ลุง วี.ไอ.พี

1  ไม่เห็นหน้า ยินแค่ชื่อ  ลุงคือข่าว

ถูกกล่าวขวัญเกรียวกราว เล่าลือใหญ่

สื่อทีวีคอยจ้องทุกช่องไป

อยู่ในความสนใจของมวลชน

มีผู้คนแห่ไปรับลุงคับคั่ง

แทบจะตั้งแถวรับกับถนน

ไฟถ่ายรูปวูบแวบแสบตาคน

ถูกแห่ห้อมไม่ปะปนคนทั่วไป

จัดห้องหับอย่างดี เป็นที่พัก

ลุงร้อนนัก ก็หาพัดลมให้

ประคับประคองทุกช่วงด้วยห่วงใย

ดูแลความปลอดภัยในทุกทาง

อาการป่วยมีแถลงแจ้งกันทั่ว

ว่าลุงหลับ สบายตัว ไข้เริ่มสร่าง

อนุมัติให้นอนต่อรอไข้จาง

เป็นตัวอย่างวีไอพี  นี่ของจริง

ลุงคงทำบุญมากมายใครก็รู้

จึงมีผู้เอื้อเอ็นดูในทุกสิ่ง

อยู่สบายในสำนักที่พักพิง

คำท้วงติงมากหรือน้อยไม่ค่อยมี

ลุงทำผิดเอาไว้ไม่มากนัก

เงินเพียงเลขสิบหลักที่ชิ่งหนี

ผ่านไปแค่เวลาสิบกว่าปี

บ้านเมืองนี้เขาลืมได้ไม่ว่ากัน

“แฟนคอลัมน์เจ้าเก่า”

2… ลุงคือ  ราเกซ ศักเสนา

การกลับมาของลุงมีหลายสีสัน

ถึงเชื่อว่าลุงต้องกลับมารับทัณฑ์

แต่เทียบชั้นลุงเหนือดุจเทวดา

ลุงคือพ่อมดผู้มากอิทธิฤทธิ์ร้าย

แต่บั้นปลายกรรมก็จักมาดักหน้า

ด้วยลุงถูกจองจำอยู่ตำตา

อยู่กับขื่อกับคาที่ในคุก

เงินที่โหยที่หาโกงมาได้

ลุงจะยากที่จะใช้หาความสุข

วันต่อไปลุงจะอยู่กับทุรยุค

อยู่ท่ามกลางความทุกข์ที่โถมทับ

สำนึกบาปบ้างไหมปลายชีวิต

รู้คิดบ้างไหมเมื่อใกล้ดับ

เงินที่มีก็หมดเวลาจะมานับ

คืนต่อคืนก็คงหลับไม่เต็มตา

ด้วยลุงอยู่ในยุคทุนนิยม

กอบโกยสะสมแสวงหา

วันนี้ทรัพย์ที่ลุงได้จากใครมา

ดูเหมือนลุงหมดเวลาจะใช้มัน

อัคนี หฤทัย

คอลัมน์ เหนือกาลเวลา สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ปีที่ 58 ฉบับที่ 7  -