“เงียบเลยท่านครับท่านราชาวดี”   

       บ่าแบกไห มือถือจรอก เมารอแล้ว

พ่อศรีแก้ว “ราชาวดี”อยู่ไหนหนอ

หลับคาอก ซบน้องเมีย เสียให้พอ

ขอท่านต่อ ตั้ง”ถึงคุณ สาม” งามพาที

       ตัวข้าน้อย แฟนก็บ่น เพื่อนก็ทิ้ง

เหตุรักจริง กานท์อักษร หวานฉะนี้

เมาเหล้าเบียร์  อยู่กับห้อง  ก็สุขดี

หรือท่านหนี ทิ้งห่างลา กานต์วงกานท์

    ยังมิกล้า  ยกจรอกสาม  คาราวะ

รอ รอ นะ  รอต่อต้อง  ก้องประสาน

พราวระยิบ กระพริบดาว ราวสังวาล

หวังสืบสาน “ถึงคุณ สาม” งามความดีฯ

ขอน้อมคาราวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”