กองระฆังดังเองพึงเกรงขาม

...

แปลกใจนะ รู้ได้งัยว่า "กองระฆังดังเองพึงเกรงขาม" หรือว่าคนที่โพสต์เรื่องนี้ทำเอง โดยเจ้าตัวไม่รู้เรื่อง หรือว่า เจ้าตัวเป็นผู้เล่าเรื่องนี้ขึ้นมาเอง ท่าน "รอคิวนายก" ก็ดี หรือว่าท่าน "ยินดีด้วย" ก็ตาม ช่วยแถลงไข หน่อยดิ...... ทำทำไม และ ทำไมต้องทำ.... คนนอกเขาสงสัยนะ.... จะบอกให้....

เป็นห่วงนะ

อดีตนายกสมศักดิ์ไปเป็นประธานรุ่นการอบรมธุรกิจอะไรก้ดีแล้ว ธุรกิจขายกล่องพระจะได้ขยายตัวก้าวหน้ามั่นคงต่อไป ไม่ต้องมาดูแลสมาคมนักกลอนก้ได้ สมาคมนักกลอนปัจจุบันชื่อเสียงขจรไกล ได้รับความเชื่อถือจากองค์กร หน่วยงานทางวรรณกรรม ปรากฏเป็นข่าวในสื่อต่างๆตลอดเวลาอย่างต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ท่านอดีตนายกสมศักดิ์เป็นนายกมา 2 สมัยคงจะพอเพียงแล้ว ผลงานที่สร้างไว้คงจะเป็นที่รู้กันในวงการ และรู้อยู่กับใจตัวเอง แม้แต่เว็บไซต์ของสมาคมนักกลอนฯที่ลูกหาบของคุณสมศักดิ์มาใช้เป็นเวทีสร้างเครดิตอยู่นี้ สมัยทั่นสมศักดิ์เป็นนายกยังไม่เคยคิดจะสร้างจะทำเลย

ของดีดีมีไว้ไม่ต้องเล่า

เป็นเรื่องเศร้าหากตีหมาให้กาเห็น

ฟักไส้พุงมากองเลือดนองกระเซ็น

ส่งกลิ่นเหม็นคาวคลุ้งฟุ้งกระจาย

เป็นนายกสมาคมนักกลอน 2 สมัย

หาเงินเข้าสมาคมก่อนลงจากตำแหน่งเท่าไหร่

เสาเข็มที่ทำการสมาคมที่คุยไว้ ตอกไปกี่เสาแล้ว

วานชี้แจงให้ทราบ จะได้เลือกอีกถ้าจะมาเป็นนายกสมัยที่ 3

    พวกสมาคมนักกลอนนี่แปลกดีนะ  .......ใครแหลมเข้ามา  ไม่ว่าดีหรือร้าย  .....ตั้งเป้าด่าประจานกันอย่างเดียวจริง  ๆ  นี่หรือที่เรียกตัวเองว่า  พวกกวี  พวกใช้ภาษาอย่างสวยงาม  หลงตัวเองไปหรือเปล่า  .....วะ  ?????  ไม่อยากเข้ามายุ่ง..  งงแต่ก็เคยอยู่  เคยรู้  เคยเห็น  ก็ยังเป็นกันเหมือนเดิม.....  เลยไม่รู้ว่า   ไอ้พวกนี้  เต่า...งงงหนือ  ควาย.....งงงงงง

            เขาว่ากันว่า  วงการนักกลอน  ครูบาอาจารย์มีจริง  อาถรรพณ์  มีให้เห็น  คนที่เกิดมาเพื่อที่จรรโลงวงการร้อยกรองหลายท่านก็ได้ผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมาเป็นนายกสมาคม  คนเดียวไม่จำเป็นจะต้องเป็นวาระเดียวสมัยเดียว  ยกตัวอย่างลุงประสิทธิ์  โรหิตเสถียร  และคนต่อมาถ้าจะเป็น  ท่านสมศักดิ์   ศรีเอี่ยมกูล  แล้วมันจะแปลกที่ตรงไหน    ????????

สวัสดีครับ

                  เกือบ ๔ ปี แล้วที่ผมไม่ได้เข้ามาดูกระดานข่าวเลย  ก็นึกเสมอว่าเราได้ทำหน้าที่พ้นผ่านไปแล้วก็น่าจะแล้วกันไปทั้ง ๆ ที่มีเรื่องราวให้ได้รับรู้รับฟังพอสมควร  แต่เมื่อมีเพื่อน ๆ พากันโทรเข้ามาส่งข่าวที่พาดพิงก็เลยอดไม่ได้ลองย่องเข้ามาดูเมื่อดูแล้วก็น่าจะลองตอบข้อข้องใจของบางท่านได้บ้าง ส่วนที่พออ่านแล้วก็เห็นเจตนานั้นก็คงต้องละไว้นะครับ

                   ขอบคุณ  คุณรอคิวนายก  ได้คุยกันแล้วผมขอร้องว่าไม่ต้องแสดงตัวดีกว่าเดี๋ยวจะพลอยฟ้าพลอยฝนไปกะผมด้วย แต่ได้อธิบายไปว่า รอคิวนายก นั้นจะหมายถึงผมไม่ได้เพราะควรจะใช้กับคนที่ยังไม่เคยและกำลังปรารถนา เข้าคิว รอคิว และเรียงคิว นั้น  ผมว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังรุมโทรมสมาคมของเรายังไงไม่รู้นะ  อย่างผมนี้ได้แล้วสมมุติว่าจะเอาอีกเขาเรียกว่าเวียนเทียน น่าจะชัดเจนกว่านะเพื่อนนึ

                    คุณยินดีด้วย  ก็คมคายดีครับ ทั้งมุมมองและฝีปากผมเชื่อว่าถ้าทำงานเป็นชิ้นเป็นอันต้องเป็นที่น่าสนใจ 

                    คุณคนนอกวงการ  ผมคงตอบแทนสองท่านนั้นไม่ได้  รอสักครู่เถอะครับ

                    คุณเบียร์หิมะ  ผมรักชื่อคุณจัง

                    คุณชายกลาง  คุณคงเพิ่งมาใหม่ หลายคนคงยิ้มกับข้อความนั้น  มีคนวิเคราะห์ว่าเป็นเพื่อนรักของผม เพราะรู้เรื่องธุรกิจของผมดี  แต่ถ้าเป็นคนที่เพื่อนวิเคราะห์ ก็คงจะรู้เรื่อง ประวัติศาสตร์เว็บไซต์สมาคมนักกลอนเป็นอย่างดี และคงไม่มาพูดเท็จหลอกคนรุ่นใหม่ เลยเข้าใจว่าเป็นคนรุ่นใหม่ที่ยังไม่ทราบเรื่องเบื้องหลัง

                    คุณคนชายขอบ  คุณฉลาดมากที่เข้ามาเก็บเกี่ยวเรียนรู้อะไรหลาย ๆ ด้านได้จากที่นี่

                    คุณเชียร์ทองแถม  ผมชักเป็นห่วงทองแถมซะแล้ว  ทองแถมก็เพื่อนผม รักกันไม่น้อย ครั้งหนึ่งผมเคยเขียนอยู่ในสยามรัฐนานเกือบ ๔ ปี ก็ด้วยทองแถมนี่แหละผลที่ได้ก็คือผมเป็นสัญลักษณ์ของสมาคมนักกลอนไปโดยปริยาย จนได้เป็นนายกสมาคมในที่สุด  อ่านข้อความของคุณแล้ว ห่วงว่าถ้ามีคนเชียร์สมศักดิ์เข้ามาทำเหมือนคุณ  ทองแถมเพื่อนผมก็จะพานแปดเปื้อนไปซะเปล่า ๆ คุณว่ามั้ย

                     คุณคน   ไม่ใช่ควาย (ผมต้องย้อนกลับไปดูอีกครั้งเป็นห่วงสระอา) สมัยผมเป็นนายกมีคนใช้คำนี้ไปด่าเพื่อนผมคนดูแลเว็บไซต์สมาคมยุคนั้น ด้วยอีเมลของผม ตอนนั้นผมใช่ปีเกิดเป็นพาร์สเวิร์ดเลยโดนแฮกค์ซะ ผมเข้าใจคุณคำว่าปลาข้องเดียวกันใช้ได้ตลอดกาล  สมาคมนักกลอนสมัยผมมีสมาชิก ๑,๓๐๐ กว่าคน ปัจจุบันผมไม่ทราบ  คนที่มีนิสัยอย่างที่คุณเห็นนั้มมีไม่กี่คนหรอกครับ เพียงแต่มีความถี่สูง ให้เข้าได้ระบายออกบ่อย ๆ ดีกว่า ปล่อยไว้ระเบิดตูมเดียวแบบ เฮติ ใครจะมาฟื้นฟูสมาคมให้เรา  อย่าเหมารวมเลยนะครับสงสารคนดีที่มีอยู่มากครับ

                     ผมเป็นนักกลอน  เขียนกลอนทุกวันผมเชื่อคำที่ว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน เลยเอางานชี้นล่าสุดมาฝากพวกเราอ่านกันเล่น ๆ   ถ้าอยากจะแข่งขันอะไรกันล่ะก็มาแข่งกันทำอะไรดี ๆ ดีกว่านะครับ  อ่านกลอนก่อนดีกว่า

                                                                                          กาลครั้งนี้

                                         ฟุตบอลแพ้คนไม่แพ้ด่าแม่ด้วย                           ภาพให้กล้วยแจกกระบองจึงมองเห็น

                        ล้มกระแทกรุมกระทืบถึบกระเด็น                                      เหตุที่เป็นเริ่มที่จุด "อยุติธรรม"

                        คำตัดสินกรรมการค้านสายตา                                            ความเชื่อถือศรัทธาจึงตกต่ำ

                        ฝ่ายได้เปรียบก็โห่ฮาสาระยำ                                              ฝ่ายเจ็บช้ำก็เจ็บแค้นขึ้นแน่นทรวง

                        นั่นขอบเขตแค่สนามศุภชลาศัย                                          นี่ขอบเขตประเทศไทยยิ่งให้ห่วง

                        มาตรฐานสองฐานชาวบ้านท้วง                                            กะล่อนลวงไปวันวันชาวบ้านชิน

                        คปค.  ปปช.  คตส.                                                                 ว่ามีท่อทางลับทรัพย์ทักษิณ

                        ทำหน้าที่โดยมิชอบลอบทำกิน                                             ทำแผ่นดินเสียหายหลายช่องทาง

                        ถ้ายึดหมดหาว่าแกล้งเสื้อแดงว่า                                          ถ้าปล่อยหมดเสื้อเหลืองหารับค่าจ้าง

                        ยึดไว้หน่อยปล่อยไปนิดคิดกลางกลาง                                ทั้งสองข้างยังตัดพ้อพอพอกัน

                        สงสารศาลกาลครั้งนี้หน้าที่ศาล                                             คือหน้าที่กรรมการสมานฉันท์

                        อำนวยความยุติธรรมชาติสำคัญ                                            อย่ากลายพันธุ์เพราะที่พึ่งเหลือหนึ่งเดียว..../

                                                                                 สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล

                                                                                      นักกลอน  ครับ

                    เลี่ยมเล้เรไร .......ถูกใจ้.....ถูกใจจริง  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ......

                        เปล่า....ไม่ได้ว่าใคร.....กุ้งเข้าร้องเพลงนี้น่ะ

ขอความกรุณาเถิดครับ อย่ามาสร้างความวุ่นวายสับสนในเว็บไซต์ของสมาคมนักกลอนเลย ถ้าไม่สร้างสรรค์อย่าจ้องทำร้ายกันเลย มันบาปเวรระวังผลกรรมมันจะติดตามอย่างกระชั้นชิด เรารู้ว่าคุณเป็นใคร ต้องการอะไร หยุดเถิดครับ พื้นที่ตรงนี้มีคุณค่าเพื่อประโยชน์ส่วนรวม โปรดอย่าใช้ความเห็นแก่ตัวมาทำลายเลย ขอร้องครับ ขอร้อง

    อือมมม์  เพิ่งรู้ว่าเว็บนี้ เป็นเว็บที่มีประโยน์ แก่ส่วนรวม...นึกว่า..เป็นประโยน์ กับคนบางกลุ่ม..ที่หากินกับอาจม หรือไม่ก็ไอ้พวกเห็บ-หมัดมันเกาะกินกัน..ฮ้า..ๆๆๆ  อิอิ๊..เอิ๊ก ๆๆๆๆ

เอ้อ..อนุญาตให้ไม่ต้องตอบก็ได้นะ  เพื่อประโยชน์แก่ส่วนรวม...น๊ะจ๊ะ

     เมื่อวันที่ 6 มีนาคม บังเอิญ เปิดดูข่าวช่อง 7 เห็น กอ.รมน.รุ่น 1-2 กรุงเทพมหานคร นำโดยท่าน พลตรี อดุลย์ศักดิ์ บุญวัฒนะกุล รองผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในกรุงเทพมหานคร ท่านพันเอก ณรงค์ฤทธิ์  หงสะพัก อีกประธานรุ่น 2 นายสมศักดิ์  ศรีเอี่ยมกูล ไปลงนามถวายพระพร ที่ตึก 100 ปี ศิริราชพยาบาล จึงรู้ว่า นี่มันของจริงนี่หว่า เลยอดไม่ได้ที่จะโทร.ไปหาพรรคพวก ก็จึงรู้ว่าไม่ใช่แต่ช่อง 7 ที่ออกข่าว มีทั้งไทพีบีเอส และช่องหอยม่วงด้วย (ช่อง 11) เขาว่ามานะ จึงไม่ยืนยันได ๆ ทั้งสิ้น อย่างนี้ ต้องถาม  คนชื่อ สมศักดิ์ แล้ว ทราบแล้ว แหกปากมาด้วย

     คิดถึงสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย อยากให้ท่านนายกทำอย่างนั้นบ้าง จะได้ออกที่วี อวดชาวบ้านเขาบ้าง  แต่มีแหล่งข่าวไม่ยืนยัน  ว่านายกยุทธ กำลังวางแผน อยู่ว่าเร็ว นี้ จะพาคณะกรรมการ สมาชิก และท่านที่ปรึกษา ไปถวายพระพร ดี ดีค่ะดี ดีกว่าเป็นนายกเปล่า ๆ 4 ปีเยอะเลย

"ของจริงนิ่งเป็นใบ้ ของพูดได้ของไม่จริง"

"คนดีชอบทำ  คนระยำชอบติ"

คุณลากไส้ ไม่เข็ดหรือไร ที่ถูกเขาลากไส้ออกมากองจนจะมองหน้าใครไม่ได้อยู่แล้ว คนสมัยนี้ไม่รู้หน้ามันทำด้วยอะไร จึงด้านจังเลย หมดทางทำมาหากินแล้วหรือไง

สวัสดีครับ

                      แวะมาคุยกันน่ะครับ  เผื่อจะมีใครคิดถึงผม  และก็เผื่อผมจะคิดถึงใครบ้างไง  ก็ดีใจที่มีการแสดงความคิดเห็นแบ่งปันมุมมองซึ่งกันและกัน  ผมก็คงจะคุยกับท่านที่คุยถึงผมนะครับ

                      คุณสมฯ  เชียร์สมศักดิ์  ข้อความที่สองของคุณน่ารักดีครับ  แต่ข้อความแรกนั้นเป็นความวิตกของผมอยู่ถึงได้ให้สติกันไว้แต่ช้ากว่าคุณไปหลายนาที  ก็เลยขออนุญาตยกคุณเป็นกรณีศึกษาซะเลย ก็ที่ยกผมไปเทียบเคียงกับลุงประสิทธิ์ อย่าอย่างนั้นเลยเดี๋ยวจะไปก้าวล่วงผู้ใหญ่เปล่า ๆ 

                     คุณสันติภาพ  ข้อความอย่างนี้ก็น่ารักครับสร้างสรรค์ดูเป็นปัญญาชนดีออก  แต่เชื่อผมสักนิดเถอะนักกลอนเรากวีเราส่วนใหญ่มักจะมีนิสัยอหังการ์เป็นตัวของตัวเองสูงมาบอกมาสอนมาเตือนกันตรง ๆ เขามักจะไม่ฟังเกรงว่าถ้าฟังแล้วตัวเองจะเสียหน้า  ผมก็เป็นอย่างนั้นเช่นกันครับ  สรุปว่าสิ่งดี ๆ ที่คุณสันติภาพปรารถนานั้นไม่ต้องรีบร้อนที่จะเห็น วิธีที่ดีที่สุดเราเดินนำให้เพื่อนเห็นเลยว่าสิ่งที่เราต้องการเป็นอย่างนี้ ประมาณว่าหาสิ่งที่เราต้องการให้ได้ในตัวเราเองก่อนแล้วค่อยไปหาที่คนอื่น คุณว่ามั้ย

                     คุณลากไส้ครับ  คุณก็...

                     คุณเห็นดีครับ  ขอบคุณมากครับ  ผมก็ได้รับโทรศัพท์เช่นกันแต่คงไม่ต้องเล่าถึงความเห็นของเสียงปลายสายนะ ขอเก็บเอาไว้เป็นความสุขใจของผมเอง คุณเห็นดีครับสิ่งที่ผมเกรงจะเกิดเป็นประเด็นและได้สะกิดคุณสมฯ  เชียร์สมศักดิ์ ไปแล้วนั้นขอสะกิดคุณสักนิดเถอะ อย่าเอาใครไปเปรียบเทียบกับใครเลย  เพราะคนเราทุกคนก็จะมีรูปแบบเป็นของเฉพาะตัวทั้งความรู้ความคิดความเป็นอยู่และการวางตัว รวมทั้งวิธีการของใครของมัน ขอให้เป็นวิสัยทัศน์ของแต่ละคนเถิด  อ.ยุทธ  ก็เพื่อนผมครับ  เป็นอุปนายก  ทำงานร่วมกันสมัยผมเป็นนายกนานถึง ๔ ปี เอามาเปรียบเทียบกันแล้วมันจะสร้างความบาดหมางเปล่า ๆ พวกคนขยันยุน่ะมีมากอยู่แล้วและพวกยุขึ้นก็มีไม่น้อย  แต่พื้นที่ตรงนี้ก็อย่างที่คุณสันติภาพว่าเป็นของปัญญาชน ถ้าคนด้อยปัญญาผ่านมาบ้างก็ต้อนรับกันในฐานะเจ้าบ้านที่ดีเถอะครับ 

                     ความจริงแล้วความเห็นต่างผมว่าไม่ใช่เรื่องเสียหาย และก็จะไม่เสียหายด้วยถ้าเราระมัดระวังท่าทีในการแสดงออกโดยแสดงออกอย่างสร้างสรรค์อย่างแยบคายไม่หยาบคายก็จะสร้างไมตรีจิตมิตรภาพได้มากอีกด้วยซ้ำไป   ผมอยากเห็นกระดานข่าวของพวกเราเป็นเหมือนสมุดเฟรนด์ชิพ  เขียนกันแต่ข้อความดี ๆ  ไม่ใช่ผนังห้องน้ำในปั๊มน้ำมัน ที่จริงผนังห้องน้ำนั้นถ้าเราจะเขียนให้สร้างสรรค์ก็ทำได้   แล้วอาจจะเป็นบทกวีอมตะไปก็ได้เช่นคำว่า "บวชชีเพราะหนีรัก" แล้วมีคนมาต่อไว้ว่า "อกหักเพราะรักชี"  ใครได้ยินได้ฟังแล้วก็อดแอบยิ้มในใจไม่ได้

                     ผมเคยบาดเจ็บมาพอสมควรกับกระทู้ในเว็บของพวกเรานี่แหละ ตอนนั้นคุณชายกลางคงจะยังไม่ได้เข้าวงการเลยไม่ทราบเรื่องเบื้องหลัง  เมื่อแปดปีที่แล้วก่อนที่ผมจะขึ้นเป็นนายกสมาคม ครอบครัวผมต้องพากันเสียน้ำตาผมเสียใจที่สุดเกือบจะถอดใจหันหลังให้สมาคมไปแล้วแต่ความเป็นลูกผู้ชายของผมที่มีอยู่เต็มตัวจึงเกิดมานะฮืดสู้ แล้วผลการเลือกตั้งเมื่อวันนักกลอน ปี ๒๕๔๕ คะแนนเสียงของมวลสมาชิกก็ซับน้ำตาให้กับครอบครัวของผม

                     ตามประสานักกลอนครับ  มาพบกันแล้วก็อดไม่ได้ที่จะต้องเอาผลงานกลอนมาฝากกันอ่าน  อ่านกลอนแล้วอารมณ์จะเย็นลงเราอยู่กันอย่านักกลอน คือมีสัมผัสสอดคล้อง คล้องจองและร้อยเรียงกันได้นะครับ

                                                                                ความอดทนกับต้นงิ้ว

                                         ถึงแม้งิ้วต้นนี้จะมีหนาม                               แต่ดอกงามก็ชวนให้อยากไต่ต้น

                      หมายดื่มด่ำให้ได้รสความอดทน                                   ต้องพาใครสักคนขี้นต้นงิ้ว

                      เลี้ยงชีวิตทุกมื้อคืออาหาร                                              ความต้องการทุกร่างกายกระหายหิว

                      แสวงหาฝ่าแนวเป็นแถวทิว                                             บ้างโกรธกริ้วเกรี้ยวกราดถึงฟาดฟัน

                      ลึกลึกในรักนั้นคือตัณหา                                                หลายปรัชญาหลายหลักธรรมหลายคำขวัญ

                      ห้ามห้วงรักเหวลึกนี้ไม่มีวัน                                             รับโทษทัณฑ์ทุกข์ทวีไม่มีจำ

                      ฉันก็หิวทั้งตัณหาและอาหาร                                           ที่เมืองกาญจน์หกมีนาเวลาค่ำ

                      ทั้งมีใจมีโอกาสอาจล่วงล้ำ                                              แต่ก็ทำให้จบแค่สบตา

                      สู้อดเปรี้ยวไว้กินหวานนานสักนิด                                    บูดเป็นพิษพรากไปก็ไม่ว่า

                       ดูเธอเป็นของดีที่ศรัทธา                                                  ชื่นใจกว่าครอบครองเป็นของตน

                       ต่อให้งิ้วต้นนี้ไม่มีหนาม                                                   แม้จะงามก็จะไม่ขึ้นไต่ต้น

                       หมายดื่มด่ำให้ได้รสความอดทน                                    ต้องด้วยรักที่ไม่รนขึ้นต้นงิ้ว.../

                                                                         สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล

                                                                             นักกลอน  ครับ

ท่านอดีตนายกสมศักดิ์ยังไม่ได้ตอบเลย

ว่าสมัยที่ก้าวลงจากตำแหน่งนายกสมาคมนักกลอน

ท่านได้สร้างที่ทำการสมาคมเสร็จหรือไม่ หรือมีเงินเพิ่มให้สมาคมกี่บาท

เพราะเห็นออกหนังสือโฆษณาชวนเชือไว้ตอนหาเสียง

หรือว่าเป็นเพียงกลยุทธขอคะแนน

ข้อที่ว่า "ครอบครัวผมต้องพากันเสียน้ำตา"  น่าจะเป็นเพราะปัญหาครอบครัวมากกว่ามั้ย

ไม่ทราบว่ามาตั้งกระทู้เพื่ออะไร? เพื่อใคร? ตั้งแล้วได้ประโยชน์อะไร? หรือจะมีใครตายหรือยังไง ? (ตามสำนวนอดีตนายกฯ สมัคร)

นายกฯ ยุทธ ออกทีวี ตั้งหลายครั้งสัมภาษณ์ยาวๆ ก็ที่ทั้ง ช่อง 3 โต๊ะข่าวบ้านเทิง เอเอสทีวี หรือ ทีวีไทย ตลอดระยะเกือบ 3 ปี ไม่ใช่เฉพาะเทศกาล "วันนักกลอน" เท่านั้น แต่มีวาระต่าง รวมคนที่เป็นกรรมเคยออกรายสดๆ กับชื่อเสียงของ สมาคมฯ ที่ปรากฎในสถานทูตทั้วโลก จากกิจกรรมที่ กรรมการสมาคมฯ ยุคนี้เป็นมีส่วนรวม (ไม่ได้ขอทำ แต่ถูกขอให้ทำ) รวมทั้งเรื่องการลงพื้นที่ของกรรมการสมาคมฯเรื่องแม่น้ำโขง ใน ข่าว 3 มิติ กับคณะกรรมาธิการวุฒิสภา เมื่อไม่กี่วันนี้ กับกิจกรรมที่จะมีขึ้นในวาระต่อไป ต่างกับคนบางคนพยาม pr ตัวอย่างเพื่อให้นักข่าวสัมภาษณ์ตัวอย่างไม่อาย หากใครจำได้!

เรื่องยุคอดีตนายกฯ สมศักดิ์ มีผลงานอะไร คงทราบกันดีและใครอยู่เบื้องกิจกรรมและเบื้องหน้าของอดีตนายกฯ สมศักดิ์ ทั้งเหล่าสมาชิกและสื่อมวลชนต่างทราบกันทั่ว ขณะเดียวกัน ยุคนายกฯ ยุทธ ก็มีผลงานอะไร เว๊บนี้คงแจ้งชัดรวมทั้งยังไม่ได้ลงข่าว

ไม่เข้าใจว่าคนที่มาตั้งกระทู้ เพื่อนสนองตัณหาอะไรให้กับตัวเองหรือหวังผลอะไร ควรหันหน้ามาคิดสร้างสรรค์ทำงานไม่มาบ้าน้ำลายน้ำกามกันดูแล้วไม่มีประโยชน์อะไร ขณะที่สมาคมเพื่อนบ้านด้านวรรณกรรมเขาก้าวหน้าก้าวไกลอย่างภาคภูมิ แต่สมาคมแห่งนี้กลับเจอคนบางจำพวกไม่ยอมไปไหนย่ำอยู่กับใครดีเด่นก็คอยหาเรื่องหาราว ไม่ยอมให้ก้าวหน้าเห็นแก่ประโยชน์ตัว คิดแต่ปั้นเรื่องโกหกจนคิดว่าที่ที่ตนทำขึ้นนั้นมันเป็นเรื่องจริง 

พอเถอะ อย่างพื้นที่สาธารณะมาสร้างความรำคาญให้ผู้คนเลย ไม่มีประโยชน์อะไรเลย รั้งแต่ให้คนที่อยากเข้ามากลับถอยหลีกหนีไปกันหมด ควรเข้าใจว่ายุคสมัยมีจริงและบางคนวิธีบางอย่างตกเวทีประวัติศาสตร์ไปแล้ว ควรคิดหาโอกาสให้คนใหม่ได้ทำงานสร้างสรรค์จะงดงามกว่า พวก "ขิงแก่" บ้าหัวโขน ขอเถอะคัรบ  

สวัสดีครับ

                      ถูกเพื่อนบังคับให้ไปรับเลี้ยงมา ก็ดึกไปนิดมาลองเข้าเว็บดูพอเห็นมีคนคิดถึงก็ดีใจ เลยต้องตอบครับ

                      คุณเชียร์ทองแถม อะไรอะไรคุณก็รู้อยู่เต็มอก  ไม่รู้ว่าที่พยามยามอยู่นั้นยกทองแถมหรือย่ำทองแถม ท่านทองแถมเป็นเพื่อนผมครับมีคุณูปการมาพอสมควรสำนวนขุนรำยองบอกว่าเป็นทองแผ่นเดียวกันครับ แต่มีคน (อาจจะรัก) มาเชียร์ก็ชักเป็นห่วงเพื่ีอนผมจัง

                      คุณผู้ใช้นามว่าสมาชิก ที่เคารพ  คุณกำลังเอาผมไปวัดกันกับ อาจารย์ยุทธเพื่อนผมซะแล้ว  ผมเพิ่งติงคุณเห็นดี ไปหมาด ๆ ว่าอย่ามาสร้างความบาดหมางกันเลย ไม่รู้ว่าเห็นดี เห็นแพนด้า  กับคุณสมาชิก เป็นคนคนเดียวกันหรือเปล่าถึงพยายามสร้างความร้าวฉานจัง เป็นห่วงอนาคตตัวเองหรือไงยังมีเวลาอีกหลายเดือนกว่าจะเปลี่ยนรัฐบาล บางที่คุณอาจจะสมหวังก็ได้

                       ส่วนเรื่อง pr จะ pr ยังไงก็ได้น้องรัก  แต่ก็อย่างที่รู้อยู่แก่ใจ นายกสมาคมนักกลอนคนแรกและคนเดียวที่ขณะดำรงตำแหน่ง ได้รับเชิญไปร่วมอ่านบทกวีในงานเทศกาลกวี ที่ประเทศอิตาลี เป็นเกียรติประวัติแก่สมาคมนักกลอนของเราไม่มากก็น้อยนะ

                        ถ้าคุณผู้ใช้นาม สมาชิก ซึ่งก็อาจจะเป็นสมาชิกจริง ๆ ก็ได้ ได้อ่านข้อความของคุณสันติภาพสักหน่อยก็จะไม่เลวนะ

                        มีกลอนมาฝากครับ  อ่านกันเล่น ๆ สบาย ๆ ใจ ดีกว่านะ

                                                                       พบคนที่ใช่  ในเวลาที่ผิด

                                                 ถอยก็ล้มเดินก็ร้าวก้าวไม่ออก                   เหมือนจนครอกขาสั่นจิตหวั่นไหว

                        ทั้งอารมณ์ทั้งเหตุผลล้วนจนใจ                                            เดินหน้าไปหรือถอยหลังช้ำทั้งนั้น

                        ปิดประตูหัวใจไว้นานนัก                                                    ไม่เคยรับไม่เคยรักมีหลักมั่น

                        รอยอดีตที่ผ่านเลยเคยผูกพัน                                              สูญเปล่าวันเวลามาแรมปี

                        "พบคนที่ใช่" ไม่คาดคิด                                                     "ในเวลาที่ผิด" และผิิดที่

                        เปิดประตูหัวใจด้วยใยดี                                                      ทางสายนี้เหมืิอนดักคนให้จนมุม

                        เป็นความรักครั้งใหม่ไร้เหตุผล                                              พอเริ่มต้นสัมผัสก็กลัดกลุ้ม

                        ไม่ตั้งตัวจึงตกใจเหมือนไฟรุม                                               เพราะเลยวัยสาวหนุ่มต้องทุ่มเท

                         อยากได้เป็นเจ้าของอยากครองคู่                                         ตั้งใจสู้ด้วยจำนนมนต์เสน่ห์

                         ได้ใจรักได้อารมณ์สมคะเน                                                 แต่ว้าเหว่เพราะหวั่นรักจัีกเป็นภัย

                         ด้วยสังคมมีกรอบตอบยากแท้                                             ถอยไม่พ้นสู้ก็แพ้สุดแก้ไข

                        ดูอารมณ์ฟังเหตุผลแล้วจนใจ                                                หักอาลัขจำใจหยุด...ยืนจุดเดิม.../

                                                                     สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล

                                                                          นักกลอน  ครับ

"นายกสมาคมนักกลอนคนแรกและคนเดียวที่ขณะดำรงตำแหน่ง ได้รับเชิญไปร่วมอ่านบทกวีในงานเทศกาลกวี ที่ประเทศอิตาลี เป็นเกียรติประวัติแก่สมาคมนักกลอนของเราไม่มากก็น้อยนะ"

ฟังแล้วคลื่นไส้

นั่นเท่ากับหลงตัวเองอย่างที่สุด เพราะที่ไหนเขาก็เชิญองค์กร ไม่ได้เชิญคนชื่อสมศักดิ์ ถึงใครจะเป็นนายกเขาก็เชิญ ท่านอดีตนายกสมศักดิ์ผู้หลงตัวเองยังมีหน้ามาคุย อ๋อคงจะพูดภาษาปะกิตจนคล่องปรื๋อละซีนะ หรือไปแบ๊ะๆให้อับอายขายขี้หน้าว่านายกนักกลอนภาษาปะกิตไม่กระดิกหู

สมัยท่านผู้การอุษณีย์ เป็นนายก ท่านก็ไปประชุมกวีโลกที่ต่างประเทศ มันคงเทียบกับไปอ่านบทกวีของท่านไม่ได้ละซี คนละชั้นกันสินะ

ไม่ต้องเป็นห่วงคุณทองแถมหรอก เพราะใครๆเขาก็เชียร์ทองแถม ห่วงตัวเองเถอะ ว่าจะตอบสมาชิกในที่ประชุมอย่างไรว่าที่ทำการสมาคมไปถึงไหนแล้วสมัยที่เป็นนายก ถึงตอนนี้อุตส่าห์ถามล่วงหน้าท่านก็ยังเลี่ยงไม่ตอบคำถาม มันสะเทือนใจมากใช่ไหมที่จะตอบ

          คุณสมศักดิ์  หยุดเถอะ  อย่าเอา  " ศักดิืศรีเอี่ยมกูล " ไปแลกกลับน้ำลายเน่าบูดจนเหม็นโฉ่  กับมนุษย์พันธุ์หมาบ้าเลย

    เพราะอยากจะบอกว่าคนเรา   มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด  ดังนั้นใครมาว่าคนที่ตนเองรักก็มักจะยอมไม่ได้  ก็คงเป็นความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย  ทั้งฝ่ายกระทำ

  และ  ฝ่ายถูกกระทำ

      และที่เข้ามาทั้ง  ๆ  ที่ไม่อยากเข้ามาเลยไม่อยากรู้ไม่อยากเห็น  แต่ก็ยังมีผู้หวังดีมักโทรมาบอกว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างกับตรงนี้

     แต่สำหรับวันนี้ขอประกาศว่าเราอยู่ฝ่ายสมศักดิ์แน่นอน  อย่าเพิ่งตั้งประเด็นหรือตั้งกระทู้ให้ประกาศเลือกข้าง  ณ  วันนี้  จะเสียคะแนนกันทั้ง  สองฝ่าย

       อย่าเหมาเราเป็นพวกเชียร์ทองแถม   เปล่าเลยทองแถม  ไม่ใช่นักกลอนโดยสายเลือด  ทองแถม  คือนักเขียน  คือคนทำหนังสือ  อย่าดึงให้เขามาเจ็บตัวเลย   ส่วนสมศักดิ์  เขาเป็นนักกลอนเข้าสายเลือดอย่างแน่นอน   เพราะเขาเขียนกลอนมานานพอที่ใครต่อใครรู้จัก  และเขาก็เคยพร้อมที่จะยอมเจ็บตัว

        กระทู้นี้มันคงไม่จบง่าย  ๆ  เพราะคนที่เปิดกระทู้   กับผู้ที่เข้ามาสนับสนุนเห็นด้วยนั้น  คุณต่างหากคุณต้องการอะไร  คุณต้องการทำลายใคร  ไม่มีใครตอบแทนใจคุณได้  นอกจากใจของตัวคุณเอง  ว่าคุณเอาไฟนรกขุมไหนเข้าไปสุมในอกของคุณ

เอาอีก  เอาอีก  เอาให้ไม่เผาผีกันไปเลย...ฮาดี

หยุดเถิดครับ หยุดให้ร้ายป้ายสี เลิกฆ่าน้องฟ้องนาย ขายเพื่อน บิดเบิอนความดี เป็นฤาษีแปลงสาร สร้างตำนานชั่วร้าย  คนอ่านเว็บไซต์สมาคมนักกลอนมีหลากหลาย ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ ทุกวงการ อย่าให้เขาเสียความรู้สึกเลย สิ่งที่เขาอยากได้คือข้อมูลข่าวสาร สาระความรู้ การแลกเปลี่ยนประสบการณ์เกี่ยวกับงานวรรณกรรม กวีนิพนธ์ เขาไม่ต้องการรับรู้ว่าใครจะมาเป็นนายกสมาคมคนต่อไป ใครเก่ง ใครดีกว่าใคร อย่าใช้พื้นที่ตรงนี้เป็นเวทีหาเสียงเลย ขอร้องเถิด "การเหยียบย่ำทำลายนั้นง่ายมาก แต่ถ้าหากเว้นได้จะง่ายกว่า"

สวัสดีครับ

                        คนเรามีเวลาวันละ  ๒๔  ชั่วโมง  เท่า ๆ กัน  บางทีเราก็ลืมไปว่าเวลาเมื่อผ่านเลยไปแล้วเราไม่สามารถเรียกกลับมาได้  ถ้าเราใช้เวลาไปอย่างผิด ๆ วันหนึ่งข้างหน้ามีอายุขึ้นสักนิดมีความคิดขึ้นสักหน่อย  แล้วเกิดความเสียดายขึ้นมาวันนั้นจะสมน้ำหน้าใครดีครับ  พระพุทธองค์กล่าวไว้ว่าชีวิตวันเวลา เหมือนการทอผ้าผ่านไปมากเท่าไรได้ผืนผ้าออกมามากเท่าไรส่วนที่เหลืออยู่ก็น้อยลงเท่านั้น

                         คนรักสมศักดิ์ครับ  ขอบคุณ และจะขอบคุณมากอีกหลายเท่าถ้าคุณจะแสดงออกว่ารัก  ด้วยการกอดอกยิ้มแล้วมองสิ่งแวดล้อมด้วยความรักก็จะน่ารักนะ  จริงของคุณที่ว่าคนเรามีทั้งคนรักและคนชัง  เชื่อผมมั้ยคนเราทุกคนมีทั้งคนรักและคนชัง  ฉะนั้นไม่ว่าคุณจะด่าว่าใครหรือชื่นชมใครก็ย่อมจะต้องมีคนที่เห็นต่างแน่นอน จริงมั้ยครับ

                          คุณชายกลาง  ผมชื่นชมคุณ  ผมอ่านความคิดเห็นของคุณทั้งเก่าทั้งใหม่กลับไปกลับมาหลายรอบ เห็นถึงพัฒนาการทางความคิดเห็นถึงสำนึกรับผิดชอบต่อสังคมของคุณ เห็นถึงสติปัญญาความรู้ที่ได้แสดงออก  ผมชอบคุณนะ

                         มาพบกันแล้วก็มีกลอนมาฝากตามประสานักกลอนล่ะครับ  อ้อนิดนึงครับ อย่าไปตำหนิคนตั้งกระทู้เลยจะไม่เกิดอะไรขึ้นเลยถ้าพวกเราช่วยกันตอบอย่างสร้างสรรค์

                                                                       น้ำตาฟ้า

                             ตื่นขึ้นมากลางดึกนึกถึงรัก                     ดูดาวหลังประจำทิศแล้วคิดถึง

               ล้อลมหนาวริมระเบียงเพียงรำพึง                         อึกคืนหนึ่งแล้วที่พี่รำพัน

               เห็นแต่ดวงตาสาวเต็มราวฟ้า                                  กะพริบตาถี่ถึ่อยู่ทึ่นั่น

               นกละเมอฟังละม้ายคนหมายจันทร์                       เสียงสั่นสั่นเครือเครืออย่างเหลือทน

                "ขอบคุณและชื่นใจที่คิดถึง"                                  แอบซาบซึ้งไม่รู้เบื่อเมื่อเริ่มต้น

                 "ทางพระจันทร์" คือรอยฝันพระจันทร์ดล            พี่คือคนเก้อเขินหลงเดินตาม

                 ยิ่งเดือนต่ำดาวตกนกยิ่งร้อง                                  พี่ยิ่งหมองใจนักสุดหักห้าม

                 ดาวคันชั่งยังกะพริบกระซิบความ                           บอกว่าหนามน้ำค้างยอกกลางใจ

                 ถึงรู้ตัวแต่พี่ยินดีเจ็บ                                                บรรจงเก็บรอยหวานที่หวามไหว

                 จูบแผลเป็นยามเมื่อหมดเยื่อใย                             เพื่อสื่อให้กระแสซึ้งถึงปลายทาง

                 ปล่อยหัวใจไม่ควบคุมจึงรุ่มร้อน                            สะอื้นอ้อนอาบน้ำตาจนฟ้าสาง

                  ชื้นใบหญ้ายามเช้าอยู่เบาบาง                                พร้อมน้ำค้างชื้นขอบตาคนปราชัย.../

                                                             สมศักดิ์     ศรีเอี่ยมกูล

                                                                     นักกลอนครับ

คนอ่านที่ไม่รู้เรื่องด้วยก็ได้แต่งง งง     ว่าทำไมมีคนขาดมุทิตาจิตกับคนอื่นได้ขนาดนี้   เห็นเขาก็ได้ดี ก็เดือดดิ้นทนไม่ไหว ต้องออกมาสร้างมลพิษแก่สายตาและการรับรู้แก่ประชาชน   ด้วยถือว่าใช้นามแฝง ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร

ขอเสนอให้ลบกระทู้ไร้สาระ   อย่าต่อความอยู่เลย ไม่มีประโยชน์  คนเขามีอคติกับอดีตนายกสมาคม  ยังไงก็ไม่ฟัง

อยากให้คุณสมศักดิ์เอากลอนที่แต่งไปลงกระทู้ใหม่   เพื่อน้องๆที่ฝึกกลอนจะได้ดูเป็นตัวอย่าง    คุณแต่งกลอนได้ดีทั้งกลอนรักและกลอนคิด

คุณสมศักดิ์อย่าฉวยโอกาสมาหาเสียงในเว็บไซต์เลย เดี๋ยวลูกเมียจะต้องเสียน้ำตาอีก

สวัสดีครับ

                   ดึกแล้วแต่ยังไม่อยากนอนก็เลยมาหาเพื่อนคุย

                   คุณคนนอกครับ  ขอบคุณในความปรารถนาดี  แต่ผมว่าอย่าทำอะไรเลยปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ  ผมชอบความคิดเห็นที่มาจากจิตใจส่วนลึกจริง ๆ  ไม่ใช่ปรุงแต่งมาตบตากัน ข้อเท็จจริงก็ต้องเป็นข้อเท็จจริงวันยังค่ำบิดเบือนไม่ได้แน่นอน อีกอย่างหนึ่งข้อมูลบริสุทธิ์  ข้อมูลปฐมภูมิ เช่นนี้มันชัดเจนดีอย่างที่คุณว่าเพราะไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นใคร ก็เลยเผยธาตุแท้ได้เต็มที่ถ้าคิดจะศึกษาก็ไม่ต้องไปขุดหาถึง กาฬสินธุ์ ให้ลำบาก

                    คุณพอจะจำเรื่องราวข้อความที่พระพุทธองค์ตรัสแก่พระอานนท์ได้มั้ยตอนที่นางมาคันทิยาจ้างคนมารุมด่าจนพระอานนท์ทนไม่ไหวขอให้เสด็จหนีไปยังเมืองอื่น  ผมจำได้คลับคล้ายคลับคลาถ้าใครจำได้ลองเอามาเล่าสู่กันฟังบ้างก็จะดีมาก ๆ

                    คุณ ๔๕๘ ครับ ขอบคุณมากครับที่กรุณาเป็นห่วง  แต่ไม่เป็นไรโอกาสย่อมเป็นของผู้ฉวยเสมอ  ถ้าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยลูกเมียผมจะต้องเสียน้ำตาอีกครั้งก็ดีครับ  เพราะมวลสมาชิกนักกลอนจะได้พร้อมใจกันซับน้ำตาให้ผมอีกครั้งหนึ่งเหมือนเดิม

                                                                                           นอนกอดอยู่ข้างข้างคางเกยไหล่

                                                                                 ลมหายใจอุ่นอุ่นละมุนหู

                                                                                 ถึงแม้น้องจะหลับตาไม่กล้าดู

                                                                                  น้องก็รู้อยู่ดีว่าพี่รัก.....

                                                               สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล      นักกลอนครับ

ไปหามาให้อ่านทั่วกัน   เผื่อจะทำให้คนที่ไม่ถูกกับคุณสมศักดิ์เป็นส่วนตัว ได้ละอายใจบ้าง 
เรื่องอื่นไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง แต่เห็นจะๆ ว่าอย่างน้อยคุณสมศักดิ์ก็มีวาจาที่เป็นสุภาพชนกว่าคุณ เทียบกันไม่ได้

การแสดงออกในที่สาธารณะ ควรแสดงออกอย่างสุภาพชน เพื่อเคารพต่อสาธารณะ    ถ้าอยากด่ากันให้แสบสันยังไง  ไปด่ากันส่วนตัว  ไม่มีใครว่า   เพราะไม่มีใครอื่นได้ยิน

จาก "อานนท์ พุทธอนุชา" ของวศิน อินทสระ

      ตราบใดที่บุคคลยังพอใจด้วยคำสรรเสริญ เขาย่อมยังต้องหวั่นไหวเพราะถูกนินทา ที่เป็นกฎที่แน่นอน พระตถาคตเจ้าทำพระมนัสให้เป็นเช่นแผ่นดินหนักแน่น และไม่ยินดียินร้ายว่าใครจะไปโปรยปรายของหอมดอกไม้ลงไป หรือใครจะทิ้งเศษขยะของปฏิกูลอย่างไรลงไป ข้าพเจ้าเองสุดที่จะทนได้ จึงกราบทูลพระองค์ว่า

           "พระองค์ผู้เจริญ! อย่าอยู่เลยที่นี่ คนเขาด่ามากเหลือเกิน"

           "จะไปไหน อานนท์" พระศาสดาตรัส มีแววแห่งความเด็ดเดี่ยวฉายออกมาทางพระเนตรและสีพระพักตร์

           "ไปเมืองอื่นเถิดพระเจ้าข้า สาวัตถี ราชคฤห์ สาเกต หรือเมืองไหนๆ ก็ได้ ที่ไม่ใช่โกสัมพี"

           "ถ้าเขาด่าเราที่นั่นอีก?"

           "ก็ไปเมืองอื่นอีก พระเจ้าข้า"

           "ถ้าที่เมืองนั้นเขาด่าเราอีก?"

           "ไปต่อไป พระเจ้าข้า"

           "อย่าเลย อานนท์! เธออย่าพอใจให้ตถาคตทำอย่างนั้น ถ้าจะต้องทำอย่างเธอว่า เราจะไม่มีแผ่นดินอยู่ มนุษย์เราอยู่ที่ไหนจะไม่ให้มีคนรักคนชังนั้นเห็นจะไม่ได้ เรื่องเกิดขึ้นที่ใด ควรให้ระงับลง ณ ที่นั้นเสียก่อนแล้วจึงค่อยไป อานนท์! เรื่องที่เกิดขึ้นแก่ตถาคตนั้นจะไม่ยืดยาวเกิน ๗ วัน คือจะต้องระงับลงภายใน ๗ วันเท่านั้น"

           แล้วพระพุทธองค์ก็ตรัสต่อไปว่า "อานนท์! เราจะอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่น เหมือนช้างศึกก้าวลงสู่สงคราม ต้องทนต่อลูกศรซึ่งมาจากทิศทั้ง ๔ เพราะคนในโลกนี้ส่วนมากเป็นคนชั่ว คอยแส่หาแต่โทษของคนอื่น เธอจงดูเถิด พระราชาทั้งหลายย่อมทรงราชพาหนะตัวที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ชุมนุมชน เป็นสัตว์ที่ออกชุมนุมชนได้ อานนท์เอย! ในหมู่มนุษย์นี้ผู้ใดฝึกตนให้เป็นคนอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่นได้ จัดว่าเป็นผู้ประเสริฐสุด ม้าอัสดร ม้าสินธพ พญาช้างตระกูลมหานาคที่ได้รับการฝึกแล้วจัดเป็นสัตว์อาชาไนย สัตว์อาชาไนยเป็นสัตว์ที่ประเสริฐ แต่คนที่ฝึกตนดีแล้วยังประเสริฐกว่าสัตว์เหล่านั้น

            ดูก่อนอานนท์! ผู้อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้สูงกว่าก็เพราะความกลัว อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้เสมอกันเพราะเห็นว่าพอสู้กันได้ แต่ผู้ใดอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้ซึ่งด้อยกว่าตน เราเรียกความอดทนนั้นว่าสูงสุดผู้มีความอดทน มีเมตตา ย่อมเป็นผู้มีลาภ มียศ อยู่เป็นสุข เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เปิดประตูแห่งความสุขความสงบได้โดยง่าย สามารถขุดมูลเหตุแห่งการทะเลาะวิวาทเสียได้ คุณธรรมทั้งมวล มีศีลและสมาธิ เป็นต้น ย่อมเจริญงอกงามแก่ผู้มีความอดทนทั้งสิ้น

กองเชียร์หรือลูกหาบของคุณสมศักดิ์คงไม่ต้องไปอ้างคำพระ นักปราชญ์ นักปรัญาอะไรหรอก คนอ่านเว็บไซต์ส่วนใหญ่วิเคราะห์ สังเคราะห์ ประเมินค่าเป็นว่าเวลาปีศาจสวดมนต์มีพฤติกรรมอย่างไร ปีศาจคาบคัมภีร์เขาทำอย่างไร คนที่เป็นสุภาพบุรุษตัวจริง เสียงจริง ต้องอาจารย์ทองแถม นาถจำนงไม่เคยพูดเอาดีใส่ตัว ไม่เคยอวดคุณวิเศษของตนเอง ไม่พูดเพ้อเจ้อจนทำให้คนรอบข้างรำคาญ ไม่เหมือนคนบางคนที่พูดเท็จจนตนเองเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริง น่าละอาย ไม่รู้ตนเองแต่ไม่เป็นไรในกลุ่มคนเช่นนี้มีไม่กี่คนพอจะทราบกันอยู่ เป็นคนส่วนน้อยที่ล้มละลายทางเกียรติยศในวงการนักกลอน

อ้อ เข้าใจแล้ว  คุณเป็นลิ่วล้อใคร   ก็เลยนึกว่าคนอื่นเขาจะเป็นลิ่วล้อเหมือนตัว   

ไม่ใช่หรอกครับ  ผมชอบเข้ามาอ่านกลอน เห็นกระทู้นี้แวะเข้ามา  เจอมลพิษก็ต้องโวยกันมั่ง  อยากให้เวบมาสเตอร์เขารู้ร้อนรู้หนาว ลบกระทู้นี้บ้าง  

ชื่อทองแถมที่คุณอ้าง  หมายถึงอาจารย์ทองแถม นาถจำนง  นี่เองละหรือ  เวงกำ   ไม่นึกบ้างรึไง  ว่าทำให้ท่านต้องมาเสื่อมเสีย ถูกเข้าใจว่าเอี่ยวอยู่เบื้องหลังคุณ    

มีลูกศิษย์เพ้อเจ้อ  เอาแต่ด่าคนอื่นสนองความพอใจส่วนตัว   แถมยังลากชื่อเสียงอาจารย์มารับเคราะห์ไปด้วย   นับว่าน่าสงสารอาจารย์มากๆ ขอแสดงความเสียใจกับอาจารย์ด้วยครับที่ถูกแอบอ้าง

สงสัยว่าอาจารย์ทองแถม นาถจำนง ให้ท้ายอยู่กระมัง อาจารย์ทองแถมถึงไม่ออกมาพูดอะไรเลย ปล่อยให้ลูกศิษย์เห่า ตัวเองนั่งเฉย เสียไม่เป็นไร ได้ขอกูได้รับด้วย ยังงั้นเหลอ....

ขอยืนยันว่าทองแถม นาถจำนงเป็นสุภาพบุรุษ จิตใจเสียสละสูงส่ง มีจิตสำนึกสาธารณะที่ดีงาม ดังนั้นคุณทองแถมจึงไม่ต้องออกมาตอบโต้อะไร ของเหม็นของหอมเป็นอย่างไร คนระดับทองแถมหรือโชติช่วง นาดอน นักเขียนนักแปลเจ้าของนามปากกาโชติช่วง นาดอน  นักกลอน คอลัมนิสต์  บรรณาธิการ วิทยากร อุปนายกสมาคมนักกลอนในยุคนายกยุทธ โตอดิเทพย์ เป็นกำลังสำคัญที่สร้างชื่อเสียงให้สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย กระทั่งได้รับการยอมรับจากคนในวงการนักกลอน ผู้ใหญ่ในวงการวรรณกรรมหลายท่านยอมรับและชื่นชมยินดีเขาไม่เคยยกย่องตัวเอง หลงตัวเอง ข้อสำคัญเขาไม่เคยตีหน้าตาย ขายน้ำคำ ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ เราชื่นชมยินดีและสนับสนุนสุภาพบุรุษทองแถม นาถจำนง

นายสมศักดิ์ไม่กล้าตอบ งั้นขอถามนายกยุทธ โตอดิเทพย์ แทนดีกว่า ว่าตอนมาเป็นนายกต่อจากนายสมศักดิ์ นายสมศักดิ์สะสมเงินให้สมาคมไว้ให้เท่าไหร่ กี่บาท และที่ทำการสมาคมถาวรที่นายสมศักดิ์เขาพยายามสร้างอย่างสุดฤทธิ์ตั้งอยู่ที่ไหน

หยุดได้แล้ว..

น่าเบื่อ...

วงการกลอนจะล่มจมก็เพราะพวกคุณนี่แหละ...

^
^

ดังนั้นคุณทองแถมจึงไม่ต้องออกมาตอบโต้อะไร

รู้ใจอ.ทองแถมถึงเพียงนี้เชีย    ขนาดบอกแทนกันได้อย่างมั่นใจ   ต้องเป็นคนใกล้ตัวมากๆ

คนรักกลอนยังมีอยู่มาก    แต่สมาคมนักกลอนมันตายสนิทก็เพราะคนแบบคนรู้ใจอ.ทองแถมที่เปลี่ยนชื่อเข้ามาป่วนในกระทู้นี้แหละ

"คนรักกลอนยังมีอยู่มาก    แต่สมาคมนักกลอนมันตายสนิท" เรียนถามคุณคนนอก สมาคมนักกลอนตายสนิทจริงหรือ ? คุณอย่าพูดเกินจริงเลย ผลงานของสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยไม่มีวันตายหรอกครับ ยิ่งในยุคนายกยุทธ โตอดิเทพย์ ประเมินผลงานกันอย่างเป็นธรรม โดยไม่อคติลำเอียง คำตอบเชิงประจักษ์ปรากฏให้เห็นชัดเจนและสามารถตรวจสอบได้ กรุณาอย่าใช้คำพูดบิดเบือนข้อเท็จจริง

อย่าเบี่ยงประเด็นครับ  ไม่ตกหลุม

เมื่อไรจะลบกระทู้นี้ซะทีล่ะครับ    

มาร่วมรับทราบครับ เข้าใจเอาเองว่ามีการพยามโยงเข้ามาหาเพื่อเป็จำเลยร่วมป่วนด้วยในฐานะคนใกล้ชิด พี่โชติ - ทองแถม นาถจำนง ในฐานะทีี่ทำงานร่วมกันมานาน ดังที่อ่านมาข้างต้น

อนึ่ง ช่วงหลังไม่ค่อยมาเข้าดูหน้ากระทู้เท่าไหร่ เพราะอยู่ระหว่างเดินทาง ขณะนี้อยู่ในชุมชนในหุบเขาของจังหวัดยะลามามาค่ายเยาวชน ไร้เครื่อมือสือ่อสาร เลยพอดีหาจังหวะเข้ามาแต่ละกระทู้ความเคลื่อนไหว ไม่เข้าใจว่าจะมาตั้งกระทู้ในลักษณะป่วนกันไปทำไม

ครับ ค่ายที่ มูลนิธิ สุข - แก้ว แก้วแดง ที่จังหวัดยะลา ในพื้นที่หุบเขามีดาวเต็มฟ้า งดงามครับ เด็กสนอกสนใจเรื่อวงการเขียนเป็นอย่างมาก แรกๆมาก็หวั่นๆกลัวๆ เพราะเหตุการณ์ไม่สงบพื้นที่แห่งค่อนข้างจะหนักดั่งที่เป็นข่าว แต่ค่ายนี้จัดต่อเนื่องกันมาแล้ว ผมเพิ่งได้มาเป็นเป็นปีแรกในปีหนึ่งๆที่มีด้วยกันหกค่ายติดต่อกันวิทยากรมากมายหลายท่าน

พออ่านหลายกระทู้ ในเว๊บ มีทั้งการเมือง อารมณ์ความรู้ ข่าวการแสดงความยินดีในหมู่สมาชิก แต่พอมาเจอซึ่งทั้งสองคนรู้จักและสนิททั้งสองท่าน แต่ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าใครริเริ่มการป่วน สังคมเรามักให้ความสำคัญเรื่องพื้นฐานความอารมณ์ความรู้สึกมากกว่าฐานความรู้

ไม่ว่าและไม่ถือเลย ถ้าจะพุ่งเป้ามาที่ผมตรงๆ เพราะเล่นในที่กลางแจ้ง แม้ว่าจะเคยโดดลักษณะอีแอบมาหลายครั้งหลายหนจนชินชา

มาสมานฉันท์ร่วงมกันสร้างสมาคมฯ ดีกว่ครับ จะได้ขับเคลื่อนให้ก้าวหน้าอย่างภาคภูมิ

ด้วยเชื่อในแรงพลังไฟในตัวตนทุกท่าน

ความคิดเห็นที่37 คุณคนนอก
และคุณคนนอกความคิดเห็นที่ 30
ขอบคุณครับที่พาดพิงถึงผม
ผมตามข่าวตั้งแต่แรกแล้วครับกระทู้นี้ และอยู่ที่ 4 คนตั้งนาน
พึ่งมาร้อนไม่กี่วันนี้เองไม่รู้ว่ามีใครต้องการอะไรเหมือนกัน
จึงต้องปล่อยให้เขาแสดงความคิดเห็นกันเต็มที่ครับ
และเท่าที่อ่านก็ยังไม่มีถ้อยคำที่หยาบคายใดๆ
ที่ทำให้ต้องลบการแสดงความคิดเห็นของผู้อื่น
นอกจากใจที่ร้อนรนของแต่ละฝ่ายที่จี้ถึงใจของอีกฝ่ายเท่านั้นครับ

เรื่องลบกระทู้หรือไม่เป็นแค่การปกปิดไม่ให้มันเกิดชั่วคราว
ยังไงก็แสดงความคิดเห็นกันให้พอใจเลยครับ
เพราะเท่าที่ดูก็เสียศรัทธาไปแล้วทั้ง 2 ฝ่ายนั่นแหละครับ
ส่วนที่ผมเป็นห่วงคือ เว็บนี้มีเด็กเยาวชนเข้าชมเยอะครับ
ซึ่งคงจะซึมซับเรื่องราวเหล่านี้ไว้
แล้วหล่อหลอมเอาวิธีการแบบนี้ไปใช้ในภายหน้า
และเด็กเหล่านั้นคงได้นำไปแล้วขอแสดงความยินดีในความสำเร็จด้วยครับ
ผมเองก็ยังเป็นเด็กเมื่อเทียบกับอายุของแต่ละท่าน
และก็เป็นแค่คนดูแลเว็บคนหนึ่งที่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้เสมอ

ผมเคยปิดประกาศขอความร่วมมือแล้วว่าเรื่องภายใน
ควรคุยภายในโดยตรงแบบแสดงความคิดเห็นแตกต่างแบบเคารพกัน
แต่เมื่ออยากจะคุยกันอย่างนี้ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปครับให้สังคมได้รับรู้เสียบ้างก็ดี
ปิดไปก็ไม่ได้ทำให้เรื่องราวเงียบหายให้คนเขาได้รู้ว่าแต่ละคนเป็นยังไง
ถ้าเรื่องราวจะหนักหนาสาหัสจนต้องมีการฟ้องร้องกัน
ก็มีระบบกฎหมายรองรับและไม่ต้องห่วงว่าจะตามตัวไม่ถูกครับ
เจ้าหน้าที่สามารถติดดตามไปถึงประตูบ้านเลยครับไม่ใช่ผมนะ
แต่หวังว่าอย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยครับ

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีสิทธิ์เลือกตั้งนายกสมาคมฯ
และผมก็มี่ท่านที่เลือกไว้ในใจตามสิทธิ์ของผมเช่นกัน
พอถึงเวลาผมก็จะเลือกคนที่ผมตั้งใจเอาไว้ คิดว่าทุกท่านก็คงเป็นแบบนี้
เรื่องการใส่ร้ายกันให้เปลี่ยนใจไปชอบอีกฝ่าย เมื่อเราเลือกข้างแล้วเป็นไปได้น้อยมาก
และผมก็ไม่ออกตัวว่าชอบใคร และก็ไม่แก้ต่างอะไรให้เขาด้วย
คนเราสามารถแสดงออกความรักได้หลายแบบนอกจากนี้ครับ

ข้อความทั้งหมดนี้เป็นส่วนที่ผมเขียนขึ้น "หากมีสิ่งผิดพลาดประการใด"
ขออย่าได้นึกถึงผู้อื่นนับให้เป็นความผิดของผมทั้งสิ้น

ด้วยความเคารพทุกท่าน
คนดูแลเว็บ

ปล.
1. เชิญแสดงความคิดเห็นตามสิทธิ์ของทุกท่านได้เต็มที่โดยตั้งอยู่บนความเคารพสิทธิ์ของคนอื่นเช่นกัน
2. เรื่องการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ หาเสียง ฯลฯ สามารถทำผ่านเว็บบอร์ด
    หรือส่งมาทางอีเมลของสมาคมนักกลอน info_thaipoet@yahoo.com
    หรืออีเมลผมโดยตรงได้ที่ xers123@gmail.com
    ผมยินดีลงให้เสมอไม่ว่าข้างไหนถ้าเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับแวดวงที่เป็นประโยชน์

คุณเว็บมาสเตอร์ครับ

ขอบคุณที่ตอบคำถามของผม     ในเมื่อเป็นสิทธิ์ของคุณที่จะลบหรือไม่ลบ ผมก็ไม่สามารถจะคัดค้านได้ละครับ  

แต่ขอออกความเห็นว่า คำพูดในคห.ก่อนๆนี้แม้ไม่หยาบคายถึงขั้นด่ากันด้วยคำหยาบ แต่มันก็เป็นคำจ้วงจาบล่วงเกินบุคคลอย่างรุนแรง   

ถ้าคนเราขัดแย้งกันที่ประเด็น ก็ถือว่าธรรมดา     แต่เมื่อไรไม่ใช่ประเด็นแต่ลามไปถึงตัวบุคคล    ถือว่าไม่ธรรมดาครับ  เข้าขั้นละเมิด   มันก็ร้ายแรงพอๆกับคำหยาบ  เพราะทำให้อีกฝ่ายเสียหายได้

คุณสมศักดิ์เคยทำหน้าที่ในสมาคมดีไม่ดีอย่างไร    เป็นเรื่องประเด็นการทำงาน   ถ้าจะชี้ให้เห็นข้อเท็จจริง ผมก็ว่าดีที่มีการตรวจสอบ  แต่นี่เป็นการละเมิดเรื่องส่วนตัวของเขา    ผมว่ามันไม่เป็นประโยชน์กับใครทั้งสิ้น   มีแต่จะทำให้เยาวชนซึมซับว่า   ถ้าไม่ชอบแล้วสามารถด่าได้มันทุกเรื่อง   แม้แต่เขาได้ดี ก็ด่าได้     ไม่มีใครห้ามปรามได้  ไม่มีการลงโทษ หรือสั่งสอนให้รู้การควรมิควร  การปล่อยให้ลอยนวลก็คือการสนับสนุนทางอ้อมนั่นเอง

ผมไม่ทราบตื้นลึกหนาบาง  บอกแล้วว่าเป็นคนนอกสมาคม   แต่ผมรู้สึกว่าคุณคนที่เข้ามาป่วนคุณสมศักดิ์ในชื่อต่างๆแต่สำนวนเดียวกัน  น่าจะเป็นคนที่คนในสมาคมเองก็รู้ว่าใคร   ไม่อยากลูบหน้าปะจมูก  เพราะอาจจะต้องทำงานร่วมกันอีกในภายหน้า   หรือไม่ก็เกรงใจคนที่สนับสนุนเขา    หรือมิฉะนั้นก็เห็นด้วยกับเขาในบางเรื่อง    จึงมองข้ามประเด็นที่เขาใช้ถ้อยจาบจ้วงไป

ถ้าหากว่าเข้าใจผิดก็ขออภัยด้วย  แต่ขอบอกว่าอ่านมาทุกค.ห.แล้วรู้สึกอย่างนี้จริงๆครับ 

ผมว่าน่าจะเป็นผลดีกับคุณสมศักดิ์เองด้วยถ้าฝ่ายตรงข้ามจาบจ้วง
คนที่ยังไม่เลือกข้างจะได้คิดว่าควรเลือกฝ่ายไหน
เพราะนอกจากตัวบุคคลหลักแล้วก็ต้องร่วมทำงานเป็นคณะ
และเมื่อคนในคณะนั้นทำไม่ดี เขาก็ไม่อยากร่วมงานด้วย
ถ้าฝ่ายไหนยังไม่หยุดให้ร้ายกันผมเสนอว่าให้เลือกอีกข้างเลยครับ
ไม่ต้องเกรงใจคนไม่ดี

ส่วนเรื่องคนที่ใช้ชื่อหลายชื่อมาป่วน และมีแนวโน้มว่าเป็นคนเดียวกัน
มีจำนวนพอกันทั้ง 2 ฝ่ายครับ คนนอกจริงๆอาจมีแค่ 2-3 คนเองครับ
ผมถึงต้องปล่อยให้เราได้เห็นธาตุแท้กันและกัน

สังคมเล็กๆแห่งนี้ก็สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาระดับชาติได้เหมือนกัน
และดูเหมือนจะเป็นไปแล้วทุกหย่อมหญ้า
ผมว่าปัญหาสังคมไม่ได้อยู่ที่ผู้อื่นหรือนักการเมืองทั้งหมดแล้วล่ะ
ทุกอย่างน่าจะเริ่มที่ตัวเราทุกคนครับ
(ส่วนนี้เป็นความคิดเห็นที่ผมอ่านในนี้และกลั่นกรองมาย้อนดูตัวเอง)
ใครที่เห็นต่างจากนี้ย่อมได้เสมอครับ

ผมชอบไล่ลบ คห. ที่เป็นสแปมหรือขยะทางอินเตอร์เนตมากกว่า
เพื่อให้เว็บดูสะอาดตาและสะดวกในการใช้งาน
นั่นเป็นหน้าที่จริงๆส่วนหนึ่งของผม
แต่ดูเหมือนมันจะเป็นแค่อุดมคติของคนทำเว็บเท่านั้น

ขอบคุณสำหรับถ้อยคำที่เป็นมิตรไมตรีครับ

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับความคิดของ "คนดูแลเว็บ" ครับ ใครที่จาบจ้วงคนอื่น คนคนนั้นนั่นแหละ "คนเลว" สมาชิกสมาคมนักกลอนทั้งปวงที่ล้วนแล้วแต่มีความคิดจิตสำนึกที่ดีงามก็ควรจะเลือกตัดสินใจได้ว่าสมควรจะเลือกฝ่ายใด

ด้วยความชื่นชมครับ

สวัสดีครับ

                    มีภารกิจติดพันเลยห่างไปไม่ได้เข้ามาคุยกัน  ก็เห็นมีอะไร ๆ เคลื่อนไหวไปในทิศทางที่ดีขึ้น  ผมว่าบางทีบางคนคงจะตั้งลำได้แล้วมองซ้ายมองขวาก็พอจะเห็นว่าอะไรควรอะไรไม่ควร  เป็นคุณสมบัติของปัญญาชนอย่างเราเรานึ  ท่านว่ามั้ย

                    เมื่อวาน ๒๑ มี.ค.  ไปงานวันเกิด อ.ยุทธ  ท่านนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย มาครับ  มีแขกผู้มีเกียรติคับคั่ง ก็ร่วมยินดีและอวยพรซ้ำ ณ ที่นี้ซะอีกที  ขอให้มีความสุขความเจริญครับ  ก็แอบหนีบเหล้ากลับมาต่อกับคุณสมบัติ  ตั้งก่อเกียรติ อีกยาวนาน เพิ่งตื่นขึ้นมาหาอาหารมื้อเที่ยงต่อไส้ครับ

                     ก็ได้พบได้เห็นเพื่อนพ้องน้องพี่มากหน้าหลายตา  ไม่ว่าจะเป็นทองแถม หรือยุึทธ เราก็คงความเป็นทองเนื้อเดียวกันดังปกติ  ในพื้นที่ตรงนี้ก็มีแต่กองเชียร์ออกมาตีกันชุึลมุน คุณมหาสุึราริน ก็มาพูดทำนองจะออกตัวว่าที่เวียนเข้ามาป่วนนั้นไม่ใช่เขาและมีหลายคนพุ่งเป้ามาที่เขาก็เหมือนที่เขาได้แสดงความคิดเห็นมาในนี้แล้วนั่นแหละ ผมก็เข้าใจครับ เข้าใจทั้งคนทั้งสถานการณ์เข้าใจทั้งเพื่อนและตัวเอง

                     เพราะว่าทั้งผมทั้งทองแถม ยังไม่มีใครเปิดตัวออกมาประกาศจะเข้าชิงตำแหน่งนายกสมาคมนักกลอนกันเลยสักคนหรือสักคำ  แต่คณะท่านก็แบ่งสีแบ่งกลุ่มตะลุมบอนกันอุตลุดไปแล้ว  พูดถึงเรื่องเปิดตัวเนี่ย  เมื่อ ๒๖  มิถุนายน  ๒๕๔๕  ที่สถานีบำรุงพันธุ์สัตว์น้ำ กรมประมง ที่ริมหาดแม่รำพึง  หลังจากเสร็จจากงานที่อนุึสาวรีย์บรมครูสุนทรภู่แล้วก็มาสังสรรค์กัน ทั้งคนพื้นที่และอาคันตุกะ เป็นวงใหญ่  วันนั้น ท่านอดีตนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย  คุณอนันต์  คู่มณี  มาเป็นเจ้าภาพทางด้านเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ และประกาศเปิดตัว นายกสมาคมคนต่อจากท่าน พลตรี หญิง  อุษณีย์  เกษมสันต์  ให้เป็น  สมศักดิ์  ศรีเอี่ยมกูล  ผมก็ดีใจลุกขึ้นตอบรับ  ท่านอาจารย์เสมอ  กลิ่นหอม บันทึกภาพทันที

                     ตั้งแต่นั้นมาตรงนั้นแหละวา ฝุ่นตระหลบไปจนกระทั่งผมเป็นนายกสมาคมเรียบร้อยแล้วก็ยังไม่ยอมจาง  คุณอะไรที่เคยบอกว่าเว็บไซต์สมาคนนักกลอนฯ เพิ่งเกิดมีในสมัยนี้น่ะน่าเสียดายคุณไม่ได้เห็นมิเช่นนั้นคุณได้แสดงความคิดเห็นสนุึกครับ  วันนี้ก็เช่นกันถึงแม้เราไม่ได้เปิดตัวออกมาแต่กระแสผลักดันเพราะการมองการณ์ข้างหน้าของมวลสมาชิกก็ย่อมต้องมีต้องเป็นเป็นธรรมดา  และการไม่ออกมาปฏิเสธ การเงียบสงบนิ่งนั่นก็คือคำตอบที่ชัดเจน  หลายท่านไม่ได้เข้าใจผิดครับ  เหตุการณ์เช่นนี้มันเป็นปรากฏการณ์ปกติครับ

                      วันนี้ผมขอชื่นชม คนดูแลเว็บ คุณเป็นคนมีวิสัยทัศน์เกินอายุนะ น่ารักน่าสนับสนุึนครับ  สำหรับคุณคนนอก ก็ต้องขอบคุณที่ปรารถานาดี  และขอบคุณมากที่กรุณาเล่าเรื่องชาดกมาให้เป็นความรู้ ไหน ๆ  ก็พูดเรื่องวิสัยทัศน์แล้ว ผมอยากขอเรื่อง ข้าวเกิดแต่จาน มาเล่าสู่กันอีกก็ดีครับ  และคุณคนนอกตัวจริงครับ ผมเชื่อว่าเป็นคนนอกตัวจริงทุกท่านและครับ ต่อไปให้ใช้หมายเลขกำกับดีมั้ย เป็น  ตัวที่หนึ่ง  ตัวที่สอง  ตัวที่สาม  ยกเว้นตัวที่แปดนะคร้าบ  อีกคำหนึ่ง  ตัวย่อ  ความคิดเห็น ที่ย่อเป็น  คห. น่ะ คนอื่นอ่านแล้วรู้สึกยังไงไม่รู้นะ แต่ผมอ่านแล้วใจหายทุกที (ล้อเล่นน่ะ) มีของฝากครับ  มาอ่านกันดีกว่า

                                                                      ของฝาก

                                  ด้วยน้ำใจไมตรีที่ได้รับ                               ช่วยระางับความเศร้าความเหงาหงอย

                         มาจุดแสงแห่งฝันอันเลื่อนลอย                              ให้ค่อยค่อยเห็นชัดถนัดตา

                         เธอเปลี่ยนสิ่งที่ไกลให้ใกล้เข้า                               เธอเปลี่ยนเศร้าโศกศัลย์ให้หรรษา

                         เธอเปลี่ยนพิษผลาญใจให้เป็นยา                            เธอเปลี่ยนฟ้าหม่นไหม้ให้เป็นทอง

                         ฉันหมกมุ่นครุ่นคิดด้วยจิตตก                                 หวั่นสะทกอกหักความรักหมอง

                         ทั้งมอดหมดเชื้อไฟที่ใจครอง                                ฟังเสียงร้องร่ำไห้ที่ใจครวญ

                         เธอเรียงร้อยถ้อยคำเป็นน้ำทิพย์                             บรรจงหยิบยื่นซับดับกำสรวล

                         ดึงฉันกลับสู่ความจริงสิ่งสมควร                              รอยขีึดข่วนของหัวใจก็คลายคืน

                         อยากตอบแทนสุดที่รักเกินจักกล่าว                         อยากสอยดาวบนฟ้ามาทั้งผืน

                         ประคองวางแทบตักรักยั้งยืน                                  เกรงล้มครืนลงเพราะฝันนั้นแสนไกล

                         ถ้าจะให้อะไรในวันนี้                                            อย่างอื่นก็ไม่มีจะมอบให้

                         ไม่ขอเอาลมปากมาฝากใคร                                  ขอเอาใจที่รักมากมาฝากเธอ.../

                                                         สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล

                                                             นักกลอนครับ

ดังได้สดับมา

         พระอนุรุทธะ เป็นพระพุทธอนุชา วิสัยทัศน์คับแคบมาก มีคำถามว่า "ข้าวเกิดที่ไหน" พระสหายตอบว่า ข้าวเกิดในยุ้ง (หมายถึงไซโล) พระสหายอีกองค์หนึ่ง แย้งว่าข้าพเจ้าถึงจะรู้จริง ข้าวย่อมเกิดอยู่ในหม้อดิน (สมัยนั้นยังไม่มีหม้อตรานกยูง) เจ้าชายอนุรุทธ์ หัวเราะชอบใจเพื่อนเอ๋ยช่างอับปัญญานัก  ข้าวย่อมเกิดแต่จานพระเจ้าข้า (หรืออาจจะเป็นถาดก็ได้ ท่านว่า ภาชนะ)  แถว ๆ นี้ก็มีคนวิสัยทัศน์ปานประหนึ่งเจ้าชายอยู่มิใช่น้อย อาตมาขออธิษฐานว่าเกิดชาติหน้า จักไม่เป็นเจ้าชายแล้ว

black human hair wigs hairdo Synthetic wigs have the major wigs classes of society Wigmakers black hair wigs natural hair wig.

 ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่ชื่นชอบ กลอนกวี อย่างยิ่ง แต่ตัวเอง ไม่มีพรสวรรค์ทางนี้ จะพอมีดีบ้างก็เป็นคนอ่านบทกลอนได้บ้าง

อยากเห็นนักกลอนกวีศรีวรรณศิลปรักใคร่กลมเกียวกัน ร่วมเปิดสถานีวิทยุชุมชนคนนักกลอนขึ้นมาจะดีไหมครับ หรือเฟสนักกลอนก็ได้ อิอิ

อยากมีเงิน ต้องทำงาน จึงพานพบ                อยากเรียนจบ ต้องขยัน หมั่นศึกษา

อยากริรัก ต้องฝักใฝ่ เวียนไปมา                    อยากมีหน้า เสนอหน้า อาษาคน

อยากเป็นใหญ่ ต้องเลิกชั่ว อย่ากลัวอด        อยากมียศ ต้องกล้าแข็ง ทุกแห่งหน

อยากเป็นหนึ่ง ต้องพึ่ง ตัวของตน                 อยากเป็นคน ต้องมีธรรม ประจำใจ

             "ทุกวันนี้ เป็นกัน เช่นนั้นไม่"