กายเกิดกู

เราเกิดมามีแต่กายกับจิต สมองคิดจิตรับรู้กูก็เกิด สวยนุ่มอร่อยลิ้นกินแล้วเพลิด กูเตลิดยึดเอาเป็นของกู    ครั้นตาเห็นรูปนั้นมันไม่สวย... ไม่เอาด้วยก็ผลักไสไม่ควรคู่ กูจะเอาแต่ของชอบมากอบดู อยากจะอยู่กับของชอบตลอดมา    ครั้นของชอบแตกทำลายด้วยไตรลักษณ์ เสียดายนักเสียใจอาลัยหา เกิดเศร้าหมองในจิตใจที่ว่ามา กูรู้ว่ามีทุกข์มารุกโรม    หากไม่ปล่อยลงวางเสียบ้างเถิด ก็จะเกิดหมองไหม้ดังไฟโหม ตรองสติเสียได้ใคร่ประโลม อ้อเราตรมเช่นนี้เพราะมีกู

ผู้ตั้งกระทู้ ประมุข :: วันที่ลงประกาศ 2014-04-07 14:11:44

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล