หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
สัตว์ | |
ปล่อยสัตว์
ฉันเห็นปูพยายามข้ามถนน จึงหยุดรถช่วยให้พ้นหว่างวิถี ปรารถนาสิ่งใดในทางดี จงอย่ามีอันตรายในทางเดิน เห็นนกเจ็บฉันเก็บกลับมารักษา จนปีึกกล้าขาแข็งมีแรงเหิน ให้เวลาให้ข้าวน้ำให้จำเริญ ให้เผชิญโลกได้หน่อยก็ปล่อยไป น้ำขาดหนองปลายนาปลาตกคลัก ฉันยังตักไปปล่อยลงตรงน้ำใส โลกยังมีเส้นทางอีกกว้างไกล ห้วงน้ำใหญ่ยังมีอยู่แก่หมู่ปลา เต่าที่ไต่อยู่ในถังกลางตลาด ชีวิตคราวถึงฆาตอาจถูกฆ่า ฉันซื้อแล้วปล่อยลงสู่คงคา ให้ไปหาวังน้ำที่ฉ่ำเย็น แม้แต่หมาที่ปล่อยวัดไม่ตัดหาง ไปยกกร่างหรือหลุบหงอก็ได้เห็น ไปอ้วนพีไปขี้เรื้อนอย่างเพื่อนเป็น หรือหัวเน่าก็ให้เหม็นอยู่เช่นนั้น ฉันปล่อยนกปล่อยปลาปล่อยสารพัด ไม่เคยมีแม้สักสัตว์แว้งกัดฉัน จงเป็นสุข เป็นสุขเถิดเกิดร่วมกัน อย่ามีเวรแก่กันและกันเลย.../
สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล นักกลอนครับ
| |
ผู้ตั้งกระทู้ สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล นักกลอนครับ (somsak-poet-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-01-12 08:10:53 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2144556) | |
บทสุดท้ายไม่น่าใช้สัมผัสซ้ำ จงเป็นสุขเป็นสุขทุกชีวัน ก็ได้ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น สา วันที่ตอบ 2011-01-12 09:18:44 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2144575) | |
ขอบคุณครับคุณสา | |
ผู้แสดงความคิดเห็น สมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล นักกลอนครับ (somsak-poet-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-01-12 09:51:33 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2144782) | |
" เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร" แม้แต่พระแต่เณรยังปลงเฉย เราก็สัตว์เลือดอุ่นซึ่งคุ้นเคย สุขเสบย...ครบถ้วน...ควรอภัย.... | |
ผู้แสดงความคิดเห็น สี วันที่ตอบ 2011-01-12 20:32:06 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 878822 |