หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
เมื่อครูเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ | |
เมื่อครูเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
เหตุการณ์หลายเหตุการณ์มันฟ้อง ให้ครูตรองดูบทบาทและหน้าที่ นโยบายนายเหนือเหลือมือมี นายต้นก็ท่วมชีวีไม่ต่างกัน
เหลือเวลาเล็กน้อยให้ร้อยรัก พาพวกเธอตั้งหลักเพื่อปักมั่น สิ่งแวดล้อมรอบกายร้าย..ยืนยัน ครูโรมรันเท่าที่มีเวลา
ขอโทษที่ครูเตือนเหมือนหนึ่งพ่อ คอยถักทอต่อเติมเสริมส่งค่า ขอโทษที่ครูสานราวมารดา คอยดุด่าขี้บ่นจนเกินไป
ขอโทษนะวิญญาณครูสิงสู่ร่าง จะดูฟังจะก้าวย่างไปทางไหน ความเป็นครูจะงอกงามตามครูไป ซึ่งทำให้เธอลำบากหากรำคาญ
การหยัดยืนเป็นคนดีนี้ยากนัก แต่จำเป็นต้องใฝ่ฝักตระหนักหาญ หาไม่แล้วความไม่ดีรี่รุกราน หากต่อต้านไม่ทันอันตราย
เหตุการณ์หลายเหตุการณ์มันชี้ชัด ให้ครูต้องยืนหยัดในจุดหมาย ถึงเหนื่อยยากลำบากแสนแม้นเดียวดาย ครูก็พร้อมปีนป่ายไม่หวั่นกลัว
เมื่อครูเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ หลังคาหัวใจก็คงรั่ว กระดานผนังร้างมัวซัว ความชั่วจักผยองครองเมือง ฯ
ครูพีรมิตร พึ่งโพธิ์ | |
ผู้ตั้งกระทู้ พีรมิตร พึ่งโพธิ์ (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th) :: วันที่ลงประกาศ 2013-02-12 08:53:02 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2334307) | |
๐ ศิษย์เนรคุณคิดฆ่าครู ข่าวเช้าตรู่วันนี้มันแสนเศร้า ครูเคี่ยวเข็ญเพียรบ่มคอยขัดเกลา แต่ตัวเจ้าเด็กน้อยเดินหลงทาง ๐ สังคมเสื่อมการศึกษาตกต่ำ ครูชอกช้ำห่อเหี่ยวสุดอ้างว้าง สิ่งแวดล้อมร้อยเล่ห์ลับลวงพราง เกิดช่องว่างระหว่างครูนักเรียน ๐ ทุกเหตุการณ์ภาพข่าวส่องสะท้อน ตัวละครเล่นนอกบทจนผิดเพี้ยน หน้าที่เด็กขยันหมั่นพากเพียร กลับแปรเปลี่ยนสู่หุบเหวอโคจร ๐ ศิษย์เห็นครูไม่ใช่ครูอนาถจิต ครูลิขิตศิษย์รักจึ่งพร่ำสอน แต่ถูกมีดทิ่มแทงเฉือนตัดตอน เจ็บร้าวรอนสุดห้วงลึกหัวใจครู ๐ ครูเอยครูเขาว่าครูคือเรือจ้าง ทุกสิ่งอย่างแบกรับเอาอย่าอดสู โปรดเมตตาเด็กน้อยและเอ็นดู อันศิษย์ผู้โง่เง่ายังเยาว์วัย ๐ ท่ามกลางสังคมอันร้ายเหลือ ครูอย่าเบื่อศิษย์เขลาจะได้ไหม "ทรชนบ้านนอก" ขอเป็นแรงใจ อย่าเอาหูไปนาเอาตาไปไร่...เลย ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก” | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2013-02-13 08:53:57 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2335924) | |
บทพิสูจน์ผ่านมาที่ปรากฏ ขอจารจดไว้ในหทัยมั่น ช่วงชีวิตพ้นผ่านกับวารวัน ใช่ความฝัน ... บทนิยามคือ ความจริง | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2013-02-19 20:59:48 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2335948) | |
ครูยังคงยึดมั่นและฟันฝ่า แต่ทว่า"เจ้านาย"ยังขายฝัน เน้นประชานิยมอย่างโรมรัน ครูยืนยัน..กล่อมเกลา..เยาวชน ครูจึงเป็นแม่พิมพ์ที่ยิ้มยาก ยอมลำบากในจิตหมดสิทธิ์บ่น อยู่กับงานสอนสั่งอย่างกังวล สักกี่คน..ที่จะได้ เข้าใจครู... | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ครู วันที่ตอบ 2013-02-19 23:47:21 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2335978) | |
แม้มิหรูแต่ก็งามในความรัก เพราะตระหนักหน้าที่ซึ่งมีอยู ถิ่นกันดารหาญกล้ามาลองดู ได้ชื่นชูบทนิยามแห่งความจริง | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2013-02-20 06:45:27 |
ความคิดเห็นที่ 5 (2336040) | |
ยากก็ง่าย ร้ายก็ดี มีเหตุผล คือวฏวน คนเป็นครู อยู่ทุกที่ หนาวก็อุุูู่น ร้อนก็เย็น เห็นความดี เหนื่อยก็คลาย หน่ายก็คลี่ ถ้ามีครู
ปรัชญ์ วลีพร | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th)วันที่ตอบ 2013-02-20 09:22:54 |
ความคิดเห็นที่ 6 (2336046) | |
ลืมสัมผัส ขอใหม่อีกครั้ง
ครูคือนาม ความรัก ตระหนักจริต ครูคือผู้ พิชิต ดวงจิตยิ่ง ครูคือช่าง ถักร้อย คอยประวิง ครูคือแหล่งพักพิงยิ่งปฐพี
ยากก็ง่าย ร้ายก็ดี มีเหตุผล คือวฏวน คนเป็นครู อยู่ทุกที่ หนาวก็อุุูู่น ร้อนก็เย็น เห็นความดี เหนื่อยก็คลาย หน่ายก็คลี่ ถ้ามีครู
ปรัชญ์ วลีพร | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (peeramit07-at-hotmail-dot-co-dot-th)วันที่ตอบ 2013-02-20 09:32:40 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 878713 |