อัสดง ป่าเขา ลำเนาไพร
แสงรำไร ริบหรี่สู่ ราตรีกาล
ย่ำยามเย็น หริ่งเรไร ร้องขับขาน
ก้องกังวาล เสนาะเสียง ระรื่นหู

นกน้อย หากิน กลับคืนคอน
แต่คนจร พลัดถิ่น ยังอดสู
จากบ้านเกิด เมืองนอน ที่เคยอยู่
มาต่อสู้ หาทำกิน ในเมืองใหญ่

เกิดมา เป็นแค่ ลูกชาวนา
มุ่งหวังหา ศรัทธา อยู่ร่ำไป
คนหยามหมิ่น จนตรอก ดูสิ้นไร้
แต่หัวใจ ยังแกร่งกล้า ทรชน

ตะวันแสง ลาลับ ขอบฟ้า
แสงไฟส่อง เจิดจ้า ทุกแห่งหน
ชีวิตนี้ ยังไม่สิ้น สู้ดิ้นรน
มากมาย ผู้คน ยากหาความจริงใจ

คืนค่ำ แสงดาวเดือน ชนบท
สุดรันทด หวนคิดถึง อยากร่ำไห้้
บ้านเกิด เมืองนอน ป่าเขาพงไพร
ร้างลา จากมาไกล อยากหวนคืนถิ่น