เจ็บ...แปลบจิต คิดแค้น มันแน่นอก

                                                   ปวด...จนกก หูร้อน เมื่อตอนง่วง

                                                   รวด...เดียวจบ หน้ามน ใช้กลลวง

                                                   ร้าว...ถึงห้วง  สุดขั้ว  แห่งหัวใจ

                                                                               เจ็บจริงจริง วุ่นวาย ให้ตายชัก

                                                    แทบกระอัก ย่ำแย่ เกินแก้ไข

                                                    เห็นแฟนเก่า ทดท้อ อรทัย

                                                    เจ็บแค่ไหน  ลองหยิก เล็บจิกดู...  

  ฝากความรำลึกถึง คุณสุภาพชน คนในเมืองด้วยครับ

ยังระลึกถึงคุณราชาวดีอยู่เช่นกันครับ..และ..ยังรอต่อกระทู้ของคุณราชาวดีอยู่เสมอนะครับ.

“เจ็บ”

........ร้าว...หัวใจยิ่งนักเมียรักทิ้ง

รวด...เร็วจริงใจหญิงทุกวันนี้

ปวด...อุรา น้ำตาไหลกับคนดี

เจ็บ..ที่มีหญิงหลายใจเคยร่วมเตียง

....หยิกเล็บเจ็บถึงเนื้อเชื่อว่าเจ็บ

เธอจัดเก็บคนเคยรักไว้ข้างเขียง

มอบหัวใจให้ชู้รักอย่างลำเอียง

เลยเป็นเพียงผัวรักเก่าเจ็บเศร้าเอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

เจ็บเกิดจากอะไรใคร่พินิจ

เกิดจากจิตไม่รู้ดูไม่เห็น

เกิดจากไม่รู้ทันกลั้นไม่เป็น

จึงลำเค็ญในวิบากยากคลี่คลาย

 เห็น ชื่อพี่เวทิน  ศันสนียเวทย์  เป็นเหตุให้ต้อง จองแถวเข้าร่วมสนุกด้วย ถ้ามีความผิด เรื่องสัมผัส  เรื่องเพี้ยนเสียงอาทิ แม่กก สูงต่ำ สามัญ ฯ อย่า

เพิ่งพลันรังเกลียดผมนะครับ

                         อันความเจ็บ  แปลบจิต  คิดถึงเขา

                                    อันความเศร้า   มารุม  ทุมเซ  ถลา

                                               อันความช้ำ   อัดแน่น  แทบต้องลา

                                                             เจ็บนี้หนา  ต้องจำนาน   พาลไม่ลืม  ( เจ็บสิวที่ตอนแตกเนื้อหนุ่ม นะครับ )  

.. เจ็บแล้วควรจดจำ      

ไม่จำซ้ำยังไม่ลืม

หัวใจใช่ของหยิบยืม    

ไม่ได้คืนดื่มด่ำน้ำตา..

มาทักทายด้วยว่า สบายดีหรือเปล่า คะคุณพี่เวทิน

             "เจ็บทำไม/ทำไมเจ็บ"

      เจ็บครั้งใดให้ถือว่าเป็นบทเรียน

เอาความเพียรบวกสมองตรองดูไหม

สิ่งที่เจ็บนั้นเกิดจากเหตุผลใด

เพราะอะไรเราต้องเจ็บอย่างนี้เอยฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"