ชอบค่ะ

ภูสุภา

... ปางทุกข์ ...

๏ ปางทุกข์เทวษสร้อย      สบโศก  

สัจจะธรรมดาโลก           ลูบหล้า      

ลางเลศเหตุวิปโยค           ยุกิเลส

ละทุกข์ทุกหย่อมหญ้า       ยากแท้ถากถาง ฯ  

๏ ปางสวรรค์นรกล้วน      รุมใจ

ทุกข์สุขขนาบสมัย           ใหม่ก้าว

วิวรรธน์โลกวิไล              ลวงอก

สาปสุขจริตร้าว              เลศล้นลนผวา ฯ

๏ สารทุกข์วะโหว่โย้         โทปการ

กายจิตสืบสันดาน            ด่าวดิ้น

ดงฝาดเฝื่อนสังขาร           คนสัตว์              

สาปสวะปลาตสิ้น            สุขทั้งทังโขยง ฯ

๏ ควันโขมงเขม่าสิ้น          สงคราม

นับศพสบโศกยาม            ยอบข้าง

ลางโลกกิเลสกาม             เกินหยาบ

ดาบทุกข์อาฆาตค้าง         คั่งแค้นโทโส ฯ              

๏ โมโหโกรธโง่บ้า            บงการ

สัจทุกข์ทุกสถาน             เทวษแท้

กิเลสเลศรุกราน              เหลวแหลก

เพลิงรุกลุกลามแล้            เล่ห์ร้อนย้อนผลาญ ฯ

๏ สติชาญชีวาตม์ตั้ง         ตรองกมล

มองเลศกิเลสกล              ก่นสู้

สลัดทุกข์เองตน               เตรียมจิต

เจียมจริตสามารถรู้           รับร้อนผ่อนหนาว ฯ

๏ กลางหาวดาวดับบ้าง     บางครา

ทุกข์ดับบางเพลา             หลุดพ้น

วิสัชน์ถัดปัญหา               เห็นเยี่ยง  เย็นเอย

ทุกข์ก็กลายสุขล้น             ลุรู้คุณูปการ ฯ

๏ สังขารขจ่างแจ้ง            จิตตัง

เกิดแก่เจ็บตายยัง             เยี่ยงถ้วน

ชีวาตม์ย่อมทุกขัง             ควรขบ  คิดเอย                     

ละโลภโกรธหลงล้วน          กิเลสร้ายกลายหนี ฯ

๏ กระฎุมพีกี่ชาติชั้น         ชนสมัย

ยกจกตกทุกข์ใด               ดื่นล้า        

เศรษฐีมั่งมีกระไร             รวยเลิศ

ทังทุกข์ทังสุขระย้า            ยากพ้นทุกขัง ฯ

...ณ คะนึง...