หากถือไว้ไม่วางในบางขณะ
คือภาระยังคงดำรงอยู่
คือการปิดช่องทางหน้าต่างประตู
และร่องรอยการมาสู่จะอยู่ไกล

ถ้าหากกลัวที่จะวางในบางครั้ง
จะรู้สึกผิดหวังและหวั่นไหว
จะรู้สึกหวาดกลัวจับหัวใจ
และจะยิ่งรู้ได้ด้วยใจตนฯ

หลายสิ่งหนักยังแบกรับไว้กับบ่า

เพียงเพราะว่าความเชื่อมั่นในวันเก่า

ขาดสติต่างหลงในวงเงา

ทิ้งรอยเศร้ารอยบาปคราบน้ำตา

เพราะความต่างในจริตจิตวิถี
ย่อมจะมีถี่ห่างในบางหน
เพราะไม่อาจกำหนดความอดทน
ให้ผู้คนควรเป็นเช่นเดียวกัน

เพราะการเห็นการสัมผัสการขัดถู
การรับรู้จะเหมือนได้อย่างไรนั่น
เพราะไม่ก้าวออกไปหาแสงตะวัน
เดี๋ยวดวงจันทร์ก็จะมาในราตรี

ของมันหนักพักหน่อยไม่ค่อยเหนื่อย

ถ้าถือเรื่อยแบกเรี่อยคงเหนื่อยแย่

อยู่ที่มือถือนำกำหรือแบ

ตรองให้แน่เพื่อเราเบาสบาย

@ ใช่ชอบแบก ไว้นัก  ให้หนักบ่า
เหมือนคนบ้า ชมชอบ  แบกหอบหลาย
ไม่แบกหอบ กรอบป่น  จนจะตาย
ค่ำเช้าสาย  แบกหอบ  ใช่ชอบใจ
@ เมื่ออดอยาก  ปากแห้ง  เรี่ยวแรงมี
สองบ่านี้  ทนแบก  แลกเงินใช้
สองบ่าแบก  หามอยู่  สู้แบกไป
วางเมื่อใด  เมื่อนั้น  มันอดโซ
@ ทั้งลูกเต้า  เราก็  รอเราอยู่
หนักไม่เอา  เบาไม่สู้  อยู่อย่างโก้
เป็นเช่นไร  คิดสิ  อพิโถ
อพิโธ่  ชาตินี้  หรือมีกิน...