ผมเห็นรูปวัดร่องขุนของท่านเฉลิมชัย  เลยลองแต่งหนึ่งบทดังนี้

ยอดเสียบเมฆเยี่ยมฟ้าเวหาว

เล่าเรื่องราวพระสัมพุทธวิสุทธิ์ศรี

ร่องขุนคือร่องน้ำแห่งความดี

ทุกถิ่นที่รวมไว้อยู่ในเธอ