[เมืองกาลีผีห่าพาวิบัติ]

๐ ยกกรไหว้บดินทร์องค์อินทรา
สยมตราอย่าเคืองขุ่นการุณย์เถิด
มหาราชอาจหาญเชี่ยวชาญเลิศ
ทุกข์บังเกิดระเหิดแห้งน้ำแล้งคลอง

๐ วายุภักดิ์จักหมายทำลายวอด
สุริยาตาบอดทอดยอดหมอง
พระราหูขู่จันทร์วสันต์นอง
หิ่งห้อยน้อยส่องประกายท้าทายจันทร์

๐ วิปริตผิดสังเกตอาเพศนัก
ลูกเมียรักหักผันแปรมิแลหัน
กบกินเดือนสะเทือนฟ้าดวงตาวัน
อัศจรรย์ฝันประหลาดจักวาดเรียง

๐ ปลายลยินกินเสือเนื้อตะเข้
เด็กไกวเปลเห่กล่อมลูกทอหูกเลี้ยง
บวชสองวันขันสวดอวดสำเนียง
จุดตะเกียงพะเนียงไฟเทิดไท้พรหม

๐ โปรยข้าวสารหว่านปลูกพลานหิน
เหลืองอร่ามงามถวิลสุขจินต์สม
รอเก็บเกี่ยวเคี่ยวกรำแม้นช้ำตรม
ชื่นภิรมย์คมเคียวคอยเกี่ยวนาง

๐ อยากมีศีลตีฆ่าด่าแม่พ่อ
เพื่อนยกยอปอปั้นให้บั่นหาง
นอนเกลือกฝุ่นขุ่นข้องสีหมองพราง
อาบน้ำค้างกลางคืนหนาวมิร้าวกาย

๐ อยากกินปลาพาแหแห่ขึ้นโคก
เห็ดระโงกชะโงกดูในคูหมาย
ตัวหมองเศร้าเหงาทรวงบ่วงทำลาย
หอบใจกายหมายครองศีลในถิ่นธรรม

๐ สะดุ้งตื่นคืนเศร้าอันเหงาตรม
ทุกข์ระทมขมขื่นสะอื้นช้ำ
พรหมลิขิตปิดกั้นสวรรค์อำ
นรกปลงหลงถลำขย้ำกลืน

๐ ฟ้าดินเดือดเลือดนองหม่นหมองทั่ว
ความหวาดกลัวหัวหดรันทดฝืน
กฎระบอบกรอบกรงแห่งดงปืน
นารีนางถ่างขายืนไม่ตื่นกลัว

๐ เสรีภาพฉาบฉวยกระบวยกรอบ
ผู้ดีครอบชอบอ้างเหยียบย่างหัว
ยุคเสรีสตรีอ้างยกร่างตัว
เกาะแขนผัวคั่วตำแหน่งแข่งกันพาย

๐ ย่างเยื้องเปลืองข้าวสุกสนุกย่าง
สายรายรอบขอบทางมาวางสาย
กายอธรรมนำกรอบว่าชอบกาย
ยลความหมายร้ายจินต์ว่ายินยล

๐ ว่ายินดีศรีศักดิ์ยอมภักดิ์น้อม
ยอมภักดีรี่ถนอมฟอกย้อมผล
ฟอกย้อมร่างพรางกายมิอายตน
มิอายหยามทรามชนเสกคนดี

๐ ดีน้ำคำพร่ำบอกสำรอกคาย
คายน้ำลายถ่ายถมสยมผี
ผีห่าโหงโขลงเปรตอาเพศชี
ชีสมียียำระกำเมือง

๐ เคืองผู้ดีศรีหยามประณามเคือง
เฟื่องฟูเรื่องเปลืองหวัดผลาญอัฐเฟื่อง
เรืองอร่ามงามแท้มะแลเรือง
เบื้องบาทเหลืองเคืองขุ่นละมุนเบื้อง

๐ ถิ่นกาลีดีชั่วกลับสลับขั้ว
ฟ้าหม่นมัวขรัวเฒ่ามิเล่าเรื่อง
เณรฉกาจปรามาสพระงามประเทือง
เคราะห์ลามเมืองเปลื้องผ้าไล่ห่าไป

๐ อยากพอเพียงเลี้ยงตนทุกคนคิด
แต่ชีวิตผิดเพี้ยนเฉกเทียนไข
แค่สว่างพรางเงาช้ำเห็นรำไร
ต่างแสงไฟใสส่องที่มองดู

๐ อิ่มสบายกายใจเลยไม่ทุกข์
เสวยสุขสนุกมันมะดันหู
ปวงประชาตาหลับห้องหับรู
พอเพียงอยู่กู้หนี้สินมากินทำ

๐ คนระยำกำกอบโกยคอยโซ้ยแดก
กระแดะคำชำแหลกสะแตกซ้ำ
อ้างความดีตียกสาธกคำ
แผ่หนังหำดำด้านครอบบ้านเมือง

๐ เลวว่าเขาอิเหนาชั่วฟอกตัวผ่อง
ยิ้มกระหย่องตีสองหน้าผีห่าเฟื่อง
อวดศักดิ์ศรีผู้ดีหมกระมมเคือง
งามเมลื่องกระเบื้องโถมโนคน

๐ วังวนทาสบาตรเก่าอันเน่าเหม็น
คืนผ่องเพ็ญเร้นรางอำพรางผล
จันทร์โอชาฟ้าหม่นระคนทน
เพียงพอเพียงเลี้ยงบางคนทุกข์ล้วนแด

๐ ฉากละครตอนเก่าเล่าซ้ำซาก
หาเลี้ยงปากยากลำบากรากเลือดแท้
กรงเทพขังฝังร่างทางผันแปร
แต่หัวใจไม่ยอมแพ้แค่จำนน

๐ ทนบากบั่นยันสู้อยู่เป็นนิจ
พรหมลิขิตคิดเย้ยเผยเหตุผล
โชคชะตาฟ้ากำหนดบทบาทคน
ย่างถนนบนวิถีที่เป็นไป

๐ เช้ายันดึกคึกคักทักทายมิตร
ถ้อยลิลิตขีดร่างพร่างสดใส
หมื่นพันบทรจนาภาษาไทย
กฎกรอบไร้ใครบังคับจับวางลง

๐ กลอนหนึ่งเรื่องเฟื่องฟุ้งปรุงกับแกล้ม
คอยแต่งแต้มแย้มกลิ่นรินใหลหลง
ร้อยกระบวนกวนคำย้ำยืนยง
กระหน่ำตรงคงประเด็นเน้นจุดยืน

๐ กลอนมวยวัดหัดเขียนเทียนสว่าง
เงากระจ่างวางเรียงเสียงสะอื้น
ใต้กะลาฟ้าครอบกรอบดงปืน
หลงวันคืนฝืนชะตาฟ้าอินทร์ยอม

๐ บ้วนน้ำลายป้ายหน้านภาหน
เหลี่ยมเล่ห์กลคนดีผู้ขี้หอม
ขูดรีดไถไพร่ฟ้าประชาตรอม
ผู้ดีปลอมย้อมตนออกขนงาม

๐ กะลางอบครอบหัวเป็นตัวโขน
ลิงทะโมนโหนห้อยปากถ่อยหยาม
รอบเจนจัดยัดเต้าไว้เฝ้ายาม
คำนิยามหามแห่ตอแหลคน

๐ เกือบร้อยปีหนีล่องเรือปะเสือเข้
โอละเห่เหว่ว้ากี่คราหน
รากหญ้าไพร่มอดไหม้อาลัยตน
ถลกขนคนดีออกจิ้งจอกเลว

๐ เลือกแล้วล้มถ่มทิ้งคนกลิ้งกลอก
มาลวงหลอกบอกปรัชญาอันห่าเหว
ฝังชนวนป่วนเมืองไว้เป็นไฟเปลว
อัปยศเหลวแหลกสิ้นประทินเมือง

๐ ถ่มน้ำลายรดหน้าประชาชน
ยกหางตนงามจรุงว่าฟุ้งเฟื่อง
สันดานแท้อีแอบแสบประเทือง
ทรามลือเลื่องรัตนโกสินทร์ทอง

๐ กบเลือกนายตายหมู่เคยรู้เห็น
แต่ลากเข็นเป็นใหญ่ไผทหมอง
ตั้งเหลือบฝูงจูงหอบเข้าครอบครอง
กบหาร้องจองนายจึงหมายชัง

๐ เกาะขอนไม้ไหว้ยออ้อล้ออินทร์
สุขชาชินถิ่นเก่าแต่เนาหลัง
วนเวียนว่ายก่ายกรอบระบอบกรัง
กินนอนนั่งหวังเสพสุขสนุกกาย

๐ กบตัวโง่โมเมชี้เสรีภาพ
เลือดทาทาบฉาบแผ่นดินระรินสาย
กะลางอบครอบขังคำสั่งนาย
สูอย่าหมายป้ายกาเลือกมาเอง

๐ เขาโยนนายหมายให้มาใช้เจ้า
ระบอบเก่าเง่าโง่มโนเก่ง
บอกฝูงกบนบกราบกำราบเกรง
หอบกระเตงเร่งร่างอำพรางเงา

๐ อำพรางเนื้อเชื้อร้ายสยายต่อ
สยายปีกอีกกี่หน่อเป็นกอเถา
เป็นกอซากรากฝังเพื่อยั้งเรา
เพื่อยั้งหยุดฉุดเอาว่าเขาดี

๐ กบเลือกนายหมายเอาอย่าเฝ้าคิด
ริดรอนสิทธิ์ฤทธาประชานี้
หงายกะลาฝาครอบคำตอบมี
หน้าทีวีคืนสุขเนายกเหล้าจอก

๐ คอยเวลามาเยือนเหมือนวันเก่า
ศุกร์สิบสามยามเหงามาเล่าบอก
อย่าเจ็บจำน้ำคำจนช้ำชอก
บิ๊กตู่ออกทีวีเร่งรี่ฟัง

๐ ล็อตเตอรี่มีราคาเกินหน้าตัก
เตรียมตั้งหลักแก้ไขไม่เลหลัง
ขายแพงเกินเดินหน้าจะพาพัง
ฝากความหวังลมแห้งกับแร้งกา

๐ ภาคส่งออกเมืองนอกก็ตกอับ
ต้องยอมรับโลกโรยไม่โหยหา
เศรษฐกิจติดขัดรัดตรึงตรา
แปดเดือนกว่ามาแก้ไขย่อมไม่ดี

๐ วางโครงสร้างร่างภาษีเพิ่มหนี้สิน
หวยบนดินสิ้นค่าเสื่อมราศี
รถไฟฟ้าเพิ่มราคาอย่าได้มี
ยางพาราปีนี้ดีแน่นอน

๐ แหล่งน้ำแล้งแห้งขอดจอดแจวถ่อ
ชาวไร่นาน้ำตาคลอขอออดอ้อน
พฤติกรรมทำเพาะปลูกถูกตัดตอน
ปราชญ์ชาวบ้านมาสอนเดือดร้อนคลาย

๐ การท่องเที่ยวเคี่ยวเข้มเต็มพิกัด
รัฐบาลเตรียมจัดกระบวนสาย
เพิ่มรถไฟไหลล่องคล่องลำลาย
สุขสบายกายใจทั่วไทยเรา

๐ ประชาธิปไตยไทยไถลหลง
ประชาชนปลดปลงลงคลองเขา
ลากกันมากี่ห่าหาบฉายภาพเงา
อำนาถเถื่อนรุกเข้าเฝ้ายืนมอง

๐ เลือกไม่ได้ใช้ไม่คล่องต้องตามกฎ
ต่างกระบถคดข้อ สว. หมอง
นายกนอกคอกนาอย่าหมายปอง
ลากผัวเมียลูกน้องมาครองเมือง

๐ รัฐธรรมนูญสมบูรณ์สุข
ปลดปล่อยทุกข์สุกไหม้บรรลัยเฟื่อง
เจตนาหาเหตุสมเพชเคือง
งามประเทืองเรืองรองครรลองใคร

๐ ฟังบิ๊กตู่หูผึ่งตะลึงผล
ทุกข์ฉ้อฉลหม่นหมองกลับผ่องใส
จันทร์โอชาส่องฟ้าพิลาไล
ศุกร์สิบสามงามไผทไฉน

๐ หวยเถื่อนเกลื่อนแผ่นดินสิ้นปัญญา
ขายสลากเกินราคามาเฟียใหญ่
หวยบนดินทักษิณทำเลิกทำไม
อำนาจเถื่อนเหมือนจังไรได้แต่มอง

๐ กองสลากปากท้องของบางคน
อำนาจล้นปล้นกินจนถิ่นหมอง
แดกส่วนต่างอย่างเมามันถวัลย์ปอง
เหมืองขุมทองของคนชั่วมาผัวพัน

๐ เจ้ามือหวยรวยล้นบนกองทรัพย์
คณานับรับอย่างเดียวไม่เกี่ยวฉัน
ใต้ดินฟุ้งรุ่งเรืองแต่เบื้องบรรพ์
ไร้ลงทัณฑ์ปันแบ่งแข่งเสรี

๐ บอกเมืองพุทธวิสุทธิ์ศีลธรรม
หวยงอบงำช้ำชอกออกตัวรี่
แต่ความจริงสิ่งสถิตย์อวดฤทธี
ฝูงห่าผีโหงพรายเงาร้ายแผ่นดิน

๐ ผลประโยชน์โทษใครได้ไงเล่า
ขุมทรัพย์เขาเฝ้าหวงแหนแทนทั้งสิ้น
ปิดตาดูหูบอดใบ้ไม่ได้ยิน
คนกังฉินลิ้นสองแฉกแดกกินนาน

๐ สาระขันหรรษาสุราเล่า
ภูมิลำเนาเถากอคัดย่อสาน
สาธุกรวอนไหว้พระเหนือกบาล
จะเล่าขานตำนานเก่าให้เจ้าฟัง

๐ ถิ่นประเทศเทวษสารขัณฑ์
แดนอาถรรพ์ศัลย์เศร้าแต่เนาหลัง
ดงกาเหลืองเฟื่องฟุ้งมะรุงมะรัง
ผู้ดีหมสมญานั่งมลังเรือง

๐ ยกความดีศรีคนมาปล้นฆ่า
ตะโกนด่าห่าโหงจรรโลงเรื่อง
กบเลือกนายตายกลาดวินาศเมือง
ข้าแผ่นดินเหลืองริ้นไรแถไถยกิน

๐ หวยบนดินสินค่ามหาศาล
รัฐบาลด้านแย่งกินแบ่งสิ้น
อหังการ์มาเฟียยืนทั่วผืนดิน
ใต้ดินเถื่อนเกลื่อนถวิลสมจินต์ปอง

๐ สลากแพงแหล่งขายเจ้านายสั่ง
กินนอนนั่งหวังส่วนต่างมล้างหมอง
หวยบนดินสิ้นค่าน้ำตานอง
กู่กาศก้องร้องทั่วอย่ามั่วอำ

๐ การศึกษาหมาน้อยละห้อยจิต
ยึดผูกติดคิดกู้น้องหนูช้ำ
เรียนจบมาน่าสงสารไร้งานทำ
หนี้คงค้ำน้ำตาหล่นระคนใจ

๐ ข้าวชาวนาราคาห่วยใครช่วยขาย
นายทุนร้ายหมายขย้ำระยำไถย
จำนำข้าวเจ้าขายแพงเสแสร้งไป
กลั่นแกล้งไว้ให้ขายถูกแค่ปลูกกิน

๐ ยางพาราห่าหาบตราบาปหนัก
เลือดกระอักสักแต่ว่าด่าทักษิน
ห้าโลร้อยต้อยเตี้ยละเหี่ยดิน
ปากเล่นลิ้นสิ้นทางออกมาหลอกคน

๐ คลองขอดกะละเลิกตัดทางลัดด่วน
เรือเป็นพวนล้วนวิ่งอ้อมและยอมขน
ผ่านหลายเมืองเปลืองเวลาพาวกวน
ปากเอ่ยกร่นสนค่าว่าขวานทอง

๐ ระบอบเก่าเน่าร้ายหมายกำจัด
ข้าของรัฐพัฒนาอย่ามัวหมอง
ทาสแผ่นดินกินเบี้ยหวัดจัดครรลอง
งามผุดผ่องครองแผ่นดินลิ้นผู้ดี

๐ ค่าครองชีพรีบหามายาไส้
อาชีพใหม่ไร้ทางเลือกไม่เสือกสี
ล็อตเตอรี่ความหวังที่ยังมี
ตำนานเก่าเล่ากี่ครั้งยังฝังใจ

๐ ยุคข้าวยากหมากแพงกินแกงถุง
อยู่เมืองกรุงทุ่งคอนกรีตโดนรีดไถ
เงินเดือนน้อยค่อยใช้ประหยัดไป
เป็นคนไทยช้ำใจในชะตา

๐ รายได้ต่ำช้ำชอกมาบอกอ้าง
รวยจนต่างอย่างเหวกับเปลวฟ้า
รายได้เสริมเติมต่อรอเวลา
เงินได้มาพอยาไส้ไปวันวัน

๐ ลูกชาวนาหาเช้ากินข้าวค่ำ
งานประจำทำนาหน้าโศกศัลย์
ยามวันว่างรับจ้างอย่างเมามัน
หมายต่อฝันวันพรุ่งจะรุ่งเรือง

๐ หากงอมืองอตีนไม่ปีนป่าย
คงอดตายขายหน้าประชาเฟื่อง
ไม่โทษฟ้าโกรธดิน ฤ อินทร์เคือง
ใต้บาทเบื้องเงาจันทร์อย่าฝันเอา

๐ สองมือมีเหมือนผู้ดีทุกอย่าง
เพียงนรกกั้นกางระหว่างเขา
แข่งเรือพายแข่งได้จุดหมายเรา
แต่ลากเต้าเข้าแต่งอย่าแข่งเลย

๐ รัฐขูดเลือดเชือดเนื้อเถือหนังแล่
ปวงประชาตายแน่แม่หมายเอย
ภาษีบ้านร้านค้ามากอบเกย
แผ่นดินเคยกินนอนต้องร้อนรน

๐ หมดปัญญาหาตังค์พระคลังโบ๋
หอบไอเดียวิ่งโร่มโนผล
เก็บกินเรียบเพียบพร้อมยอมจำนน
ประชาชนทนได้ก็ทนไป

๐ งบประมาณผลาญไทยไม่พอแดก
จึงว่ายแหวกแหกตามาสาไถย
ปล้นประชาฆ่าเข่นไม่เห็นใจ
ความฉิบหายบรรลัยใกล้มาเยือน

๐ ดูเสียก่อนตอนนี้ผีโดนเผา
กับโลงเน่าเก่ากี้หมาขี้เรื้อน
ปวงประชาระอาพวกบ้าเบือน
เป็นเสมือนขุนนางมาอ้างกิน

๐ ยุคสมัยไทยถังแตกมิแปลกดอก
ปากพร่ำบอกสำรอกดีวลีศิลป์
หมายเอยหมายช่างกล้าคิดตีนติดดิน
ราษฎรดับดิ้นสิ้นลือนาม

๐ เขาขูดรีดกรีดเนื้อไม่เหลือซาก
สนองปากดากผู้ดีศรีสยาม
สิ้นปัญญาพาชาติพิลาสงาม
ตะกละตะกลามสวาปามอย่างเดียว

๐ รีดเลือดปูหมู่เฮาโดนเอาเปรียบ
มันเก็บเรียบระเบียบห่ามันบ้าเคี่ยว
ผู้ดีหมสมราคาลากมาเชียว
อยู่ประเดี๋ยวเที่ยวปล้นชาวบ้านกิน

๐ แต่ละปีมีรายได้แค่ยาไส้
นาผืนใหญ่มากมีแต่หนี้สิน
ผีโหงห่าฆ่าประชาเป็นอาจิณ
ทุเรศสิ้นดินหมู่เฮาเผาตัวเอง

๐ เสมอภาครากเลือดทุกข์เดือดร้อน
ยามหลับนอนตามิหลับคอยนับเพ่ง
กองหนี้สินเป็นกระสอบหอบกระเตง
ผู้ดีเก่งละเลงลิ้นปอกปลิ้นคำ

๐ ประชาชนรากหญ้าจะตายห่า
ยังมีหน้ามารีดไถให้ชอกช้ำ
ทั่วแผ่นดินตกยากลำบากระกำ
ผู้ดีระยำพร่ำโม้โผล่สันดอน

๐ ยุคสมัยแดกน้ำคำผู้ดีกิน
ตีนติดดินตาดูดาวปากเห่าหอน
คนนุ่งเหลืองเปลื้องผ้าอรชร
เจริญพรจำเริญพุงผู้ดีนาย

๐ เสรีภาพกับความหมายผู้ร้ายดี
เกียรติศักดิ์ศรีประชาชนสูญสลาย
ประชาธิปไตยร่างโดยควาย
เป็นเนื้อร้ายหยามหมิ่นความเป็นคน

๐ ประเทศนี้ผู้ดีถ่อยกล้าหยามหมิ่น
ปากเล่นลิ้นถ่อยกำแหงแสวงผล
ด่าประชาชนโง่ไอ้สัปดน
บนถนนสูดีนักหรือยังไง

๐ เสมอภาคเทียมเท่าความเป็นคน
มันสับสนยกหางตนว่ายิ่งใหญ่
ความเป็นไทยกูนี้ก็เป็นไทย
เหตุไฉนไทยกับไทยแตกต่างกัน

๐ งอมืองอตีนยอมรับมัน ฤา
พวกกระบือหัวควายมาเย้ยหยัน
ประชาธิปไตยจากน้ำมือมัน
หยามแดกดันเหยียบหัวประชาชน

๐ เอาสมองส่วนใดด่าคนไทยโง่
ยกอีโก้ตัวเองว่าดีล้น
ประชาชนคนไทยก็เป็นคน
ไม่ใช่สัตว์หน้าขนเยี่ยงผู้ดีคุณ

๐ ยุคสมัยไทยช้ำน้ำมันแพง
ต้องตะแบงแข่งขันประชันสูง
หอบสังขารหนีจนทนอาดูรย์
หมายเพิ่มพูลกูลเกื้อเพื่อเลี้ยงตัว

๐ หมายประหยัดขจัดแก้แลปัญหา
พลังงานวานพาอย่าใช้มั่ว
ผู้ดีหมถ่มออกบอกน่ากลัว
แพงถ้วนทั่วตัวเขาเอาของฟรี

๐ พลังงานหมดอดตายทำลายชาติ
น่าอนาถชาติบ้านเมืองประเทศนี้
คนรวยเสวยสุขกินดีอยู่ดี
ประชาชีเสวยทุกข์ทั้งแผ่นดิน

๐ สู้ลำบากยากแค้นแสนสาหัส
เร่แรมรอนจรจัดหนีผลัดถิ่น
ตาดูดาวเท้าเดินหน้าสุราริน
เป็นคนไทยสิ้นเนื้อประดาตัว

๐ ปล่อยเขาโกยเขากอบเอาไปเถิด
หวังชาติหน้าอย่ามาเกิดพ่อทูนหัว
ประชาชนเดือดร้อนจนหมองมัว
มากคนชั่วตัวสูเจ้าเฝ้าหลอกลิง

๐ เอะอะประชาชนเป็นต้นเหตุ
สุดสมเพชเวทนาระอายิ่ง
ปากถูถังขังกรอบระบอบปลิง
พูดพาดพิงกลิ้งกลอกลวงหลอกคน

๐ ทุกข์ชาวเมืองเรื่องปากท้องสยองนัก
เลือดกระอักนักปกครองลำพองขน
ร่างกฎร้ายหมายกดขี่ประชาชน
เหยียบย่ำคนบนซากศพสยบกาย

๐ เลือกตั้งมาด่าเขาอิเหนาชั่ว
แต่กลับตัวมั่วพาทีหมดีหลาย
ผู้ดีปากขากถุยถ่มว่างมงาย
เลือกตั้งร้ายท้ายบีฑาประชาชน

๐ ทุจริตผิดก่อดูตอเหตุ
พึงสังเกตเปรตชั่วแสวงผล
ข้าแผ่นดินกินสินบาทคาดสินบน
อำนาจล้นปล้นประเทศเทวษตรม

๐ ยกอำนาจบาตรใหญ่มาให้ก่อน
อย่าตัดตอนลากตั้งมานั่งถ่ม
ขีดเขียนร่างพรางตาเหม็นอาจม
ของพ่อศรีดีหมสยมนาม

๐ เกิดเป็นประชาชนคนหมู่มาก
ยากลำบากโดนลากไส้มาไตร่ถาม
ตามกรอบกฎปดโป้มโนความ
คอรัปชั่นทุกวันยามอร่ามเมือง

๐ น้ำมือใครใหญ่จริงก็ยิ่งเอา
แฝงเร้นเงาเน่าเชื้อแต่งเนื้อเรื่อง
จริยธรรมชำระย่อมประเทือง
ข้าแผ่นดินอย่ายินเคืองกับเรื่องราว

๐ ภาคประชาชนอ่อนแอเพราะแพ้พ่าย
โจรผู้ร้ายคล้ายสลับดำกับขาว
อำนาจเถื่อนเกลื่อนแถวเป็นแนวยาว
สุดมือสาวเกินก้าวต่อแล้วพ่อคุณ

๐ เหยื่ออันโอชะคือประชาชน
นักปกครองมองคนไทยไพร่สถุล
นักกินเมืองเหลืองแดงเป็นแหล่งทุน
ปวงชนค้ำจุนบุญคุณล้นแผ่นดิน

๐ กลับหยามหมิ่นสิ้นค่าดั่งหมาชั่ว
ตาแลเห็นเป็นตัวระรัวลิ้น
พูดกราดข่มถ่มหน้าเป็นอาจิณ
ดูดกลืนกลิ่นกินเหยื่ออันโอชะ เอย

.......

๐ ยุคสมัยโอบเอื้อ.....คนดี เพ้อเวย
ผืนแผ่นปฐพี.............เทวษเศร้า
ปวงชนชั่วอัปรีย์.........ทุกหย่อม หญ้านา
ยอยกถวายเกล้า.......ท่านผู้ดีศรีชน

๐ คนจนทุกข์ยากแค้น....แสนสาหัส
บ่าวไพร่อัตคัต..............เดือดร้อน
คนดีมุ่งกำจัด................คนชั่ว
หอกทิ่มแทงกวาดต้อน.....ชั่วนั้นเทียมกัน

๐ โอมฝันบุรุษเพี้ยง.......ภายนอก แลพ่อ
เพียงแต่เราลองปอก.......เปลือกปลิ้น
ภายในเน่าช้ำชอก.........โทรมเสื่อม
ดีแต่ละเลงลิ้น...............บอดใบ้ชำนาญการ

๐ จนดักดานรากหญ้า....มหาชน
กฎเถื่อนของบางคน.......แต่งเต้า
อำนาจเหลี่ยมโกงกล......เผยแผ่ บารมีเฮย
สืบต่อแตกรากเหง้า........กิ่งก้านวงศ์วาน

๐ หวานอมขมขื่นแท้.....หมางเมิน blockquote{ border:1px solid #d3d3d3; padding: 5px; }

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล