ต้องรีบไปนรกบ้างละ ... 555

          คุณ คห. ๑ ไปถึงแล้วจะรู้ว่า นรก ไม่ใช่อย่างที่เราคิดครับ

สิ่งที่ชั่วร้าย ก็สมควรจะต้องไป "ลงนรก"

ก็ไม่สมควรที่จะต้องรออยู่ "อย่างชักช้า"

แต่พอเห็นคำเตือนว่า "นรก ไม่ใช่อย่างที่เราคิด"

คงต้องยอม "ชักช้าๆ " ดีกว่า

777 (หัวเราะอย่างแรงๆ  น่ะครับ  แต่ถ้าหัวเราะแค่ 444 ก็น้อยไป เดี๋ยว บางที่.... ชาวบ้านบางพื้นที่ที่เขารู้จักคำว่า "สี่" เขาจะหัวเราะเอา) อิอิ...

      มันก็เป็นอย่างนี้แหละชีวิต

     เพราะไม่ใช่อย่างที่คิด เลยติดใจ

จขกท.เคยตกนรกเหรอคะถึงได้รู้

พวกมักมากในกามคุณ

เขาเขียนกันมาก็เพื่อความตลกขบขัน ท่านก็ดันเห็นเป็นเรื่องมักมาก

สัปดนวันละนิดจิตก็แจ่มใส ไม่สัปดนบ้างสักนิดก็เครียดตาย

ตึงนักก็สายขาด หย่อนนักก็สายเพี้ยน นี่แหละเรื่องของ "ทางสายกลาง"

ที่เป็นบ้านเป็นเมืองกันมาได้ทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะ "กามคุณ" หรอกเหรอ.....

คุณสารินี ครับ

             สวรรค์อยู่ในอก  นรกอยู่ในใจครับ  เรื่องเดียวกัน ต่างกรรมต่างวาระ ก็ต่างความรู้สึกไปแล้ว

(ผมตอบคำถามนะ ไม่ได้อธิบายสิ่งที่เขียน ผมถือว่าการตีความเป็นเรื่องของคนอ่าน ผมไม่มีหน้าที่ครับ)

เมื่อคิดมาก ก็เหนื่อยมาก  ไม่อยากคิด

สัปดน  วันละนิด  จิตแจ่มใส

ขึ้นสวรรค์  ลงนรก  ยกเป็นนัย

หัวเราะได้  ในวันนี้  ก็ดีแล้ว

"สวรรค์อยู่ใต้เท้าของบิดา มารดา"

ประทับใจคำพูดนี้ครับ

ร.ศ.

เอ่อ คือ ว่า ต้อง ขอ อณุญาติ อาจารย์ สมศักดิ์ อีกครั้งนะครับ

พอดี อยากขอเสียมารยาท ถามคุณ ร.ศ.

ให้ ช่วย อธิบายขยายความ ประโยค "สวรรค์อยู่ใต้เท้าของบิดา มารดา" หน่อยครับ

พอดีเพิ่งเคยได้ยินและอยากทราบ ความหมายนะครับ

ขอบพระคุณ คุณ ร.ศ. ล่วงหน้าครับ

        คุณหนุ่มราศีกันย์ ครับ

ผมอนุญาติ (ใส่สระอิบ้างนะ แปละว่าญาติตัวรอง อนุมานมาจาก อนุภรรยา) เพราะผมเองก็ยังงงงงงวยงวย

ถ้าคุณ ร.ศ. ๑๒๔ เฉลิยตรงใจผมก็ได้ฮาล่ะครับ

555+

ผมก็มั่นใจ ว่าต้องฮา แน่นอนครับ

หุหุ

ว่าแต่คุณ ร.ศ. ไปไหน แล้ว เนี้ย

อันนี้ผมไม่แน่ใจนะครับ  ถ้าจะขออธิบาย "สวรรค์อยู่ใต้เท้าบิดามารดา"  หมายความว่า  บิดามารดาคือพระพรหม พระอรหันต์ของบุตร-ธิดา  การเข้าถึงพระพรหม  พระอรหันต์ก็ถึงสวรรค์  คนชั่วไม่เข้าถึงพระหรอกครับ  คนชั่วตายไปตกนรก  คนดีตายไปขึ้นสวรรค์  คุณเคยกราบเท้าบิดามารดาหรือไม่  บุคคลใดเคยกราบเท้าบิดามารดา  แปลว่าบุคคลนั้นย่อมเป็นคนดี  คนชั่วส่วนมากไม่กราบหรอกครับ  เมื่อคุณเป็นคนดี  เมื่อตายไปย่อมพบกับสุขคติครับ   ดังนั้น  สวรรค์จึงอยู่ใต้เท้าบิดามารดา  วันพ่อวันแม่ก็กราบเท้าบิดามารดานะครับ  มันอิ่มเอิบใจมาก

คนมากเมีย หลายผัว ตายไปตกนรกไหมฮะ

 เฉลิย  (สมศักดิ์ คห.12)

 สุขคติ (กล่อมมาลี คห.14)

ตั้งใจเขียนหรือเขียนสะกดไม่เป็นครับ เด็ก ๆ เข้ามาดูจะเอาอย่างที่ผิดไปใช้นะครับ

         คุณ กล่อมมาลี ตอบได้ตรงใจมาก ผมไม่สามารถที่จะอธิบายได้ชัดเจนขนาดนั้น เนื้อ ๆ ไม่มีมุขเลย  ผมคงฮาไม่ออก (ถ้าสวรรค์เป็นความสุข มือตีนของพ่อแม่นั้นแหละที่สร้างให้ลูก) ส่วนคำถามของคุณใครจะกล้าตอบครับ ตอบว่าไม่ก็จะโดนตำหนิ  ตอบว่าทำก็จะโดนหาว่าอวด โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง หรือถามไปงั้น ๆ ไม่ได้ให้ตอบ แต่ให้ไปตอบตัวเอง...ก็ไม่รู้นะ

         คุณ ยุวกวีรุ่น ๑๔ หมายถึงคนที่มีเมียมากแล้วยังมีอีกหลายผัวหรือ หรือว่า....ช่างเถอะ ผมว่าคนที่ตอบได้ว่า "ตายไปตกนรกไหมฮะ" ก็ต้องเป็นคนที่ตายไปแล้วนั่นแหละ

         ถ้าเชื่อว่า "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" คนเป็น ๆ ที่ยังไม่ตาย แต่ก็ตายทั้งเป็นด้วยเรื่องดังกล่าวเขาตอบไว้มากมายแล้วล่ะ ว่า "ตกนรกทั้งเป็น" ครับ  ผมยืนยัน...(เล็ก ๆ)

คนผ่านมารู้ก็บอกดีๆเถอะ  อย่าแสดงสันดานว่ารู้แล้วด่าคนอื่น  นั่นมันรู้มาก  แต่จิตใจต่ำ  (สุคติ หมายถึง ทางไปสู่ความดี, แดนสวรรค์อ่านได้ทั้ง สุ - คะ - ติ  หรือ  สุก - คะ -ติ) มันจะยากอะไรถ้าจะบอกกันดีๆ 

         คุณ คห. ๑๖

                  คงต้องขอบคุณ และขอโทษ ไปพร้อม ๆ กัน อันนั้นผมเล่นกับ "สระอิ" ล้อคุณราศีกันย์ คำว่าอนุญาติ

ถ้าใครเข้าใจผิดนำไปใช้ผิด ๆ ก็ขอโทษ แต่ขอชมคนที่เห็นว่าผิด เก่งครับ และเชื่อว่าคนที่เดินมาถึงตรงนี้ย่อมต้องเป็นคนมีปัญญามากพอ จำไปเถอะครับ จำไปบอกต่อว่าอย่างนั้นมันผิด ผมไม่ได้เผลอหรอกครับ 

สวัสดีคัรบ

ขอขอบพระคุณท่านกล่อมาลี ที่ช่วยอธิบายให้ พอดีผมไม่ค่อยได้เข้ามาหนะครับ

คือคำพูดที่ว่า "สวรรค์อยู่ใต้เท้าของบิดา มารดา" ผมดูรายการทางช่อง๕ หนะครับ

ที่แม่ พ่อ เลี้ยงลูก๗คนให้เป็นคนดีอยู่สุขสบายใต้ พิธีกรถามว่า สอนลูกยังไง

เค้าก็ตอบแค่ว่า สวรรค์อยู่ใต้เท้าของบิดามารดา จงทำดีกับบิดามารดา

เอาตีนพ่อตีนแม่ ลูบหัวสักครั้งในชีวิตก็เป็นสิริมงคลแล้ว

ประโยคที่ว่า สวรรค์อยู่ได้เท้าของบิดามารดา ความจริงไม่ต้องไม่คำอธิบายก็น่าจะเข้าใจแล้วนะครับผมว่า

ร.ศ.

ปล.หากพิมพ์คำใดผิดขออภัยครับ เพราะไม่ได้ตรวจทาน ไม่ค่อยว่างหนะครับ

พอดีอยากใส่มุกเหมือนกันครับ

แต่เวลาไม่อำนวย  เฮ้อ...ไม่ค่อยว่างเลยครับ

ท่านหนุ่มราศรีกันย์  ท่านอ.สมศักดิ์

ขอตัวไปกินข้าวก่อนครับผม ยังไม่ได้กินเลย

"ลากไก่ไปกิน ในน้ำอร่อยดี" ว่าตัวเองซะงั้น ฮ่าๆ

ร.ศ.

ขอถามนอกประเด็นหน่อยเถอะ    ท่านอดีตนายก สมศักดิ์  เป็นหนึ่งในคณะกรรมการตัดสินบทกลอน "ผมจะเป็นคนดี" อ๊ะเปล่า

ถ้าไม่ได้เป็นแล้วใครเป็นคะ

"บุคคลใดเคยกราบเท้าบิดามารดา บุคคลนั้นย่อมเป็นคนดี"

ระวังอย่าหลงกับภาพสร้าง

ฆาตกรร้อยศพ กราบเท้าบิดามารดาก็ใช่ว่าจะเป็นเทวดา ขึ้นสวรรค์ไปได้

ยิ่งทำให้บิดามารดาต้องมัวหมอง เสียใจ

สวรรค์อยู่ใต้เท้าบิดามารดา ที่เหลือนรกทั้งนั้น

.

แก่นของศาสนาพุทธบอกให้เห็นถึงความไม่เที่ยงของสิ่งต่างๆ

มีผู้คนเลื่อมใสศรัทธาในเรื่องนี้มาก ก็จึงกลัวว่าศาสนานี้จะอยู่ได้ไม่นาน

ก็เลยสร้างวัดสวยๆ ให้กุลบุตรอยู่ ถวายภัตตาหารอร่อยๆ ให้กุลบุตรฉัน (กิน หรือ รับประทาน นั่นแหละ)

พร้อมกันนั้นก็บอกว่าใครก็ตามที่สร้างวัด หรือ ถวายอาหารอร่อยๆ  หรืออะไรก็ตามให้แก่กุลบุตรเหล่านี้ แล้วจะได้บุญ....

ความจริงแล้วเป็นกุศลเจตนาที่อยากให้ศาสนาพุทธอยู่ยั้งยั่งยืน.... เป็นเจตนาที่ดี (แสนดี) จริงๆ นะ....

แต่แล้วก็กลายเป็นว่าผู้คนต่างพากันทำบุญเพื่อหวังจะ "กินดอกเบี้ยบุญ (ฝากธนาคารบุญเอาไว้)" หรือ "ส่งพัสดุไปรษณีย์ให้แก่ผู้ล่วงลับ"

ก็เลยกลายเป็นว่า "แก่นแท้ที่แปรเปลี่ยน"

ก็เลยไปตรงกับที่ท่าน คห.23-ไก่กา เตือนไว้ว่า "ระวังอย่าหลงกับภาพสร้าง"

เห็นด้วยกับท่าน "ไก่กา" เป็นอย่างยิ่งครับ

สรรพสัตว์ทั้งหลาย "พึงสังวรณ์" หรือ "พึงใคร่ครวญ" ด้วยนะครับ....

อนึ่ง.... เวลาเห็นคนอื่นคิดเหมือนเรา เราก็มักจะคิดว่าเขา "เป็นคนดี"

เวลาที่คนอื่นเขาคิดไม่เหมือนเรา เราก็มักจะคิดว่าเขา "เป็นคนไม่ดี"

ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว ความเห็นของเราที่ยึดมั่นถือมั่นมานานนั้น.... อาจจะไม่ใช่ "สิ่งดี" ก็ได้.... จริงมะ....

แล้วถ้าความเห็นนี้จะไม่ตรงกับที่ท่านเคยคิดหรือเคยเชื่อตลอดมานั้น.... ท่านจะคิดว่าความเห็นนี้ "ไม่ดี" หรือเปล่านา.....

ใคร่ครวญกันเอาเองก็แล้วกันนะ..... จะ... บอก... หั้ย....

.

โชคดี ที่ พระพุทธศาสนา มี ความ เป็น ประชาธิปไตย พอ สมควร

(จริงๆศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่เป็นประชาธิปไตยที่สุดในโลก)

เพราะ มอบอิสระในการคิดและชี้แจงรวมทั้งสามารถเห็นต่าง

สวัสดีครับ

          ขออณุญาติ เสริมคุณหนุ่มราศีกันย์ อีกนิด ศาสนาพุทธนอกจากจะสอนให้เป็นประชาธิปไตย สอนให้แสดงความคิดเห็นอย่างเป็นอิสระแล้ว ยังสอนไว้อีกด้วยว่า ให้แสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพและสร้างสรรค์ (ศึกษาได้จาก วจีกรรม ๔ ในเรื่องกุศล และ อกุศลกรรมบท ๑๐ ครับ)

ปล. ขอต่ออีกนิด คุณเจียงใหม่เจ้า คห. ๒๒ ครับ

          ผมไม่ได้เป็นกรรมการตัดสิน (ผมจะเป็นคนดี) หรอกครับ ส่วนใครเป็นบ้างนั้น ก็ได้ยินได้ฟังมาเหมือนกัน แต่ไม่เคยเห็นหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษร ก่อนการปิดรับผลงานเลย  ก็เลยไม่กล้าตอบกลัวพลาด เดิมทีผมก็ตั้งใจจะเขียนด้วย เพราะเราเป็นคนนอก คือไม่ได้เป็นกรรมการ

          แต่บังเอิญกรอบความคิด ที่ตาต้อม แกเรียกว่า เมนไอเดีย นั้นน่ะ ผมวางไว้แล้วเมื่อตอนทราบข่าว พอจะเขียนไปดูกติกาเห็นว่า ให้ถอดความจากหนังสือ ผมจะเป็นคนดี ของคุณวิกรม  กรมดิษฐ์ ก็เลยจนปัญญา เพราะหนังสือเล่มนั้นผมอ่านมาหลายปีแล้วยังไม่จบ  กลอนที่ขึ้นต้นไว้ว่า

               "ผมจะหมั่นเรียนรู้เพื่อสู้โลก             เผชิญโชคชิงชัยไม่ท้อถอย

         ไม่บนบานเอ่ยอ้างอย่างเลือนลอย          และไม่คอยวาสนาชะตาดล.....

          ..............................................            ............................................

          (แล้วไปจบลงตรงที่ว่า)

                                                                    ผมจะเป็นคนดีอย่างนี้ครับ.../        

 ก็เลยเป็นพับไป  (พับใส่กระเป๋าน่ะครับ)  ผมเลิกเขียนกลอนประกวดมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ได้รับถ้วยพระราชทานของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  เมื่องานกาญจนาภิเษก ปี ๒๕๓๙ แล้ว เพราะเกิดความรู้สึกว่า กลอนประกวดบางครั้ง จำกัดความคิดของเรา เลยหันมาเขียนงานตามอารมณ์และหัวใจ

           แต่ทนความเย้ายวนของ มูลค่าของรางวัลไม่ค่อยได้ ยังเผลอไปคว้าโล่เกียรติยศของ สมเด็จพระเทพรัตน ฯ ที่ ม.ธุรกิจบัณฑิตย์ มา ๑ โล่ เผลอไป คว้าเงินรางวัล ๒๐,๐๐๐.- บาท จากสมเด็จพระเจ้าตากสิน โดย กทม. ที่หลังจากนั้นก็ยังไม่มีใครจัดอีกเลย มาครั้งนี้เห็นจำนวนเงินรางวัลแล้วก็ตาโต แต่พอเห็นกติกา ก็เลย เอวัง..ผมจึงเป็นคนดีด้วยประการะฉะนี้ ครับ 

หรอย จิง

อดีตนายกฯ สมศักดิ์เขียนกลอนอะไรเหรอ

ถึงได้ถ้วยพระราชทานพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 

เก่งมากเลย

อยากเห็นผลงานจัง เอามาลงให้อ่านบ้างสิ

ต้องประชันขันแข่งสู้กะใครบ้างอ้ะตอนนั้นน่ะ

         ขออนุญาต อ้างผลงานตัวเองนะครับ (ขออภัยคุณสมคิด  นักโคลงครับ) ครั้งนั้นผมเขียนโคลงครับ มีอยู่ในหนังสือชื่อ  "ฝากแผ่นดิน"

ถ้วยพระราชทาน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในรอบกึ่ีงศตวรรษนี้มีเพียง ๔ ถ้วยเท่านั้น

          ๑. เป็นถ้วยสำหรับกลอน  คุณณรงค์   อิ่มเย็น

          ๒. เป็นถ้วยสำหรับกาพย์  คุณชมพร   เพชรอนันต์กุล

          ๓. เป็นถ้วยสำหรับฉันท์    คุณประสิทธิ์   บุญวงษ์

 และ   ๔. เป็นถ้วยสำหรับโคลง  ก็ของ "กบในกะลา" ตัวนี้แหละครับ 

          ฝากถึงคุณสมคิด  นักโคลงครับ ถ้ายังจะถามหามือโคลงระดับประเทศอีก ก็ลองเข้ามาในกะลาถามผมก็ได้นะจะแนะนำให้

ขอถามต่ออีกนิดว่ามีทีมนักกลอนมาร่วมแข่งขันจำนวนกี่ทีม แล้วใครเป็นกรรมการตัดสิน จัดประกวดโดยหน่วยงานใด เพราะเคยได้ยินว่ามีสมัครเข้ามา 4 - 5 ทีม แล้วยังจะเป็นทีมเด็กนักเรียนมัธยมด้วย กรรมการตัดสินดูเหมือนจะเป็นเพื่อนๆกันทั้งน้นเลย จริงหรือเปล่าคร๊าบ

คุณเก่งกล้า ครับ

            ถ้าคุณไม่เคยรู้อะไรเลยก็น่าสงสารนะครับ คนที่เกิดทันยุคเขาทราบกันดี ยกเว้นคนที่ไม่ยอมรับทราบ  หากคุณเึคยดูหนังไทยเรื่อง "๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑" คุณคงจะจำคำคมของหลวงพ่อได้นะ  ลองไปดูที่กระทู้ "วรรคทองที่ฉันรักจากกระทู้" แล้วไปตามลายแทงนั้น ปลายทางคือบางอ้อครับ