ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย (กลอนสุภาพ) : หัวข้อ “นามธรรม”

ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย (กลอนสุภาพ) : หัวข้อ “นามธรรม”

ครั้งที่ 5 ประจำปี 2555 จำนวน 18ชิ้น

1. กัญญารัตน์

ส่งทางอีเมล์ : Thursday, October 11, 2012 8:35 AM

อิทธิพลหรือบารมี สิ่งไหนจะถาวร... (1. กัญญารัตน์)

มีสิ่งใดให้ค่าความประเสริฐ เชิญผู้คนชูเชิดเลิศล้ำค่า

คนหลายคนชอบจัดแจงแสวงมา หวังภายหน้าสุขสบายทั้งกายใจ

หรือจะเป็นอิทธิพลดลอำนาจ พยาบาทผู้น้อยละห้อยไห้

มาขู่เข็ญคุกคามหยามหทัย เบียดเบียนใช้อาวุธข่มบ่มอธรรม

“อิทธิพล”เขาคงหวังสร้างยศศักดิ์ มีลูกน้องพร้อมพรักเลวดื่มด่ำ

ใช้เงินทองซื้อคนล้นระยำ สิ่งนี้จักไม่นำความมั่นคง

ซึ่งเปรียบกับบารมีคือหยินหยาง บารมีแสนกระจ่างดุจเหมหงส์

อิทธิพลคือการ้ายไม่เที่ยงตรง มีแต่ลงสู่ห้วงเหวอเวจี

บุญกุศลสิจะนำซึ่งความสุข ช่วยปลอบปลุกขวัญคนทุกถิ่นที่

ทำกายใจวิสุทธิ์ก่อ “บารมี” เราเปรมปรีดิ์คนรอบข้างต่างสบาย

บุญช่วยคนสุขได้ทั้งชายหญิง บุญเป็นสิ่งที่ไม่มีวันสลาย

บุญจึงไม่มีวันที่มันตาย บุญสร้างสายบารมีสุขนิรันดร์

.....................................(1.กัญญารัตน์)......................................

2. กัญญารัตน์

ส่งทางอีเมล์ : Thursday, October 11, 2012 8:48 AM

เพียงฝันไป (2. กัญญารัตน์) ส่งครั้งแรก มีแก้ไข

ฉันฝันว่าลอยไปในฟ้ากว้าง ทุกทุกอย่างฉันได้เห็นเป็นสุขี

ลอยมาถึงจักรวาลพานเปรมปรีดิ์ ฉันได้มีโอกาสมองโลกของเรา

ฉันเห็นเด็กได้โอกาสการศึกษา ไม่แบ่งว่ารวยจนหม่นหมองเศร้า

มิยกพวกตีกันทุกค่ำเช้า ไม่มีคนกินเหล้าและเสพยา

คนทุกคนมุ่งทำงานอย่างขันแข็ง มีเรี่ยวแรงมิป่วยไข้ไร้โรคหา

รักษากฎระเบียบเมืองเลื่องลือชา ไร้ซึ่งการเข่นฆ่าทุกนาคร

ทุกประเทศเปรียบเหมือนพี่และน้อง สายใยคล้องมิตรภาพสโมสร

ทุกดินแดนมีจุนเจือเอื้ออาทร ห่างทุกข์ร้อนแห่งกิเลศและเภทภัย

ทุกถิ่นที่ชุ่มฉ่ำเย็นด้วยผืนป่า แซมบุปผาสรรพสีดูสดใส

มีสัตว์อยู่หลายหลากมากน้ำใจ พึ่งพากันแสนวิไลในโลกา

สุรเสียงทุกชีวิตแสนอ่อนหวาน ไพเราะปานเทพบรรเลงซึ้งหนักหนา

มีผีเสื้อแห่งความดีบินจากฟ้า โปรยไออุ่นบนหล้าโลกเรืองรอง

มีสายรุ้งวาดสายใยได้ล้อมโลก มีสายฝนขจัดโศกไร้เศร้าหมอง

มีแสงเดือนแลแสงดาวให้สุขปอง มีแสงดวงตะวันส่องเดินถูกทาง

แต่พอฉันตื่นมาฝันจางหาย สิ่งที่เห็นพังทลายทุกสิ่งอย่าง

โลกความจริงคุณธรรมเริ่มเลือนราง มิสว่างเหมือนในฝันฉันตรอมตรม

ฉันขอวอนสรรพสิ่งทุกหย่อมหญ้า โปรดหันหน้ามารักกันมิขื่นขม

ร่วมกันสร้างโลกของเราให้น่าชม ครองสุขสมตราบเท่ากาลนานนิรันดร์

.....................................(2.กัญญารัตน์)......................................

3. กัญญารัตน์

ส่งทางอีเมล์ : Thursday, October 11, 2012 6:21 PM

เพียงฝันไป (3. กัญญารัตน์) แก้ไขครั้งที่ 1

ฉันฝันว่าลอยไปในฟ้ากว้าง ทุกทุกอย่างฉันได้เห็นเป็นสุขี

ลอยมาถึงจักรวาลพานเปรมปรีดิ์ ฉันได้มีโอกาสมองโลกของเรา

ฉันเห็นเด็กได้โอกาสการศึกษา ไม่แบ่งว่ารวยจนหม่นหมองเศร้า

มิยกพวกตีกันทุกค่ำเช้า ไม่มีคนกินเหล้าและเสพยา

คนทุกคนมุ่งทำงานอย่างขันแข็ง มีเรี่ยวแรงมิป่วยไข้ไร้โรคหา

รักษากฎระเบียบเมืองเลื่องลือชา ไร้ซึ่งการเข่นฆ่าทุกนาคร

ทุกประเทศเปรียบเหมือนพี่และน้อง สายใยคล้องมิตรภาพสโมสร

ทุกดินแดนมีจุนเจือเอื้ออาทร ห่างทุกข์ร้อนแห่งกิเลศและเภทภัย

ทุกถิ่นที่ เขียวชอุ่มชุ่มพฤกษา แซมบุปผาสรรพสีดูสดใส

มีสัตว์อยู่หลายหลากมากน้ำใจ พึ่งพากันแสนวิไลในโลกา

สุรเสียงทุกชีวิตแสนอ่อนหวาน ไพเราะปานเทพบรรเลงซึ้งหนักหนา

มีผีเสื้อแห่งความดีบินจากฟ้า โปรยไออุ่นบนหล้าโลกเรืองรอง

มีสายรุ้งวาดสายใยได้ล้อมโลก มีสายฝนขจัดโศกไร้เศร้าหมอง

มีแสงเดือนแลแสงดาวให้สุขปอง มีแสงดวงตะวันส่องเดินถูกทาง

แต่พอฉันตื่นมาฝันจางหาย สิ่งที่เห็นพังทลายทุกสิ่งอย่าง

โลกความจริงคุณธรรมเริ่มเลือนราง มิสว่างเหมือนในฝันฉันตรอมตรม

ฉันขอวอนสรรพสิ่งทุกหย่อมหญ้า โปรดหันหน้ามารักกันมิขื่นขม

ร่วมกันสร้างโลกของเราให้น่าชม ครองสุขสมตราบเท่ากาลนานนิรันดร์...

.....................................(3.กัญญารัตน์)......................................

4. เนติเชาวน์

ส่งทางอีเมล์ : Thursday, October 11, 2012 11:22 AM

สายธารแห่งชีวิต (4. เนติเชาวน์)

เปรียบสายธารฉ่ำน้ำชโลมจิต ดั่งโลหิตชโลมชีพอสงไขย

กษีรหล่อเลี้ยงร่างทั้งกายใจ หลอมรวมให้เป็นมนุษย์หนึ่งชีวัน

ก่อกำเนิดเป็นชีวิต ณ แดนโลก ลมโชยโบกพลิ้วไหวราวสุขสันต์

แต่ยามใดลมพลิ้วสลายพลัน คือชีพนั้นดับสิ้นมรณา

อนิจจาชีวิตที่แสนสั้น ดุจเพ็ญจันทร์แสงเรืองรองทั่วขอบฟ้า

เวลาล่วงอโณทัยทอแสงมา อินทุลาลับหายในม่านไฟ

นี่แหละหนาคือชีวิตของมนุษย์ บริสุทธิ์ผุดผ่องแสนสดใส

จะดีชั่วอยู่ที่ตนลิขิตไว้ แม้สิ่งใดไม่มีค่าเท่าความดี

อันความดีดั่งดวงมณีแก้ว งามเพริดแพร้วล้ำค่าสร้างราศี

สองมือน้อยประคองโลกไร้ราคี ปฐพีกิระนามสรรเสริญคุณ

อันความชั่ววินิบาตทำลายชีพ ดวงประทีปมืดสนิทดับเกื้อหนุน

ดุจยักษ์มารอสุรินทร์ดับการุณย์ ชีวิตวุ่นเพราะความชั่วสนองตาม

บนโลกนี้ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า พรรณนาย้อนคิดพินิจถาม

ฉลุวาดเติมแต่งสลักความ สร้างจิตใจให้งดงามดั่งดอกบัว

เปรียบบัวเป็นสี่เหล่าพระท่านสอน อย่าตัดรอนสติดับมืดสลัว

ส่วนคนเก่งปัญญาดีอย่าเกรงกลัว อันความชั่วมิทำลายปุถุชน

อย่าเพ้อฝันถึงวันวานที่หวานหอม ฝันจอมปลอมนำจิตคิดสับสน

อย่าเพ้อฝันอนาคตยอมจำนน ต้องสู้ทนอยู่กับปัจจุบัน

นามธรรมคือจิตใจในเรือนร่าง หยาบกระด้างอยู่ที่ตนนั้นสร้างสรรค์

ชีวิตแสนเกรียงไกรวอดวายพลัน ถ้าไร้ซึ่งความบากบั่นในความดี

..................................... (4. เนติเชาวน์)......................................

5. สาวิณี

ส่งทางอีเมล์ : Friday, October 12, 2012 8:30 PM

นามธรรม (5. สาวิณี)

ในสังคมตราคนตามความคิด มักยึดติดความสวยรวยหรูหรา

ครั้นคบคนคู่ครองแค่มองตา ประเมินค่าสินทรัพย์นับว่าดี

บางคนหยิ่งถือยศว่ายิ่งใหญ่ ปลาบปลื้มใจยศมากมากศักดิ์ศรี

คอยดูถูกขู่ใครเขาไม่เข้าที ด้วยบารมีมากมายมิอายใคร

นามธรรมเหล่านี้มิเที่ยงแท้ เมื่อตอนแก่หนังเหี่ยวย่นเป็นไหนไหน

ที่เคยสวยเคยหล่อก็เปลี่ยนไป ยามสิ้นใจเหลือแค่เหล่าเถ้าอังคาร

อีกเงินทองท่วมท้นที่เคยมี ตายเป็นผีก็คงน่าสงสาร

ยศตำแน่งเคยชื่นชมมานมนาน ก็สิ้นการทำอะไรไม่ได้เลย

ช่างแตกต่างจากสิ่งที่ดีและชั่ว อยู่ที่ตัวเราจะเลือกทำสิ่งไหน

ทำความดีก็สุขแสนสบายใจ ทำชั่วไปดั่งไฟเร้าเผาฤดี

เมื่อหมดสิ้นชีวิตในวันหนึ่ง ดีชั่วพึงอยู่กับเราไม่ถอยหนี

บุญกับบาปนั่นคือกรรมที่เรามี สองสิ่งนี้ประดับไว้ในโลกา

..................................... (5. สาวิณี)......................................

6. วีระพันธ์

ส่งทางอีเมล์ : Saturday, October 13, 2012 2:54 PM

นามธรรม (6. วีระพันธ์)

นามธรรมบ่งชี้คือดีชั่ว อยู่ที่ตัวได้กระทำทางโลกีย์

ดั่งโลหิตชโลมดวงชีวี คิดสิ่งดีควรกระทำในใจตน

ใจคิดดีทำดีมุ่งสรรหา ยึดศรัทธาพาจิตใจไม่สับสน

ทำความดีประพฤติดีให้ได้ยล แม้นรวยจนไม่สำคัญเท่าจิตใจ

ใจคิดร้ายดั่งนรกเหมือนสุมไฟ ทำให้ใจมอดดับลับหายไป

มาจากใจที่ทุกข์ร้อนไร้ผ่องใส สู่โรคภัยทางใจนับคณา

อันความสุขของคนถือเป็นลาภ ละเว้นบาปคุณโทษมิโรยรา

ยึดมั่นในศีลธรรมค้ำเยียวยา ช่วยรักษาโรคภัยอย่าเบียดเบียนกาย

ต่างจากทุกข์ของคนก่อเกิดกรรม ใจกระทำชั่วช้าเสื่อมเสียหาย

หากคิดร้ายพยาบาทเผาชีพวาย สูญสลายอันความดีหมดสิ้นกัน

ในโลกนี้ใดใดล้วนอนิจัง คิดเบียดบังทรัพย์สินทุกวี่วัน

ฟ้าลงทัณฑ์คนคิดชั่วมิรู้ทัน กาลแปรผันเตือนตนนึกตริตรอง

เปรียบได้กับดอกบัวทั้งสี่เหล่า ไม่เหี่ยวเฉาใจคิดดีมั่นใฝ่ปรอง

ยึดหลักธรรมเดินสายกลางตามคันลอง ไม่หม่นหมองความดีสร้างสั่งสมมา

เปรียบดั่งกับผลดีชั่วที่สั่งสม ดีได้ชมชั่วขืนขมคร่าวชีวา

คิดเชิงบวกเชิงไพเราะส่อวาจา ยังอุสาห์มองคนงามน้ำใจ

นามธรรมคือเหตุบอกกรรมคน ดีชั่วปนคนธรรมดาอย่าสงสัย

อยู่ที่ตนจะคิดเห็นเป็นเช่นไร ดั่งฤทัยว่าดีชั่วในใจคน

การกระทำชั่วดีหนีไม่พ้น ยิ่งมากล้นหากทำชั่วพามืดมน

ดีชั่วคือธรรมชาติของปุถุชน จรัสพ้นผ่านสู่ความดีงาม

..................................... (6. วีระพันธ์)......................................

7. อภิสิทธิ์

ส่งทางอีเมล์ : Saturday, October 13, 2012 5:35 PM

นามธรรม (7. อภิสิทธิ์)

นามธรรมความคิดจิตรู้สึก จากส่วนลึกของหัวใจให้ค้นหา

ผิดหรือถูกชั่วหรือดีในชีวา สื่อคุณค่ารูปธรรมประจำตน

โลภโกรธหลงนามธรรมเรืองอำนาจ ชนในชาติไขว่คว้ารักษาผล

บ้านเมืองเจียนบรรลัยในบัดดล นั่นเพราะคนหลงติดบาปจิตใจ

คลื่นอารมณ์โถมกระหน่ำช้ำชีวิต ชาติวิกฤติย่ำแย่เกินแก้ไข

เมื่อหลักธรรมหมดทางสร้างทุกข์ภัย ลามเปลวไฟทุรยุคลุกไหม้มา

เลือดพี่น้องไหลหยาดธงชาติเปื้อน ฟ้าสะเทือนดินสะท้านปานคลั่งบ้า

ประหนึ่งฝนหยาดกระเซ็นเป็นน้ำตา รดพาราวิปโยคโชคไม่ดี

เมื่อรอยบาปฉาบใจไปทั้งหมด ใจคิดคดเกินสติลุวิถี

หลง ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้าทุกที แล้วจะมีวันใหม่อย่างไรกัน

หวังรอยบุญคุณธรรมนำปรากฏ ส่องแจ้งความอัปยศให้ลดหลั่น

หวังดวงตาเห็นธรรมนำชีวัน เราจะหยุดการฆ่าฟันกันเสียที

เมื่อโลกมีนามธรรมอันล้ำเลิศ ย่อมก่อเกิดรูปธรรมล้ำวิถี

เหมือนก้อนดินก่อรูปทรงจากผงคลี เศษธุลีจักก่อร่างบนทางธรรม

ใจสะอาดใจสว่างใจสงบ หามิพบจากใจผู้ใฝ่ต่ำ

ก่อนชีวิตหมดไปชดใช้กรรม ถามซักคำว่าทำดีมากี่คราว!?

..................................... (7. อภิสิทธิ์)......................................

8. โอรสิทธิ์

ส่งทางอีเมล์ : Sunday, October 14, 2012 7:56 PM

อสุรเทวสงคราม (ฉบับนามธรรม) (8. โอรสิทธิ์) ส่งครั้งแรก มีแก้ไข

๏ กรี๊ด กริ๊ง กร๊าง ข้างเตียงเสียงสนั่น ช่างหัวมันนาฬิกาบ้าฉิบหาย

ตกใจตื่นฝืนหนังตาผวากาย เย็นสบายอยากจะขอต่อเวลา

แต่ข่มกายข่มใจให้รีบตื่น เฮ้ย! เมื่อคืน ดื่นดึกไปนี่หว่า

รีบอาบน้ำจัดแจงแต่งกายา ไม่อยากมาเลยวันนี้ที่โรงเรียน

เคารพธงเข้าแถวตามแนวท่าน แสนรำคาญ เฮ้ย!กู มาอ่าน-เขียน

การศึกษาถึงลำบากหมั่นพากเพียร เห็นเพื่อนเวียนลอกงานกันฉันอยากจัง

ทำด้วยตนเพราะศรัทธาปัญญามนุษย์ เฮ้ย! มัวสุจริตจิตทุกขัง

กำลังจิตกำลังใจไม่เบียดบัง เห็นเพื่อนนั่งหัวร่อเริ่มท้อแท้

เลิกโรงเรียนรีบกลับบ้านช่วยงานพ่อ เขาไปต่อเที่ยวห้างฯงามตามกระแส

ยายยังป่วยต้องร่วมด้วยช่วยดูแล โรคคนแก่คิดปวดสมอง..ของธรรมดา

เมื่ออิ่มข้าวล้างจานช่วยงานแม่ เฮ้ย! นี่แกเป็นกะเทยหรือเปล่าหวา?

เงินเหลือกินเก็บอดออมถนอมราคา หนังใหม่มาน่าดู รู้หรือยัง?

ก่อนเข้านอนสอนใจใฝ่ธรรมะ โอ๊ย! เรื่องพระเรื่องเจ้าเอาทิ้งมั่ง

ประนมมือถือศีลงามตามเคยฟัง อยากสาธุดังดัง ไอ้เด็กดี!

ศึกสงครามย่อยย่อยค่อยบังเกิด ถือกำเนิดรุกรบในใจเรานี่

ฟากหนึ่งนั้นท่านเทวาสามัคคี อีกฟากหนึ่งอสุรีบี้บีฑา

ทั้ง“ความชั่ว-ความดี”คนมีครบ เคลื่อนบรรจบในกมลคนนี้หนา

นามธรรมสองฟากฝั่งคอยตั้งตา ทั้ง“กิเลส”และ“ศรัทธา”ห้ำหั่นกัน

เขาบอกว่าสวรรค์อยู่ในอก ส่วนนรกก็อยู่ในใจของฉัน

นามธรรมชั่วดีมีครบครัน สุดแต่เรากำหนดมันให้เป็นไป... ๛

..................................... (8. โอรสิทธิ์)......................................

9. โอรสิทธิ์

ส่งทางอีเมล์ : Sunday, October 14, 2012 8:23 PM

เทวาสุรสงคราม (ฉบับนามธรรม) (9. โอรสิทธิ์) แก้ไขครั้งที่ 1