(กาพย์สุรางคณางค์ ๒๘)

เทศกาลสงกรานต์           ผู้เฒ่าเบิกบาน                ลูกหลานมาหา

รดน้ำดำหัว                    ครอบครัวพร้อมหน้า        อาหารข้าวปลา               หาสู่กันกิน

ขอพรผู้ใหญ่                   เป็นมงคลไว้                   บ้างให้ทรัพย์สิน

สรงน้ำองค์พระ               เลิกละมลทิน                  มงคลชีวิน                      เป็นสุขสืบไป

พวกเพื่อนพี่น้อง              กับทั้งเพื่อนผอง           รำร้องแจ่มใส

เล่นไล่สาดน้ำ                 บอกย้ำความนัย              มิตรจิตมิตรใจ                            รักใคร่จึงทำ

เขาไม่ถือโกรธ                 อย่าเล่นเป็นโทษ             ชั่วโฉดอย่านำ

ไม่เล่นหยาบช้า               ใจลามกต่ำ                    จับจูบลูบคลำ                 นั้นมันเกินไป

เป็นเหตุวิวาท                  ขัดเคืองอาฆาต               ผูกเวรกันไว้

รักษาวัฒนธรรม              ชักนำจิตใจ                    รักความเป็นไทย              คงอยู่ยืนนาน

                                                                        ประสงค์  กลิ่นขจร  ร้อยกรอง