ReadyPlanet.com


ช่องว่าง



“ช่องว่าง”

 

นอนเดียวดายกอดเธอนะที่รัก

ใจตัดหักรักยิ่งเสน่หา

มือเรียวนุ่มกร้านหยาบมาปิดตา

เศร้านักหนายิ้มระรื่นชื่นกมล

...

ลุกจากเตียงเอียงกายนอนหลับใหล

กระปรี้กระเปร่า ในหัวใจ ใคร่สับสน

ตะวันส่อง เดือนเพ็ญเด่น กระจ่างตน

ออกมุ่งค้น สู่โลกกว้าง ขวางนที

 ...

คนยากจนร่ำรวยมหาศาล

ขยันการงานขี้เกียจเป็นฉะนี้

กระจ่างใจมืดบอดแท้ไม่เห็นดี

สายวารีไหลย้อนกลับสู่ต้นทาง

 ...

สงบจิตร้อนรุ่มแรงแห่งศรัทธา

ผืนพสุธาจรดฟ้าใช่ว่าห่าง

เพียงบางใบใหญ่หนากว้างที่กั้นกลาง

เป็นช่องว่างดีและเลวผสมกัน

ฯลฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"




ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2012-05-07 16:21:40


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2271670)

 หวาย หวาย หวาย เลียนแบบคุณกระบี่ใบไม้ละสิ แต่บทนี้ไม่เห็นขำเลยครับ ดูซีเรียสออก อิอิ

"เป็นฉะนี้" ยังผิดเสียงอยู่นะครับ นอกนั้นผ่าน

พยายามเข้าไป ไอ้มดแดง

(สิบอกให่ อิอิ)

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีิพิจิก วันที่ตอบ 2012-05-07 20:45:45


ความคิดเห็นที่ 2 (2271723)

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยมครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

ปล.หาอัตลักษณ์(ทาง)ของตัวเองให้เจอนะครับ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกสินทร์ศก วันที่ตอบ 2012-05-08 03:46:39


ความคิดเห็นที่ 3 (2271769)

"น้อมคารวะครับท่าน อ.ราศีพิจิก กับ ท่านรัตนโกสินทร์ศก"


             ไม่เรียนรู้ทางครู             มีหรือจะรู้ทางมวย (ครับ)

เพราะกลอนท่านสะสวย  รินระรวยด้วยคมคำ

 

อยากจะเป็นเครื่องก๊อปปี้     อยากจะหาดีให้เลิศล้ำ

                จึงเอาอย่างเพื่อน้อมนำ            ท่าน"กระบี่ใบไม้"คงไม่ช้ำดอกครู

 

ลอกไว้หลายแนวทาง         เพื่่อสร้างอัตลักษณ์ดู

รัตนโกสินทร์ศกรู้             ขอครูอยู่เป็นแรงใจ

 

สักวันไอ้มดแดง                   จักแปลงร่างให้สดใส

น้อมทางครูเดินไป        วันนั้นวันใดคงมี


ฯลฯ

น้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-08 10:33:05


ความคิดเห็นที่ 4 (2271780)

 กาพย์เนี่ย พอเอามาทำเป็นเพลง มีทำนองมีจังหวะแล้วมันซึ้งตรึงใจมาก


อย่างบท "อีศาน" ของนายผี (2494)

        ในฟ้าบ่มีน้ำ                              ในดินซ้ำมีแต่ทราย
น้ำตาที่ตกราย                                   ก็รีบซาบบ่รอซึม


และบท "เปิบข้าว" ของจิตร ภูมิศักดิ์ (2507)

        เปิบข้าวทุกคราวคำ                  จงสูจำเป็นอาจิณ 
เหงื่อกูที่สูกิน                                  จึงก่อเกิดมาเป็นคน 


เรื่อยมาถึงเพลงลูกทุ่ง "อีสานบ้านของเฮา" ของเทพพร เพชรอุบล (2520)

        หอมดอกผักกะแยง                  ยามฟ้าแดงค่ำลงมา 
แอ้บแอ้บเขียดจะนา                         ร้องยามฟ้าฮ้องฮวนฮวน 
        เขียดโม้เขียดขาคำ                  เหมือนหมอลำพากันม่วน 
เมฆดำลอยปั่นป่วน                          ฝนตกมาสู่อีสาน

ผมว่ากาพย์ยานีเนี่ย ทำให้ช่องว่างระหว่างเพลงและบทกวีเล็กจนแทบมองไม่เห็นเลยนะครับ

คุณทรชนฯ ค่อยเรียนค่อยรู้ไปจะพบความยิ่งใหญ่ในไม่ช้าครับ 

       ค่อยค่อยตามรอยครู                  ได้เรียนรู้รอยสุนทรีย์
ร้อยใจร้อยพจี                                  กำซาบซับประทับทรวง
        อารมณ์อันรุ่มรวย                     กระจะด้วยกระจ่างดวง
รู้เป็นเห็นทั้งปวง                               จะแปรซึ้งเป็นสร้างสรรค์ 
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีิพิจิก วันที่ตอบ 2012-05-08 11:11:57


ความคิดเห็นที่ 5 (2271792)

ขอน้อมคารวะครับท่านอ.ราศีพิจิก ศิษย์จะน้อมนำไปปฏิบัติขอรับ

 

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-08 11:54:14


ความคิดเห็นที่ 6 (2271810)

 

 

                                      แวะมาเยี่ยมครับ

                                      นับวันงานดีขึ้นเรื่อยๆ  ขอให้คุณทรชนบ้านนอกใช้คำให้มีความหมาย  เขียนคำ

                             ถูกต้อง และ เสียงท้ายวรรคไม่ผิดเพี้ยน    ที่จริงคุณทรชนบ้านนอกมีคุณครูกลอนแนะ

                             อยู่แล้วทุกท่านยินดี ชี้ แนะ ขอให้ขยันเขียนเหมือนที่เป็นอยู่  เป็นกำลังใจให้ครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น วิวัฒน์ บัตรเจริญ วันที่ตอบ 2012-05-08 12:47:58


ความคิดเห็นที่ 7 (2271845)

 ด้วยความยินดีครับ ^^

ผู้แสดงความคิดเห็น กระบี่ใบไม้ วันที่ตอบ 2012-05-08 15:18:00



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.