อารมณ์ข้นเหลือดี คารมกวีเหลือร้าย

กำมะการว่าไงจ๊ะ

เพราะเธอให้ความสำคัญกะมันนัก

มันจึงหักอกเธอที่เพ้อหา

เพียงเธอเห็นเช่นนั้นที่ผ่านมา

จะรู้ว่าเช่นนั้นที่ผ่านไป

"ดอกสัก"

...

ผมไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยครับ

ชอบหรือไม่ชอบผลซีไรต์ ก็บอกมากันตรง ๆ เลย

ทีแรกนึกว่า พอประกาศผลแล้วบรรยากาศจะคึกคัก

มันง่วง หรือ จุก กันครับ ณ โอกาสนี้

ผมรู้ว่าคุณ ๆ ทั้งหลายอยากพูดอะไร ก็พูดมาเลยครับ

ดูอย่างคุณดอกสัก ซึ่งอีกชื่อหนึ่งก็คือ คุณศิวกานท์ ผู้ตั้งกระทู้บน ๆ เค้ามีความเห็นตรงข้ามกับผม (ดูจากเลขไอพีเครื่องเห็นว่าเป็นคนเดียวกัน) แต่อย่างน้อยเค้าก็แสดงออกมาแล้ว แม้ว่าจะต้องปลอมชื่อก็ตาม

คุณอย่าบอกนะว่าคุณไม่คิดอะไรกันน่ะ

ผมเพิ่งอ่านเล่มนั้นจบ

แล้วมาอ่านกระทู้คุณ

ปล่อยหัวเราะก๊ากออกมาเลยครับ หลานถึงกับงงงวย

ขอคารวะคุณ เจ้าของกระทู้ครับ

ไม่มีหญิง สาวใด อยู่ใกล้ผม

ต้องกินลม กอดแล้ง แสวงหา

ไม่ยุ่งแล้ว ทั้งกวี และกัญชา

โปรดกลับมา หาพี่ วันนี้เลย

นี่ก็คือบทกวีไร้ฉันทลักขา

           ตนแล  ย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน

           จิตอันฝึกดีแล้ว  ย่อมนำสุขมาให้

           ความสามัคคีของหมูคณะ  ย่อมนำสุขมาให้

           และสุดท้าย  "สัตว์โลก  ก็ย่อมเป็นไปตามกรรม"