[ขี้เหล้าเมากวี]

๐ หนอนหนังสือคือเราผู้เขลาโง่
ผู้เขลาขลาดมาดโอ่มโนศิลป์
มโนภาพอาบร่างสะพร่างจินต์
สะพร่างกลิ่นศิลป์สาปตราบาปตัว

๐ ดีและชั่วตัวทำกรรมชั่วดี
ชั่วมากมีดีล้นมิพ้นชั่ว
กลัวบาปกรรมนำหน้ายิ่งพากลัว
ใจเมามัวชั่วต่ำถลำใจ

๐ เกิดเป็นคนเก่งนั้น...มันยาก
เติมต่อก็ลำบาก..........หม่นไหม้
สรรพสิ่งเศษซาก........คาวใคร่
ฝึกอ่านหนังสือไว้.......เก่งได้ทันตา

๐ วาสนาต่ำต้อย........เพียงดิน
หมายมั่นงามยลยิน.......เท่าฟ้า
ขยันเล่าเรียนศิลป์.........เฉกเช่น กวีนา
หวังว่านามประดับหล้า...คู่ฟ้าปฐพี

๐ อ่านภาษากวีวลีหวาน
รสซาบซ่านสานศิลป์กวินทร์ศรี
หนอนน้อยพลอยงวยงงหลงพาที
อีกกี่ปีขี้เหล้านี้จะดี เอย

เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๑๐ มีนาคม ๒๕๕๘