ไม่มีหญิงสาวในบทกวี  เป็นบทกวีก็อบปี้มาจากต่างประเทศถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว   ทีกรรมการบอกว่าเป็นปรัชญาลุ่มลึกอะไรนั่น  เป็นเพราะว่ากรรมการไม่เคยอ่านกวีของต่างประเทศเหล่านั้น  เช่น   นกไม่ต้องมีปีก  ดอกไม้ไม่ต้องมีกลิ่นหอม  นี่ลอกมาทั้งดุ้นเลย  ของกวีฝรั่งเศส   ดั้งนั้น  การที่กวีก็อบปี้  หรือลอกเลียนแบบ  จึงแสดงให้เห็นความไม่มีตัวตนและความเป็นปัจเจกของกวี   จึงเป็นได้เพียงแค่กวีสร้างภาพและแสวงหาชื่อเสียง   เป็นลักษณะที่เรียกว่า   fake   ต่อสังคมส่วนรวม   ไม่มีหญิงสาวในบทกวี  ส่วนหนึ่งก็อบมาจาก  กวีของ   มามูด  ดาววิด   กวีชาวอาหรับท่านหนึ่ง   ดังนั้นถ้าใครชอบอ่านงานของต่างประเทศและอาหรับแถบปาเลสไตร์   จะรู้ว่าผลงานเล่มนี้ก็อบมาทั้งนั้นและจะรู้สึกผิดหวังมาก  การที่กรรมการชื่นชอบและชื่นชมเข้าใจว่ากรรมการคงไม่มีเวลาอ่านกวีต่างประเทศหรือเคยอ่านกวีต่างประเทศเหล่านั้น  จึงเป้นสิ่งที่แปลกใหม่สำหรับกรรมการ     ดังนั้น  กวีสยามที่ชอบอ่านกวีต่างประเทศอย่าง   มูฮัมหมัด  ฮาริส  กาเหย็ม   หรือ   อโลชา  เวียงพงศ์    จะรู้ดีเป็นที่สุด