ปล่อยสัตว์

                                     ฉันเห็นปูพยายามข้ามถนน            จึงหยุดรถช่วยให้พ้นหว่างวิถี

                           ปรารถนาสิ่งใดในทางดี                          จงอย่ามีอันตรายในทางเดิน

                           เห็นนกเจ็บฉันเก็บกลับมารักษา                จนปีึกกล้าขาแข็งมีแรงเหิน

                           ให้เวลาให้ข้าวน้ำให้จำเริญ                      ให้เผชิญโลกได้หน่อยก็ปล่อยไป

                           น้ำขาดหนองปลายนาปลาตกคลัก             ฉันยังตักไปปล่อยลงตรงน้ำใส

                           โลกยังมีเส้นทางอีกกว้างไกล                   ห้วงน้ำใหญ่ยังมีอยู่แก่หมู่ปลา

                           เต่าที่ไต่อยู่ในถังกลางตลาด                    ชีวิตคราวถึงฆาตอาจถูกฆ่า

                           ฉันซื้อแล้วปล่อยลงสู่คงคา                      ให้ไปหาวังน้ำที่ฉ่ำเย็น

                           แม้แต่หมาที่ปล่อยวัดไม่ตัดหาง                ไปยกกร่างหรือหลุบหงอก็ได้เห็น

                           ไปอ้วนพีไปขี้เรื้อนอย่างเพื่อนเป็น              หรือหัวเน่าก็ให้เหม็นอยู่เช่นนั้น

                               ฉันปล่อยนกปล่อยปลาปล่อยสารพัด  ไม่เคยมีแม้สักสัตว์แว้งกัดฉัน

                          จงเป็นสุข เป็นสุขเถิดเกิดร่วมกัน             อย่ามีเวรแก่กันและกันเลย.../

                                                    สมศักดิ์    ศรีเอี่ยมกูล   นักกลอนครับ