๐๐จำเลยเลยจำลา...........ใช่หลบหน้าว่าหลบหนี

ห่างไกลไกลห่างที่............สิ่งควรมีนี้ควรมา

๐๐ครวญใคร่ให้ได้คิด.............นั่นตรองติดจิตตรึงตา

รู้รับกับเวลา.....................ถึงคุณค่าว่าควรคำ

๐๐ถ่ายถอนใช่ย้อยถาม............ทุกนิยามตามเหยียบย่ำ

ติดตามหยามจนต่ำ...................ให้ชอกช้ำทำไชชอน

๐๐ภาษาพาเสกสรร..............จรรยาบรรณนั้นเคียงบ่อน

ต่อติดชิดขั้นตอน..................ใช่ยอกย้อนซ่อนยั่วยวน

๐๐ควรมองตรองดูมั่ง..............ความพลาดพลั้งยังผันผวน

ตรองคิดจิตใคร่ครวญ..............ทุกสิ่งล้วนชวนลองแล

๐๐ให้ผิดคิดว่าพลาด................มีสิ่งขาดอาจไม่แค

สื่อสารวานแยแส......................คงย่ำแย่แค่ยวนยี

๐๐ใจเราเขาควรรู้..................ทุกสิ่งสู่คู่ศักย์ศรี

ใจเขาเราไม่ขี่.........................ทุกสิ่งมีที่ครรลอง

๐๐ให้ผิดก็ผิดให้......................หมองหม่นไหมไม่หม่นหมอง

ตรองตรึกก็ตรึกตรอง...............จำจดจ้องต้องจดจำ....