เมล็ดของพฤกษา             
เติบโตมาดังทารก
แต่ไร้คนป้องปก               
เพียงเเค่ตกลงพื้นดิน
อาศัยเพียงน้ำฟ้า 
ยืดกายาให้ใหญ่สิ้น
ผลิใบเป็นอาจิณ              
ก็อยู่กินด้วยเเข้งตน
ลมพัดเเรงเเค่ไหน            
ก็ทนได้เพราะฝึกฝน
ชีวิตเหมือนกับคน            
ที่ต้องทนสู้ฝ่ามา
ใช่เพียงความเคลื่อนไหว    
ของต้นไม้เเละบุปผา
กลิ่นหอมสบายตา            
บ่งบอกว่ามีสุขดี
คนเรามีชีวิต                   
ต้องลิขิตด้วยเรานี้
ถ้าแม้นเราทำดี               
คงไม่มีเรื่องทุกข์ใจ
ประสบความสำเร็จ          
ออกเมล็ดต้นไม้ใหญ่
อยู่ดีสุขสบาย                
เราทำได้ด้วยตัวเรา

แต่งโดย : นามแฝง พติกา
โรงเรียนขอนแก่นวิทยายน
หัวข้อการประกวดประจำเดือน พฤษภาคม
- ระดับมัธยมต้น : (เพียงความเคลื่อนไหว)

26 พ.ค. 2550