ข้อสังเกตุ

ข้อสังเกตุ
ข้อสังเกต คนเรานั้นฉันเห็นเมื่อเป็นหวัด มีอาการคัดจมูกน้ำมูกไหล เพราะสัมผัสเชื้อหวัดเข้าไป เกิดกระคายไซนัสก็บวมโต ซึ่งร่างกายเรานั้นมันพิเศษ เมื่อมีเหตุบุกรุกมันตอบโต้ ต่อมน้ำมูกหลั่งสารออกมาโชว์ ปิดช่องโหว่รูจมูกน้ำมูกเต็ม หวังสยบเชื้อหวัดสกัดไว้ หยุดหายใจทางจมูกเป็นซิสเท่ม แต่น้ำมูกไหลออกมาไม่น่าเปรม เราเลยเคลมสั่งทิ้งรำคาญใจ เมื่อสั่งทิ้งน้ำมูกไปทำไงต่อม ก็ไม่ยอมหลั่งสารออกมาใหม่ ดังนี้ถ้าเราเอาสำลีอุดจมูกไว้ พอให้ได้ชุ่มอยู่สักครู่ยาม พอน้ำมูกชุ่มอยู่ต่อมก็หยุด นี่เป็นชุดกระบวนการอันน่าถาม ว่าทำไมแค่น้ำมูกสามารถปราม เชื้อหวัดตามที่เข้ามาน่าทึ่งใจ หนึ่งชั่วโมงผ่านไปเริ่มหายคัด จุกสำลีที่ยัดเอาออกได้ รู้สึกโล่งโพรงจมูกเริ่มผ่อนคลาย เรียกว่าหายได้เลยฉันเคยลอง แต่การแพทย์ไม่เช่นนั้นวินิจฉัย ตามอาการว่าไปเป็นไรน้อง น้ำมูกไหลรึนี่ยาลดอยู่ในซอง แต่ว่าต้องง่วงนอนให้ระวัง เมื่อจ่ายยาลดน้ำมูกเชื้อกำเริบ ก็สานเสิบเข้าลำคอตามหมอสั่ง ต่อมทอลซิลอักเสบปวดหัวจัง แล้วก็ยังเป็นไข้ ต้องใช้ยา หายจากไข้ก็ไอต่อมีเสมหะ ทำไงล่ะยาน้ำดำอีกขนานหนา พอหายแล้วก็เป็นใหม่เมื่อถึงครา เริ่มรักษาแบบเดิมเริ่มอาการ ลองสังเกตดูนะเวลาหวัด เมื่อเริ่มคัดจมูกต่อมขับสาร จงร่วมมือกับร่างกายไม่รำคาญ น้ำมูกนั้นชุ่มอยู่แค่ครู่เดียว เราก็หายเป็นหวัดแค่จมูก ไม่ต้องถูกมันเข้าคอให้หวาดเสียว ไม่ต้องกินหยูกยามากมายเชียว เพียงครู่เดียวเดี๋ยวมันก็หายเอง
ผู้ตั้งกระทู้ ประมุข :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-21 20:18:42

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2208038)

มาอีกละคนเก่งหัวในแกร่ง

ดิฉันจะรอดูผลตอบรับ แต่คิดว่าคงจะมีคนมาชื่มชมเหมือนเช่นเคยแน่ๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น แพรวพรรณ วันที่ตอบ 2011-08-21 22:32:25

ความคิดเห็นที่ 2 (2208085)

เห็นคุณ "ประมุข" รณรงค์การอนุรักษ์ภาษาไทย ตัวผู้นำก็น่าจะมีการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องนะ แต่ดูจากกลอนนี้แล้วยังสงสัยในพื้นฐานของเจ้าตัว ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าภาษาต่างชาติอย่างไหนใช้ได้อย่างไหนใช้ไม่ได้ ไม่รู้ข้อห้ามในการแต่งกลอน ห้ามรับ-ส่งสระเสียงสั้นกับสระเสียงยาว หลีกเลี่ยงภาษาปาก...

ภาษาฝรั่งที่ไม่มีคำไทยแทนได้และบริบทบังคับ ใช้ได้: "ไซนัส", "ต่อมทอลซิล";
ภาษาฝรั่งที่มีภาษาไทยอยู่แล้ว ไม่ควรใช้: "โชว์" (แสดง), "ซีสเท่ม" (ระบบ), "เคลม" (เรียกร้องสิทธิ์);
การส่ง-รับระหว่างสระเสีงสั้นกับสระเสียงยาว ไม่ควรใช้: "ไป"-"คาย", "คาญ" - "นั้น";
ภาษาปากเกินไป ควรหลีกเลี่ยง: "ทำไง", "เป็นไรน้อง", "อีก...หนา";

ส่วนเคล็ดลับการห้ามหวัดนั้นนับว่ามีประโยชน์ หากมีโอกาสจะทดลองดูครับ

เห็นด้วยว่าไม่ควรพึ่งยาลดน้ำมูก เพราะมันฝืนธรรมชาติ, เคยอยู่ประเทศพัฒนาแล้ว เขาไม่ค่อยจ่ายยาพวกนี้ให้คนไข้ ส่วนใหญ่ให้แค่เมนทอล หรือยูคาลิปตัส ทำให้จมูกโล่ง แนะนำให้พักผ่อน ตัวร้อนก็เช็ดตัว ไม่จ่ายทั้งยาลดไข้และยาลดน้ำมูก, นึกสงสัยแต่ว่าทำไมหมอไทยยัดเยียดให้ทั้งยาแก้อักเสบ ยาลดน้ำมูก ยาละลายเสมหะ ยาหม่อง วิตามิน ฯลฯ ราคารวมแล้วก็มากอยู่, ไม่อยากคิดว่าหมอไทย หารายได้ทางอ้อม... อุ๊บ พอหละ!

ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีพิจิก วันที่ตอบ 2011-08-22 06:11:16

ความคิดเห็นที่ 3 (2208155)

ถ้าจะสรุปภาพรวมๆ ก็พอจะประมาณได้ว่า "รักษาไม่ถูกที่ไม่ถูกทาง" ละกระมัง

ชื่นชอบคุณ "ราศีพิจิก" นะ คอมเมนต์ เอ๊ย ไม่ใช่ วิพากษ์วิจารณ์แยกแยะได้เป็นประเด็นๆ

แล้วก็ชื่นชม จขกท. ที่ "เป็นคนเก่ง หัวใน (หัวใจ ละกระมัง) แกร่ง"

สำหรับ คห.1 นั้น ไม่แน่ใจหรอกนะ แต่ถ้าไม่พูดถึงก็คงไม่ได้

ผู้แสดงความคิดเห็น คนดอยที่คอยดู วันที่ตอบ 2011-08-22 10:37:15

ความคิดเห็นที่ 4 (2208278)

เยี่ยมชมก็สมใจในการเยี่ยม

เคยเปี่ยมก็เปรี้ยงสุดเสียงสังข์

ผิดบ้างถูกบ้างน่ารักน่าชัง

ธรรมดาคนยังปุถุชน

ค่อยคืบค่อยคลานทะยานย่าง

หนทางข้างหน้าอย่าสับสน

ค่อยก้าวค่อยไปไม่จน

สักวันถนนเป็นของเรา

ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (ืnaimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-08-22 15:55:01

ความคิดเห็นที่ 5 (2208831)

เราต่างก็มีครูในหัวใจคนเดียวกัน คือท่านสุนทรภู่

แต่จะให้แต่งได้เหมือนครู...ยาก (ยากส์...)

ผมประทับใจ ท่านสุนทรภู่ ก็คือท่านเอาคำพูดสามัญ

มาแต่งเป็นกลอน เห็นภาพพจน์ อ่านเรื่องพระอภัยมณี ถึงกับร้องไห้อยู่หลายตอน

ผมก็แต่งไปตามอารมย์กลอนพาไป ไม่ได้ซีเรียส ไม่ได้ไปประกวดหรือไปแข่งกับใคร

เนื้อหากลอนของผม คือสาระ มากกว่าความไพเราะ

พื้นฐานของผมก็แค่ ม.6

ขอบคุณทุกท่านที่ติติง แนะนำ อย่างตรงไปตรงมา ไม่ถากถาง ดูแคลน

ผู้แสดงความคิดเห็น ประมุข วันที่ตอบ 2011-08-24 09:04:30

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล