[ระจันโศก]

๐ ศึกอังวะฉะเดือดฆ่าเชือดเฉือน
ใต้เงาเดือนเกลื่อนศพนักรบพ่าย
คนระจันศัลย์โศกวิโยคมลาย
สูญสลายตายสิ้นในถิ่นบาง

๐ อย่ายึดติดชีวิตจงคิดรบ
ถึงพานพบปลายทางอย่าอ้างว้าง
หากกลัวตายอับอายขายหน้านาง
ขอตายอย่างวีรชนบนแผ่นดิน

๐ ศึกรักหยุดพักลงอยู่ตรงหน้า
ชีวิตข้าอาลัยเมื่อไร้ถิ่น
ต้องจากแม่แขไขโฉมยุพิน
รักถวิลกลิ่นนางมิร้างลา

๐ แต่สุดท้ายพ่ายรบต้องจบรัก
เคยฟูมฟักตักนางปรารถนา
ผืนแผ่นดินกลบกลิ่นดวงวิญญาณ์
ขอชาติหน้าฟ้าประทานรักหวนคืน

๐ เสียงสะอื้นคืนวันระจันหวน
โอ้น้องนวลยวนเย้าอย่าเฝ้าฝืน
พรหมลิขิตชีวิตช้ำอันกล้ำกลืน
สิ้นเสียงปืนเสียงหายใจก็สิ้นลง

เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๑๐ มีนาคม ๒๕๕๘