มีบางคำที่ข้าพเจ้าสะกดผิด ก็ต้องขออภัยนะครับ เพราะข้าพเจ้าพิมพ์จากแท็บเล็ต ซึ่งหน้าจอไม่สามารถย้อนไปดูสิ่งที่พิมพ์ก่อนหน้าได้ จึงต้องกดส่งข้อความเลย

คนเราต่าง ความคิด ต่างวาระ

ซึ่งยากจะ  สนอง  ความเข้าใจ

ท่านไม่ชอบ เตือนมา ก็รับไว้

อ่านไม่อ่าน ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน

ผมมองดู ความเปลี่ยนแปลง ไม่เคลื่อนไหว

กระตุ้นไป เพียงอยากเห็น สร้างสีสัน

ไ่ม่ได้เย้ย  ไม่ได้หยาม  ใครทั้งนั้น

ตรงนี้มัน   พื้นที่กลอน   ไม่ใช่หรือ

ผิดตรงใด ที่ไหน ก็แนะนำ

ไม่ชีช้ำ ขอบคุณ และนับถือ

ทีี่ผิดพลาด มากความ ไม่ฝึกปรือ

นั่นเพราะคือ แต่งตอนเมา เคล้าสุรา

น้อมรับผิด  ผิดพลาดไป  ด้วยเคารพ

แต่ไม่จบ  ความตั้งใจ  ในภาษา

ใครรังเกียจ  ไม่ข้องเกี่ยว  ก็ว่ามา

อันตัวข้า  ทรชน   ขอรับไว้

เขียนตามใจ ในอารมณ์ ที่สัมผัส

เหมือนฝึกหัด อักขระ อย่าสงสัย

เขียนไปเรื่อย บนมือถือ ว่ากันไป

ถึงตอนไหน อยู่ที่ใด  ก็บอกมา

ขอบพระคุณ คุณยรรยงค์ ที่ตักเตือน

เป็นเสมืิอน กระจกส่อง ที่ปรึกษา

ทรชน  คนบ้านนอก  จากทุ่งนา

เคล้าสุรา ตอนเขียนกลอน วอนอภัย

ฉันทลักษณ์  อักขระ  ภาษาศิลป์

แยบยลยิล  ลึกล้ำเลิศ  พริศสมัย

วรรณศิลป์ อักษรศาสตร์ ภาษาไทย

บรมครู   จารึกไว้   ไม่หมิ่นครู

ความผิดพลาด ทุกประการ ขอน้อมรับ

เอามาปรับ  ปรุงแก้ไข  ให้สวยหรู

ร้อยภาษา   เรียบเรียง   ให้ท่านดู

ระรื่นหู    คำติชม    ผมรับฟัง

คนเดินทาง  ร่อนเร่  พเนจร

นกไร้คอน  หมอนหมิ่น ไม่คืนหลัง

เขียนบทกลอน รับรู้เห็น เป็นพลัง

หากพลาดพลั้ง ขออภัย ที่ช่วยเตือน

มือถือน้อย ร้อยงานเขียน บทกวี

ชั่วหรือดี  ติเตียนกัน  ย่อมเสมือน

ความตกต่ำ อยู่ที่ใด ไม่แชเชือน

หากแม้นเปื้อน คาวราคี โปรดอภัย

.......

ขอขอบพระคุณ คำตักเตือน ของคุณยรรยงค์ เป็นอย่างมาก

ผมเขียนกลอนผ่านมือถือ ทุกครั้งที่ได้เห็น ได้สัมผัส กับเรื่องราวแต่ละวัน

ถ่ายทอดความรู้สึก ส่วนตัวของผม บรรยายตามอารมณ์ แบบเรื่อยเปื่อย

ยังไงผมยินดีและน้อมรับ คำตักเตือน เพื่อนำไปปรับปรุง หากท่านไม่อยากอ่าน

ไม่อยากวุ่นวาย หรือไม่อยากข้องเกี่ยว กับสิ่งที่ผมทำในทุกวันนี้ ผมก็ยินดีขอ

น้อมรับและขออภัยไว้ ณ ที่นี้

ขอขอบพระคุณครับ

ทรชนบ้านนอก

(แก้ไข)

มือถือน้อย ร้อยงานเขียน บทกวี

ชั่วหรือดี  ติเตียนกัน  ย่อมเสมือน

ความตกต่ำ อยู่ที่ใด ไม่แชเชือน

หากแม้นเปื้อน คนกวี โปรดอภัย

.......

ผมเขียนกลอนผ่านมือ Samsung Galaxy S ครับ ที่ผิดพลาดบ่อยๆ ต้องขออภัย

ผมว่าทรชนบ้านนอกเป็นคนที่พร้อมจะปรับปรุงตัวนะ ผิดก็น้อมรับผิด น่าชื่นชม แต่คนที่ถ่มน้ำลายว่าคนอื่นดดยไม่ดูตัวเอง อันนี้ไม่ดีเลย เพราะคิดว่า ต่างคนต่างอยู่น่าจะดีกว่า เค้าจะเขียนกลอนแบบไหน ผิดหรือถุกอย่างไร มันก็เป็นสิทธิของเขา ถ้าเราไม่สนใจเขา แล้วจะไปอ่านกลอนของเขาทำไม รู้ว่าเราอ่านแล้วเป็นทุกข์ จะอ่านทำไมสนใจทำไม

 อืม...

เห็นด้วยกับทุกท่านครับ 

ใครใคร่เขียนเขียน ใครใคร่อ่านอ่าน ใครใคร่วิจารณ์วิจารณ์  

ฉะนี้แล 

:)

 แต่ผมว่ามันก็ดีนะืี่มีคนอย่างคุณยรรยงค์ออกมาพูดอะไรแบบนี้ เพราะผมเชื่อว่าลึกๆหลายๆคนก็คงรำคาญคุณทรชนบ้านนอกในระดับหนึ่ง การตั้งกระทู้นี้มา ก็ถือซะว่าเป็นการเบรกๆ ปรามๆ ให้อะไรๆอยู่ในกรอบในรอยพอประมาณ

เห็นด้วกับความเห็นที่ 6 ครับ
 

 ....

ขอน้อมรับ   คำติชม   ไม่ขมขื่น

ทำให้ชื่น   ในหัวใจ     และสุขสม

ทุกถ้อยคำ  ย้ำเตือน     ด้วยคารม

หวังให้ผม ปรับปรุงตัว ด้วยหัวใจ

..... 

ต่างคนต่างแนวคิด              ต่างคนต่างมีชีวิตที่แตกต่าง

ต่างคนต่างวลีที่สรรสร้าง    ต่างคนต่างแนวทางจะก้าวเดิน

เกิดเป็นคนอย่าดูถูกซึ่งคนอื่น    อย่าไปฝืนแนวความคิดคนอื่นเขา

ดีไม่ดียังไงไตร่ตรองเอา            ไม่ใช่เขาไม่เหมือนตนพาลว่าเลว

ที่กล่าวมาหาใช่เข้าข้างใคร            แต่อ่านแล้วเหนื่อยใจก็เท่านั้น

คนหนึ่งคนแต่งกลอนเพื่อแบ่งปัน     อีกคนพลันเห็นแย้งว่าสิ้นเปลือง (เปลืองพื้นที่)

ที่เข้ามาต่อบทต่อกลอนในที่นี้       ไม่ได้มีเจตนามาเยาะหยัน

แค่ตั้งใจเข้ามาเสพบทประพันธ์       เพื่อสร้างสรรค์บทกวีศรีเมืองไทย

ตัวข้าน้อยเป็นน้องใหม่ในห้องนี้      หวังครูชี้แนะแนวทางงานสร้างสรรค์

อยากเรียนรู้บทกวีแลประพันธ์         หวังสักวันจักสรรค์สร้างงานกวี

.............ดอกไม้ป่า............

    ดอกไม้ป่า บุปผาชาติ  กลิ่นหอมหวล

เย้ายียวน     ชวนฝัน    ใฝ่ฝันหา

ต่อบทกลอน    ด้วยหวังดี  จำนรรจา

เป็นหนึ่งค่า     คนกวี    ที่เชยชม

   คนเรารัก  เท่าผืนหนัง  ชังผืนเสื่อ

คนระอา     มากเกินเชื่อ  จนขื่นขม

ดอกไม้ป่า    จงระวัง    จักตรอมตรม

อย่าได้ปล่อย  คารม      จนเกินงาม

   เพื่อนผองเพื่อน เตือนใจ  ในบทกลอน

แม่งามงอน      อย่าเร่งร้อน ต้องไถ่ถาม

หากเป็นศิษย์     ต้องมีครู   คอยป้องปราม

แล้วทรามวัย     จะพิศแพร้ว ผ่องผุดพรรณ       

ฯลฯ

 @   สาธกวิญญูชน

แจ่มแจ้งสู่มรรคผล       วังวนล่วงเลยผ่าน

กระจกส่องสว่าง        เส้นทางแห่งสังขาร

สิ้นสุดด้วยสันดาน       เหลือไว้เพียงเถ้าธุลี

@   เปรียบประหนึ่งครู

ตักเตือนสอนรู้      อดสูถ้อยวจี

หมั่นเพียรฝึกตน     ฝึกฝนตามวิถี

ถ้อยความบาลี      เรียงร้อยจับใจ

@   หามีใจโกรธ

ถ้อยความคำโพสต์       หาโทษโกรธใคร

เพียงเพราะเอามัน       สร้างสรรค์ด้อยไป

เนื้อความเรียงไว้        มิอาจงดงาม

@   ทุกท่านติชม

หาได้ขื่นขม           ร้อยคมคำถาม

วิเคราะห์วิจารณ์        ผลงานติดตาม

ตักท้วงป้องปราม        ยินดีปรีดา

@   แก้ไขปรับปรุง

ปณิธานหมายมุ่ง     แสงรุ่งอาทิตยา

ผืนนภาสดใส       วันใหม่อุษา

เรียงร้อยคุณค่า      ฝากไว้จารึกนิรันดร

ฯลฯ

ดอกไม้ป่าไร้ค่าดอกเดียวนี้         ไม่ได้มีเจตนาโอ้อวดหนอ

ด้วยว่ารู้บทกวีไม่ดีพอ               เพียงอยากขอคำชี้แนะเป็นแนวทาง

แต่ยังไงก็ขอขอบพระคุณ            ที่การุณย้ำเตือนให้ไม่พลาดพลั้ง

จริงของท่านมีทั้งคนรักและชัง       แต่คำคนไม่จีรังเท่าความดี

ใครจะชมใครจะว่าก็ชั่งดอก           ไม่จำหรอกไม่ใส่ใจให้หมองศรี

คนมันรักในบทกลอนบทกวี           ถึงไม่ดีถึงไม่เพราะจะฝึกเอา

.....................ดอกไม้ป่า......................              

“ทรชน บ้านนอก” นี้ หาต่าง “ดอกไม้ป่า”

จำนรรจา  ถ้อยความคำ   พร่ำอักษร

เรียงร้อยใจ เสพสู่สม   อารมณ์กลอน

ไม่ร้าวรอน  แต่เกินงาม  ตามดลใจ

   แลหยุดตั้ง   การกระทู้       สู่สายชน

ด้วยเหตุผล     เกินมากความ งามสดใส

จำฝีกปรือ      เขียนกลอนงาม ตามอักขระไทย

แต่หาไม่        เย้ยหยามใคร ด้วยใจตน

   หนึ่งบทกลอน ที่เรียงร้อย   ในชีวิต

ก่อนไร้คิด      ฉันทลักษณ์     ประจักษ์ผล

เสียงสูงต่ำ      ตรีจัตวา        พากมล

ราศีพิจิก        พลิกแจ้งใจ     ในบทกลอน

   คมกระบี่     ที่พลิ้วไหว       ให้ข้อคิด

กลอนวิจิตร    ลึกเลิศล้ำ        ท่านพร่ำสอน

อักขระ          เสียงประสาน  งานสุนทร

อุทาหรณ์       ย้อนย้ำเตือน   อย่าเลือนราง

ฯลฯ

คนรักกวี เช่นเดียวกัน ไม่มีวันหยามหมิ่นใคร

แก้ไข

หนึ่งบทกลอน ที่เรียงร้อย   ในชีวิต

ก่อนไร้คิด      ฉันทลักษณ์     ประจักษ์ผล

เสียงสูงต่ำ      ตรีจัตวา        พากมล

ราศีพิจิก        พลิกดลใจ     ในบทกลอน