อ้อยใครบนหลังช้าง               อันเวี่ยวางเที่ยวพาเดิน
ช้างพังช้างพลายเพลิน           เดินท่อมท่อมเที่ยวขอทาน

อ้อยใครเต็มไถ้ถุง                 กำจายฟุ้งกลิ่นหอมหวาน
แม่พังพ่อพลายพาน               บ่ห่อนเห็นชำเลืองแล

อ้อยช้างบนหลังช้าง               คนอยู่ล่างได้อิ่มแปล้
มีมือย่อมมือแบ                     ย่อมแล้วแต่มือป้อนปัน

อ้อยช้างอยู่หลังช้าง                ยังสิ่งอย่างคอยขวางกั้น
ไกลกว่าเอื้อมคว้าพลัน           วันทั้งวันน้ำลายเหนียว

อ้อยช้างอย่างไรช้าง              อันคำอ้างอย่างไรเชียว
งามงวงราวควงเคียว             เอื้อมงวงเกี่ยวลงมากิน