สินค้ากาย

1)  “นมของหนู ขาอ่อนหนู รู้ใช่ไหม
เรือนร่างใช่ยืมใครจะได้อ้าง
หนูเป็นสาวสะพรั่งสวยสำอาง
จะเปลือยร่างถ่างขา ก็น่ามอง

ถ่ายรูปครั้งเดียวดัง เงินตั้งล้าน
ใครหน้าไหนไม่ต้องการเงินคล่องคล่อง
หนูแก้ผ้าทาสี เป็นเงินเป็นทอง
ผู้ชายจ้องน้ำลายไหลไม่วางตา”

“ หนูเอ๋ย  “ดัง” นั้นไม่ไกลจาก “ด้าน”
จบหนึ่งงาน ดังก็หายไร้คุณค่า
ความด้านล่อให้เพลินกับเงินตรา
หนูกลายเป็นสินค้าราคาดี

 กระตุ้นอารมณ์หื่น และกระหาย
เหล่าชายตัณหาแรงทุกแหล่งที่
เป็นวัตถุทางเพศให้ย่ำยี
เหมือนมิใช่สตรีเพศมารดา

ดูความรู้ หนูก็ชั้นปัญญาชน
ไม่น่าจะอับจนจนมืดหน้า
เสียแรงเรียนจนได้ใบปริญญา
ไยไม่สร้างคุณค่าแก่สังคม

เอาความรู้ที่ครูให้ มาใช้คิด
หายางอายสักนิดมาผสม
เพื่อไม่สร้างราคาค่านิยม
ว่ามีนมแทนสมอง เป็นของดี”
                                        “แฟนคอลัมน์เจ้าเก่า”

2) นางคณิกายังเปลือยกายแค่ในห้อง
ใช่หน้ากล้องก็เปลือยกายระบายสี
ให้เขาแตะตรงนั้น  แต้มตรงนี้
เหมือนอย่างที่หนูเห็นเป็นธรรมดา

หนูปรึกษาพ่อแม่บ้างหรือไม่?
โคตรตระกูลหนูภูมิใจ? หรือขายหน้า?
ภาพหนูบนปฏิทินคือสินค้า
อย่าอ้างว่าเป็นงานศิลป์ชิ้นสำคัญ

หนูคือวัตถุทางเพศ เมื่อเปลื้องผ้า
หนูคิดถึงวันข้างหน้าบ้างไหมนั่น
หนูถ่ายภาพชุดนี้ไม่กี่วัน
แต่ภาพมันจะติดตัวหนูจนตาย

ทั้งเนื้อนมหนูขายได้ราคา
เขากล้าซื้อ  หนูก็กล้าแก้ผ้าขาย
เขาขอเพียงแค่หนูอย่ารู้อาย
เมื่อหนูยืนโพสต์ถ่ายให้เต็มตา

วันนี้หนูอาจยังภูมิใจอยู่
แต่ถ้าหนูรู้อายในวันหน้า
หนูจะถูกทำร้ายด้วยกาลเวลา
ซึ่งหนูอย่าให้ลูกหนูรู้เห็นเลย
                                                 อัคนี หฤทัย

สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ปีที่ 58 ฉบับที่ 14

.ขาแขน นมหนู อารู้แล้วนี่

หนูมีดี มากดอก เอาออกเผย

เห็นอย่างโจ้ง แจ้งแจ๋ แลมาเชย

หนูคุ้นเคย เงินทอง ของสบาย

..หนูลุ่มหลง งงนิด ผิดตรงไหน

เขาจ่ายใช้  มากโข โอ้มากหลาย

แถมคุณคุณ หนุ่มล้วนก๊วนผู้ชาย

ชอบชะม้าย เหลือบจ้อง มองตามัน..

แจมค่ะ

เมื่อ เนื้อ นม ขา น่อง เป็นของหนู

เปิดให้ดูไยรังเกียจมาเดียดฉัน

มีของดีจะเก็บไว้ทำไมกัน

หนูอจึงยากประชันให้โลกชม

ปีละครั้งไม่น่าจะเสียหาย

แค่ภาพถ่ายไม่ลับกลับทับถม

แค่โชว์เนื้อโชว์หนังแค่บังนม

หวังให้คนในสังคมได้ผ่อนคลาย

ตามขอบเขตเสรีที่มีอยู่

มิเคยขู่บังคับให้ใครขาย

ยังพอเหลือ...บ้างค่ะ..! เศษยางอาย

ขอเพียงอย่าวุ่นวายกับหนูเลย

โรงงานที่จะรับผลิตอาหารเสริม ควรจะผ่าน HACCP (Hazard Analysis Critical Control Point) เกี่ยวข้องกับ การนึกถึงอันตรายและกระบวนการที่ต้องควบคุมการผลิตอาหารจัดเป็นมาตรฐานในการส่งออกสินค้าทั่วโลก เพื่อความไว้วางใจและรับประกันคุณภาพของผลิตภัณฑ์ มุ่งเน้นควบคุมดูแลตั้งแต่เริ่มระบบการผลิตกระทั่งสินค้าถึงมือผู้ใช้เลยทีเดียว

 ความหมายคือไรคับ

 เยสสสส