[รำพันรักเทพสุรา]
๐ ก่ออักษรกลอนรักสลักจิต
เกิดความคิดพิษรักริษยา
กายฮำฮอนร้อนรุ่มสุมอุรา
กว่ารู้ว่ารักข้านี้แค่หรี่มอง
๐ ขมขื่นนักรักนางผู้ห่างผัว
ขอทำชั่วกลัวนางจะหมางหมอง
ข่มใจตนทนช้ำน้ำตานอง
ขืนรักต้องข้องเกี่ยวเดี๋ยวเจอดี
๐ เคยสบตาพาใจให้ไหวหวั่น
คืนและวันผันผ่านดวงมานนี้
คอยแอบฝันขวัญชู้คู่ชีวี
คำสัญญาทุกนาทีพี่ยังรอ
๐ งามดังเดือนเพื่อนฟ้ารัตติกาล
งามจริตจะก้านหวานซึ้งจริงหนอ
งามพิศพักตร์รักยิ้มนิ่มลออ
งามคิ้วศอเอวระหงส์ทั้งองค์กาย
๐ จำต้องพรากจากนางอ้างว้างนัก
จดจำรักวันวานที่ผ่านหาย
จากวันนี้ลบสัญญาอย่าเสียดาย
แจวรักพ่ายป่ายน้ำตาอำลาเธอ
๐ โฉมเฉลาเจ้าอย่าอาลัยพี่
โฉมฤดีอย่าชอกช้ำ ฤา พร่ำเพ้อ
โฉมนงคราญวานเก่าสองเราเจอ
โฉมเจ้าเอยเพียงภาพเบลอเผลอลวงตา
๐ ชาตินี้วาสนาแค่พาพบ
ช่วยฝังกลบลบรักอันหนักหนา
ชายเยี่ยงพี่หนีช้ำระกำอุรา
ชนตราหน้ารักเมียเขามันเศร้าตรม
๐ เซซวนเซรักเพพังกี่ครั้งหนอ
ซมซานต่อรอนางคู่สร้างคู่สม
ซัดโซเซเร่ร่อนยิ่งร้อนตรม
ซึมซาบซ่านรักขมหลงดมดอม
๐ เด็ดดอกฟ้ายาใจจึงได้เจ็บ
ดอกรักเก็บเหน็บไว้ใคร่ถนอม
ดวงยี่หวาพาภิรมย์แม้ตรมตรอม
ดอกรักซ้อนถอนพิษรักยากนักเอย
๐ ตราตรึงจิตพิศวาทมิคลาดครา
ติดต้องตารักยาใจใคร่เฉลย
ตามหานางข้างกายมิหมายเกย
แต่พี่เคยห่วงเจ้าจึงเฝ้าตาม
๐ ถึงรักนี้มิสมมาดปรารถนา
ถวิลหารักนางคอยถ่างถาม
ถอยตั้งหลักพักรักไว้สักยาม
ถลำหลงดงหนามหยุดห้ามใจ
๐ ที่รักนางวางปล่อยกับรอยรัก
ทางเหหักติดกับดักในรักใหม่
ทนทุ่มเทเซซมระทมใด
ทิ้งรักไปในเลว้าเหว่ครวญ
๐ เธอคือรักครั้งแรกแทรกดวงจิต
เธอหล่อเลี้ยงชีวิตจึงคิดหวน
ธารไมตรีที่คบไหลอบอวล
เธอเย้ายวนกวนเนาในเงาคืน
๐ หนึ่งชีวิตจิตภักดีศรีสมร
น้องงามงอนย้อนรักเก่าเจ้าจำฝืน
หนี้ปางใดให้เราช้ำสุดกล้ำกลืน
นานเพียงไหนรักราบรื่นและยืนยง
๐ บ่าแบกรับซับน้ำตากี่ห่าหาบ
บาปกลิ่นสาบสาปใจให้ใหลหลง
บ้าแล้ว ฤ ถือสัจจาว่ามั่นคง
บาดแผลรักปักตรงอกนรกตรม
๐ ปรารถนาฟ้าลิขิตชีวิตรัก
โปรดฟูมฟักรักข้าอย่าขื่นขม
ปลื้มสัญญาเอ่ยขานสราญรมย์
เปี่ยมสุขสมลมรักเก่าเจ้าหวนคืน
๐ ผ่านอดีตกรีดแทงแสลงร้าย
ผกากรองหมองกายคลายสะอื้น
ผิด ฤา ถูกผูกสัมพันธ์รักมั่นยืน
ผู้หญิงอื่นหมื่นแสนยากแทนเธอ
๐ ใฝ่และฝันเคียงคู่เป็นชู้ชิด
เฝ้าครุ่นคิดจิตรำพันจนฝันเพ้อ
ฝังรักแท้แด่เจ้าคอยเฝ้าเจอ
ฝากใจเก้อละเมอหาด้วยอาลัย
๐ พี่บุญน้อยด้อยค่าวาสนา
เพียงสบตาพางวยงงลุ่มหลงใหล
พบแล้วพรากจากนุชสุดฟ้าไกล
พ้อกันใหม่ในชาติหน้า ฤ ฟ้าเอย
๐ ฟากฟ้าเอยเจ้าเคยรู้ผู้พ่ายไหม
ฟ้าร่ำไห้ใจนวลควรเฉลย
ฟากฟ้าไกลไยเจ้ามิเหงาเลย
ฟ้าเจ้าเอ๋ยเธอเคยรักข้า ฤา
๐ ภุมรินทร์หอมกลิ่นบุปผชาติ
ภาคทัณฑ์รักพิฆาตบังอาจถือ
ภูมิใจเถิดเกิดมาตายด้วยน้ำมือ
ภพภูมิหน้าจารึกชื่อคือรักนาง
๐ เมื่อชาตินี้บุญพี่ไม่มีเจ้า
มอบรักเก่าเจ้าคืนไม่ฝืนสร้าง
มาเพื่อเอ่ยเฉลยคำมิอำพราง
มีรักใหม่เคียงข้างอย่างมั่นคง
๐ ยอมตัดใจไปจากไม่อยากฝืน
ยุติรักกล้ำกลืนระรื่นหลง
ยอมจำนนพ้นทางอย่างปลดปลง
ยอมยกธงผืนขาวหนาวน้ำตา
๐ รักแล้วเลิกเพิกเฉยไม่เคยรัก
รามือพักหนักเหลือน่าเบื่อหรา
ราจำลาบ่ายหน้าเพื่อพร่ำรา
รอยน้ำตาปร่าแก้มรักแย้มรอย
๐ ลืมรักเก่าเงารักร้ายพี่พ่ายรัก
ลืมกลิ่นเนื้อล้างตักนางสะพร่างย้อย
ลืมอดีตรักช้ำน้ำตาปรอย
ลบเลือนรอยหงอยเหงาที่เฝ้ารอ
๐ วันวานเก่าเรามั่นสัญญาสอง
ว่าวันหนึ่งครองคู่อยู่ห้องหอ
วันแล้ววันเล่ารักเจ้าสอพลอ
ไหว้วอนขอคุณพระช่วยลูกที
๐ สุดที่รักหนักใจใช่หรือเปล่า
สาบกลิ่นเจ้าเฝ้าตามติดชีวิตนี้
สาปดวงจิตพิษรักด้วยภักดี
สุดท้ายพี่หนีหน้าขอลาจร
๐ หอมกลิ่นกายน้องนางมิจางหาย
หายจากเรื่องรักร้ายกายถ่ายถอน
หมดพันธะสัญญาอย่าอ้อนวอน
หนีงามงอนตอนผัวนางมาจ้างยิง
๐ อยู่ก็ยากจากก็แย่โอ้แม่เอย
อุ้มชูเกยเชยชมน้องสมหญิง
อย่าร้าวรอนตอนผัวมาช้าประวิง
อยากจะทิ้งเพราะกลัวผัวแม่คุณ
๐ เฮฮาพาม่วนชื่นกับคืนสุข
เฮาเมาทุกข์ดวงมานอย่าพาลฉุน
ฮึกเหิมเกริมเคลิ้มรักเก่าเป็นเศร้าทุน
ฮักละมุ่นอุ่นแท้ลืมแม่ขวัญยืน
๐ น้ำตาหล่นปนเศร้าสุดเหงาจิต
เมื่อชีวิตผิดพลาดมิอาจฝืน
เดินหลงทางอ้างว้างระหว่างคืน
เสียงสะอื้นกลืนน้ำตาสุดอาลัย
๐ รักเฉลยเอ่ยคำลาหนีหน้าจาก
เหลือเพียงซากกากรักสลักไว้
รอยแผลหม่นทนช้ำระกำใจ
ฟ้ากว้างใหญ่ไร้ทางเดินสุดเกินทน
๐ ลบรอยแผลแดดวงจากห้วงจิต
แต่ว่าฤทธิ์พิษร้ายมิคลายผล
ไหลแผ่ซ่านผ่านทรวงทะลวงตน
ย้อนวกวนรนรานใจด้านชา
๐ รอยจุมพิตปลิดฆ่าแทบอาสัญ
ขวัญชีวันผันแปรมิแลหา
อ้อมกอดนางข้างกายสุดท้ายลา
รักเหว่ว้าฟ้าหม่นระคนทรวง
๐ จากวันวานผ่านผันรำพันเศร้า
รอยแผลเก่าเงาหลอกทุกซอกห้วง-
-จิต ลุ่มหลงคงมั่นสัญญาลวง
ติดกับบ่วงหน่วงรั้งกี่ครั้งเอย
๐ มิเข็ดหลาบสาบกลิ่นมลทินรัก
ยอมจมปลักดักดานหน้าด้านเฉย
โดนประณามหยามหมิ่นชาชินเคย
คำเยาะเย้ยเอ่ยถากถางไม่สร่างซา
๐ เจ็บแค่ไหนใจทนจำนนรัก
ล้มเสียหลักสักกี่ครั้งเฝ้าหวังว่า
ลบแผลเก่าเจ้าทำด้วยน้ำตา
ดาวเดือนเพื่อนบนฟ้าอย่าทิ้งเทพ
๐ รักแสนรักหักขาดสวาทรัก
เหน็บหนาวนักพักกายเผื่อหายเหน็บ
เจ็บเจียนตายคายทิ้งก็ยิ่งเจ็บ
หยิกด้วยเล็บเจ็บเนื้อมิเผื่อหยิก
๐ พบรักลวงห่วงหาเมื่อมาพบ
ระริกคบสบตาพาระริก
กระดิกกายหมายรักแท้แม่กระดิก
รักจุกจิกปลิดชีวิตด้วยพิษรัก
๐ ปวดร้าวใจไม่หายคลายเจ็บปวด
สลักรอยร้อยลวดรัดมัดสลัก
ตระหนักคิดจิตวางพรางตระหนัก
เลือดกระอักรักล่มจมกองเลือด
๐ เก็บรักช้ำคำบอกเขาหลอกเก็บ
เชือดรอยเย็บตะเข็บรักไว้ปักเชือด
เหือดสลายร้ายรักแกล้งจนแห้งเหือด
กรีดเชือดเฉือนเดือนเดือดตามเชือดกรีด
๐ พิษรักนางถางถากรากเลือดพิษ
ขีดลิขิตจิตกำหนดเป็นกฎขีด
มีดรักนางง้างแทงด้วยแรงมีด
รักจารีตกีดกั้นแบ่งชั้นรัก
๐ รอยอาลัยใคร่ครวญทบทวนคิด
ผ่านชีวิตลิขิตร้อยรักถ้อยถัก
รักเหลือร้ายพ่ายช้ำระกำนัก
ลบรอยรักสลายไปในรอยเงา
๐ ถอนคำมั่นสัญญาสาบานรัก
จิตพร้อมภักดิ์สลักไว้ในวันเก่า
รักตรึงตราอาลัยใจสองเรา
เหลือเพียงเงาเจ้าแล้วแก้วตาเอย
๐ หยดน้ำตาข้าหล่นบนห้วงหาว
น้ำค้างพราวดาวเดือนเพื่อนเมินเฉย
หิ่งห้อยน้อยกลอยใจไม่ใกล้เกย
คนหยามเย้ยเอ่ยคำช้ำชอกใจ
๐ วาสนาพาพบคบนวลน้อง
รักหมายปองครองคู่ชู้ชิดใกล้
จิตมุ่งมาดปรารถนามิอาลัย
เธอจากไปไกลห่างอ้างว้างทรวง
๐ สิ้นบุปเพสันนิวาสคลาดกันแล้ว
คลาดกันแคล้วแจวจากพรากรักหวง
พรากรักเราเผาไหม้ในเงาลวง
ในเงาดวงบ่วงรักเจ้าเศร้าเกินทน
๐ สุดอาลัยใจหายคล้ายเรือล่ม
รักจอมจมตรมตรอมยอมเหตุผล
ลืมวันวานผ่านพบลบหน้ามน
ออกจากใจให้พ้นจนหมดสิ้น เอย
ฯฯ
........
๐ ระทมขมขื่นเศร้า...เหงาทรวง
เธอเอ่ยเผยคำลวง.....บ่วงร้อย
พอรักเก่าเขาทวง......สรวงโศก ศัลย์เอย
คำมั่นสัญญาถ้อย.......ข่อยลี้หนีจร
๐ อาวรณ์ตอนพ่ายแพ้......แขจาก ลาพี่
แหนงหน่ายสายใยพราก....บากหน้า
อกตรมข่มใจฝาก............ซากรัก
ฝังแผ่นดินสินหล้า...........ปร่าน้ำตายาใจ
๐ โฉมไฉไลช่างร้าย.......ชายทน
ดอมกลิ่นหอมยอมจำนน...ก่นแค้น
รักนางพร่างยินยล..........กมลแม่
อรชรอ้อนแอ้น..............แน่นเนื้อเถือนาง
๐ ปางใดใจรักแท้.....แลนาง
ภพเก่าเขาวาดวาง.....ร่างร้อย
บุปเพเร่ตามทาง........หมางหม่น
วาสนาหมาน้อย........ปล่อยทิ้งอิงอร
๐ รักฮำฮอนก่อเกื้อ....เหลือใย
เหินห่างพรางอาลัย.....ไป่สู้
โหยหากว่าคนใคร......ไปผ่าน
นานเนิ่นเกินจะรู้........อยู่ได้ในฝัน
๐ รักขวัญฝันใฝ่คว้า...พาชิด
เธอดั่งหวังคอยคิด......มิตรชู้
เสมอมั่นสัญญาจิต......สิทธิ์เพื่อน
เหมือนว่าอาลัยรู้.......คู่แท้แลมอง
๐ แอบปองจองแน่งน้อย...กลอยใจ
รักพี่ดีเกินใคร.................ใคร่น้อง
ตะกายว่ายฝืนไป.............ในรักพี่
ปองใฝ่ใจกาศก้อง...........ย่องเย้ยเชยชม
๐ สมมาดวาดรักแท้.....แขนาง
รักกล่อมยอมอำพราง....ร่างร้าย
ทางรักมักเลือนราง.......จางใคร่
หมายสลักรักสุดท้าย......บ่ายหน้าพาระทม
๐ ขมนักรักพ่ายแพ้.......แถไถย
รักห่อนวอนอาลัย.........ไล่ล้าง
นางหลอกกลอกกลับใจ...ไสข่ม
ถมถ่ายกายกระด้าง.......ร่างเนื้อเถือนาง
๐ พรางเงาเราสุดสิ้น.....ถวิลจาก
กายซ่อนตอนลำบาก.....พรากแก้ว
แอบหลบกลบรักอยาก....ยากยิ่ง
อิงร่างพรางเพริศแพร้ว...แผ่วข้องหมองหมาง
๐ สะสางทุกอย่างทิ้ง....ประวิงรัก
รักหน่ายพายเสียหลัก.....หักแล้ว
จอดพักหนักกระอัก.......รักเร่
ถางถ่อรอรักแห้ว..........แน่วเนื้อเหลือใคร
๐ ใจสาวหนาวเหน็บเนื้อ.....เถือนวล
ดอมกลิ่นจินต์หอมหวน........ป่วนน้อง
จอมใจไป่เชิญชวน.............ครวญใคร่
ใจพ่ายหมายคิดข้อง...........ผ่องแผ้วแจวชม
๐ ถมรักปักฝากไว้...ในอก
กายภักดิ์รักวิตก.......หมกไหม้
โซเซเร่กระดก.........ยกจอก นอพี่
ซมซ่อรอรักไร้.........ไม่สิ้นถวิลเคย
๐ ชมเชยเกยฝั่งใกล้....ใจนาง
ชิดแนบแอบอำพราง....บ่างร้าย
จิตเลือนเฟื่อนฝันราง...วางหลอก
กายคร่ำอำลาอ้าย......หน่ายหน้าพาชม
๐ ตรมตรอมยอมพ่ายแพ้....แขเอย
เหงาหม่นคนรักเฉย...........เอ่ยอ้าง
รักสะดุดผุดเผย................เกยข่ม
ขมขื่นคืนมล้าง...............สร่างสิ้นจินต์สลาย
๐ หมายรอขอรักหมั้น...ฝันเรียม
รักมั่นสัญญาเตรียม.......เปี่ยมร้าย
นวลรักปักใจเจียม.......หนีห่าง
นางไล่ไสผลักอ้าย.......ไป่พ้นตนกาย
๐ ชายหมายรักสิ้นสุด......หยุดรัก
ยอมพ่ายอายเสียหลัก.......รักอ้าย
หนีไกลไม่เหหัก..............พักจบ
หายเหนื่อยกับรักร้าย.......หน่ายสิ้นรักเอย
ฯฯ
.........
๐ รักเธอเสมอเหมือน ชิดชู้เพื่อนแท้แลมอง
แอบรักตะกายปอง ใจน้องพี่ย่องเย้ยเชยชม
๐ สมรักทางรักหมาย นางร่างร้ายใคร่ระทม
ขมรักนางหลอกถม ไถยล้างข่มเนื้อเถือนาง
๐ พรางกายซ่อนแอบอิง จากแก้วยิ่งข้องหมองหมาง
สะสางรักจอดถาง รักแล้วเร่เนื้อเหลือใคร
ฯฯ
........
ใจดอมจอมใจ นวลน้องใคร่ชม
ถมกายโซซม อกไหม้พี่เอย
ฯฯ
........
ชมชิดจิตกาย นางร้ายหลอกชม
ตรมเหงารักขม เอยอ้างข่มนาม
ฯฯ
........
หมายรักนวลนาง เรียมร้ายห่างกาย
ชายยอมหนีหาย รักอ้ายจบเอย
ฯฯ
เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๑๗ มีนาคม ๒๕๕๘