แผ่นดินนี้ไม่เคยจารึกนามตะพุ่นหญ้าช้าง

     เหตุอันใดฝีมือ                 เลื่องระบือทุกทิศา

พันหมื่นกระบวนกล้า              สรรพวิชาอาวุธ

หัวหมู่ทะลวงฟัน                             ตีโรมรันประชันยุทธ์

ต่อต้านเร็วรวดรุด                  อริราชศัตรูผลาญ

พลีชีพมิกลัวตาย                   สมชาติชายผู้อาจหาญ

นักรบจากตำนาน                  เพียงนิทานนิยายเล่า

หินสลักประจักษ์แจ้ง               บอกสำแดงหลากเรื่องเก่า

ใบลานท่องจำเอา                  เพียงเศษเสี้ยวความเป็นจริง

ลายสือคำร่ำลือ                     คือลายมือตอบทุกสิ่ง

ตอกหวังเพียงอ้างอิง               เท็จจริงแท้เป็นเยี่ยงไร

สิ่งอันใดงดงาม                     ฤาว่าทรามพล่ามสาไถ

ผู้ใดจักตอบได้                      ตะพุ่นช้างชายฉกรรจ์

ปรุงรสเรียงร้อยกล่าว              แต่งเรื่องราวเพียงสุขสันต์

ละครย้อนคืนวัน                    สู่ฝันจินตนาการ

กลางเหนืออีสานใต้                ศึกษาไว้เพื่อสืบสาน

จารนี้แค่ตำนาน                     ตามหลักฐานภูมิปัญญา

ปัจจุบันมืดมน                      ค้นความจริงสิ่งต้องหา

กำเนิดแหล่งที่มา                  เชื่อตำราคนบางคน

ย้อนรอยของเผ่าพันธุ์              ดังฝันเฟื่องอันสับสน

จริงแท้ยังวกวน                     พิสูจน์ได้ไม่ชัดเจน

ใส่ใจทำไมหนอ                     เกิดก่อใหม่ใช่เบี่ยงเบน

ดูเล่าเณรชีเถร                      แค่เปลือกหุ้มกายสังขาร

ณ เพลาตรงนี้                      ประจักษ์ชี้อ้างถึงสาร

จารึกเป็นพยาน                    เสมาเอ๋ยเจ้ามีจริงฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”