ขออภัย...ขอขยายขนาดภาพ

สักวาลาลับไม่กลับแล้ว                เสมือนแก้ววรรณกรรมอันล้ำค่า
แตกกระจายหายวับไปกับตา          ดอกสร้อยสักวาลาเวที
(ดอกเอยดอกโสน พวงพุ่มโตบานเช้า โอ้ช่อดอกคัดเค้า  ยามเย็นไม่เห็นเจ้าแล้วเอย)
เคยสืบสานสั่งสอนร่ายกลอนเสก    เป็นเอนก แจ่มขำล้ำศักดิ์ศรี
ปล่อยวางหมดสรรพสิ่งมิ่งไมตรี      ลาชาตินี้สู่ภพหน้าลาก่อนเอย
(ดอกเอยเจ้าดอกอัญชัน ดอกไม้จันทน์ช่อนี้ โชติช่วงเปลวอัคคี ส่งพี่เอนกแจ่มขำเอย)

                                          กราบพี่เอนก แจ่มขำ
                                   ด้วยความเคารพรักตลอดนิรันดร์
                                            ยุทธ โตอดิเทพย์
                            อดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย

เลี่ยม มาลา ฝากคำมาคารวะ เอนก แจ่มขำ

โอ้อนาถ หนอเอนก เอกบุรุษ

มาด่วนสุด สิ้นขลัง ในสังขาร

หลากความดี ได้ฉงน ในผลงาน

ขอวิญญาณ อยู่สวรรค์ ชั้นกวี !

เลี่ยม มาลา (ทองเลี่ยม มาละลา)

อาลัยกับการสูญเสียบุคคลสำคัญแห่งวงวรรณ

ให้อาลัยใจหายให้โศกเศร้า

ปีก่อนเก่าได้พบครูอยู่ทุกสถาน

ได้ความรู้ได้พบประสบการณ์

ครูเจือจานอรรถรสบทร้อยกรอง

เมื่อวันก่อนยังส่งหวังกำลังจิต

ด้วยบูชิตด้วยศรัทธากว่าใครผอง

ประทับใจในวงวรรณทุกครรลอง

แต่นี้ต้องโศกาอาลัยครู

ขอวิญญาณสู่สวรรค์ชั้นกวี

ตามวิถีแห่งวงวรรณอันงามหรู

ชื่อ   "เอนก  แจ่มขำ"  นำเชิดชู

ประดับอยู่ในห้วงรักมิตรนักกลอน

ยังจำความยามเล็กเมื่อเด็กอยู่       คำของครูคมขลังด้วยหวังสอน

เสียง ร ล ใกล้กันหมั่นสังวร            อาจเนื้อกลอนมองว่าซ้ำ จำให้ดี

...สิบห้าปีจากวันนั้นฉันยึดถือ         เฝ้าฝึกปรือผองศิษย์คิดถ้วนถี่

ครูเอนก แจ่มขำ ...ย้ำวาที              จึงวันนี้กลอนงามไม่ซ้ำใคร

คิดถึงครูเอนก เฉกเช่นพ่อ               ยามหัวร่อ นิ่มนวล ชวนหลงใหล

อนิจจาโรคร้ายได้พรากไกล            นึกคราใดก้ตื้นตันกลั้นน้ำตา

เคยพบครู ทุกวันครู รู้หน้าที่            ตัดสินชี้ สำนวนกลอน สะท้อนค่า

แล้วปีนี้ จะพบใคร เมื่อใกล้มา         กราบอำลา จากศิษย์รัก นักแต่งกลอน...

 อาลัย พี่เอนก  แจ่มขำ

เคยพบกันวันกวีไม่มีขาด

ต้องนิราศแรมร้างต่างโศกศัลย์

ไม่เคยคิดพี่จะไปในเร็ววัน

สุดตื้นตันดวงใจยามไกลตา

ขอผลคุณงามความดีที่สรรค์สร้าง

ทุกสิ่งอย่างวงการกลอนสะท้อนค่า

และผลบุญหนุนไว้ได้นำพา

สู่สวรรค์ชั้นฟ้าวิมานพรหม

 ด้วยอาลัย  สมุทร  สาครบุรี  ชมรมนักกลอน สาคร-สงคราม

"ด้วยรักและอาลัย"

ด้วยอาลัยและรักยิ่ง

ด้วยเสียใจอย่างสุดซึ้ง..เคยพึ่งพิง

ด้วยใจจริงคารวะครูกวี

บันทึก...

ความรู้สึกผ่านอักษรเป็นสักขี

"รัตนโกสินทร์ศก"มิใช่กวี

ขอกราบดวงวิญญาณ์..ครูกวี ศรีแผ่นดิน.

-ขอระลึกคุณประโยชน์ที่อ.เอนก แจ่มขำ สร้างไว้ครับ

"รัตนโกสินทร์ศก"

ศุกร์ สิบห้า กรกฎ สองพันห้าร้อยห้าสิบสี่ (อาสาฬหบูชา)

คือเอนก แจ่มขำ แจ่มความคิด
คือน้ำมิตร น้ำหมึก จารึกอักษร
คือใจอัน ปรากฏ ในบทกลอน
คือเอนก นิรันดร กลอนชั้นครู ๐

                เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

เนื่องในเดือน ภาษาไทย (29 กค.)

ผมขอรณรงค์ให้ออกเสียงภาษาไทยให้ถูกต้อง เพราะทุกวันนี้คนรุ่นใหม่จะออกเสียงว่าดังนี้

       เหมือน..ดวงแก้ว แห่งวงวรรณ พลันลับแสง

เหมือน..ลมแรง พัดโพธิ์ไทร ให้ล้มหัก

เหมือน..ดอกโศก พัดพา อาลัยรัก

เหมือน..เสาหลัก แห่งกวี นี้โค้นลง

     สิ้น..อาจารย์เอนก แจ่มขำ โศกร่ำไห้

สิ้น..โพธิ์ไทร แห่งกวี ที่สูงส่ง

ขอครูสู่ สรวงสวรรค์ สุขมั่นคง

เด่นดำรง วงกวี นี้นิรัดร์

     อาัลัย อาจารย์เอนก แจ่มขำ

(แก้ไข)

             เหมือน..ดวงแก้ว แห่งวงวรรณ พลันลับแสง

เหมือน..ลมแรง พัดโพธิ์ไทร ให้ล้มหัก

เหมือน..ดอกโศก พัดพา อาลัยรัก

เหมือน..เสาหลัก แห่งกวี นี้โค้นลง

              สิ้น..อาจารย์เอนก แจ่มขำ โศกร่ำไห้

สิ้น..โพธิ์ไทร แห่งกวี ที่สูงส่ง

ขอครูสู่ สรวงสวรรค์ สุขมั่นคง

เด่นดำรง วงกวี นี้นิรันดร์

  ด้วยความเคารพรักอาลัยและอยู่ในความทรงจำพวกเราตลอดไป "บรมครูกลอนเอนก แจ่มขำ"

แด่ ... อ.เอนก แจ่มขำ

ได้พบกันทุกทีมีเรื่องเล่า ทั้งเรื่องเก่าหนหลังฟังไม่เบื่อ

เสมือนท่านไร้ทุกข์สุขเหลือเฟือ ไม่น่าเชื่อความตายพรากท่านจากไป

ทุกบทกลอนคำคมสมคุณค่า เป็นมรดกภาษาอันยิ่งใหญ่

นาม เอนก แจ่มขำ ย้ำอาลัย นักกลอนไทยขอเชิดชูเทิดบูชา

เกศรา เกษมสุขสถาพร 16 ก.ค.54

ไปไม่กลับหลับไม่ตื่นไม่ฟื้นแล้ว      ปลิวคว้างแป้วกระทบขวัญสุขหวั่นไหว

ได้แต่กรองอักษราต่างมาลัย           มอบพี่เอนกด้วยหัวใจอาลัยลา

กราบทุกทุกความดีนี้น้อมกราบ        กราบทุกภาพเคยอาทรอาวรณ์หา

กราบหลักชัยวรรณศิลป์ส่งวิญญาณ์  ทั้งน้ำตาแทบเท้าภาพกราบสุดท้าย

                                                         วรวรรณ เอี่ยมแสง 16 ก.ค.54

      ไม่มีใครไม่ประจักษ์มักคุ้นชื่อ ไม่มีใครไม่นับถือ “เอนก แจ่มขำ”

ไม่มีใครไม่เชิดชูยอดผู้น้ำ            ไม่มีใครไม่โศกซ้ำร่ำโศกคลาย

ไม่มีแล้วเมื่อสวรรค์อัญเชิญชีพ      ไม่มีแล้วดวงประทีบศิลป์สืบสาย

ไม่มีแล้ววงวรรณอันเพริดพราย      มีแต่มิตรสหายอาลัยรัก

                                                        วรวรรณ เอี่ยมแสง 16 ก.ค.54

                                 ฝากอาลัย

     โอ้เอนก แจ่มขำ ขำไม่ออก        เพื่อนโทรบอกข่าวว่าชีวาสิ้น

ดวงกวีหนึ่งดวงล่วงสู่ดิน                 เพื่อนต่างถิ่นรับรู้หดหู่ใจ

“อนิจจา วัตตะ สังขารา”                 เป็นธรรมดาที่คนทุกคนได้

เกิดแล้วแก่เจ็บกายล้มตายไป          ที่เหลือไว้แทนตัวคือชั่วดี

ไปดีเถิดเพื่อนรักไปถักฝัน               บนสวรรค์ชั้นฟ้ากวีศรี

เพื่อนบนดินถิ่นเก่าชาวกวี                ส่งไมตรีผ่านฟ้าฝากอาลัย

                                                      อภินันท์ นาคเกษม สุโขทัยธานี 15 ก.ค.54

                                    อาลัย เอนก แจ่มขำ

        เคยสรวลเสสังสรรค์มานานแสน     ตั้งแต่หนุ่มเนื้อแน่นจนเนื้อนิ่ม

วงสุราถ้ามีเขาเราร่วมชิม                       เปื้อนรอยยิ้มเปี่ยมสุขกันทุกคน

นิทานหลังแก้วเหล้าเคล้ามนต์ขลัง         เล่าความหลังทีไรไม่ตกหล่น

ทุกเรื่องลับสัปดี้มากมีมนต์                    ที่ใครยลยินแล้วไม่แคล้วฮา

ไม่มีแล้วเสียงนุ่มนุ่มของหนุ่มน้อย          ภาพความหลังยังลอยละห้อยหา

เพื่อนไปแล้วลับเลยไม่เอ่ยลา               ขอวิญญาณ์สู่สวรรค์นิรันดร์เทอญ

                                                           ประจักษ์ สิทธิกรทวีชัย 17 ก.ค.54

ด้วยความอาลัย...มิตรรัก...

“เอนก แจ่มขำ”

...คือเพื่อน..คือ ผู้คุ้มกันในวันเก่า

เสมือนเงากันและกันในวันก่อน

...คือผู้คอยช่วยเหลือเอื้ออาทร

...คือนักกลอนรุ่นพี่ที่นำทาง

คนรุ่นก่อนนักกลอนเก่าบอกเล่าต่อ

ตำนานก่อถูกผิดแต่งจิตสร้าง

ชีวิตจริงเปลี่ยนผัน...หมั่นละวาง

จะเห็นทุกก้าวย่างพรางทุกข์ทน

คราชีวิตล่วงลับใช่ดับสูญ

กรรมเกื้อกูลเกิดดับนับแสนหน

การเกิดร่วมรวมญาติสืบชาติชน

เกิดจากผลบุญกรรมทำกันมา

ไปเถิดเพื่อนไปดีศรีสวัสดิ์

กรรมดีจัดให้รุ่งเรืองทางเบื้องหน้า

ญาติมิตรพร้อมน้อมกุศลผลบุญพา

ดวงวิญญาณ์สู่สุคตินิรันดร์เทอญ

ด้วยความอาลัย

พลตรีหญิง อุษณีย์ เกษมสันต์ ณ อยุธยา

ผู้อำนวยการสถาบันสุนทรภู่/

อดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย สมัยที่ 11-12

รักคูรเอนก มาก

   ไม่มีใครหลอกเกิดมาไม่ตายครับ 

  คนเราไม่รู้วันตายรู้แต่วันเกิดยังไม่รู้เลยว่าตัวเองจะตายวันไหนครับ

      จากโชคอุดรธานีครับ

 ภาษาไทยเมื่อวัยเยาว์ใครเฝ้าสอน

สำนวนกลอนคมคายใครสร้างสรรค์

รักษ์เรียนรู้ภาษาไทยเพราะใครกัน

ขอสักการครูเอนกเอกแห่งครู

---นิรันดร---

ศิษย์โรงเรียนคลองกะจะ

กอบใจร้าว เรียงร้อย อาลัยรัก                 กอร์ปใจภักดิ์ เรียงถ้อย คำถวาย

เทอดพระคุณ สำนึกพร้อม น้อมใจกาย   น้อมอาลัย ส่งเสด็จ สู่สวรรค์

ธ จุติ ลงมา ดับทุกข์เข็ญ                         ธ ทรงเป็น หลักชัย เป็นมิ่งขวัญ

ธ บำเพ็ญ บารมี วิริยะธรรม์                      ธ ดับขันธุ์ เสด็จคืน แดนสรวง

พระอาทิตย์ อัสดง ทรงกลด                    หมอกธุมเกตุ ปรากฎ วันพ่อหลวง

สวรรคต สลดใจ ไทยทุกดวง                   ดั่งเทพล่วง รู้รับ พระวิญญาณ

กราบบังคม ทูลลา น้ำตาไหล                  อัญเชิญไท้ สถิตย์ยัง สองสถาน

หนึ่งคือ ไอยศูรย์ ทิพย์วิมาน                    อีกหนึ่งใน ดวงมาลย์ ทวยราษฎร์เทอญฯ

                                                                                     ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ

                                                                                     ข้าพระพุทธเจ้าฯ นายธีระ บุญรอด

                                                                                     ผู้ประกอบอาชีบอิสระด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ

                                                                                     ประพันธ์ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2559

 เป็นบทกลอนที่ดีมากค่ะ ขออนุญาตนำไปปรับใช้ค่ะ