๐๐สายฝนหลั่งสั่งฟ้ามาแล้วหนอ

หลังเฝ้ารอพอแล้งแห้งเหือดหาย

ฝนจากฟ้าพาให้ได้สบาย

ความร้อนร้ายคลายตัวและหัวใจ

๐๐สายฝนแรกแทรกดินกลิ่นสาบฟุ้ง

ล่องลอยพุ่งคุงมาน่าหลงใหล

กลิ่นหอมแปลกแตกต่างช่างกระไร

กลิ่นหอมไร้ในเล่ห์เสน่ห์แรง

๐๐กลิ่นหอมหวนชวนให้ใจสดชื่น

กลิ่นหอมหืนรื่นรมย์ข่มระแหง

ดินลูกรังยังคงส่งสีแดง

แต่ไม่แห้งแข็งขุ่นจนฝุ่นปลิว

๐๐ไม้ยืนต้นฝนมาพาโบกไหว

ต่างแกว่งไกวให้รู้อยู่ริบลิ่ว

บางโอนอ่อนผ่อนไปในแถวทิว

สายลมหิ้วริ้วใบให้ล่องลอย

๐๐สายลมแล้งแห้งหายกลายแปรเปลี่ยน

ลมฝนเวียนเพียรมามิน่าถอย

ต่อแต่นี้ดีใจไม่ต้องคอย

ฝนทยอยปล่อยลงคงเนินนาน

๐๐ลมหนอลมลมหนอพอเปลี่ยนทิศ

ก็ชื่นจิตคิดรู้อยู่สืบสาน

อย่าเปลี่ยนแปลงแล้งเลยเคยชื่นบาน

ถ้าเปลี่ยนผ่านหาญหักไม่รักลม....

--------------------------