ตัดสินใจ (decision) วลีก็บอกอยู่แล้วนะครับว่าคือการ

ตัด(ทรัพย์)สิน(อันมีค่าทางจิต)ใจ (บางอย่างออกไป เพื่อความเหมาะสมในสภาวะการณ์ใด สภาวการณ์หนึ่ง)

การตัด เช่นตัดแต่งกิ่งไม้ ไม่ได้สร้างเฉพาะความสวยงาม ชวนมอง ให้กับต้นไม้เพียงด้านเดียว

การหมั่นตัดแต่งกิ่ง ให้ต้นไม้ ยังสะท้อนถึงความรับผิดชอบของเจ้าของสวน เจ้าของต้นไม้ ยกตัวอย่างเช่น เมื่อเราขับรถผ่านจังหวัดใดจังหวัดหนึ่ง หากลองสังเกตเกาะกลางถนน จะพบว่าบางจังหวัด ต้นไม้สองข้างทาง และบนสวนหย่อมเกาะกลางถนน รวมถึงกอหญ้าเขียวครึ้มเพราะได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี แต่บางจังหวัดก็เหี่ยวแห้งโรยรา รกรุงรังด้วยวัชระพืช

การตัดกิ่งดูแลต้นไม้ใบหญ้า สิ่งเหล่านี้สะท้อนถึง ความรับผิดชอบของ เจ้าเมือง ได้เป็นอย่างดี

การตัด เช่นการตัดเล็บ ไม่ได้สร้างเฉพาะความสวยงาม ชวนมอง ให้กับนิ้วมือเพียงด้านเดียว การรู้จักหมั่น ตัดเล็บมือเล็บเท้า ก็เหมือนกับกระจกสะท้อนนิสัยรักความสะอาดของบุคคลนั้นๆ ได้ด้วย

การตัดสินใจก็เช่นเดียวกัน เมื่อใดก็ตามที่เราเลือกที่จะตัด ตัด(ทรัพย์)สิน(อันมีค่าทางจิต)ใจ บางประการ ถ้าหากบรรจงตัด ด้วยความถนุถนอม รอบคอบ แผ่วเบา แต่มั่นคง ก็จะเกิดความงาม ความดีแก่ชีวิต

การตัดสินใจ นั้นเป็นภาระรับผิดชอบของตัวเรา ที่หากปล่อยปละ ละเลยให้เนิ่นนานไป ก็จักเข้าทำนอง สุภาษิตที่ว่า กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ แต่บางเรื่องโบราณก็ว่า ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ นะจ๊ะ

เรื่องบางอย่างจำเป็นต้องตัด ไม่ตัดก็ไม่สวย ไม่งาม แต่จะตัดช้า ตัดเร็ว ตัดสวย ตัดไม่สวยก็แล้วแต่ฝีมือของแต่ละคน

การตัดกิ่งไม้ก็ต้องสูญเสียกิ่งไม้บางส่วน แต่ย่อมได้ความงามของทรงพุ่มไม้ขึ้นมาแทนที่

การตัดเล็บ ก็ต้องสูญเสียเล็บบางส่วน แต่ย่อมได้ความสะอาดอันถูกสุขลักษณะ

การตัดสินใจ ก็อาจจะต้องเสียใจบ้าง บางครั้ง ผู้เขียนเชื่อว่า หาก ตัดสินใจ ด้วยความถูกต้อง ถูกทำนองคลองธรรม แม่นยำ ทันเวลา ย่อมจะได้ ความงาม ความดี ความจริง เป็นผลตอบแทน อย่างแน่นอน


เคยตัดก้าน รานกิ่งไม้ ในนิวาส
แต่เสน่ห์ เล่ห์สวาท ตัดขาดไม่
ตัดก้านกลัว บัวเหลือ ค้างเยื่อใย
ตัดฟอนไฟ พิสวาส ตัดขาดฤา

ตัดกิ่งไม้ ใบย่อมงอก ยาวออกได้
ต้องตัดใหม่ ตัดทุกวัน กระนั้นหรือ
ตัดครั้งเดียว มีดแกว่งกวัด ถนัดมือ
มีดนั้นคือ คมพระธรรม นำตัดวาง

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tao