วรรณกรรมหน้าเดียว 1 : ลูกตะวัน

วรรณกรรมหน้าเดียว 1 : ลูกตะวัน
วรรณกรรมหน้าเดียว 1 : ลูกตะวัน เช้า เช้าวันหนึ่ง เช้าวันหนึ่ง ดอกทานตะวัน แหงนมองไปบนฟ้า ด้านทิศตะวันออก แสงแดดยามเช้าสดใส ลมเย็น ๆ พัดโชยมา ทำให้ดอกไม้เอนไปตามลายลม ดอกทานตะวัน รอคอยที่จะจ้องมองดวงอาทิตย์ดวงเดิม วันแล้ววันเล่า ไม่รู้สึกเบื่อหน่าย อาจจะเป็นความฝัน แต่ก็เป็นสิ่งที่อาจจะเป็นไปได้ หรือเป็นความทะเยอทะยานเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ ดอกทานตะวันแหงนหน้ารับแสงจากดวงอาทิตย์ ที่สาดแสงมาอย่างอบอุ่นเมื่อยามสาย ไม่มีคำพูดใดที่ออกมาจากดวงอาทิตย์ มันล่องลอยไปอย่างช้า ๆ จากตะวันออก ลอยพาดผ่านท้องฟ้ากว้างใหญ่ไปทางทิศตะวันตก เจ้าดอกทานตะวันเคยได้ยินมาว่า เราคือดอกทานตะวัน เรามากจากดวงอาทิตย์ดวงนี้ เราเป็นลูกหลาน ผู้สืบทอดเผ่าพันธุ์ของดวงอาทิตย์ ผู้เป็นเจ้าชีวิตของทุกสรรพสิ่ง ผู้ไม่เคยเหนื่อยล้า ย่อท้อ และไม่เคยบ่น ท่านช่างเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ กล้าหาญ และรับผิดชอบโดยแท้ แม้ต้องแบ่งเวลาไปให้แสงสว่างแก่สรรพสิ่งอีกด้านหนึ่งของโลก ทิ้งดอกทานตะวันน้อยให้อยู่ในความมืดมิด และหยาดน้ำค้างที่เย็นจับใจ ลอยมาเกาะ จนเปียกพร่างพราวทั่วทั้งต้น แต่ทุกครั้ง เมื่อถึงเวลา ดวงอาทิตย์ดวงนี้ ก็จะต้องมาตรงเวลาเสมอ ตั้งแต่เจ้าดอกทานตะวันเกิดมา ก็ไม่มีวันใดที่ดวงอาทิตย์จะไม่มา หรือให้รอคอยเลย ................
ผู้ตั้งกระทู้ ทิวามาศ :: วันที่ลงประกาศ 2013-02-20 12:05:08

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2336909)

สวัสดีครับ

เพลินดีครับ คล้ายนิทานอะไรสักเรื่องที่ผมเคยได้ยินมา

ผมชอบอ่าน/ฟัง นิทาน

ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกศิลป์ศก วันที่ตอบ 2013-02-23 01:03:53

ความคิดเห็นที่ 2 (2340331)

ครับ งานเขียนนี้เป็นเทคนิคสำหรับผู้เขียนครับ ซึ่งตอนนี้กำลังหัดเขียนเรื่อง คือพยายามเขียนเรื่องราวหรือความรู้สึกอะไรก็ได้ให้ได้อย่างน้อยวันละ 1 หน้า จึงเรียกชื่อว่า วรรณกรรม 1 หน้า และเขียนสะสมไว้หลาย ๆ หน้า ก็จะได้หลายเรื่องสะสมเพิ่มขึ้น

........ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ทิวามาศ วันที่ตอบ 2013-03-07 14:59:30

ความคิดเห็นที่ 3 (2359286)
ขอเชิญท่านผู้รู้ ผู้มีฝีมือ และท่านผู้อ่าน ได้ติชม บทกวีบทนี้นะครับ เพื่อการพัฒนาตนเองในลำดับต่อไป หรือมีอะไรที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับวรรณกรรมหนึ่งหน้า เชิญได้ครับ ยินดีน้อมรับ...
ผู้แสดงความคิดเห็น ทิวามาศ วันที่ตอบ 2013-05-21 11:47:42

ความคิดเห็นที่ 4 (2360748)

วรรณกรรมประดุจดังปัญญาวุธ

ประชันยุทธมโนคิดพิชิตฝัน

เปรียบดวงไฟโชติช่วงทุกวานวัน

ขอเพียงฉันร่ายบรรเลงเพลงกวี

ถ้อยศรัทธา...ทิวามาศ

ผู้แสดงความคิดเห็น ทิวามาศ วันที่ตอบ 2013-05-25 00:45:34

ความคิดเห็นที่ 5 (2367277)
ตะวันเบิกฟ้า เจิดจ้าสดใส ยิ้มรับวันใหม่ ด้วยใจชื่นบาน นกน้อยเริงร่า ถลาบินนั่น ช่างน่าสำราญ วิมานล่องลอย หมู่เมฆปุยนุ่ม เกาะกลุ่มใหญ่น้อย ทักทายถามหน่อย จะลอยไปไหน ผีเสื้อแสนสวย ตอบด้วยก็ได้ บินไปใกล้ไกล ที่ใดน่าชม ดอกทานตะวัน เบิกบานสุขสม ต่างเงยต่างก้ม ลู่ลมไหวเอน ผึ้งน้อยตัวนั้น บินมาตอมเล่น บอกว่าฉันเป็น ดังเช่นเพื่อนกัน โลกสวยโสภา น่าอยู่ทุกวัน ใต้ดวงตะวัน มีฉันมีเธอ
ผู้แสดงความคิดเห็น ทิวามาศ วันที่ตอบ 2013-06-06 12:21:55

ความคิดเห็นที่ 6 (2369443)
มองไม่เห็น... ดอกทานตะวันมองไม่เห็น สิ่งรอบกาย ค่ำคืนนี้ ฝนตกลงมาอย่างหนัก ลมแรงพัดต้นทานตะวันโอนเอนไปมา หมู่เม็ดฝนเม็ดใหญ่ร่วงลง ปะทะกลีบดอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันจะหลบไปที่ใด เสียงลุงทานตะวันดอกใหญ่ ตะโกนแว่วแข่งกับเสียงฝน “ระวังด้วย ล้มลงแล้ว เพื่อนเราหักโค่นลงแล้วหลายต้น” ฉันตัวสั่นสะท้าน สายฝนทำให้หนาวเย็นจับใจ ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆดำทะมึนลอยมา เสียงฟ้าคำรามช่างน่ากลัวเสียจริง เมื่อตอนกลางวันแสงแดดยังเจิดจ้าแจ่มใส ไม่มีวี่แววว่าฝนจะตกหนัก ใยค่ำคืน ช่างน่าสะพรึงกลัว ฉันไม่กล้าลืมตาขึ้นมองสิ่งใดในตอนนี้ ตกลงมาเลยนะสายฝน พัดกระหน่ำให้โลกตื่น ให้ผืนดินฉ่ำชื่น รอยามมาเช้ามาเยือน สงสารเพียงเพื่อน โดนเจ้าพัดหักโค่น ล้มลงเกลือกโคลนตมกลางผืนดิน ชีวิตมลายสิ้น เพราะมิอาจทานกระแสลมแรง ที่แสนยาวนาน เช้าวันรุ่งขึ้น พระอาทิตย์ไม่มาให้เราเห็น เหลียวมองรอบกาย หมู่ทานตะวันต่างก้มหน้าอย่างไร้เรี่ยวแรง มีเพียงเมฆสีเทา ลอยเลื่อนเต็มท้องฟ้า กับสายฝนที่โปรยลงมา เหมือนดังคล้ายจะบอกว่า อย่ารอดวงอาทิตย์เลย อย่ารอเลย.......
ผู้แสดงความคิดเห็น ทิวามาศ วันที่ตอบ 2013-06-11 12:36:29

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล