สำนวนเจ๋งครับ

เป็นกวี  ต้องใจกว้าง อย่างแม่น้ำ

ทุกคนล้วน  ร้อยคำ  นำเสนอ

เล่นกับคำ  ใช่กลับคำ  ทำออเออ

ฉันและเธอ  ก็นักกลอน  เว้าวอนกัน

ที่ชอบถาก ปากมี ไม่ตีปาก

ไปเอาไม้  มาถาก  มากสุขสันต์

ไปถากไร่  ไถนา  ค่าอนันต์

ในวงวรรณ  ไม่ชอบถาก  ปากตรงใจ

ติยะ  เชียงใหม่

ขอแสดงความเห็นด้วย

ผมไม่ชอบงานบางชิ้นของบางคน(แน่นอนว่าต้องมีบ้าง)

แต่ก็ไม่เคยไม่ให้เกียรติผลผลิตความคิดของเขา และไม่เคยวิจารณ์เลย

ผมไม่ชอบผมก็เก็บไว้ในใจคนเดียว พอ!

คนเป็นพันเป็นแสน คงเป็นไปไม่ได้ที่จะชอบทุกคน เหมือนกับที่ไม่มีใครทุกคนชอบงานผม

เป็นธรรมดา ...... ขอบคุณอ.สมศักดิ์ที่มาเตือนสติหลายๆคนด้วยครับ

ก่อนจะถากถางอย่างสิ้นคิด                 หยุดสักนิดมองสักหน่อยจะค่อยเห็น

ผลการแตกสามัคคีอย่างที่เป็น             ทุกประเด็นให้ทุกส่วนล้วนบานปลาย

แผลร้าวรักแตกเรื้อถึงเนื้อแท้               ร่วมกันแก้เร่งรักษาก่อนจะสาย

พังกำแพงความแปลกหน้าอย่างมงาย     สร้างเครือข่ายกวีมิตร...คิดทำดี

ถากใจอย่างมากครับ

ต้นไม้ที่ถากทำให้นึกถึงประเทศชาติ

ต่างถือขวานผลประโยชน์ถากกันไปถากกันมา

...จะถากพงดงหนา...เอาหญ้าออก

มือถลอกปอกเปิก.เกือบป่นปี้

พอเริ่มโล่ง.แลใหม่.ไร้ชีวี

ดินไม่มีหญ้าคลุมยิ่งรุ่มร้อน

....แลไฉน ลองคิด พิจารณา

ฉันทลักษณ์ภาษาศิลป์อักษร

แบบเดิมเดิมแนวครูภู่สุนทร

ต้นฉบับ บทกลอน..งามกินใจ

...พอมาใหม่.แนวใหม่.ลองไปอ่าน

เขียนขับขาน.เข้าขั้น คมคำใส

หยิบยกวาง จินต์วาด บาดหทัย

แล้วจะให้..บอกใคร..อย่างไรดี....

---

       จอบนั้นใช่ใช้ได้เพียงถาก

กระตุกลากเอาเพียงแต่ผิวหน้า

ยังใช้ขุดสับได้ไม่ครนา

ขุดโค่นฆ่ามากมายถ้าใช้มัน

       ปากคนนี่ก็ร้ายไม่ยิ่งหย่อน

ปากสำส่อนแส่ไปไม่สร้างสรรค์

ปากขุดคุ้ยยังได้ไม่แพ้กัน

สารพันคนใจคดมดเท็จเอย

สีซอดูเด่นด้วย        ลีลา

คนผ่านไปผ่านมา    ซาบซึ้ง

นั่งฟังสุขอุรา          ด้วยสืบ  สายนอ

มีหนึ่งที่อ้ำอึ้ง          ดุจไร้วิญญาณ

ถูกต้องแล้วครับ :)