามัคคี

                                   สีหนึ่งโดดเดี่ยวได้                 อย่างไร

                              สีหนึ่งหลีกเร้นไกล                      หลบลี้

                              สีหนึ่งเคลือบแคลงใจ                  สีหนึ่ง 

                              สีหนึ่งอุดมการณ์ชี้                       ชีพข้าถูกเสมอ

                                   ทอรักถักรุ้งไว้                        รวมกัน

                              ทอรักถักรุ้งพลัน                          เพริศแพร้ว

                              ทอรักถักรุ้งสรรค์                         สวยสด

                              ทอรักถักรุ้งแก้ว                           เก็จล้ำธรรมแสวง

                                    ความรักถักรุ้งไว้                     เจ็ดสี

                              รุ้งจึ่งงดงามดี                              เด่นฟ้า

                              รวมกันก่อสามัคคี                        รักมั่น

                              รุ้งกระจ่างสว่างหล้า                     ก่อนฟ้าใหม่เสมอ

 

                                                                                                                               * ผู้มีลมหายใจ *

นางสาวณิฏา   เกียรติคงนนท์

๑๖๙ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ถนนลงหาดบางแสน ตำบลแสนสุข อำเภอเมือง จ.ชลบุรี ๒๐๑๓๑

E-Mail : mint_793@hotmail.com

โทร. ๐๘๑-๒๐๘-๘๑๐๔

ผู้แสดงความคิดเห็น ณิฏา (mint_793-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-14 21:02:51


ความคิดเห็นที่ 16 (2109059)

                    ทอรักถักรุ้ง



๏ ฉลุลักษณ์สลักช้อย                                          ช้อนวง
สรวงเสกสรรบรรจง                                           จับเส้น
ลายสือระบือทรง                                                ระบายสื่อ              สารเอย
นาฏสระพยัญชนะเต้น                                      แต่งถ้อยร้อยเสียง ๚

๏ รายเรียงเรียกพาทย์ซ้อง                                 สาสน์ประโคม
ผสานสรรพศัพท์โถม                                         ถั่งถ้อย
ร้อยกรองกึกก้องโพยม                                       พยนต์เสก             ขึ้นแล
ทรวงสุขหรือเศร้าสร้อย                                     สั่งได้โดยประพันธ์ ๚

๏ แรบรรณราวเบิกรุ้ง                                         รุ่งฉาย
รงค์ฉาบอัมพรลาย                                              เลื่อมแพร้ว
โคลงฉันท์กาพย์กลอนระบาย                           ระบิลเฉิด-             ฉันนอ
กวีถักรวงรุ้งแก้ว                                                  ก่องถ้อยกถา ๚

๏ พรรณนานาทศัพท์ฟ้อง                                 สิ่งฝัน
สลวยสลักลายลักษณ์บรรณ                               บ่งชี้
รักเรขเสกลักษณ์อัน                                            เลออัก-                  ขระพ่อ
ศิลปะประพนธ์นี้                                                ประหนึ่งรุ้งแรสี ๚

๏ เหมือนมณีน้ำหนึ่งสร้าง                               สังวาล
เก็จแต่ละเม็ดผสาน                                             ผูกสร้อย
ปรุงประดิดประดอยกานท์                                ประดุงกิจ              กวีนา   
บทแต่ละบทร้อย                                                  เรียกคล้ายคลึงกล ๚

๏ เชิญชนผู้ชื่นแล้ว                                             เชลงศิลป์
ร่วมประดับประดาดิน                                        ประดิษฐ์ด้วย
ทอรักถักรุ้งระบิล                                                ระบายแผ่น           หล้าเทอญ
ทำประภาษประพันธ์ท้วย                                  เทิดล้ำคำสยาม ๚ะ๛


นพ. ธีรวรรธน์ ขันทอง (วฤก) ๗๙/๑๕ ม.๗ มบ.ธนกาญจน์ ถ.รัตนาธิเบศร์ ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี ๑๑๑๔๐

Email = admin@drnui.com

โทรศัพท์ ๐๘๑-๔๘๖-๕๗๗๕

ผู้แสดงความคิดเห็น ธีรวรรธน์ (admin-at-drnui-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-14 21:58:29


ความคิดเห็นที่ 17 (2109130)

ฉันทอรักถักรุ้งจากใจ

 

ฉันทอรักถักรุ้ง                 จากใจ   

มอบปลอบขวัญคนไทย        ทั่วหล้า

หวังความแตกแยกใน          ประเทศ   สงบเอย

คืนสู่วันหันหน้า                  แลกยิ้มสดใส

 

รวมเหนือตกออกใต้        อีสาน 

เร็วเร่งรักสมัครสมาน          เพริศแพร้ว

หากยังทะเลาะพาล           สูญเปล่า 

ชาติหนึ่งเกิดมาแล้ว            อย่าให้ละอายหมา

 

เปรียบปรัชญาดั่งไม้        ขีดไฟ

หักย่อมหักทันใด              หนึ่งก้าน

หากรวมหกเจ็ดไป            ถึงสิบ  ก้านเอย

หักใช่หักกลับต้าน            อยู่ท้าแรงฝืน

 

เหมือนผืนนภาเกิดรุ้ง    หลากสี

แตกต่างสามัคคี            ร่วมสร้าง

ดูแบบอย่างดีดี               การเกิด  รุ้งเอย

ไฉนมีคิดเลียนบ้าง          อวดให้โลกเห็น

 

เสมือนเป็นรอยยิ้มแห่ง    เมืองสยาม

เคยทั่วโลกขนานนาม        อ่อนน้อม

เราก็ต่างมีความ                รักชาติ  

เถิดมุ่งทำดีพร้อม            เร่งสร้างสมานฉันท์

 

ฉันทอรักถักรุ้ง           จริงใจ

ฝากแง่คิดชาวไทย        ทั่วหล้า

วรรณศิลป์จุ่งนำไป        เตือนสติ

ถึงสละชีพก็กล้า        หากได้สุขศานติ์ ๚ะ๛

 

นายทรงยศ  แก้วแกมสี ( แม่จิตร )

๗๙/๑๖๓   หมู่    ซอย ไบเล่ย์  ถนน ประชาราษฎร์  ตำบลตลาดขวัญ  อำเภอเมือง  จังหวัดนนทบุรี  ๑๑๐๐๐

Email : MODERN_BIN@YAHOO.COM

โทรศัพท์  ๐๘๐.๒๒๗.๕๕๐๒      

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรงยศ (modern_bin-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 00:51:34


ความคิดเห็นที่ 18 (2109140)

พระ ครู แม่ พ่อ ถัก ทอ ลูก ดี ครอบ ครัว สุข สันต์

 

พระ จริง พระอยู่บ้าน                 บาลเรือน
ครู   มุ่ง ครูรักเหมือน                      แม่เจ้า
แม่  คือเทพ  แรกเยือน                   ยังโลก
พ่อ  มั่น ลูกจึ่งเฝ้า                          ใฝ่คล้อยคุณธรรม

ถัก  รัก ถักร่างรุ้ง                            เรือนรมย์
ทอ  ทั่วโลกชื่นชม                         ชีพฟื้น
ลูก  เย็นชื่นสายลม                        หลังหลั่ง ฝนนอ
ดี    มั่น คงครึกครื้น                       ค่ำเช้าเคียงธรรม

ครอบ  จักรวาลหว่านเชื้อ               พอเพียง
ครัว    เปี่ยมรักเราเอียง                     แนบแก้ม
สุข     เย็นอยู่รังเรียง                         ใจอุ่น
สันต์   กว่ากรงเฉิดแฉล้ม                 สฤษดิ์ด้วยเงินทอง
 
หมด  ปัญหายืดเยื้อ                             ยาวนาน
ปัญ  เญศ ปัญญาญาณ                          ปลุกปั้น
หา  เจ้าภาพต้านทาน                            คือพ่อ แม่เอย
นัก  รัก ใยรักฝั้น                                  ห่มฟ้ากอดดิน
 
เรียน  ศีล สมาธิแล้ว                               ปัญญา
นัก   พิริยะพา                                          รักแท้
เลง   เลบงเก่งสัมมา                                 ตามพุทธ ศาสน์นอ
โอม  รักบริสุทธิ์แล้                                 จักคุ้มครองขวัญ



ถัก โถมถึงเถื่อนถ้ำ                                 ถามถึง
ทอ เที่ยงธรรมตราตรึง                           รักแท้
ลูก รำลึกคำนึง                                       คุณพ่อ แม่เอย
ดี มั่นดุจพ่อแล้                                     แม่ด้วยดวงใจ

ครอบ ครัวควรค่อยค้อม                     คำนับ
ครัว ค่ะครับสุขสดับ                           สุขแท้
สุข สันต์สนุกสุขรับ                            รักก่อน
สันต์ ศศิธเรศแม้                                 กล่อมเจ้าหลับสบาย

พระ พรหมพลันพรั่งพร้อม                  พรหมวิหาร
ครู คลี่คำสังขาร                                   สืบเค้า
แม่ มอบเมตตาการ                               มิ่งมิตร
พ่อ พุ่งพลังพุทธเจ้า                               แจ่มแจ้งพอเพียง

งานนี้ใช้แนวคิดเรื่องครอบครัวสุขสันต์
หลังวันแม่แห่งชาติ เรายังคง รัก แม่แลพ่อ
ผู้แสดงความคิดเห็น แสงแรก ประดับดิน (dawn-dot-2550-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 02:52:32


ความคิดเห็นที่ 19 (2109144)

ทอรักถักรุ้งผดุงไทย

                             ทอสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง                 ผองไทย

                        ทอกลุ่มร่วมรวมใจ                                   ไม่สิ้น

                        ทอสีที่ต่างไป                                          เป็นพวก ผนวกนอ

                        ทอราษฎร์ราวริบบิ้น                                 เบิกฟ้าทุกกาล

                                    รักภูบาลเอกไท้                            ธิบดินทร์

                        รักพระราชินินทร์                                     หนึ่งหล้า

                        รักวงศ์พระภูมินทร์                                  แห่งราช-  จักรีแม่

                        รักชาติศาสน์เอ่ยอ้า                                 โอษฐ์อ้างรักรวม

                                    ถักสรวมชีพชุบพื้น                       ผืนสยาม

                        ถักพสกทุกเขตคาม                                  คลุกเคล้า

                        ถักสามัคคีตาม                                       ต่อติด

                        ถักมิแตกแยกเหย้า                                   อยู่ก้าวหมายสมาน

                                    รุ้งตระการเกิดเจิดจ้า                    จำรัส

                        ครามม่วงน้ำเงินประภัสสร์                        ฟากฟ้า

                        เขียวเหลืองแสดแดงชัด                           ปรากฏ

                        ดุจนิกรพร้อมหน้า                                    มุ่งเน้นรวมสี

                                    แล้วมีแดงเด่นด้าว                       ดำรง

                        ขาวแต่งแต้มมั่นคง                                  บวกไว้

                        ผสานน้ำเงินเกิดกลางธง                          อีกหนึ่ง  สีนา

                        คือชาติชนนุสนธิ์ให้                                 หมดสิ้นต่างสี

                             รุ้งมีแสงแห่งรุ้ง                           เรืองรอง

                        รุ้งเจ็ดสีที่สนอง                                       หนึ่งแล้ว

                        รุ้งฉายเท่าไทยผอง                                  แพร้วเพริศ

                        รุ้งพร่างพราวราวแก้ว                               ส่องสร้างวาววาม

                                    เฉกสยามอร่ามอะคร้าว                อำไพ

                        เหล่าประชารวมใจ                                  มุ่งเน้น

                        บ่แบ่งภาคสีใด                                        เป็นฝ่าย

                        ทอรักมิแฝงเร้น                                       ถักรุ้งรวมกัน

                             อีกชาติพันธุ์ศาสน์กั้น                   ความรัก

                        ทั้งประเพณีใช่อุปสรรค                            จักก้าว

                        วัฒนธรรมก็ประจักษ์                               ไม่แยก   กลุ่มพ่อ

                        ทุกอย่างสิ้นรอยร้าว                                 เผ่าเชื้อชาติไทย

                             ดำเนินไปด้วยมุ่ง                         พิพัฒน์

                        ทอรักถักรุ้งขจัด                                       เลิกร้าง

                        ไทยจักช่วยไทยจรัส                                  รุ่งโรจน์

                        ด้วยหนึ่งใจร่วมสร้าง                                เกิดล้านรังสรรค์ 

                                                                        ปริวัฒน์  กุลวิทย์

                                                                        892  ซ.สินทรัพย์  ถ.พระราม 5  แขวงถนนนครไชยศรี

                                                                        เขตดุสิต  กรุงเทพฯ  10300

                                                                        โทร. 081-257-8392 และ 02-243-1052     

                                                (ผลงานส่งทางกระทู้และอีเมล์เป็นผลงานชิ้นเดียวกัน สามารถใช้ชิ้นใดชิ้นหนึ่งก็ได้)

                                   

                                                                       

                                                                                                                                                           

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ปริวัฒน์ กุลวิทย์ วันที่ตอบ 2010-09-15 06:46:06


ความคิดเห็นที่ 20 (2109301)

ทอรักถักรุ้ง

1. นู่นโน่นแน่ะน่านฟ้า           ไกลตา
มืดหม่นมัวหมองพา               เร่งเร้า
วูบวับแวบวาบมา                 ไวว่อง  เล่นกล
ครืนครางโครมครามเคล้า      ครั่นครื้นสั่นไหว

2. ฝนฝ้าหยุดเล่นแล้ว           จบลง
สรรพสิ่งกลับคืนคง                ค่อยช้า
แสงสาดส่องยุพยง               เสริมส่ง  นำพา
แหงนเงยมองฟากฟ้า           ยิ่งกว่าจิตรกรรม

3. เรืองรองรุ่งโรจน์รุ้ง           รุจี
เฉกเช่นเพชรมณี                  จับฟ้า
แจ่มจดจับตาดี                    ยิ่งย้ำ  จับใจ
ทุกสีในโลกหล้า                  รุ่งรุ้งรุ่มรวย

4. รุ้งงามเพราะครบสี           ที่มี
เคียงคู่ครบครันดี                 ท้องฟ้า
ต่างสีต่างแถบมี                  ต่างสี  ของตน
ถักทอแถบผืนผ้า                เชื่อมไว้หนึ่งเดียว

5. ธรรมชาติที่แท้               ยังชาติ  เปี่ยมธรรม
คือครูทุกศาสตร์ทำ             ถ้วนหน้า
ความจริงอันมิอาจ               เลี่ยงลี้  หลีกไกล
สติตั้งมั่นคงไว้                     อยู่ได้อย่างดี

6. ทุกสิ่งล้วนเกี่ยวข้อง        โยงใย
เปิดตาเปิดดวงใจ                ให้ซึ้ง
สรรพสิ่งย่อมอยู่ใน               สรรพสิ่ง หากตรอง
อยู่ร่วมด้วยธรรมครอง         เลิศล้ำสุขเสมอ 
 

 

-------------

 

จุฑามาศ  ตั้งจิตทวีชัย

21  ถนนพุทธมณฑลสาย 1  แขวงบางด้วน  เขตภาษีเจริญ  กทม. 10160

โทร. 08-1558-0868

ผู้แสดงความคิดเห็น จุฑามาศ วันที่ตอบ 2010-09-15 14:31:05


ความคิดเห็นที่ 21 (2109391)

"กล้วยไม้ กลางเมือง"

๐ จำใจจำจากบ้าน          เกิดตน

กี่เจ็บต้องจำทน              ปริ่มยิ้ม

จำใจใช่จำนน                 ต่อทุกข์

จำจดทุกบทลิ้ม-             รสช้ำจึ่งปลง

๐ จงฝ่าฟันไขว่คว้า          ฝันตน

รถเคลื่อนจากตำบล          มุ่งหน้า

กอดเข่าเจ่าจุกทน             เบียดเสียด

กว่าผ่านลูกรังล้า               ขี่ม้าส่งเมือง

๐ เยื้องถนนแลหลากล้วน    วิถี

คนขาดหวังยังมี                กว่าร้อย

แต่เราโชคยังดี                 ได้ร่ำ เรียนนา

แม้ว่าทุนฝันน้อย               มิด้อยกำลัง

๐ หวังหนึ่งนี้ฝากไว้           ในมือ

พร้อมเพื่อนรักหนังสือ       เล่มน้อย

ตามฝันแห่งฉันคือ            บัณฑิต

นับหนึ่งต้องถึงร้อย           ถักร้อยดวงดาว

๐ เป็นหนุ่ม-สาวดอกไม้     สถาบัน

บานเบ่งเปล่งสีสัน            แต่งแต้ม

ใจประดับคุณธรรม์          เรืองรุ่ง

เด่นดั่งกล้วยไม้แย้ม        รับรุ้งจรุงเมือง

๐ เรื่องเรียนเพียรเร่งรู้      วิชา

ประสบการณ์นอกตำรา    ฝึกไว้

เป็ยทรัพย์แห่งกายา        ยืนยั่ง

ใครเมินใครหมิ่นไซร้       ศักดิ์สู้คำหยาม

๐ ความฝันวันจากบ้าน     มาไกล

หอบรักหอบหัวใจ          กลับบ้าน

พร้อมคุณค่าข้างใน        เต็มเปี่ยม

จักช่วยเหลือทุกด้าน       กิจทั้งราษฎร์-หลวง

๐ แสงดวงอาทิตย์จ้า      หลังฝน

รุ้งหนึ่งปรากฏตน           เด่นฟ้า

รับแม่พิมพ์แห่งชน         อนาคต งามแฮ

เพียรก่อศิษย์เก่งกล้า     เพื่อสร้างสังคม

๐ อุดมการณ์กอปรเกื้อ   ป่า-กรุง

อุทิศทุกแรงผดุง               บ่งชี้

พร้อมสู้ผ่านโค้งคุ้ง               ความทุกข์

หวังแห่งกล้วยไม้นี้             จักสร้างโลกสวย.

................................................

 

รังสิมันต์  จุลหริก

๖๔/๓ หมู่ ๔ ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช  ๘๐๑๖๐

โทรศัพท์ ๐๘๔-๗๔๕-๓๔๕๗

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก (varithorn_mek-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 17:27:16


ความคิดเห็นที่ 22 (2109397)

"กล้วยไม้ กลางเมือง"

๐ จำใจจำจากบ้าน          เกิดตน

กี่เจ็บต้องจำทน              ปริ่มยิ้ม

จำใจใช่จำนน                 ต่อทุกข์

จำจดทุกบทลิ้ม-             รสช้ำจึ่งปลง

๐ จงฝ่าฟันไขว่คว้า          ฝันตน

รถเคลื่อนจากตำบล          มุ่งหน้า

กอดเข่าเจ่าจุกทน             เบียดเสียด

กว่าผ่านลูกรังล้า               ขี่ม้าส่งเมือง

๐ เยื้องถนนแลหลากล้วน    วิถี

คนขาดหวังยังมี                กว่าร้อย

แต่เราโชคยังดี                 ได้ร่ำ เรียนนา

แม้ว่าทุนฝันน้อย               มิด้อยกำลัง

๐ หวังหนึ่งนี้ฝากไว้           ในมือ

พร้อมเพื่อนรักหนังสือ       เล่มน้อย

ตามฝันแห่งฉันคือ            บัณฑิต

นับหนึ่งต้องถึงร้อย           ถักร้อยดวงดาว

๐ เป็นหนุ่ม-สาวดอกไม้     สถาบัน

บานเบ่งเปล่งสีสัน            แต่งแต้ม

ใจประดับคุณธรรม์          เรืองรุ่ง

เด่นดั่งกล้วยไม้แย้ม        รับรุ้งจรุงเมือง

๐ เรื่องเรียนเพียรเร่งรู้      วิชชา

ชีวิตนอกตำรา               ฝึกไว้

เป็นทรัพย์แห่งกายา        ยืนยั่ง

ใครเมินใครหมิ่นไซร้       ศักดิ์สู้คำหยาม

๐ ความฝันวันจากบ้าน     มาไกล

หอบรักหอบหัวใจ          กลับบ้าน

พร้อมคุณค่าข้างใน        เต็มเปี่ยม

จักช่วยเหลือทุกด้าน       กิจทั้งราษฎร์-หลวง

๐ แสงดวงอาทิตย์จ้า      หลังฝน

รุ้งหนึ่งปรากฏตน           เด่นฟ้า

คือ(แม่)พิมพ์หล่อมวลชน  อนาคต งามแฮ

เพียรก่อศิษย์เก่งกล้า     เพื่อสร้างสังคม

๐ อุดมการณ์กอปรเกื้อ      ป่า-กรุง

อุทิศทุกแรงผดุง              บ่งชี้

พร้อมสู้ผ่านโค้งคุ้ง           ความทุกข์

หวังแห่งกล้วยไม้นี้           จักสร้างโลกสวย.

................................................

 

รังสิมันต์  จุลหริก

๖๔/๓ หมู่ ๔ ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช  ๘๐๑๖๐

โทรศัพท์ ๐๘๔-๗๔๕-๓๔๕๗

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก (varithorn_mek-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 17:27:16

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก (varithorn_mek-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 17:37:58


ความคิดเห็นที่ 23 (2109400)

แก้ไขครั้งที่ ๒

"กล้วยไม้ กลางเมือง"

๐ จำใจจำจากบ้าน          เกิดตน

กี่เจ็บต้องจำทน              ปริ่มยิ้ม

จำใจใช่จำนน                 ต่อทุกข์

จำจดทุกบทลิ้ม-             รสช้ำจึ่งปลง

๐ จงฝ่าฟันไขว่คว้า          ฝันตน

รถเคลื่อนจากตำบล          มุ่งหน้า

กอดเข่าเจ่าจุกทน             เบียดเสียด

กว่าผ่านลูกรังล้า               ขี่ม้าส่งเมือง

๐ เยื้องถนนแลหลากล้วน    วิถี

คนขาดหวังยังมี                กว่าร้อย

แต่เราโชคยังดี                 ได้ร่ำ เรียนนา

แม้ว่าทุนฝันน้อย               มิด้อยกำลัง

๐ หวังหนึ่งนี้ฝากไว้           ในมือ

พร้อมเพื่อนรักหนังสือ       เล่มน้อย

ตามฝันแห่งฉันคือ            บัณฑิต

นับหนึ่งต้องถึงร้อย           ถักร้อยดวงดาว

๐ เป็นหนุ่ม-สาวดอกไม้     สถาบัน

บานเบ่งเปล่งสีสัน            แต่งแต้ม

ใจประดับคุณธรรม์          เรืองรุ่ง

เด่นดั่งกล้วยไม้แย้ม        รับรุ้งจรุงเมือง

๐ เรื่องเรียนเพียรเร่งรู้      วิชชา

ชีวิตนอกตำรา               ฝึกไว้

เป็นทรัพย์แห่งกายา        ยืนยั่ง

ใครเมินใครหมิ่นไซร้       ศักดิ์สู้คำหยาม

๐ ความฝันวันจากบ้าน     มาไกล

หอบรักหอบหัวใจ          กลับบ้าน

พร้อมคุณค่าข้างใน        เต็มเปี่ยม

จักช่วยเหลือทุกด้าน       กิจทั้งราษฎร์-หลวง

๐ แสงดวงอาทิตย์จ้า      หลังฝน

รุ้งหนึ่งปรากฏตน           เด่นฟ้า

คือ(แม่)พิมพ์หล่อมวลชน  อนาคต งามแฮ

เพียรก่อศิษย์เก่งกล้า     เพื่อสร้างสังคม

๐ อุดมการณ์กอปรเกื้อ      ป่า-กรุง

อุทิศทุกแรงผดุง              บ่งชี้

พร้อมสู้ผ่านโค้งคุ้ง           ความทุกข์

หวังแห่งกล้วยไม้นี้           จักสร้างโลกสวย.

................................................

 

รังสิมันต์  จุลหริก

๖๔/๓ หมู่ ๔ ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช  ๘๐๑๖๐

โทรศัพท์ ๐๘๔-๗๔๕-๓๔๕๗

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก (varithorn_mek-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 17:27:16

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก (varithorn_mek-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 17:37:58

 

ผู้แสดงความคิดเห็น รังสิมันต์ จุลหริก วันที่ตอบ 2010-09-15 17:44:42


ความคิดเห็นที่ 24 (2109425)

ทางแยก

เพราะฉะนั้นการเลือกทางที่ถูกผิด          จึงไม่ได้ลิขิตเส้นขนาน

ว่าผู้นั้นจะถูกผิดตลอดกาล                  เพราะสุขทุกข์จะเชื่อมผ่านประสานกัน

ทุกชีวิตจึงดำเนินสู่จุดหมาย                 ที่พร่างพรายดุจประกายในห้วงฝัน

ช้าหรือเร็วก็ต้องถึงเข้าสักวัน                แม้ทางแยกมีร้อยพันฝ่าฟันไป

คิดเสียงว่าทางแยกคือหนังสือ               จงฝึกปรือจดจำหลักให้จงได้

เมื่อรู้แล้วก็ต้องจารใส่ใจ                     คิดอยากทำสิ่งใดไม่เสียที

สิ่งสำคัญอีกประการพึงพินิจ                 คือเส้นทางแห่งชีวิตคิดวิถี

เป็นอย่างไรหากทางแยกนั้นไม่มี              มนุษย์นี้คงหมดทางจะคลาไคล

เหมือนถนนหากเส้นใดไร้ทางแยก            คงจะแปลกแล้วถนนเชื่อมจากไหน

เชื่อมจากฟ้า จากอากาศหรือสิ่งใด           จุดมุ่งหมายคืออะไรช่วงบอกที

ชีวิตนี้จึงเหมือนกันฉันถนน                   ต้องมีแยกให้ฝึกฝนอยู่ทุกที่

ไม่มีใครไร้ทางเลือกแล้วเปรมปรีดิ์            เพราะทางแยกคือสิ่งที่เราเลือกเดินฯ

 

นางสาวนันทนา  สาลี

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/1 โรงเรียนห้วยทับทันวิทยาคม

อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ 33210

โทร 086 6535860

 

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา สาลี (neeranuch-dot-sri-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 19:11:40


ความคิดเห็นที่ 26 (2109429)

ทางแยก

เพราะฉะนั้นการเลือกทางที่ถูกผิด          จึงไม่ได้ลิขิตเส้นขนาน

ว่าผู้นั้นจะถูกผิดตลอดกาล                  เพราะสุขทุกข์จะเชื่อมผ่านประสานกัน

ทุกชีวิตจึงดำเนินสู่จุดหมาย                 ที่พร่างพรายดุจประกายในห้วงฝัน

ช้าหรือเร็วก็ต้องถึงเข้าสักวัน                แม้ทางแยกมีร้อยพันฝ่าฟันไป

คิดเสียงว่าทางแยกคือหนังสือ               จงฝึกปรือจดจำหลักให้จงได้

เมื่อรู้แล้วก็ต้องจารใส่ใจ                     คิดอยากทำสิ่งใดไม่เสียที

สิ่งสำคัญอีกประการพึงพินิจ                 คือเส้นทางแห่งชีวิตคิดวิถี

เป็นอย่างไรหากทางแยกนั้นไม่มี              มนุษย์นี้คงหมดทางจะคลาไคล

เหมือนถนนหากเส้นใดไร้ทางแยก            คงจะแปลกแล้วถนนเชื่อมจากไหน

เชื่อมจากฟ้า จากอากาศหรือสิ่งใด           จุดมุ่งหมายคืออะไรช่วงบอกที

ชีวิตนี้จึงเหมือนกันฉันถนน                   ต้องมีแยกให้ฝึกฝนอยู่ทุกที่

ไม่มีใครไร้ทางเลือกแล้วเปรมปรีดิ์            เพราะทางแยกคือสิ่งที่เราเลือกเดินฯ

 

 

นางสาวนันทนา  สาลี

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/1 โรงเรียนห้วยทับทันวิทยาคม

อำเภอห้วยทับทัน จังหวัดศรีสะเกษ 33210

โทร 086 6535860
ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา สาลี วันที่ตอบ 2010-09-15 19:14:13


ความคิดเห็นที่ 27 (2109432)

ขอยกเลิกสำนวนที่ 25 นะคะ เพราะพิมพ์ซ้ำกัน ขอส่งสำนวนที่ 26 ค่ะ

นันทนา

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา สาลี วันที่ตอบ 2010-09-15 19:18:50


ความคิดเห็นที่ 28 (2109447)

ทางแยก
หนึ่งเส้นทางทอดสายสู่หลายแยก        ชีวิตแตกความต่างเลือกสร้างสรรค์
คุณธรรมแท้จริงสิ่งสำคัญ                      คือที่มั่นให้ไตร่ตรองมองเห็นทาง
ทุกแยกซ่อนจริงลวงในห้วงทุกข์           มองเห็นสุขด้วยใจใสสว่าง
เปิดม่านหมองครองธรรมเปิดอำพราง    ทุกสิ่งอย่างเผยนัยน์ด้วยใจมอง
สองทางแยกแรกให้คิด “ผิดหรือถูก”     ปัญหาผูกปมใหม่ใช้สมอง
ชั่งน้ำหนักหากำไรดังใจปอง                 ถึงกับต้องทิ้งธรรมประจำใจ
เพื่อไขว่คว้าครองให้ไม่สิ้นสุด                 ถลำรุดกินโกงสิ้นโปร่งใส
ดับเส้นทางชิวิตปิดทางใคร                   เปิดทางให้ต่างชาติผงาดตน
กระแสทางสังคมหนึ่งจึงว้าวุ่น                เมื่อใบบุญเป็นใบบาปฉาบฉ้อฉล
คมวาทะสง่างามยามอับจน                   ซื้อใจคนมากมาย...ตายทั้งเป็น
คนทั้งหลายควรหยุดเชื่อเมื่อถึงแยก     มองชำแรกสุดก้นบึงตาจึงเห็น
ตั้งสติพิเคราะห์ใหม่อย่างใจเย็น             ทุกประเด็นคือเป็นกลาง...วางวัดคน
เมื่อทางแยกสุดท้ายวันตายพราก          วัดคนจากความชั่วดีมีเหตุผล
คนดีแยกสู่สวรรค์ในบันดล                   ระยำชนสู่นรก...หมกไหม้เอย
 

นายภาสกร รัตนพัลลภ โรงเรียนปราจิณราษฎรอำรุง จ.ปราจีนบุรี

ผู้แสดงความคิดเห็น ภาสกร วันที่ตอบ 2010-09-15 20:12:25


ความคิดเห็นที่ 29 (2109456)

 

ทางแยก...แห่งสังคม

 

           พบทางแยกมองซ้ายขวาเหลียวหน้าหลัง      เลือกผิดพลั้งเดินพลาดอาจขื่นขม

สู่เส้นทางหลายแพร่งแห่งสังคม                                   ใช้อารมณ์เลือกทางผิดติดทางตัน       

           เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมการข่มขู่                    ยึดกฎหมู่ไร้ศีลธรรมเกิดห้ำหั่น

ศพทับศพเย้ยกฎหมายฆ่ารายวัน                               เบียดเบียนกันทุกข์ท่วมนองต้องร้าวราน        

          เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมแห่งลมปาก                ปาดป้ายสีพูดถางถากอยากตระหง่าน

สร้างแบบแผนสังคมอุดมการณ์                                    คือกินบ้านโกงเมืองเรื่องวุ่นวาย

          เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมที่จมทุกข์                   อบายมุขครอบงำทำเสียหาย

เล่นพนันสิ่งเสพติดพิษมากมาย                                     ก่อการร้ายฆ่าข่มขืนจำฝืนทน

          เมื่อสังคมหลากแนวทางต่างความคิด                 ร่วมเปลี่ยนผิดเป็นถูกทางสร้างเหตุผล

เดินทางเดียวทางแห่งธรรมนำปวงชน                          ทุกหมู่คนยื่น น้ำใสจากใจจริง      

          คือเส้นทาง...สายสัมพันธ์สันติภาพ                     แผ่นดินอาบความเมตตาอาทรยิ่ง

ไร้ทางแยกเลิกฟันแทงไม่แย่งชิง                                  ชนรักษ์สิ่งดีงามสร้างความดี

 

 

นายสุนทร    พรหมเพศ

ชั้นม.6  โรงเรียนสตรีทุ่งสง

96 ถ.พัฒนาการ  ซ.8  ต.ปากแพรก  อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช 80110

โทรศัพท์ 0858886235

ผู้แสดงความคิดเห็น สุนทร พรหมเพศ (bs_club_za-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 20:44:45


ความคิดเห็นที่ 30 (2109460)

 

        แก้ไข ครั้งที่ 1                                                    

                                                                  ทางแยก...แห่งสังคม

 

            พบทางแยกมองซ้ายขวาเหลียวหน้าหลัง        เลือกผิดพลั้งเดินพลาดอาจขื่นขม

สู่เส้นทางหลายแพร่งแห่งสังคม                                        ใช้อารมณ์เลือกทางผิดติดทางตัน       

               เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมการข่มขู่                      ยึดกฎหมู่ไร้ศีลธรรมเกิดห้ำหั่น

ศพทับศพเย้ยกฎหมายฆ่ารายวัน                                    เบียดเบียนกันทุกข์ท่วมนองต้องร้าวราน        

              เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมแห่งลมปาก                ปาดป้ายสีพูดถางถากอยากตระหง่าน

สร้างแบบแผนสังคมอุดมการณ์                                        คือกินบ้านโกงเมืองเรื่องวุ่นวาย

เพราะทางหนึ่ง...คือสังคมที่จมทุกข์                  อบายมุขครอบงำทำเสียหาย

เล่นพนันสิ่งเสพติดพิษมากมาย                                        ก่อการร้ายฆ่าข่มขืนจำฝืนทน

              เมื่อสังคมหลากแนวทางต่างความคิด                  ร่วมเปลี่ยนผิดเป็นถูกทางสร้างเหตุผล

เดินทางเดียวทางแห่งธรรมนำปวงชน                              ทุกหมู่คนยื่น น้ำใสจากใจจริง      

คือเส้นทาง...สายสัมพันธ์สันติภาพ                  แผ่นดินอาบความเมตตาอาทรยิ่ง

ไร้ทางแยกเลิกฟันแทงไม่แย่งชิง                                      ชนรักษ์สิ่งดีงามสร้างความดี

 

 

นายสุนทร    พรหมเพศ

ชั้นม.6  โรงเรียนสตรีทุ่งสง

96 ถ.พัฒนาการ  ซ.8  ต.ปากแพรก  อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช 80110

โทรศัพท์ 0858886235

ผู้แสดงความคิดเห็น สุนทร พรหมเพศ (bs_club_za-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 20:51:58


ความคิดเห็นที่ 31 (2109462)

ทางแยก    

     การเดินทางสู่โลกกว้างทางสายฝัน          ก้าวผ่านผันวันเวลาคว้าจุดหมาย
จิตตั้งมั่นฝันแน่วแน่มิเสื่อมคลาย                  คิดขวนขวายสิ่งที่ใจใฝ่เฝ้าปอง
     บนทางเดินเผชิญความเป็นจริง                พบพานสิ่งแม้นช้ำใจฤทัยหมอง                                                                                          ยังมีหวังอยู่ชิดใกล้ได้ประคอง                       สิ่งทั้งสองสุขและทุกข์คลุกเคล้าไป
     จุดเริ่มต้นบนทางฝันนั้นสวยงาม               ถักทอความมุ่งมั่นสานสดใส
เป็นแนวทางสู่ความหวังแม้นยังไกล              เดินก้าวได้ตามต้องการทางของตน
     สู่หวังที่สำเร็จเสร็จสิ้นนั้น                           ต้องฝ่าฟันอุปสรรคจักพบผล
เดินทางไกลไขว่คว้าฝันด้วยอดทน                แม้นมืดมนต้องไม่ท้อก้าวต่อไป
     เมื่อถึงทางแยกสองทางต้องเลือกเดิน      ต้องเผชิญความเปลี่ยวเหงาเราสู้ไหว
จงหยุดคิดพินิจตรองตัดสินใจ                        หนึ่งฝันไว้ หนึ่งต้องการพานนึกดู
     บนหนทางไม่ได้โรยกลีบดอกไม้             ไร้แสงไฟส่องเจิดจ้าพาสวยหรู
เลือกทางผิดคิดเปรียบว่าเสมือนครู               สอนให้รู้ถึงผลหนทางดิน
     ในทางแยกต้องแยกทางดั่งใจคิด             ตนลิขิตชีวีไว้ใฝ่ถวิล
หมั่นพากเพียรเรียนขยันเป็นอาจิณ               ให้ชีวินสู่ฝันได้ด้วยใจเรา
   
นางสาวธัญพิชชา   เปาชัย
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕  โรงเรียนจักรคำคณาทรจังหวัดลำพูน
๔๒๖ ถนนเจริญราษฎร์ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน ๕๑๐๐๐

ผู้แสดงความคิดเห็น นางสาวธัญพิชชา เปาชัย (december_dr-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-15 21:00:15


ความคิดเห็นที่ 32 (2109510)

 

ไทยทุกภาคทุกข์ล้น         ท่วมดิน
     ฝนที่รดหลั่งริน                        ถั่งล้น
     มวลนกผกโผบิน                      เริ่งร่า
     ดุจดั่งปลาสุขล้น                      เพราะน้ำหลั่งนอง
               หยาดหยดรดเล็กน้อย      เมตตา
     จากทุกทิศห้มา                       ดับร้อน
      สองมือยื่นส่งมา                       คอบจับ
     ดึงยกคอยปกร้อน                      เพื่อให้บรรเทา
                สายใยสายรักนี้              สวยงาม
     ดุจรุ่งรุ้งวับวาม                          ขอบฟ้า
     จุนเจื่อเพื่อโอบยาม                    หมองหม่น
     ดั่งตะวันส่องหล้า                       ลบล้างสร้างบุญ
ทอรักถักเส้นรุ้ง                 เรืองรอง
    สายส่งสร้อยปรองดอง                 มั่นไว้
    ตระการเจิดเลิศครอง                   ก่องเก็จ
    ผืนแผ่นดินจึ่งไร้                         หมดสิ้นตรอมตรม
               สายใยปมรักเกื้อ             แก่กัน
    ทอรักจักผูกพัน                          พี่น้อง
    เหนือใต้ไม่แปรผัน                       ปันแบ่ง
    ต่างเกิดมาร่วมท้อง                      แผ่นด้าวดินเดียว
                เหลียวมองปองดับร้อน      เพื่อไทย
    ปลูกรักรวมร่วมใจ                         อย่าช้า
    บ้านเมืองเฟื่องฟูไว                       งามยิ่ง
    ใต้ร่มธรรมพ่ออ้า                          โอบอุ้มคุ้มครอง
                 ทอรักร่วมถักรุ้ง               เรื่องรอง
    หลายหลากมากสีปอง                   ผูกไว้
    โยงใยผ่านการตรอง                     ผ่องจิต
    งามยิ่งงามยิ่งไซร้                        ทั่วถ้วนถิ่นไทย
                 ใยรักจักแน่นแฟ้น            ยืนยง
   ไทยทั่วถิ่นยังคง                           สุขล้น
    พบสุขทุกข์คลายลง                     เป็นแน่
    สายรักพาไทยพ้น                       สุขล้ำพันทวี
 
 
ครูพิม
โรงเรียนเชียงคาน  อ.เชียงคาน จ.เลย
           

 

ผู้แสดงความคิดเห็น พิม วันที่ตอบ 2010-09-15 23:34:01


ความคิดเห็นที่ 33 (2109513)

ปิดรับการส่งร้อยกรองประกวดประจำเดือนสิงหาคม 2553

ผู้แสดงความคิดเห็น webmaster วันที่ตอบ 2010-09-16 00:00:10


ความคิดเห็นที่ 34 (2109517)

ทอรักถักรุ้ง..ด้วยใจร้าว

                                                                   สังคมถูกกลั่นแกล้ง                       ทำทา  รุณนา

                                                     โทรมทรุดสุดเยียวยา                                 ย่อท้อ

                                                     สาดสีใส่ไปมา                                            หมองหม่น

                                                     หมัดต่อหมัดงัดข้อ                                      เล่ห์ร้ายกลลวง

                                                                 หอบดวงใจปวดร้าว                       ราวมีด  กรีดเฮย

                                                     หอบร่างโรยซูบซีด                                    เหนื่อยล้า

                                                    หอบรอยข่วนขูดขีด                                    ขมขื่น

                                                    หอบซึ่งสังขารท้า                                      ข่มสู้อาธรรม

                                                                 กรรมใดใครก่อนั้น                          เวรจอง

                                                   บาปย่อมคืนสนอง                                       แน่แท้

                                                   หากกอปรแต่ครรลอง                                  ครองสิ่ง   งามนา

                                                  จิตจักสูงสุดแม้                                             บอบช้ำกำลัง

                                                               ทอ..หวังดังวาดไว้                          ในจินต์

                                                   รัก..ช่วยปลุกชีวิน                                       ชุ่มชื้น

                                                  ถัก..ใจใฝ่ถวิล                                               เกิดสิ่ง  ชอบเอย

                                                  รุ้ง..จักชุบชีพฟื้น                                           ม่านฟ้าสวยงาม

                                                              ยามเมืองวายวุ่นแท้                         ทุกข์ใจ

                                                  เฉกเช่นหลงทางไป                                    มืดคว้าง

                                                 พบแสงส่องคราใด                                        จิตแจ่ม

                                                 เปรียบรักจักสรรค์สร้าง                                 ก่อรุ้งตระการ

ผลงานของ..นายพชรนิมิษฐ์  เพ็งสมยา

14/39 ม.9 ถ.สุวินทวงศ์  แขวงลำผักชี  เขตหนองจอก  กรุงเทพมหานคร 10530  โทร. 08-7828-5928

ผู้แสดงความคิดเห็น นายพชรนิมิษฐ์ เพ็งสมยา (niramit_a1-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-16 00:11:00



[1]



กระทู้นี้ไม่เปิดให้แสดงความคิดเห็น

Copyright © 2010 All Rights Reserved.