๏ อ่อนแออ่อนไหว 
แสร้งว่าใจเข้มแข็ง 
แท้เพียงไม่แสดง 
ลึกแฝงส่วนลึกจนสุดใจ 

๏ ถึงอย่างไรก็ใช่ไม่อาจเปลี่ยน 
กี่วันเดือนปีเวียนก็ยังใช่ 
แปลกหน้าแปลกเปลี่ยนอีกกี่ใคร 
ยังสว่างกระจ่างใสอย่างชัดเจน 

๏ รอยจำละภาพที่ผ่านพบ 
ไม่มีจุดจบหัวใจเห็น 
ภาพแท้ประทับทุกประเด็น 
เป็นอย่างที่เป็นไม่มีเลือน  

๏ เป็นโดยสำนึกที่ลึกนั้น 
ความจริงความฝันเสมอเสมือน 
ลิบลิบรับรู้ผู้มาเยือน 
ปมเงื่อนผูกไว้ในใจมี 

๏ ถึงอย่างไรก็ใช่ไม่อาจเปลี่ยน 
เลือดย่อมไหลเวียนโดยวิถี 
ได้ด้วยชีวิตทั้งชั่วดี 
คือทั้งหมดนี้คือที่มา 

๏ อ่อนแออ่อนไหว 
เพราะหัวใจรู้สึกรู้สา 
ส่งครั้งสุดท้ายทั้งน้ำตา 
สู่สุคตินิทราอย่าห่วงเลยฯ 

..................................... 

บันทึกอาทิตย์ ๔ ตุลาคม ๒๕๕๒ 
มวกเหล็ก สระบุรี 
วัดน้ำพุ ต.พญาเย็น อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา